Interpretacja indywidualna z dnia 23 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.109.2023.1.OS

Brak prawa do odliczenia.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. : „…".

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym).

Wnioskodawca pragnie szczególnie wyjaśnić, iż do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 i 12 ustawy o samorządzie gminnym, należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień.

W ramach realizowanych zadań własnych Gmina zrealizowała inwestycję pn. „…". Celem operacji było wspieranie lokalnego rozwoju obszarów wiejskich poprzez doprowadzenie terenu do wysokiego standardu użytkowego przez wymianę nawierzchni, dodanie urządzeń małej architektury i zagospodarowanie zieleni, dla zapewnienia możliwości realizacji wspólnych zajęć dla seniorów i dzieci, organizowanych przez szkołę/przedszkole jak i indywidualnie, zwiększających aktywność fizyczną i umysłową mieszkańców. Przestrzeń publiczna jest dostępna dla każdego.

W związku z realizacją zadania Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji typu "…", „…”, „…” w ramach działania „…”.

Pomoc przyznana została w formie refundacji części kosztów kwalifikowanych operacji (63,63%), poniesionych i opłaconych przez Gminę. Gmina zobowiązana była do poniesienia kosztów inwestycji z własnych środków na podstawie otrzymanych od wykonawców faktur wystawionych na Gminę. Po zakończeniu realizacji zadania Gmina zobowiązana jest przedstawić instytucji finansującej faktury i inne równoważne dokumenty, potwierdzające płatności wraz z wnioskiem o płatność i na tej podstawie otrzyma zwrot poniesionych kosztów. Załącznikiem wymaganym w przypadku otrzymania dofinansowania jest interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług.

W złożonym wniosku o dofinansowanie wykazano, iż podatek VAT stanowi koszty kwalifikowane Projektu. Na tej podstawie Gmina uzyska dofinansowanie tych kosztów, wnioskowana dotacja będzie rozliczana do kwoty brutto. Gmina we wniosku zadeklarowała, że nie będzie odzyskiwała podatku VAT z faktur dotyczących realizacji zadania, gdyż nie posiada takiego prawa realizując zadanie własne, które nie będzie służyć działalności opodatkowanej.

Otrzymana dotacja będzie dotyczyła pokrycia kosztów projektu ciążącego na Gminie. Środki z dotacji nie będą wiązały się ze świadczeniem przez Gminę jakichkolwiek usług. Gmina zrealizowała zadanie własne o charakterze publicznoprawnym co wyłączyło ją z kategorii podatnika. Nie czerpała żadnych korzyści zarobkowych z realizacji zadania. Efekty zrealizowanych działań nie są i nie będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie świadczyć żadnych usług z wykorzystaniem powstałej przestrzeni publicznej.

Dodatkowo Gmina pragnie nadmienić, że nie będzie mogła przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż realizowany projekt np. na działalność ogólną, oraz wspomnieć, że pozostała część kosztów (tj. innych niż finansowanych z dotacji) została pokryta ze środków własnych budżetu Gminy.

Pytanie

Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1. ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt. 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy te towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Zasada ta, wyklucza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku, a realizowane przez nie odpłatnie dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym. Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należą zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym), a w szczególności obejmują sprawy:

‒kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust.1 pkt 10)

‒zieleni gminnej i zadrzewień ( art.7 ust. 1 pkt 13).

W ramach realizowanych zadań własnych w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień, Gmina zrealizowała projekt pn. : „...". Celem operacji było wspieranie lokalnego rozwoju obszarów wiejskich poprzez wymianę nawierzchni, dodania urządzeń małej architektury i zagospodarowanie zieleni, dla zapewnienia możliwości realizacji wspólnych zajęć dla seniorów i dzieci, zwiększających aktywność fizyczną i umysłową mieszkańców.

Jak wskazano w stanie faktycznym, zakupione w ramach Projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej Gminy. Będą one wykorzystywane wyłącznie do zadań własnych Gminy. W związku z realizacją Projektu, mieszkańcy nie będą dokonywać na rzecz Gminy żadnych wpłat. Gmina nie będzie również świadczyć na rzecz mieszkańców żadnych usług. W wyniku realizacji Projektu, Gmina nie będzie uzyskiwała więc żadnych przychodów. Powstała przestrzeń publiczna nie była i w przyszłości nie będzie wykorzystywana do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem warunkiem do odliczenia podatku VAT jest związek dokonanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Gmina w związku z realizacją zadania nie będzie wykorzystywać towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie będzie świadczyć usług z wykorzystaniem powstałej infrastruktury), stąd prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie będzie przysługiwać. W związku z tym, że podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony, stąd na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków w związku z realizowaną inwestycją.

W konsekwencji, w opinii Gminy, ponoszone przez Gminę wydatki nie mają związku ze świadczeniem przez Gminę usług podlegających opodatkowaniu VAT, a tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację Projektu pn. „...”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.