Interpretacja indywidualna z dnia 27 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.496.2022.2.KFK
Opodatkowanie i zwolnienie z opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej o różnym przeznaczeniu posiadającej linie rozgraniczające.
Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia działki rolnej o numerze (…).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 stycznia 2023 r. (wpływ 18 stycznia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką (…), prowadzącą uprawy rolne na działce rolnej o powierzchni (…) ha nr (…), położonej w obrębie geodezyjnym (…). Dla działki nie ma aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a działka ta w ewidencji gruntów została oznaczona symbolami: (…). Działka nie jest zabudowana. Część działki w obszarze (…) m2, została objęta decyzją o warunkach zabudowy. Wnioskodawca zamierza sprzedać (…) całą działkę rolną w celu powiększenia prowadzonego przez nabywcę gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.
Odpowiadając na wezwanie, Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy, udzielając odpowiedzi na następujące pytania:
1.Czy w związku z wydaną decyzją o warunkach zabudowy w odniesieniu do działki (…) zostały wyznaczone linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu?
Odpowiedź:
W związku z wydaną decyzją o warunkach zabudowy w odniesieniu do działki nr (…) zostały wyznaczone linie rozgraniczające tereny o przeznaczeniu: (…). Teren objęty decyzją jest (…).
2.Co jest powodem, że tylko na części działki dopuszczona jest zabudowa – wydano decyzję o warunkach zabudowy tylko dla części działki?
Odpowiedź:
Powodem, że tylko na części działki dopuszczona jest zabudowa (wydano decyzję o warunkach zabudowy tylko dla części działki), był wniosek przyszłego inwestora, który miał taką potrzebę, ale wycofał się z inwestycji.
3.Od kogo zakupili Państwo działkę będącą przedmiotem złożonego wniosku?
Odpowiedź:
Działka została zakupiona od (…).
4.W ramach jakich czynności nabyli Państwo działkę objętą zakresem wniosku, tj. czynności:
-opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
-zwolnionych od podatku od towarów i usług,
-niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Odpowiedź:
Wnioskodawca nabył działkę w ramach czynności związanych z powiększeniem gospodarstwa rolnego spółki, nabycie gruntu rolnego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
5.Czy z tytułu nabycia działki objętej zakresem wniosku przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.
Odpowiedź:
Z tytułu nabycia działki objętej zakresem wniosku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na to, że nabycie nastąpiło od (…) i sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
6.Czy w całym okresie posiadania działki wykorzystywali ją Państwo wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której była wykorzystywana ww. działka, Państwo wykonywali? – Należy podać podstawę prawną zwolnienia.
Odpowiedź:
W całym okresie posiadania działki Wnioskodawca wykorzystywał działkę w całości wyłącznie na cele produkcji rolnej, która jest opodatkowana podatkiem od towarów
i usług, bowiem sprzedaż roślin tj. produktów uprawy zbóż jest opodatkowana i sprzedaż była opodatkowana w różnych stawkach.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy zbycie ww. nieruchomości, tj. działki nr (…), położonej w obrębie geodezyjnym (…), powinno korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w części obszaru nie objętego decyzją o warunkach zabudowy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane?
2.Czy w przypadku sprzedaży terenu gruntów rolnych, objętych decyzją o warunkach zabudowy, podatnik wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług wartości terenu objętego decyzją o warunkach zabudowy ?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zbycie działki nr (…) położonej w obrębie geodezyjnym (…) powinno korzystać w części ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) z uwagi na fakt, iż dla działki nie ma aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a działka ta w ewidencji gruntów została oznaczona symbolami: (…), poza tym w całości jest użytkowana rolniczo i zbycie nastąpi w warunkach powiększenia gospodarstwa rolnego Nabywcy.
Część wartości działki w obszarze (…) m2, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT. Część wartości, która obejmuje pozostałą wartość działki nie objętą decyzją o warunkach zabudowy, powinna zostać zwolniona od podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Artykuł 2 pkt 33 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.
Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz wskazane przepisy, stwierdzić należy, że działka nr (…) w części odnoszącej się do (…) m2, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT, zaś w części objętej terenem użytków rolnych nie objętych ww. decyzją, powinna zostać zwolniona z podatku VAT.
W związku z powyższym, dostawa części działki nr (…), dla której nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.
Ustawa o podatku od towarów i usług przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy. Ponieważ ustawa o podatku VAT odnosi się do części nieruchomości Wnioskodawca uważa, że sprzedaż w warunkach opisanych we wniosku nie zobowiązuje Wnioskodawcy do wydzielenia geodezyjnego części działki objętej decyzją o warunkach zabudowy, aby strona wypełniła obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT od sprzedaży gruntu .
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…),
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.
Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 ze zm.) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.
W oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
W świetle art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala sięw drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Przy czym, w sytuacji gdy w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu dla danej działki wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę, będzie uznany za teren budowlany, pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje dostawę działki rolnej numer (…) o powierzchni (…) ha. Dla działki nie ma aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w ewidencji gruntów działka została oznaczona symbolami: (…). Działka nie jest zabudowana.
Część działki w obszarze (…) m2, została objęta decyzją o warunkach zabudowy, wobec tego na działce znajduje się linia rozgraniczająca, separująca tereny o różnym przeznaczeniu.
Spółka nabyła działkę w celu powiększenia prowadzonego gospodarstwa rolnego, nabycie gruntu rolnego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z tytułu nabycia działki Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na to, że nabycie nastąpiło od Skarbu Państwa i sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Spółka wykorzystywała przedmiotową działkę wyłącznie na cele produkcji rolnej, dokonując sprzedaży produktów roślinnych i zbóż, zatem do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Spółka zamierza sprzedać całą działkę rolną w celu powiększenia prowadzonego przez nabywcę gospodarstwa rolnego.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Spółki dotyczą kwestii czy sprzedaż działki w części nieobjętej decyzją o warunkach zabudowy będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast w części objętej decyzją o warunkach zabudowy podlegać będzie opodatkowaniu.
Mając na uwadze opis sprawy oraz ww. przepisy, należy stwierdzić, że skoro w odniesieniu do działki (…) zostały wyznaczone linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, oddzielające część działki przeznaczoną pod zabudowę od pozostałej części działki stanowiącej teren rolniczy, to część działki nr (…), stanowiąca teren rolniczy nie stanowi terenów budowlanych i tym samym dostawa ww. części działki będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Natomiast odnosząc się do dostawy tej części działki nr (…), która zgodnie z wydanymi warunkami zabudowy jest przeznaczona pod zabudowę stwierdzić należy, że ta część działki stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy, a zatem sprzedaż tej części działki nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dla sprzedaży części przedmiotowej działki nr (…) przeznaczonej pod zabudowę należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. części działki na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
1)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Jak wskazano w opisie sprawy, Spółka wykorzystywała przedmiotową działkę wyłącznie na cele produkcji rolnej, dokonując sprzedaży produktów roślinnych i zbóż. Zatem wykorzystywała działkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży części przedmiotowej działki nr (…), dla której zostały wydane warunki zabudowy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wskazano powyżej warunki do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy muszą być spełnione łącznie.
W konsekwencji, sprzedaż części działki nr (…), dla której zostały wydane warunki zabudowy, będzie opodatkowana podatkiem VAT.
W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.
Tak więc, z powyższego wynika iż dopuszczalne jest opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym, jeśli np. tylko część działki została objęta decyzją o warunkach zabudowy i działka ewidencyjna znajduje się na terenach przeznaczonych oraz nieprzeznaczonych pod zabudowę, to dostawa takiej działki może być opodatkowana różnymi stawkami VAT.
Podsumowując, zbycie działki nr (…) w części nie objętej decyzją o warunkach zabudowy będzie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast w części objętej decyzją o warunkach zabudowy podlegać będzie opodatkowaniu.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).