Interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 1061-IPTPP2.4512.26.2017.11.JS

Brak obowiązku określonego w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 19 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 19 października 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 716/17 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 marca 2022 r. sygn. akt I FSK 206/18;

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2017 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku określonego w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub A) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji szerokiej gamy kosmetyków, dezodorantów, odświeżaczy powietrza, repelentów, itp. Spółka nie produkuje kosmetyków pod własną marką lecz na zlecenie producentów kosmetyków i artykułów chemii gospodarczej na świecie.

W ramach wykonywanej działalności Spółka zużywa różne wyroby akcyzowe, których część nabywa wewnątrzwspólnotowo. Wśród wyrobów nabywanych wewnątrzwspólnotowo są również wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Przedmiotowe wyroby Spółka nie przeznacza do celów napędowych lub opałowych. Wyroby te nie są również w żaden sposób spalane. Wyroby akcyzowe są wykorzystywane w procesie produkcji i stanowią składnik kosmetyków.

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1052 dalej: pakiet paliwowy). Ustawa określa m.in. nowe warunki rozliczania podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, których wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne. Obowiązki dotyczą m.in. terminu dokonywania rozliczeń należnego podatku VAT, składania deklaracji oraz właściwości organu podatkowego do dokonywania wpłat.

Dotychczasowo, nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę wyroby akcyzowe nie były objęte obowiązkami w zakresie rozliczania podatku VAT wprowadzonymi pakietem paliwowym.

Niemniej jednak z dniem 2 września 2016 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1165 dalej: pakiet energetyczny), która m.in. szczegółowo reguluje w ustawie Prawo energetyczne paliwa ciekłe. Ponadto z dniem 16 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Energii, w którym zostały szczegółowo wskazane, stosownie do kodu Nomenklatury Scalonej, wyroby stanowiące paliwa ciekłe, których wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji.

Przedmiotowe rozporządzenie obejmuje swoim zakresem również wyroby nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę. W konsekwencji wytwarzanie lub obrót nimi wymaga uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę, Spółka rozważa czy w przypadku gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej zostały objęte regulacjami pakietu energetycznego, w efekcie ich wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji, to czy Spółka zostanie objęta obowiązkami wynikającymi z pakietu paliwowego w zakresie rozliczania podatku VAT, a szczególnie art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1.Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy w rozumieniu art. 2 pkt 35 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.). Jednocześnie Zainteresowany podał, iż Spółka nie jest zarejestrowanym odbiorcą w rozumieniu art. 2 pkt 36 ww. ustawy.

3.Przedmiotem pytania zadanego we wniosku o interpretację indywidualną na formularzu ORD-IN są wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy akcyzowej – Ustawa o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 43, dalej: ustawa akcyzowa), tj.:

-mieszaniny propanu i butanu klasyfikowane do pozycji CN 2711, oraz

-izopentan/izobutan klasyfikowany do kodu Nomenklatury Scalonej CN 2901 10 00.

Powyższe wyroby wykorzystywane są w toku działalności Spółki do produkcji dezodorantów i aerozoli jako czynnik nośny wypychający substancje zapachowe z pojemnika (puszki).

4.Spółka będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wskazanych we wniosku, z Niemiec – w przypadku wyrobów o kodzie 2711 oraz Niemiec i Francji – w przypadku wyrobów o kodzie CN 2901 10 00. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości zdecyduje się dokonywać WNT przedmiotowych wyrobów również z innych Państw Członkowskich UE.

5.Mieszaniny propanu i butanu klasyfikowane do kodu CN 2711 nabywane będą w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Natomiast izopentan/izobutan klasyfikowany do kodu CN 2901 10 00 nabywany będzie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku podkreślił, że przy czym, jak Spółka wskazywała we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, przedmiotowe wyroby objęte są zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie ich do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych (art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Pytanie

Czy mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Spółka będzie związana obowiązkiem określonym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z ustawą Prawo energetyczne zostaną przeznaczone do celów innych niż napędowe lub opałowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywając wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z ustawą Prawo energetyczne, wykorzystywane do celów innych niż opałowe lub napędowe nie będzie związana obowiązkiem określonym w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.

Wyroby nabywane przez Spółkę nie stanowią bowiem paliw silnikowych, o których mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

1.Pakiet paliwowy – obowiązki w zakresie VAT

Od 1 sierpnia 2016 r., w wyniku wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw zmienione zostały zasady rozliczania podatku VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych.

Zgodnie z nowododanym ust. 5a do art. 103 ustawy:

„W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

1)w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;

2)w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;

3)z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju – jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym”.

Podatnik jest zobowiązany również złożyć naczelnikowi urzędu celnego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego na właściwym formularzu deklarację o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne, w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ich zapłaty.

2.Wyroby Spółki a „pakiet paliwowy”

(i)

Aby rozstrzygnąć, czy wyżej przedstawione obowiązki znajdą zastosowanie w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów wskazanych w zdarzeniu przyszłym należy ustalić, czy wyroby te są:

·paliwem silnikowym,

·zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym,

·jego wytwarzanie lub obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne.

Dopiero łączne spełnienie trzech wskazanych warunków skutkuje objęciem Spółki regulacjami określonymi w pakiecie paliwowym.

Jednocześnie jak Spółka przedstawiła w opisie zdarzenia przyszłego, z uwagi na wejście w życie rozporządzenia Ministra Energii w sprawie szczegółowego wykazu paliw ciekłych, których wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót, w tym obrót z zagranicą, wymaga koncesji oraz których przywóz wymaga wpisu do rejestru podmiotów przywożących nabywane wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę wyroby zostały objęte obowiązkiem koncesjonowania w zakresie ich wytwarzania lub obrotu.

Poniżej Spółka przedstawia uzasadnienie własnego stanowiska.

(ii)

Spółka stoi na stanowisku, że wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, wykorzystywanych do celów innych niż napędowe lub opałowe nie zostanie objęte obowiązkami określonymi w pakiecie paliwowym w zakresie rozliczeń VAT.

Przedmiotowe wyroby wprawdzie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym niemniej jednak wyroby te nie są paliwami silnikowymi.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT w art. 2 stanowiącym ustawowy słownik pojęć nie zawiera własnej definicji paliw silnikowych. W załączniku 13 ustawy stanowiącym „Wykaz towarów, o których mowa w art. 99 ust. 3a oraz art. 105a ust. 1 ustawy” w części II „Paliwa” pod pozycją 10 i 11 wskazane jest jednakże, że paliwami są:

·benzyny silnikowe, oleje napędowe, gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych – w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym (pkt 10), oraz

·oleje opałowe oraz oleje smarowe – w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym (pkt 11).

Powyższe odesłania do ustawy akcyzowej jak również sam fakt, że treść art. 103 ust. 5a ustawy o VAT bezpośrednio odwołuje się do tej ustawy poprzez zwrot „paliwa silnikowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym” jednoznacznie potwierdza, że obowiązek wskazany w tym przepisie dotyczy paliw silnikowych definiowanych w ustawie akcyzowej. Należy zatem ustalić, jakie wyroby na gruncie ustawy akcyzowej są paliwami silnikowymi.

Ustawa o podatku akcyzowym w art. 86 ust. 2 zawiera definicję paliw silnikowych o następującej treści: „Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN”.

Paliwami silnikowymi są więc wyroby, które:

·są wyrobami energetycznymi,

·mają odpowiednie przeznaczenie – wskazane w ww. przepisie.

Odnosząc się do pierwszego warunku należy wskazać, iż nabywane przez Spółkę wyroby są wyrobami energetycznymi. Zostały bowiem wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej określającym wyroby energetyczne.

W przedmiocie drugiego warunku Spółka zaznacza, że ustawowa definicja paliw silnikowych jasno również wskazuje, że konieczne jest dla uznania danego wyrobu energetycznego za paliwo silnikowe ich faktyczne przeznaczenie, faktyczne oferowanie na sprzedaż lub faktyczne użycie do napędu silników spalinowych.

Ustawa akcyzowa nie definiuje terminu „przeznaczenie” – w związku z czym niezbędne jest sięgnięcie do języka powszechnego. Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN definiuje to słowo jako „praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy”. Ten sam słownik definiuje czasownik „przeznaczyć” jako „określić z góry cel, któremu coś ma służyć”. Z kolei Wielki Słownik Języka Polskiego definiuje termin „przeznaczenie” jako „konkretny cel, w którym coś ma zostać wykorzystane”.

Przedstawione definicje nie pozostawiają żadnej wątpliwości. Przeznaczenie to konieczność wystąpienia określonego z góry konkretnego celu związanego z danym przedmiotem.

Ponadto w ocenie Spółki należy wykluczyć przyjęcie, że pod pojęciem „przeznaczenia” należy również rozumieć cele zastosowania, czy zamiar wykorzystania o charakterze hipotetycznym, potencjalnym, możliwym czy teoretycznym.

(iii)

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego we wniosku o interpretację indywidualną zdarzenia przyszłego należy bezspornie przyznać, że wyroby nabywane przez Spółkę nie są paliwem silnikowym.

Jak Spółka wskazała, wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej wykorzystywane są do celów innych niż napędowe lub opałowe tj. do produkcji kosmetyków. Tym samym oczywiste jest, że wyroby te nie są przeznaczone do napędu silników spalinowych.

Spółka zaznacza również, że na gruncie regulacji akcyzowych zastosowanie właściwej stawki akcyzy co do zasady uzależnione jest od przeznaczenia wyrobu energetycznego. Ustawa akcyzowa przewiduje odmienną stawkę dla tego samego wyrobu jeżeli jest on przeznaczony do napędu silników, jako paliwo opałowe bądź do innych celów.

Spółka właśnie z uwagi na przeznaczenie, nabywa wewnątrzwspólnotowo omawiane wyroby z zastosowaniem zerowej stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym przepisem, stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Stawka ta stosowana jest zatem dla wyrobów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwowe lub opałowe – a więc dla wyrobów niebędących paliwami silnikowymi. Spółka podkreśla również, że w toku działalności zastosowanie zerowej stawki dla tych wyrobów, a więc dla wyrobów niebędących paliwami silnikowymi nigdy nie było kwestionowane przez organy podatkowe.

3.Podsumowanie

Reasumując, pomimo tego że nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, a ich wytwarzanie lub obrót zgodnie z wydanym przez Ministra Energii rozporządzeniem wymagać będzie uzyskania koncesji w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne, to nie mogą one zostać uznane za paliwo silnikowe, ponieważ nie są wykorzystywane do napędu silników spalinowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów opisanych w zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegało obowiązkom wprowadzonym pakietem paliwowym, a szczególnie obowiązkowi określonemu w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 28 marca 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 1061-IPTPP2.4512.26.2017.2.JS, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 31 marca 2017 r.

11 kwietnia 2017 r. złożyli Państwo wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (wpływ 19 kwietnia 2017 r.), wnosząc o uchylenie interpretacji indywidualnej w całości.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z 12 maja 2017 r. znak 1061-IPTPP2.4512.26.2017.3.WL Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z 12 maja 2017 r. znak 1061-IPTPP2.4512.26.2017.3.WL doręczono Państwu 18 maja 2017 r.

Skarga na interpretację indywidualną

19 czerwca 2017 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skarga wpłynęła do mnie 26 czerwca 2017 r.

Wnieśli Państwo o:

-uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości,

-orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 19 października 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 716/17.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów – wyrokiem z 28 marca 2022 r. sygn. akt I FSK 206/18 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Wyrok WSA w Łodzi, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 28 marca 2022 r. i wpłynął do mnie wraz ze zwrotem akt 27 grudnia 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. nastąpiły zmiany w rozliczaniu podatku od towarów i usług z tytułu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 220). Zmiany te wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. poz. 1052 z późn. zm.).

I tak, stosownie do obowiązującego od dnia 1 sierpnia 2016 r. art. 2 pkt 35 ustawy:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r.:

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym:

Jak stanowi art. 2 pkt 36 ustawy

Stosownie do art. 103 ust. 5a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r.:

Według art. 103 ust. 5b ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r.:

Na podstawie art. 103 ust. 5c ustawy:

Zgodnie z art. 103 ust. 5d ustawy:

Na mocy art. 20 ust. 5 ustawy:

Powołany wyżej przepis art. 20 ust. 5 ustawy o VAT jest implementacją przepisów Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347 str. 1), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”.

Art. 69 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym:

W załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE. L 1992 Nr 76, str. 1):

·pod pozycją 21 ujęto wyroby sklasyfikowane według kodu Nomenklatury Scalonej CN ex 2711 – gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00;

·pod pozycją 22 ujęto wyroby sklasyfikowane według kodu Nomenklatury Scalonej CN 2901 10 00 – węglowodory alifatyczne nasycone.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy – Prawo energetyczne:

W świetle art. 3 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne:

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy Prawo energetyczne:

Stosownie do art. 3 pkt 3b ustawy Prawo energetyczne:

Dokonując ponownej oceny Państwa stanowiska we wskazanym zakresie należy mieć na uwadze stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wyrażone w wyroku z 19 października 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 716/17 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 28 marca 2022 r. sygn. akt I FSK 206/18 będących rozstrzygnięciami w niniejszej sprawie.

W wydanym w niniejszej sprawie ww. orzeczeniu o sygn. akt I SA/Łd 716/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację.

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów wyrokiem o sygn. akt I FSK 206/18 oddalił skargę kasacyjną Organu złożoną na ww. orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o sygn. akt I SA/Łd 716/17.

W ww. orzeczeniu o sygn. akt I FSK 206/18, NSA przywołał wyrok TSUE z 9 września 2021 r., C-855/19, w którym Trybunał ocenił, że konstrukcja art. 103 ust. 5a u.p.t.u. skutkuje nałożeniem obowiązku zapłaty VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw, zanim podatek ten stanie się wymagalny w rozumieniu art. 69 dyrektywy Rady 2006/112/WE. Przepis ten stanowi, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów VAT staje się wymagalny z chwilą wystawienia faktury, lub jeżeli przed tym dniem nie wystawiono faktury, z upływem terminu, o którym mowa w art. 222 akapit pierwszy (15-ego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego). Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przepis ten implementowany został w art. 20 ust. 5 u.p.t.u. Tymczasem obowiązek zapłaty podatku na podstawie art. 103 ust. 5a u.p.t.u. powstaje niezależnie od wymagalności podatku wynikającej z art. 69 dyrektywy, co TSUE ocenił jako naruszenie wskazanych przepisów dyrektywy 112/2006/WE.

NSA zwrócił uwagę, że art. 103 ust. 5a u.p.t.u. obejmuje regulację wyłącznie dotyczącą terminu zapłaty podatku. Rozróżnienie przedmiotu wewnątrzwspólnotowego nabycia i w konsekwencji analiza pojęcia „paliwa silnikowe” w kontekście art. 86 ust. 2 u.p.a. miało znaczenie dla Skarżącej o tyle, o ile wpływało na objęcie Spółki obowiązkiem w postaci samoobliczenia i wpłacenia w terminie 5 dni (od dnia wprowadzenia towarów do miejsca odbioru z zezwolenia lub wprowadzenia ich do składu podatkowego z terytorium innego państwa członkowskiego) kwot podatku. Tak więc określenie przedmiotu WNT jako paliwa silnikowego w świetle art. 103 ust. 5a ustawy pozostawało istotne jedynie w kontekście sposobu i terminu zapłaty podatku określonych tym przepisem.

Według NSA zaprezentowana w powołanym wyroku TSUE wykładnia przepisów dyrektywy 2006/112/WE mająca wiążące znaczenie dla dokonania oceny zasadności zarzutów kasacyjnych w zakresie błędnej wykładni art. 103 ust. 5a u.p.t.u. w związku z art. 86 ust. 2 u.p.a. i załącznikiem nr 2 do tej ustawy miała przesądzające znaczenie dla rozstrzygnięcia o zarzutach skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny przy zarzucie błędnej interpretacji i zastosowania przepisu prawa materialnego musi uwzględniać zgodność analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług m.in. z przepisami unijnymi, w czym zasadnicze znaczenie przyznać należy interpretacji dokonywanej w tym zakresie przez TSUE. Trybunał Sprawiedliwości w powołanym wyroku w sprawie C-855/19 zakwestionował całą regulację zawartą w art. 103 ust. 5a u.p.t.u. jako naruszającą przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Stąd – według NSA – spór o przedmiot WNT (wykładnię pojęcia „paliwa silnikowego”) stał się bezprzedmiotowy. Powołany wyrok ma bezpośredni wpływ na rozstrzygnięcie o skardze kasacyjnej w sprawie. Jakkolwiek orzeczenie prejudycjalne TSUE wydane na podstawie art. 267 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. z 2004 r., Nr 90, poz. 864/2) ma charakter wpadkowy w stosunku do postępowania toczącego się przed sądem krajowym, a TSUE nie wypowiada się w tym postępowaniu generalnie o wykładni prawa krajowego, to ugruntowany pozostaje w orzecznictwie pogląd o wiążącym charakterze orzeczeń Trybunału dla sądów krajowych w zakresie dokonanej wykładni.

W świetle powyższego NSA stwierdził, że uwzględniając stanowisko i wskazówki zawarte w wyroku TSUE z 9 września 2021 r., w sprawie C-855/19 należy przyjąć, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego towarów opisanych we wniosku o interpretację, na Spółce nie będzie ciążył obowiązek określony w art. 103 ust. 5a u.p.t.u.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, zapadły w analizowanej sprawie wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 19 października 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 716/17, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 marca 2022 r. sygn. akt I FSK 206/18, należy wskazać, że w przypadku nabycia przez Państwa towarów takich jak: mieszanina propanu i butanu sklasyfikowana według kodu Nomenklatury Scalonej jako CN 2711 oraz izopentan/izobutan sklasyfikowany jako CN 2901 10 00, nie będziecie Państwo związani obowiązkiem określonym w art. 103 ust. 5a ustawy.

Zatem Państwa stanowisko, z którego wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie wyrobów opisanych w zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegało obowiązkowi określonemu w art. 103 ust. 5a ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zaskarżonej interpretacji indywidualnej, tj. 28 marca 2017 r., która następnie została uchylona w postępowaniu sądowym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 z późn. zm.).