Interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.50.2023.1.MG

Nieuznanie Państwa Gminy Miasta za podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do transakcji wniesienia przez Państwa Gminę Miasto gruntów do Spółki w formie aportu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy Miasta w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2023 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy Miasta z 20 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Państwa Gminy Miasta za podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do transakcji wniesienia przez Państwa Gminę Miasto gruntów do Spółki w formie aportu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina Miasto .... (dalej: „Miasto”, „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) Gmina wyposażona jest w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządnie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy Miasto A znajdują się następujące jednostki organizacyjne:

·jednostki budżetowe:

‒Urząd Miasta A;

‒B;

‒Szkoła Podstawowa nr 1;

‒Szkoła Podstawowa nr 2;

‒Szkoła Podstawowa nr 4;

‒Miejskie Przedszkole;

‒Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej;

·zakład budżetowy:

‒Zakład Wodociągów i Kanalizacji w A;

·spółki prawa handlowego:

‒C sp. z o.o. („Spółka” lub „C Sp. z o.o.”).

Jednocześnie Gmina nie wyklucza w przyszłości likwidacji jednostek budżetowych, jak również utworzenia innych jednostek budżetowych lub też samorządowych zakładów budżetowych celem realizacji jej zadań, jako jednostki samorządu terytorialnego. Wszystkie jednostki budżetowe oraz zakład budżetowy Gminy będą dalej zwane łącznie jako: „jednostki organizacyjne”.

W oparciu o art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek organizacyjnych i obecnie rozlicza się dla potrzeb VAT wspólnie ze swoimi jednostkami budżetowymi oraz zakładem budżetowym.

Gmina za pośrednictwem jednostek organizacyjnych dokonuje/będzie dokonywała zarówno transakcji opodatkowanych VAT według właściwych stawek, jak również podlegających opodatkowaniu i jednocześnie korzystających ze zwolnienia z VAT. Ponadto, Wnioskodawca za pośrednictwem jednostek organizacyjnych może dokonywać innych czynności (w tym niepodlegających ustawie o VAT), wynikających z zadań statutowych nałożonych na Gminę i jej jednostki organizacyjne przepisami ustaw szczególnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o samorządzie gminnym zadania własne Gminy obejmują m.in. gospodarkę nieruchomościami oraz gminne budownictwo mieszkaniowe.

W celu usprawnienia realizacji zadań gospodarki nieruchomościami i gminnego budownictwa mieszkaniowego Miasto powołało spółkę komunalną C sp. z o.o. w oparciu o przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 679, dalej: „ustawa o gospodarce komunalnej”) oraz uchwałę Nr … Rady Miasta A z dnia 28 kwietnia 2021 r. w sprawie wyrażenia zgody na utworzenie spółki C spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A. Gmina Miasto A zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A nr … z dnia 20 maja 2021 r. jest właścicielem 100% udziałów w spółce C sp. z o.o. w ….

Zgodnie z § 1 ust. 2 ww. uchwały nr … podstawowym celem gospodarczym spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r., poz. 2224 z późn. zm.). Gmina Miasto A zamierza wnieść aport do C sp. z o.o. w formie nieruchomości gruntowej. Są to dwie działki na terenie Gminy Miasto A (działka nr 1 obręb …, KW nr … o powierzchni 0,0881 ha, oraz działka nr 2, obręb …, KW nr …, o powierzchni 0,0279 ha). Gmina Miasto A nie była uprawniona do odliczania podatku VAT w momencie nabycia ww. działek.

Nadto Rada Miasta A podjęła uchwałę nr … z dnia 25 sierpnia 2021 r. w sprawie powierzenia spółce C Sp. z o.o. w … zadania własnego Gminy Miasto A w zakresie zarządzania gminnym zasobem lokalowym. W rezultacie przyjęcia tej uchwały Gmina Miasto A zawarła ze Spółką umowę nr … z dnia 29.09.2021 r. w sprawie powierzenia zadań własnych Gminy Miasto A w zakresie gospodarki nieruchomościami. Na podstawie ww. dokumentów Spółka realizuje zadania własne Gminy, a Gmina jako jedyny wspólnik i właściciel udziałów ma wpływ na jej działalność, określa jej cele i zadania oraz kontroluje ich realizację.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego:

‒działka nr 1 obręb … jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną (0,0650 ha) oraz pod tereny komunikacyjne, ciąg pieszy (0,0351 ha),

‒działka nr 2, obręb …, jest przeznaczona pod zabudowę usługową (0,0110 ha), oraz pod tereny komunikacyjne 90,0169 ha).

Nie występowano jednocześnie w stosunku do tych działek o warunki zabudowy. Wymienione działki nie były i nadal nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej Gminy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i stanowiły majątek komunalny nabyty w drodze komunalizacji. Zamiarem Gminy jest wniesienie do C gruntów wykorzystywanych na cele zwolnione od podatku od towarów i usług, a w związku ze sposobem nabycia gruntów, Gminie nie służyło prawo odliczania podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, polegającym na wniesieniu przez Gminę Miasto A aportu gruntów do C sp. z o.o. zastosowanie znajduje art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług skutkujący uznaniem, że Gmina w tym zakresie nie działa jako podatnik VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Gminy Miasto A, dokonując opisanego aportu nieruchomości na rzecz C sp. z o.o., Gmina nie będzie dla tej transakcji występowała jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż w tym szczególnym przypadku realizuje swoje zadania statutowe, wspierające budownictwo mieszkaniowe realizowane w celu wykonywania obowiązków konstytucyjnych i ustawowych organu władzy publicznej zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zadaniami użyteczności publicznej w rozumieniu przepisów ustawy o samorządzie gminnym są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1 ustawy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspakajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych (art. 9 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym). Formy prowadzenia gospodarki gminnej, określa ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Gmina oraz gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w przepisach ustawy o gospodarce komunalnej (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Miasto wnosząc wkład rzeczowy do C sp. z o.o. nie wykonuje czynności charakterystycznej dla obrotu gospodarczego i dostępnej wszystkim podmiotom.

Uzasadnienie stanowiska Miasta

Gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych (art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce komunalnej). Gospodarka komunalna może być prowadzona w szczególności w formie zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego (art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej). Przepis art. 3 ustawy o gospodarce komunalnej przewiduje możliwość powierzenia wykonywania zadań samorządowych podmiotom zewnętrznym, jednakże do bezpośredniego działania samorządu nawiązuje art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej.

Zgodnie z przepisem art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, spółka kapitałowa, mimo że posiada odrębną podmiotowość od jednostki samorządu terytorialnego jest traktowana w świetle przepisów ustawy o gospodarce komunalnej jako jednostka organizacyjna powołana w celu wykonywania gospodarki komunalnej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Ustawodawca przypisuje spółkom podobną funkcję w sferze użyteczności publicznej jak samorządowemu zakładowi budżetowemu.

Poza sferą użyteczności publicznej ustawodawca pozwala na tworzenie spółek, wykluczając w niej formy gospodarki budżetowej (wprost odnosząc się do samorządowego zakładu budżetowego w art. 7 ustawy o gospodarce komunalnej). Jednoosobowe spółki samorządu terytorialnego mogą być traktowane jako forma wykonywania zadań użyteczności publicznej we własnym zakresie przez jednostkę samorządową, posiadającą w spółce 100% udziałów. Należy odróżnić sytuację, w której spółka stanowi formę wykonania zadania przez jednostkę samorządu terytorialnego, od sytuacji w której spółka jest formą współpracy z podmiotem zewnętrznym, prowadzącej do przekazania temu podmiotowi wykonywania zadania własnego. Spółka kontrolowana przez konkretną jednostkę samorządu terytorialnego może być uznana za formę bezpośredniego jej działania w sferze gospodarki komunalnej. W orzecznictwie zwraca się uwagę na szczególną pozycję w gospodarce komunalnej spółek traktowanych jako jednostki organizacyjne gminy. Wskazuje się przy tym, że spółka jest taką jednostką, jeżeli występuje odpowiednia więź między gminą i spółką, przy czym brak ustalonych jednoznacznych kryteriów do określenia tej więzi.

Spółka jest jednostką organizacyjną gminy, działając jako jej jednostka wewnętrzna, i nie przynależy do podmiotów zewnętrznych, z którymi trzeba wchodzić w stosunki umowne na podstawie art. 3 ustawy o gospodarce komunalnej. Orzeczenia o braku konieczności zawierania umów w takich przypadkach opierają się na stwierdzeniu, że umowa cywilnoprawna jest potrzebna przy zlecaniu zadań użyteczności publicznej podmiotom zewnętrznym wobec jednostki samorządowej, a więc niepodporządkowanym jej organizacyjnie. Wynika z tego jednocześnie, że jednostką organizacyjną gminy w tym rozumieniu jest, obok samorządowego zakładu budżetowego, również spółka prawa handlowego. Jest tak ze względu na kryterium organizacyjnej i gospodarczej zależności od jednostki samorządu terytorialnego (wyrok NSA dnia 11 sierpnia 2005 r., sygn. akt II GSK 105/05). Podstawą powierzenia wykonywania zadań jest bowiem sam akt organu gminy powołujący do życia tę jednostkę i określający przedmiot jej działania oraz Uchwały Rady Miasta A.

Jednocześnie Państwa Gmina wskazuje na wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 października 2022 r., sygn. akt I SA/Sz 375/22.

Tym samym należy stwierdzić, że Gmina Miasto A poprzez C sp. z o.o. wykonuje swoje zadania własne w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 7, art. 9 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym i art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej. Skoro zatem Gmina wykonuje za pośrednictwem C sp. z o.o. zadania własne w postaci gminnego budownictwa mieszkaniowego to nie może być uznana za podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Gmina Miasto przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W ujęciu tego przepisu, pojęcie „dostawa towarów” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, nieruchomości w tym grunty, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

‒wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,

‒w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mająceokreśloną wartość.

Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każdą jednak czynność stanowiącą dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, można uznać za czynność opodatkowaną. Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w ramach tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Z cyt. wyżej art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że wyłączenie przewidziane w tym przepisie dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 6 ustawy, należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

‒podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz

‒podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 7 ww. ustawy:

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899):

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Gmina Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W celu usprawnienia realizacji zadań gospodarki nieruchomościami i gminnego budownictwa mieszkaniowego Miasto powołało spółkę komunalną C sp. z o.o. w oparciu o przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz uchwałę Nr … Rady Miasta A z dnia 28 kwietnia 2021 r. w sprawie wyrażenia zgody na utworzenie spółki C spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A. Gmina Miasto A zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A nr … z dnia 20 maja 2021 r. jest właścicielem 100% udziałów w spółce C sp. z o.o. w A. Zgodnie z § 1 ust. 2 ww. uchwały nr … podstawowym celem gospodarczym spółki jest budowanie domów mieszkalnych oraz ich eksploatacja na zasadach najmu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa. Gmina Miasto A zamierza wnieść aport do C sp. z o.o. w formie nieruchomości gruntowej. Są to dwie działki na terenie Gminy Miasto A (działka nr 1 oraz działka nr 2). Nadto Rada Miasta A podjęła uchwałę nr … z dnia 25 sierpnia 2021 r. w sprawie powierzenia spółce C Sp. z o.o. w A zadania własnego Gminy Miasto A w zakresie zarządzania gminnym zasobem lokalowym. W rezultacie przyjęcia tej uchwały Gmina Miasto A zawarła ze Spółką umowę nr … z dnia 29.09.2021 r. w sprawie powierzenia zadań własnych Gminy Miasto A w zakresie gospodarki nieruchomościami. Na podstawie ww. dokumentów Spółka realizuje zadania własne Gminy, a Gmina jako jedyny wspólnik i właściciel udziałów ma wpływ na jej działalność, określa jej cele i zadania oraz kontroluje ich realizację.

Pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie szeroko. Działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny i niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Ustawa definiuje więc podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. W szczególności działalność gospodarcza nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku.

Warto w niniejszej sprawie przywołać wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2022 r., sygn. akt I FSK 674/21, w którym Sąd wskazał:

Podobne wnioski wynikają z wyroku z dnia 26 maja 2021 r. (sygn. akt I FSK 1803/18), w którym NSA w Warszawie odwołał się do orzecznictwa TSUE i wskazał:

Ocena charakteru wykonywanych przez gminę czynności za pośrednictwem spółki prawa handlowego była również przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. akt I FSK 659/18, NSA wskazał:

W opisanej sytuacji w przypadku transakcji wniesienia aportu do Spółki, wyczerpane zostają przesłanki do uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy – transakcja zbycia nieruchomości gruntowych w drodze aportu, jest/będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną).

Jak wskazano wyżej, Gmina – w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych tj. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – jako osoba prawna podlega/będzie podlegała obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. W tym zakresie bowiem wykonywane przez Gminę czynności mają/będą miały charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że czynność wykonywana przez Państwa Gminę Miasto, opisana we wniosku, nie podlega/nie będzie podlegała wyłączeniu spod opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Organy władzy publicznej nie są/nie będą uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane, dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie są/nie będą wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku dostawy nieruchomości za odpłatnością (w tym wniesienia aportu) nie są/nie będą realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane. Działania Państwa Gminy Miasta są/będą w tym przypadku tożsame z działaniami każdego innego podmiotu dokonującego dostawy nieruchomości.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że planowane przez Państwa Gminę Miasto wniesienie aportem dwóch nieruchomości gruntowych do Spółki, stanowi/będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, a Państwa Gmina Miasto wystąpi w tym przypadku w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Reasumując, wnosząc do Spółki aport w postaci działki nr 1 i działki nr 2, Państwa Gmina Miasto działa/będzie działała jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a nie jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie może/nie będzie mogła skorzystać w tym zakresie z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Państwa Gmina i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które przedstawiła Państwa Gmina i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa Gminy Miasta musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina Miasto musi się zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 1 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-10 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).