Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.579.2022.2.HW

Zwolnienie od podatku usług oprawy artystyczno-muzycznej imprez na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 18 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług oprawy artystyczno-muzycznej imprez na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jako podatnik prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od dnia 4 maja 2018 r. W ramach tej działalności wykonuje między innymi usługi oprawy artystycznej i muzycznej różnych uroczystości organizowanych przez klientów. Organizatorem imprezy jest klient Wnioskodawcy. Zadaniem Zainteresowanego w ramach świadczonej usługi jest zapewnienie w trakcie tej imprezy oprawy muzycznej i artystycznej, a zadaniem klienta jest zapłata honorarium za to świadczenie. Pod pojęciem oprawy muzycznej kryje się przede wszystkim dobieranie utworów muzycznych, ich odtwarzanie i miksowanie. Zadaniem Wnioskodawcy jest również utrzymanie płynności muzycznej na imprezie, łączenie ze sobą różnych utworów muzycznych, dodawanie efektów dźwiękowych, samplowanie, prowadzenie imprezy w roli wodzireja w celu zapewnienia realizacji scenariusza imprezy, animacji odbiorców. Oprawa artystyczna polega każdorazowo na przygotowaniu indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta. Scenariusz ten polega na odpowiednim dobraniu i opracowaniu utworów muzycznych, ustaleniu kolejności wykonywania utworów muzycznych i słownych oraz skoordynowaniu oprawy artystyczno-muzycznej z innymi działaniami przewidzianymi przez klienta w trakcie imprezy. Podczas wykonywania usługi w czasie imprezy Wnioskodawca występuje również w roli komika – kabareciarza przedstawiającego skecze i żarty, organizuje gry i zabawy dla uczestników imprezy. W trakcie imprezy Zainteresowany przebiera się w różne stroje, wykonuje różne przedstawienia i skecze, przebiera w stroje również uczestników imprezy i organizuje w ten sposób przedstawienie i/lub skecz z udziałem uczestników imprezy. Scenariusz muzyczno-artystyczny powstaje z uwzględnieniem potrzeb i intencji klienta, ale Wnioskodawca ma jednak zasadniczy wkład w ukształtowaniu treści artystycznej scenariusza. Stworzony przez Zainteresowanego scenariusz oprawy artystyczno-muzycznej stanowi oryginalną kompozycję. Jego twórczy charakter polega na uszeregowaniu rozlicznych elementów muzycznych, słownych, choreograficznych uzewnętrzniających konkretny pomysł. Uszeregowanie rozmaitych elementów odzwierciedla zamysł artystyczny i program tworzony indywidualnie dla każdej imprezy. Utwór w postaci scenariusza muzyczno-artystycznego zawiera każdorazowo inne, wymyślone przez Pana i zestawione w oryginalny sposób elementy. W ramach usług obsługi artystycznej wykonywane są każdorazowo zadania polegające na animowaniu zgromadzonych na imprezie klienta odbiorców i prowadzenie przygotowanego scenariusza imprezy, jego ewentualne modyfikacje, wykonywanie utworów muzycznych i słownych, komunikacja z odbiorcami zgromadzonymi na imprezie klienta. Wnioskodawca jest zatem odpowiedzialny za przygotowanie i sprawne przeprowadzenie programu muzyczno-artystycznego poprzez odtwarzanie z płyt jak również osobiste wykonanie (śpiewanie) utworów muzycznych, wierszy, skeczy, wprowadzenie elementów choreograficznych mających na celu animowanie odbiorców. Honorarium ustalone z klientem obejmuje ponadto zapewnienie sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia, które to świadczenia są bezpośrednio związane z oprawą artystyczno-muzyczną imprezy i warunkują wykonanie Pana głównej usługi. Umowę o świadczenie tych usług Wnioskodawca podpisuje z organizatorem imprezy, a za świadczone usługi otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, na które Wnioskodawca wystawia fakturę lub paragon. Zawierając umowy na świadczenie usług artystycznych Wnioskodawca nie przewiduje przekazywania ani udzielania żadnych licencji do praw autorskich.

Usługi będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji stanowią, zdaniem Wnioskodawcy, usługi kultury. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej – działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Zgodnie z wykładnią językową pod terminem „usługi kulturalne” kryją się usługi odnoszące się do kultury, natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości i zasad oraz norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości. Kultura to wszystko co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Imprezy kulturalne (np. biesiady, wesela, zabawy okolicznościowe), na których świadczy Pan usługi, mają wiele odniesień do kultury jako dorobku ludzkości z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wykorzystuje tam wiele obrzędów i zwyczajów znanych od wielu pokoleń. Przy świadczeniu usług oprawy muzycznej i artystycznej imprez Zainteresowany wykorzystuje znane z tradycji dawne zabawy i przyśpiewki, często nawiązuje również do dawnych zwyczajów i przesądów. Podczas imprez często opowiada skecze i zabawne historie związane z tradycją, przesądami i zwyczajami ludzkimi. Wnioskodawca świadczy usługi w różnych regionach Polski a podczas przygotowywanych i prowadzonych przez Wnioskodawcę imprez, posługuje się lokalną dla danego miejsca gwarą, nawiązuje często do historii i obyczajów. Tego typu działanie to nie tylko przypominanie o tradycji i zwyczajach z dawnych czasów, ale też przekazywanie tej wiedzy i zwyczajów dla następnych pokoleń, które są uczestnikami takiej imprezy. Wnioskodawca ma też swój udział w tworzeniu kultury, o czym świadczy fakt, iż jest jedynym autorem scenariuszy organizowanych imprez oraz ich wykonawcą. Wobec powyższego świadczone przez Wnioskodawcę usługi podczas imprezy mają charakter usług kulturalnych poprzez tworzenie i upowszechnianie kultury.

Świadcząc usługi oprawy artystycznej i muzycznej imprez Wnioskodawca działa jako indywidualny twórca oraz artysta wykonawca w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych. Twórcą, w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i innych prawach pokrewnych, jest osoba fizyczna, która miała twórczy wkład w powstanie oryginalnego utworu np. utworu muzycznego lub sceniczno-muzycznego. Natomiast za artystyczne wykonanie uważa się w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i innych prawach pokrewnych. Elementami składowymi wykonywanych usług oprawy muzycznej i artystycznej imprez, są aranżacje wokalne i aktorskie, przygotowanie indywidualnego scenariusza każdej imprezy oraz realizacja tego scenariusza jako osoby prowadzącej imprezę bądź uroczystość. W przypadku oprawy muzycznej, program muzyczny jest tworzony indywidualnie dla każdej imprezy, jest on koordynowany z innymi działaniami przewidzianymi w scenariuszu imprezy. Wszystkie działania podczas świadczonych usług mają charakter indywidualny, wymyślony przez Wnioskodawcę jako twórcę tych scenariuszy, a realizacja tych scenariuszy poprzez wykonywanie utworów muzycznych osobiście przez Wnioskodawcę, miksowanie utworów tanecznych i muzycznych, prowadzenie zabaw, opowiadanie skeczy oraz ogólnie pojętym „prowadzeniem” imprezy – jest działaniem jako artysty w osobie Wnioskodawcy. W przypadku usług będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca każdorazowo bierze udział w imprezach jako artysta, wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W zakresie świadczonych usług będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca działa samodzielnie i na własny rachunek. Bywają imprezy, gdzie zatrudnia osoby na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia) w celu zapewnienia obsługi technicznej imprezy (nagłośnienie). W wyniku zrealizowania usług oprawy artystycznej i muzycznej uroczystości powstaje, zdaniem Wnioskodawcy, „utwór” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory między innymi muzyczne i muzyczno-słowne, scenariusze, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne, pantomimiczne i audiowizualne. W wyniku realizacji usługi oprawy muzycznej i artystycznej imprezy powstaje utwór w postaci oryginalnego stworzonego przez Wnioskodawcę indywidualnego scenariusza imprezy. Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Natomiast zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami są w szczególności działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Pytanie

Czy świadczone usługi oprawy artystyczno-muzycznej imprez mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b), wynika bowiem z ustawy, że usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Opisane usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług, zwanego dalej VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnione od VAT są usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Opisane przez Pana usługi są zwolnione od VAT ze względu na fakt, iż świadczone są przez Pana jako indywidualnego twórcę i artystę – wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorarium.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwanej dalej upapp) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na gruncie prawa autorskiego uznaje się za utwór każdy efekt działalności człowieka niezależnie od jego wartości, przeznaczenia byleby tylko była to działalność charakteryzująca się zawartością elementów twórczych. Utworem jest zatem to wszystko, co nie powstaje z wiernego odwzorowania rzeczywistości, czy przedmiotów już istniejących. Na gruncie prawa autorskiego dla oceny, czy dane dzieło, stanowi utwór i podlega z tego tytułu ochronie, nie mają znaczenia okoliczności dotyczące osoby twórcy, a także nie jest istotna wartość naukowa, artystyczna czy przeznaczenie utworu. Istotny jest twórczy i indywidualny charakter utworu. Scenariusz muzyczno-artystyczny każdej imprezy jest inny, przygotowywany przez Wnioskodawcę z rozmaitych elementów, dobranych do charakteru danej imprezy i zestawionych w różnorodny sposób, który odzwierciedla zamysł artystyczny i całościową koncepcję twórcy scenariusza. Stworzony przez Wnioskodawcę scenariusz oprawy artystyczno-muzycznej w opisanym w stanie faktycznym jest zatem przedmiotem prawa autorskiego, bowiem stanowi on oryginalną i indywidualną kompozycję. Jego twórczy charakter polega na uszeregowaniu rozlicznych elementów muzycznych, słownych, choreograficznych uzewnętrzniających konkretny pomysł. Uszeregowanie przez Wnioskodawcę rozmaitych elementów, tj. piosenki, utwory instrumentalne, skecze, wiersze, układy choreograficzne, odzwierciedla zamysł i program artystyczny tworzony przez Pana indywidualnie na potrzeby każdej imprezy. Na potrzeby oprawy muzyczno-artystycznej imprez tworzy Pan zatem utwory muzyczne, słowne, choreograficzne oraz podlegające ochronie prawnej zbiory utworów w rozumieniu art. 3 upapp, czyli indywidualne scenariusze muzyczno-artystyczne. Jest Pan zatem artystą oraz twórcą i wykonawcą w rozumieniu upapp.

Artyście wykonawcy przysługują prawa majątkowe do artystycznego wykonania, w tym wynagrodzenie. Honorarium otrzymywane przez Wnioskodawcę jest zatem wynagrodzeniem z tytułu dysponowania przez Zainteresowanego autorskimi prawami majątkowymi. Jak wykazano powyżej Wnioskodawca jest zarówno indywidualnym twórcą jak i wykonawcą utworów w rozumieniu upapp, a z tytułu korzystania z tych praw otrzymuje honorarium autorskie. Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie można ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. Zgodnie z wykładnią językową pod terminem „usługi kulturalne”, kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Ponadto zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 862, z późn. zm.), działalność kulturalna, w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Przyjęcia i imprezy np. weselne w szczególności mają wiele odniesień do dorobku ludzkości, bowiem na podstawie opowiadań starszych osób i dawnych artystów wykonawców oraz opisów obrzędów i obyczajów weselnych z dawnych lat, stworzył Pan indywidualne i charakterystyczne przedstawienia muzyczno-artystyczne, które są wykonywane przez Pana na przykład na przyjęciach weselnych. Inne imprezy również w swych scenariuszach zawierają np. przyśpiewki i zabawy z dawnych lat, przekazywane nam z pokolenia na pokolenie. Scenariusze imprez zawierają takie elementy jak artystyczne wykonanie w większości utworów innych autorów i własnych oraz prowadzenie tradycyjnych zabaw, oczepin, przyśpiewek weselnych i innych. Wnioskodawca kultywuje i nawiązuje do dawnych tradycji, dawnych obrzędów i obyczajów itp. Pewne elementy z przedstawienia artystycznego mogą być wykluczane lub dodawane i zależy to od indywidualnych potrzeb klienta. Na tej podstawie uważa Pan, że świadczone usługi i ich zakres, który przedstawiono powyżej zalicza się do usług kulturalnych.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia spełnione są zatem wszystkie warunki zwolnienia z VAT wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca wykonuje działalność kulturalną i działa jako twórca i artysta wykonawca w rozumieniu ustawy o prawach autorskich. Wobec spełnienia warunków zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, Wnioskodawca powinien traktować swoje usługi jako zwolnione od VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.):

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7-9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy świadczone usługi oprawy artystyczno-muzycznej imprez mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia charakteru świadczenia realizowanego przez Pana należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną powinna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej usługi.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o ich opodatkowaniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach świadczonej usługi podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. oprawy artystycznej imprezy, która polega każdorazowo na przygotowaniu indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta. Elementami składowymi wykonywanych usług oprawy muzycznej i artystycznej imprez, są aranżacje wokalne i aktorskie, przygotowanie indywidualnego scenariusza każdej imprezy oraz realizacja tego scenariusza jako osoby prowadzącej imprezę bądź uroczystość. Zadaniem Zainteresowanego w ramach świadczonej usługi jest zapewnienie w trakcie tej imprezy oprawy muzycznej i artystycznej, a zadaniem klienta jest zapłata honorarium za to świadczenie. Pod pojęciem oprawy muzycznej kryje się przede wszystkim dobieranie utworów muzycznych, ich odtwarzanie i miksowanie. Zadaniem Wnioskodawcy jest również utrzymanie płynności muzycznej na imprezie, łączenie ze sobą różnych utworów muzycznych, dodawanie efektów dźwiękowych, samplowanie, prowadzenie imprezy w roli wodzireja w celu zapewnienia realizacji scenariusza imprezy, animacji odbiorców. Podczas wykonywania usługi w czasie imprezy Wnioskodawca występuje również w roli komika – kabareciarza przedstawiającego skecze i żarty, organizuje gry i zabawy dla uczestników imprezy. W trakcie imprezy Zainteresowany przebiera się w różne stroje, wykonuje różne przedstawienia i skecze, przebiera w stroje również uczestników imprezy i organizuje w ten sposób przedstawienie i/lub skecz z udziałem uczestników imprezy. Scenariusz muzyczno-artystyczny powstaje z uwzględnieniem potrzeb i intencji klienta, ale jednak zasadniczy wkład w ukształtowaniu treści artystycznej scenariusza ma Wnioskodawca. Stworzony przez Zainteresowanego scenariusz oprawy artystyczno-muzycznej stanowi oryginalną kompozycję. Jego twórczy charakter polega na uszeregowaniu rozlicznych elementów muzycznych, słownych, choreograficznych uzewnętrzniających konkretny pomysł. Uszeregowanie rozmaitych elementów odzwierciedla zamysł artystyczny i program tworzony indywidualnie dla każdej imprezy. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za przygotowanie i sprawne przeprowadzenie programu muzyczno-artystycznego poprzez odtwarzanie z płyt jak również osobiste wykonanie (śpiewanie) utworów muzycznych, wierszy, skeczy, wprowadzenie elementów choreograficznych mających na celu animowanie odbiorców. Honorarium ustalone z klientem obejmuje ponadto zapewnienie sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia, które to świadczenia są bezpośrednio związane z oprawą artystyczno-muzyczną imprezy i warunkują wykonanie głównej usługi. Usługi będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji stanowią, zdaniem Wnioskodawcy, usługi kultury. Imprezy kulturalne (np. biesiady, wesela, zabawy okolicznościowe), na których świadczy usługi, mają wiele odniesień do kultury jako dorobku ludzkości z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wykorzystuje tam wiele obrzędów i zwyczajów znanych od wielu pokoleń. Wnioskodawca świadczy usługi w różnych regionach Polski a podczas przygotowywanych i prowadzonych przez Wnioskodawcę imprez, posługuje się lokalną dla danego miejsca gwarą, nawiązuje często do historii i obyczajów. Świadczone usługi przez Wnioskodawcę podczas imprezy – jak wskazał Wnioskodawca – mają charakter usług kulturalnych poprzez tworzenie i upowszechnianie kultury. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że świadcząc usługi oprawy artystycznej i muzycznej imprez Zainteresowany działa jako indywidualny twórca oraz artysta wykonawca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych. W wyniku zrealizowania usług oprawy artystycznej i muzycznej uroczystości powstaje, utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego działa Pan jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a dodatkowo w wyniku świadczonych usług tworzy Pan utwór.

Należy ponownie zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów.

Tym samym, skoro świadczone przez Pana usługi oprawy artystyczno-muzycznej imprez – jak wskazano we wniosku – stanowią usługi kulturalne, które świadczy Pan, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w wyniku których tworzy Pan utwory (scenariusze), a usługi te są wynagradzane w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku lub uzupełnienia do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).