Interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.62.2023.1.MC

Zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla sprzedaży działki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla sprzedaży działki nr 1.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (...) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina (...) jest właścicielem nieruchomości położnej w miejscowości (...), oznaczonej w ewidencji gruntów nr 1 o powierzchni 0,2202 ha. Nabyta została w wyniku komunalizacji na podstawie decyzji z 18 kwietnia 1994 roku znak: (…) wydanej przez Wojewodę (...). Posiada urządzoną księgę wieczystą KW nr (…) prowadzoną przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…).

Nieruchomość znajduje się na terenie:

‒dla którego obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

‒dla którego nie stwierdzono na dzień dzisiejszy istnienia w obiegu prawnym decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu obejmującej swoim zakresem przedmiotową nieruchomość.

Zgodnie z polityką przestrzenną dla obszaru Gminy (...) określoną w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (...) działka oznaczona nr 1 znajduje na obszarach oznaczonych jako tereny zieleni łęgowej i łąk w strefie zwiększonych wymogów ochrony walorów przyrodniczych - lokalna eko-strefa. Na podstawie map zagrożenia powodziowego przedmiotowa działka znajduje się w całości na terenie szczególnego zagrożenia powodzią, jest to znaczne ograniczenie zagospodarowania i może skutkować brakiem możliwości zabudowy.

W ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę (…) sklasyfikowana została jako: łąki: ŁIV-0,0445 ha, ŁV-0,0434 ha, ŁVI-0,0709 ha, nieużytki N-0,0614 ha.

Opis nieruchomości: Nieruchomość gruntowa niezabudowana, stanowiąca działkę ewidencyjną oznaczoną nr 1, położona w miejscowości (...), bez dostępu do drogi publicznej. Stanowi wąski i długi pas gruntu o szerokości ok. 10 m, graniczący z działką, na której znajduje się przepompownia ścieków. Teren podmokły - miejscami zastoiska wody, nierówny, niezagospodarowany. W najbliższym sąsiedztwie tereny nieużytkowanych podmokłych łąk, rzeka (…), zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Przez działkę przebiega odcinek kanału tłocznego kanalizacji sanitarnej, kabel teletechniczny, na działce znajduje się słup energetyczny średniego napięcia, nad działką przebiega linia średniego napięcia.

Działka porośnięta pojedynczymi drzewami w większości gatunek olcha.

Ze względu na jej kształt i warunki terenowe, jest ona zbędna na realizację zadań publicznych. Powyższa działka w latach 80-tych została zakupiona na własność Skarbu Państwa.

Nieruchomość ta nigdy nie była przez Gminę wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej. Gmina nigdy nie ponosiła również żadnych wydatków inwestycyjnych na ulepszenie ww. nieruchomości.

Rada Miejska w (...) Uchwałą nr (…) z 29 września 2022 roku wyraziła zgodę na zbycie tej nieruchomości w związku z zainteresowaniem osób fizycznych na jej nabycie.

Sprzedaż ww. działki nastąpi w drodze przetargu nieograniczonego. Urządzenia znajdujące się na ww. działce nie stanowią własności Gminy lecz są własnością innych przedsiębiorstw, Gmina nie ma prawa do rozporządzania nimi jako właściciel. Sprzedaż gruntu nie będzie obejmować dostawy wskazanych wyżej urządzeń znajdujących się na tym gruncie.

Pytanie

Czy sprzedaż powyższej nieruchomości gruntowej korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy teren niezabudowany nie jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, w związku z czym jego dostawa korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponieważ gminna nieruchomość znajduje się na terenie, dla którego obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, Wnioskodawca uznaje za zasadne zastosowanie zwolnienia z podatku VAT do sprzedaży podmiotowej działki.

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa, niezabudowana znajdująca się na terenie podmokłym, przez który przebiega odcinek kanału tłocznego kanalizacji sanitarnej, kabel teletechniczny, na działce znajduje się słup energetyczny średniego napięcia, nad działką przebiega linia średniego napięcia, które w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane stanowią budowlę. Według Wnioskodawcy istotny jest natomiast charakter obiektu, który znajduje się na tej nieruchomości. Obiekty znajdujące się na działce nie mają znaczenia wiodącego dla określenia charakteru tego gruntu jako gruntu zabudowanego. Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Kanał tłoczny kanalizacji sanitarnej, kabel teletechniczny, słup energetyczny oraz przebiegające linie średniego napięcia nie stanowią własności sprzedającego, zarówno w sensie ekonomicznym, jak i prawnym, to wymaga przyjęcia, iż dostawie będą podlegać jedynie grunty, bez rzeczonych budowli. Samo umiejscowienie na działce zbywcy nie czyni ich bowiem przedmiotem transakcji. Jako urządzenia niestanowiące części składowych zbywanej działki nie mogą zarazem wpływać na opodatkowanie opisanych we wniosku dostaw ani też decydować o charakterze nieruchomości.

Pomimo faktu, iż obiekty znajdujące się na działce zgodnie z ustawą Prawo budowlane stanowią obiekty budowlane Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisywana nieruchomość powinna podlegać sprzedaży zwolnionej, gdyż obiekty znajdujące się na działce nie mają znaczenia wiodącego dla określenia charakteru tego gruntu jako gruntu zabudowanego.

W konsekwencji wskazana działka będzie korzystała ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Są Państwo właścicielem nieruchomości położnej w miejscowości (...), oznaczonej w ewidencji gruntów nr 1. Nieruchomość została nabyta w wyniku komunalizacji na podstawie decyzji wydanej przez Wojewodę (...). Nieruchomość jest niezabudowana, stanowi działkę bez dostępu do drogi publicznej. Działka stanowi wąski i długi pas gruntu o szerokości około 10 m, graniczący z działką na której znajduje się przepompownia ścieków. Ze względu na jej kształt i warunki terenowe, jest ona zbędna dla realizacji zadań publicznych. Rada Miejska w (...) wyraziła zgodę na zbycie tej nieruchomości w związku z zainteresowaniem osób fizycznych nabyciem działki. Sprzedaż działki nastąpi w drodze przetargu nieograniczonego.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa wynika, że dokonując zbycia działki nr 1 będą Państwo występowali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W analizowanym przypadku dokonując sprzedaży nieruchomości (działki nr 1) będą Państwo działać jako podatnik podatku VAT, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy i wyłączenie wynikające z art. 15 ust. 6 ustawy nie będzie miało w tym przypadku zastosowania.

Zatem dostawa ww. nieruchomości (działki nr 1) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Stosownie do art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego:

częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego:

z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

Jednak w myśl art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego:

urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane:

Stosownie zaś do art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, że wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zawartego w przytoczonym wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów” akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności.

W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v Shipping and Forwarding Enterprise Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że

Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest grunt, na którym posadowiony jest budynek/budowla, niestanowiący własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

W opisie sprawy wskazano, że przez działkę nr 1 przebiega odcinek kanału tłocznego kanalizacji sanitarnej oraz kabel teletechniczny. Na działce tej znajduje się słup energetyczny średniego napięcia, zaś nad działką przebiega linia średniego napięcia. Urządzenia znajdujące się na działce nie stanowią Państwa własności, lecz są własnością innych przedsiębiorstw (nie mają Państwo prawa do rozporządzania nimi jako właściciel). Sprzedaż gruntu nie będzie obejmować dostawy wskazanych urządzeń znajdujących się na działce nr 1.

Zatem należy uznać, że naniesienia w postaci odcinka kanału tłocznego kanalizacji sanitarnej, kabla teletechnicznego oraz słupa energetycznego średniego napięcia, nie będą częścią składową sprzedawanej działki, gdyż są przedmiotem odrębnej własności. Tym samym wskazane naniesienia nie będą przedmiotem dostawy towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, dokonanej w ramach sprzedaży działki nr 1.

W konsekwencji należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy będzie wyłącznie sam grunt.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

W konsekwencji, w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania od podatku VAT przy sprzedaży gruntu w postaci terenów niezabudowanych nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zbycie działki nr 1, nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wskazali Państwo wprawdzie, że nieruchomość (działka nr 1) znajduje się na terenie, dla którego obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz dla którego nie stwierdzono istnienia w obiegu prawnym decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jednakże, z opisu sprawy wynika, że przez działkę 1 przebiega odcinek kanału tłocznego kanalizacji sanitarnej oraz kabel teletechniczny. Ponadto, na działce tej znajduje się słup energetyczny średniego napięcia, zaś nad działką przebiega linia średniego napięcia.

Wobec tak przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro na działce znajdują się ww. obiekty, które nie stanowią Państwa własności – w świetle ustawy – nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi obiektami jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i prawnym), a zatem przedmiotem dostawy może być sam grunt. Jednakże gruntu opisanego w złożonym wniosku nie można uznać za teren niezabudowany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem znajdują się na nim obiekty w postaci odcinka kanału tłocznego kanalizacji sanitarnej, kabla teletechnicznego oraz słupa energetycznego średniego napięcia.  

Jednocześnie należy wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

‒towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

‒przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

We wniosku wskazali Państwo, że działka nr 1 nigdy nie była wykorzystywana przez Państwa na potrzeby działalności gospodarczej. Zatem w analizowanym przypadku nie można uznać, że działka ta była wykorzystywana przez Państwa w całym okresie posiadania na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Jednocześnie we wniosku wskazano, że działka nr 1 została nabyta w wyniku komunalizacji na podstawie decyzji z 18 kwietnia 1994 roku wydanej przez Wojewodę (...).  

Zatem należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku dostawa działki nr 1 nie spełni przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, do opisanej we wniosku transakcji sprzedaży działki nr 1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ani z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).