Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.296.2018.11.SR
Określenie, czy Gmina prawidłowo uznaje, że pod pojęciem „dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego”, o których mowa w § 2 pkt 9 Rozporządzenia należy rozumieć dochody wynikające z rocznego sprawozdania z wykonania planu dochodów budżetowych Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego (tj. rocznego sprawozdania Rb-27S Gminy), pomniejszone o odliczenia wskazane w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 27 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 30 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Gl 1160/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 17 lutego 2023 r.) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 września 2022 r. sygn. akt I FSK 970/19 (data wpływu orzeczenia 24 listopada 2022 r.); i
2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 kwietnia 2018 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia, czy Gmina prawidłowo uznaje, że pod pojęciem „dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego”, o których mowa w § 2 pkt 9 Rozporządzenia należy rozumieć dochody wynikające z rocznego sprawozdania z wykonania planu dochodów budżetowych Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego (tj. rocznego sprawozdania Rb-27S Gminy), pomniejszone o odliczenia wskazane w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina Miasta [dalej: Gmina lub Wnioskodawca] jest jednostką samorządu terytorialnego – miastem na prawach powiatu w myśl art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1868 ze zm.) [dalej: UOSP]. Gmina jako wspólnota samorządowa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm.) [dalej: UOSG] obejmuje swoim zakresem działania wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 UOSG). Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 UOSG). Realizuje zadania własne polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, jak również z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzania wyborów powszechnych oraz referendów (art. 7 i 8 UOSG). Na podstawie art. 92 ust. UOSP Gmina realizuje także zadania własne powiatów określone w art. 4 UOSP Zgodnie z art. 9 UOSG, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Niezależnie od realizacji zadań publicznych, Gmina wykonuje szereg czynności wyczerpujących znamiona samodzielnej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT i jest z tego tytułu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: podatek VAT] rozliczając i odprowadzając wynikający stąd podatek VAT należny, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina oraz jej jednostki organizacyjne dokonują wspólnego rozliczenia podatku VAT [dalej: centralizacja] zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 280). Jednostki organizacyjne Gminy objęte obowiązkiem centralizacji to w szczególności Urząd Miejski [dalej: Urząd] oraz gminne jednostki budżetowe.
W toku swojej bieżącej działalności Gmina i jej jednostki organizacyjne nabywają towary i usługi, które są związane z wykonywaniem:
A.transakcji opodatkowanych podatkiem VAT według właściwych stawek;
B.transakcji zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT;
C.czynności polegających na uzyskiwaniu przez Gminę określonych wpływów;
D.czynności niezwiązanych z uzyskiwaniem wpływów – polegających na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.
16 lutego 2018 r Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną nr 0112-KDIL2-3.4012.519.2017.1.IP, w której uznał, że w przypadku nabywania przez Gminę towarów i usług, które są wykorzystywane zarówno do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jak i czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem, Gminie przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego, w części obliczonej przy zastosowaniu sposobu określania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT [dalej: prewspółczynnik].
Gmina dokonuje obliczenia prewspółczynnika zgodnie z zasadami określonymi w Rozporządzeniu. Na podstawie § 3 ust. 1 Rozporządzenia, Gmina ustala prewspółczynnik w sposób odrębny dla każdej swojej jednostki organizacyjnej (tj. odrębnie dla Urzędu oraz odrębnie dla poszczególnych jednostek budżetowych).
Z § 3 ust. 2 Rozporządzenia wynika, że w celu obliczenia prewspółczynnika dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego [tu: Urzędu] konieczne jest ustalenie wysokości:
1.rocznego obrotu z działalności gospodarczej zrealizowanego przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiącego część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej, oraz
2.dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
Definicję „dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego” zawiera § 2 pkt 9 Rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem tym rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o odliczenia wskazane w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia.
Pytanie
Czy Gmina prawidłowo uznaje, że pod pojęciem „dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego”, o których mowa w § 2 pkt 9 Rozporządzenia należy rozumieć dochody wynikające z rocznego sprawozdania z wykonania planu dochodów budżetowych Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego (tj. rocznego sprawozdania Rb-27S Gminy), pomniejszone o odliczenia wskazane w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina prawidłowo uznaje, że pod pojęciem „dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego”, o którym mowa w § 2 pkt 9 Rozporządzenia należy rozumieć dochody wynikające z rocznego sprawozdania z wykonania planu dochodów budżetowych Gminy (tj. rocznego sprawozdania Rb-27S Gminy), pomniejszone o odliczenia wskazane w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia.
Uzasadnienie.
Stosowanie sposobu określania prewspółczynnika w jednostkach samorządu terytorialnego – uwagi ogólne.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści ww. regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:
1)zostały nabyte przez podatnika tego podatku, oraz
2)pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz/lub niepodlegających temu podatkowi.
Odliczenie podatku VAT naliczonego może być jednak częściowe, tzn. w odniesieniu do towarów i usług, które są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i czynności innych niż opodatkowane, podatnik ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania innych czynności.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 i 91 tej ustawy. Zgodnie z regulacjami art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT:
1)[art. 86 ust. 2a] W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Sposób określenia prewspółczynnika powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
2)[art. 86 ust. 2b] Sposób określenia prewspółczynnika najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
a)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
b)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
3)[art. 86 ust. 2c ustawy] Przy wyborze sposobu określenia prewspółczynnika można wykorzystać w szczególności następujące dane:
a)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
b)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
c)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
d)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
W art. 86 ust. 22 ustawy o VAT zawarto delegację, zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia prewspółczynnika uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane Rozporządzenie, które określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
Prewspółczynnik urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
W zakresie istotnym dla sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Rozporządzenie wskazuje (§ 3 ust. 1), że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego prewspółczynnik ustala się:
1)odrębnie dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego,
2)odrębnie dla samorządowej jednostki budżetowej, oraz
3)odrębnie dla samorządowego zakładu budżetowego.
Rozporządzenie wprowadza także wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia prewspółczynnika, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.
Stosownie do § 3 ust. 2 Rozporządzenia, w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego jako sposób określenia prewspółczynnika uznaje się sposób ustalony wg wzoru:
X = A x 100/DUJST
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X – proporcja określona procentowo, zaokrąglona w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
DUJST – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
Przez dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się – zgodnie z § 2 pkt 9 Rozporządzenia – dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:
a)dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,
b)zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 tej ustawy,
c)dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,
d)środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
e)wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,
f)kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,
g)odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Z przywołanej wyżej definicji dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego wynika, że punktem wyjścia do wyliczenia kwot dochodów ujmowanych w mianowniku wzoru właściwego dla Urzędu są dochody publiczne wynikające z odpowiednich dokumentów finansowych. Kwota dochodów publicznych wynikająca z tych dokumentów podlega następnie korekcie o wartości/pozycje, o których mowa w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia. Wyłączenie tytułów wymienionych w pkt a-g z dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które proporcję tę mogłyby zniekształcać (w tym celu nie są objęte tym pojęciem m.in. kwoty, które są przekazywane innym jednostkom organizacyjnym i są ujmowane przez te jednostki przy wyliczaniu proporcji).
Zgodnie z art. 3 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm.) [dalej: ustawa o finansach publicznych], finanse publiczne obejmują procesy związane z gromadzeniem środków publicznych oraz ich rozdysponowywaniem, w szczególności:
1.gromadzenie dochodów i przychodów publicznych;
2.wydatkowanie środków publicznych;
3.finansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa;
4.zaciąganie zobowiązań angażujących środki publiczne;
5.zarządzanie środkami publicznymi;
6.zarządzanie długiem publicznym;
7.rozliczenia z budżetem Unii Europejskiej.
Do powyższego przepisu odwołuje się art. 41 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, który wskazuje, że jednostki sektora finansów publicznych sporządzają sprawozdania z wykonania procesów, o których mowa w art. 3 tej ustawy. Z kolei, zgodnie z art. 41 ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, określi w drodze rozporządzenia rodzaje, formy, terminy i sposoby sporządzania sprawozdań:
a.z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
b.z wykonania planów finansowych jednostek budżetowych,
c.z dochodów i wydatków na rachunkach, o których mowa w art. 163 i art. 223,
d.z wykonania planów finansowych samorządowych zakładów budżetowych,
e.z wykonania planów finansowych agencji wykonawczych,
f.z wykonania planów finansowych instytucji gospodarki budżetowej,
g.z wykonania planów finansowych państwowych funduszy celowych,
h.stanie środków finansowych na rachunkach bankowych jednostek samorządu terytorialnego,
i.z wykonania planów finansowych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
j.z poniesionych przez jednostki sektora finansów publicznych wydatków strukturalnych.
Rozporządzeniem, o którym mowa w powyższych przepisach jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2018 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 109) [dalej: rozporządzenie w sprawie sprawozdawczości budżetowej]. Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia jego zakres przedmiotowy obejmuje:
1.rodzaje, formy, terminy i sposoby sporządzania sprawozdań:
a)z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
b)z wykonania planów finansowych jednostek budżetowych,
c)z dochodów i wydatków na rachunkach, o których mowa w art. 163 i art. 223 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
d)z wykonania planów finansowych samorządowych zakładów budżetowych,
e)z wykonania planów finansowych agencji wykonawczych,
f)z wykonania planów finansowych instytucji gospodarki budżetowej,
g)z wykonania planów finansowych państwowych funduszy celowych,
h)o stanie środków finansowych na rachunkach bankowych jednostek samorządu terytorialnego,
i)z wykonania planów finansowych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
2.jednostki obowiązane do sporządzania poszczególnych rodzajów sprawozdań, o których mowa w pkt 1, oraz odbiorców tych sprawozdań;
3.rodzaje i zasady sporządzania sprawozdań w zakresie zobowiązań wynikających z umów o partnerstwie publiczno-prywatnym zawieranych na podstawie odrębnych ustaw przez podmioty sektora finansów publicznych.
Na podstawie § 3 rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości budżetowej, ustala się m.in. następujące rodzaje sprawozdań:
-Rb-27S – sprawozdanie z wykonania planu dochodów budżetowych samorządowej jednostki budżetowej/jednostki samorządu terytorialnego (pkt 8)
-Rb-28S – sprawozdanie z wykonania planu wydatków budżetowych samorządowej jednostki budżetowej/jednostki samorządu terytorialnego (pkt 19).
Jednocześnie zgodnie § 18 rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości budżetowej, sprawozdanie Rb-27S sporządza się narastająco za kolejne miesiące roku budżetowego oraz za rok budżetowy. W sprawozdaniu Rb-27S wykazywane są wszystkie dochody jakie otrzymuje jednostka samorządu terytorialnego.
Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, pod pojęciem „dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego”, o którym mowa w § 2 pkt 9 Rozporządzenia, należy rozumieć dochody wynikające z rocznego sprawozdania z wykonania planu dochodów budżetowych Gminy (tj. rocznego sprawozdania Rb-27S Gminy), pomniejszone o odliczenia wskazane w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia. Roczne sprawozdanie Rb-27S Gminy obejmuje wszystkie dochody jakie w trakcie roku otrzymuje jednostka samorządu terytorialnego, w tym dochody otrzymywane przez jej jednostki budżetowe oraz zakłady budżetowe. Wyłączenie z kwoty dochodów publicznych wynikającej ze sprawozdania Rb-27S kwot, o których mowa w § 2 pkt 9 lit. a-g Rozporządzenia, pozwala na wyodrębnienie dochodów jednostki samorządu terytorialnego, które wynikają z realizacji jej zadań własnych, niewykonywanych za pośrednictwem jednostek i zakładów budżetowych, powołanych przez tą jednostkę budżetową.
Powyższe znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu Rozporządzenia, w którym wskazano, że definicja dochodów urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego ma obejmować dochody jednostki samorządu terytorialnego wynikające z realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego, których nie wykonują „bezpośrednio” inne jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego (tj. samorządowe jednostki budżetowe oraz samorządowe zakłady budżetowe).
Postanowienie
25 czerwca 2018 r. wydałem postanowienie znak 0112-KDIL1-1.4012.296.2018.1.RW, w którym odmówiłem wszczęcia postępowania.
Postanowienie to doręczono Państwu 25 czerwca 2018 r.
Zażalenie na postanowienie
2 lipca 2018 r. wnieśli Państwo zażalenie na ww. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
W odpowiedzi na zażalenie, 9 sierpnia 2018 r. wydałem postanowienie znak 0112-KDIL1-1.4012.296.2018.2.RW, w którym utrzymałem w mocy zaskarżone postanowienie.
Postanowienie to doręczono Państwu 23 sierpnia 2018 r.
Skarga na postanowienie
20 września 2018 r. wnieśli Państwo skargę na postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 27 września 2018 r.
Wnieśli Państwo o uchylenie Postanowienia oraz Pierwszego Postanowienia w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżone postanowienie znak 0112-KDIL1-1.4012.296.2018.2.RW – wyrokiem z 30 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Gl 1160/18.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – prawomocnym wyrokiem z 22 września 2022 r. sygn. akt I FSK 970/19 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok, który uchylił postanowienie stał się prawomocny od 22 września 2022 r.
Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 30 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Gl 1160/18 wraz z aktami sprawy wpłynął do mnie 17 lutego 2023 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
-ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania postanowienia, w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 30 stycznia 2019 r., sygn. akt III SA/Gl 1160/18 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 września 2022 r., sygn. akt I FSK 970/19.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right