Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.950.2022.2.IM
Kary za przedwczesne rozwiązanie umowy - przychód z działalności gospodarczej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 8 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stosują się do niego wyjątki, o których mowa w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Dnia 03 stycznia 2022 r. Wnioskodawca złożył we właściwym dla niego urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Do 31 grudnia 2021 r. Wnioskodawca opodatkowywał dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym 19% na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dnia xx września 2021 r. Wnioskodawca jako Zleceniobiorca zawarł z x jako Zleceniodawcą, umowę o współpracy.
Zgodnie z brzmieniem zapisów ww. umowy o współpracy:
– § 4 ust. 1 „Umowa zawarta jest pomiędzy Stronami na okres 5 lat”.
– § 4 ust. 2 „Strony zgodnie postanawiają, że umowa nie może być rozwiązana przed upływem 5 lat. W przypadku rozwiązania umowy przez Zleceniodawcę przed upływem 5 lat Zleceniodawca zapłaci Zleceniobiorcy karę umowną w wysokości 300.000 Euro (trzysta tysięcy euro). Rozwiązanie umowy nie pozbawia Zleceniobiorcy prawa do uzyskania wynagrodzenia obliczonego na podstawie § 3 ust. 1 lit. „b” oraz „c” umowy od każdej transakcji zawartej przez Zleceniodawcę lub podmiot powiązany prawnie, kapitałowo lub osobowo z kontrahentem wskazanym przez Zleceniobiorcę lub osobami dla nich najbliższymi w rozumieniu prawnym lub faktycznym, jak również wynagrodzenia ryczałtowego, określonego w § 3 ust. 1 lit. „a” umowy za cały okres trwania umowy”.
Dnia xx lipca 2022 roku kontrahent zagraniczny zerwał umowę o współpracy. Na skutek niezgodnych z umową działań firmy niemieckiej zerwanie warunków umowy w okresie 5 lat od jej zawarcia przez firmę niemiecką spowodowało obowiązek zapłaty kary umownej wskazanej § 4 ust. 2 ww. umowy.
Na skutek powyższego, dnia xx listopada 2022 r. Strony zawarły porozumienie, zgodnie z treścią którego, cyt. „x, oświadcza, że zobowiązuje się do zapłaty kwoty odszkodowania 300.000,00 Euro wynikającej z zawartej umowy z dnia xx września 2021 r. w trzech ratach. Harmonogram zapłaty rat Firma x zobowiązuje się zrealizować w następujących terminach :
1.Pierwsza rata zostanie zapłacona do 31 grudnia 2022 r.
2.Druga rata zostanie zapłacona do 30 kwietnia 2023 r.
3.Trzecia rata zostanie zapłacona do 30 września 2023 r.
Strony ustalają, że wysokość rat będzie ustalana w zależności od możliwości finansowych firmy x, a firma x wystawi fakturę na ustaloną wysokość raty. Strony postanawiają, iż możliwa będzie spłata zadłużenia w terminie wcześniejszym niż ustalone w tym porozumieniu. Jednocześnie strony ustalają, że w przypadku nie dotrzymania ustalonych terminów, firma x zapłaci ustawowe odsetki za każdy dzień zwłoki”.
Do dnia dzisiejszego (składania wniosku) kara umowna nie została zapłacona.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, jak są sklasyfikowane – na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – faktycznie wykonywane przez Pana usługi, które świadczy Pan w ramach działalności gospodarczej oraz w ramach którego grupowania PKWiU została zawarta opisana we wniosku umowa z niemieckim zleceniodawcą, w związku z którą przysługuje Panu kara umowna będąca przedmiotem Pana pytań.
Wskazał Pan, że w ramach wykonywanej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi sklasyfikowane wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):
1)46.18.19.0 – Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej pozostałych określonych towarów, gdzie indziej niesklasyfikowanych,
2)74.90.12.0 – Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, w wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń.
Przedmiotem zapytania jest opisana we wniosku ORD-IN umowa o współpracy z niemieckim kontrahentem „x– generuje ona przychody kwalifikowane:PKWIU 74.90.12.0 – Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń.
Usługi wykonywane na podstawie ww. umowy polegały na:
a)poszukiwaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej potencjalnych kontrahentów Zleceniodawcy w zakresie usług dystrybucyjnych sprzedaży wyrobów medycznych;
b)nawiązywaniu kontaktu z kontrahentami na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, którzy zostali wskazani przez Zleceniodawcę lub osoby trzecie za zgodą Zleceniodawcy oraz prezentowaniu oferty Zleceniodawcy;
c)ustaleniu ceny sprzedaży i innych istotnych warunków umowy w porozumieniu ze Zleceniodawcą;
d)świadczeniu na rzecz Zleceniodawcy usług polegających na wykonywaniu czynności z zakresu obsługi handlowej klientów oraz reprezentowania Zleceniodawcy na zewnątrz w ramach obsługi handlowej organizowania i uczestniczenia w spotkaniach handlowych (negocjacyjnych);
e)nawiązywaniu i utrzymywaniu bezpośrednich relacji z kontrahentami, między innymi poprzez osobiste wizyty i spotkania lub kontakt telefoniczny lub mailowy;
f)przedstawianiu kontrahentom zastosowania i możliwości produktów lub usług oferowanych przez zleceniodawcę.
Dnia 25 lutego 2022 r. zwrócił się Pan do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego nadanie prawidłowego symbolu według klasyfikacji PKWiU dla usług świadczonych w oparciu o umowę współpracy z niemieckim kontrahentem.
Dnia 12 grudnia 2022 r. otrzymał Pan opinię Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego nr (...), zgodnie z którą – cytuje Pan: „wymienione usługi obejmujące: poszukiwanie na terenie RP potencjalnych kontrahentów zleceniodawcy w zakresie usług dystrybucyjnych sprzedaży wyrobów medycznych, nawiązywanie kontaktu z kontrahentami na terenie RP, którzy zostaną wskazani przez Zleceniodawcę lub osoby trzecie za zgodą Zleceniodawcy, prezentowania oferty, ustalania ceny sprzedaży i innych istotnych warunków umowy, świadczenia na rzecz Zleceniodawcy obsługi handlowej klientów oraz reprezentowania Zleceniodawcy na zewnątrz, organizowanie i uczestniczenie w spotkaniach handlowych (negocjacyjnych), nawiązywanie i utrzymywania bezpośrednich relacji z kontrahentami, przedstawianie kontrahentom zastosowania i możliwości produktów lub usług oferowanych przez zleceniodawcę bez prowadzenia sprzedaży i bez podpisywania umów we własnym imieniu mieszczą się w grupowaniu: PKWIU 74.90.12.0 Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, w wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”.
Z uwagi na powyższe, zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.), dla przychodów z ww. umowy z niemieckim kontrahentem zastosowanie znajduje stawka ryczałtu w wysokości 8,5%. Znajduje to potwierdzenie w wydawanych przez organ podatkowy interpretacjach podatkowych, np. pismo z dnia 15 czerwca 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDWT.4011.275.2022.2.BK, pismo z dnia 9 maja 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDWT.4011.267.2022.1.MD.
Pytania
1.Czy kara umowna za przedwczesne rozwiązanie umowy, którą Wnioskodawca będzie otrzymywał w ratach, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
2.Czy karę umowną za przedwczesne rozwiązanie umowy należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej?
3.Kiedy powinna być opodatkowana przedmiotowa kara umowna (określenie momentu powstania przychodu do opodatkowania)?
4.Jaką stawką podatku dochodowego zryczałtowanego należy opodatkować otrzymywane raty kary umownej?
Pana stanowisko w sprawie
1.Kara umowna stanowiąca odszkodowanie za przedwczesne rozwiązanie umowy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
2.Karę umowną, jako związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy kwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.
3.Kara umowna winna być opodatkowana w dacie faktycznego wpływu płatności poszczególnych rat.
4.Otrzymane wpłaty rat kary umownej należy opodatkować przy zastosowaniu takiej samej stawki ryczałtu, którą Wnioskodawca posługuje się przy rozliczaniu dochodów z działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego.
Uzasadnienie
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. Nr 14 poz. 1128) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania (inne niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów ustaw i aktów wykonawczych) lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:
a)otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością,
b)dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Powołane wyżej przepisy wskazują jednoznacznie, iż nie wszystkie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego.
Ze zwolnienia korzystają bowiem jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie bądź też wyroków czy ugód sądowych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.
Zakres wynikający z bezpośredniego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a i b ww. ustawy wyłącza ze zwolnienia odszkodowania otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Zatem, jeżeli przedmiotowa kara umowna na podstawie § 4 zawartej przez Wnioskodawcę umowy z niemieckim kontrahentem będzie wypłacona na podstawie porozumienia zawartego przez Wnioskodawcę z kontrahentem niemieckim w dniu xx listopada 2022 r., to otrzymana kara umowna nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, ponieważ art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza możliwość zwolnienia z opodatkowania odszkodowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Mając na uwadze powyższe, uznać należy, iż przedmiotowa kara umowna pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą. Przychód z tytułu zapłat kar umownych w terminach wskazanych w zawartym porozumieniu będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym u Wnioskodawcy.
Zgodnie bowiem z treściąart. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane kary umowne.
Odnosząc się do kwestii dotyczącej podatkowego momentu rozpoznania przychodu z tytułu otrzymywanych zapłat w ratach kary umownej na podstawie zawartego porozumienia z dnia xx listopada 2022 r. oraz jego opodatkowania Wnioskodawca wyraża stanowisko, iż będzie to moment zapłaty (wpływu) poszczególnych rat kary umownej.
Stosowne bowiem do unormowańart. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, zastrzeżeniem ust. 1e 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
a)wystawienia faktury albo
b)uregulowania należności.
Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 14 ust. 1e).
Przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 14 ust. 1h).
Na podstawie art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
W przedstawionej sytuacji, z uwagi na fakt, że kara umowna będzie związana z działalnością gospodarczą, nie będą miały zastosowania do wpłacanych rat kary umownej przepisy art. 14 ust. 1c, 1e, 1h – zatem przychód z tego tytułu należy wykazać zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy, tj. w momencie faktycznego otrzymania rat kary umownej (na zasadzie kasowej).
Powyższe potwierdza wykładnia prawa dokonywana na gruncie przytoczonych przepisów przez sądy i organy podatkowe, która wskazuje, iż momentem uzyskania przychodu z kar umownych i odszkodowań otrzymywanych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą jest moment faktycznego otrzymania kary umownej lub odszkodowania.
Potwierdzeniem dla tego typu argumentacji są wydawane na gruncie tożsamej podstawy prawnej stanowiska organów podatkowych i sądów zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, która tutaj per analogiam mogłaby znaleźć zastosowanie, przykładowo w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2017 r. Nr 0111-KDIB1-3.4010.336.2017.1.APO organ wskazał: „W umowie określono, że w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy na podstawie porozumienia stron, Wynajmujący ma prawo do odszkodowania za wcześniejsze rozwiązanie umowy w wysokości kwoty czynszu, jaka pozostaje do zapłaty do końca obowiązywania umowy. W dniu 24 sierpnia 2017 r. doszło do podpisania porozumienia, które rozwiązało umowę z 31 sierpnia 2017 r. W porozumieniu został zawarty zapis o jednorazowej zapłacie tytułem odszkodowania za wcześniejsze rozwiązanie umowy w kwocie 280.000,00 zł plus 23%VAT w terminie do 90 dni od dnia podpisania porozumienia. Zasadą wynikającą z treściart. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., jest to, że przychodem związanym z działalnością gospodarczą osiągniętym w roku podatkowym jest przychód należny, choćby nie został jeszcze faktycznie otrzymany. Niektóre przychody z działalności gospodarczej rozliczane są według metody kasowej. Niewątpliwie przychody związane z otrzymaniem odszkodowania za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W przypadku odszkodowań trudno jednak uznać, że mamy do czynienia z wydaniem towaru lub świadczeniem usługi. Podmiot, któremu przysługuje takie świadczenie, nie dokonuje bowiem z tego tytułu żadnego świadczenia na rzecz kontrahenta. Oznacza to, że przychody z tego tytułu należy zakwalifikować jako pozostałe świadczenia, o których mowa w art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p. Wobec powyższego, odszkodowanie za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód podatkowy (odpowiadający kwocie dochodu) w dniu jego faktycznego otrzymania”.
Z uwagi na okoliczność, iż Wnioskodawca wybrał od 01 stycznia 2022 r. formę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych na rok 2022 oraz na rok 2023, w których to latach będzie następował wpływ rat kary umownej, otrzymane w wyniku porozumienia raty kar umownych będą identyfikowane jako przychód z działalności gospodarczej na gruncie ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. uzyskane raty kary umownej będą podlegać opodatkowaniu jako przychód z działalności gospodarczej na zasadach określonych w tej ustawie, tj. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W konsekwencji Wnioskodawca wyraża stanowisko, iż otrzymane wpływy z tytułu kary umownej w dacie ich otrzymania będą podlegały opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki ryczałtu ewidencjonowanego, którą Wnioskodawca stosuje przy rozliczaniu przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. A więc stawką 8,5% lub 15%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Do końca 2021 opodatkowywał Pan przychód z tej działalności 19% podatkiem liniowym, natomiast od 2022 r. jako formę opodatkowania wybrał Pan ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Dnia xx września 2021 r. zawarł Pan w ramach działalności gospodarczej umowę o współpracy z niemieckim kontrahentem (dalej: Kontrahent). Dnia xx lipca 2022 r. Kontrahent zerwał umowę o współpracy, co spowodowało obowiązek zapłaty kary umownej. Strony zawarły porozumienie, zgodnie z którym Kontrahent zobowiązał się do zapłaty kwoty odszkodowania w ratach.
Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
Podatnik prowadzący działalność gospodarczą, dla której jako formę opodatkowania wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, w zakresie ustalania przychodów z działalności zobowiązany jest stosować art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z ww. art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane kary umowne.
Zatem kara umowna – wynikająca z umowy o współpracę – uzyskana od Kontrahenta stanowić będzie przychód, o którym mowa wart. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W części dotyczącej momentu powstania przychodu wskazuję, co następuje.
W myśl art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
Z przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że co do zasady, przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wykonania (w tym częściowego) usługi.
Ustawodawca przewidział również szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.
Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wskazane okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.
Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
Zasadą wynikającą z treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, że przychodem związanym z działalnością gospodarczą osiągniętym w roku podatkowym jest przychód należny, choćby nie został jeszcze faktycznie otrzymany.
W przypadku kar umownych trudno jednak uznać, że mamy do czynienia z wydaniem towaru lub świadczeniem usługi. Podmiot, któremu przysługuje takie świadczenie, niewątpliwie nie dokonuje bowiem z tego tytułu żadnego świadczenia na rzecz dłużnika.
Stąd w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu kary umownej nie ma zastosowania art. 14 ust. 1c, ust. 1e czy ust. 1h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W tym zakresie należy uwzględnić art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się wskazanych wcześniej przepisów, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
Tak więc dla Pana kara umowna, którą otrzyma Pan od Kontrahenta, będzie przychodem z działalności gospodarczej z chwilą jej faktycznego otrzymania (otrzymania poszczególnych rak kary umownej).
W kwestii dotyczącej zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów z tytułu otrzymanych kar umownych wskazuję, co następuje.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 46.18.19.0 – Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej pozostałych określonych towarów, gdzie indziej niesklasyfikowanych oraz usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 74.90.12.0 – Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń. Wskazał Pan również, że umowa z niemieckim Kontrahentem, w związku z którą przysługuje Panu kara umowna, generuje przychód z tytułu usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 74.90.12.0.
Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie określają odrębnej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla otrzymanych kar umownych, które stanowią przychód wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku otrzymania kar umownych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, przychód ten opodatkowany jest stawką ryczałtu odpowiadającą stawce ryczałtu dla czynności (usług), w związku z którymi otrzymane zostaną kary umowne.
Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 15% przychodów ze świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży hurtowej (PKWiU grupa 46.1).
Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8.
Na podstawie powołanych przepisów oraz opisu sprawy zauważam, że do przychodów uzyskiwanych przez Pana ze świadczenia w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej usług sklasyfikowanych według PKWiU pod symbolem 74.90.12.0 – Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń, zastosowanie znajduje stawka ryczałtu 8,5%, określona w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W konsekwencji, do przychodów z tytułu wskazanych we wniosku kar umownych – jako związanych z usługami, z których przychód podlega opodatkowaniu 8,5% stawką ryczałtu – zastosowanie znajdzie 8,5% stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określona w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Reasumując:
– kara umowna za przedwczesne rozwiązanie umowy, którą będzie Pan otrzymywał w ratach, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym,
– karę umowną, jako związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy kwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej,
– kara umowna powinna być opodatkowana w dacie faktycznego wpływu płatności poszczególnych rat,
– otrzymane raty kary umownej należy opodatkować przy zastosowaniu takiej samej stawki ryczałtu, którą Pan posługuje się przy rozliczaniu przychodów z tytułu usług, z którymi są związane te kary.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto wskazuję, że powołana przez Pana interpretacja zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right