Interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.588.2022.2.RM

Prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz prawo do zwrotu nadwyżki podatku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 grudnia 2022 r., za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 22 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku. Uzupełnili go Państwo 2(...) 2022 r. oraz - w odpowiedzi na wezwanie pismem 6 lutego 2023 r. (wpływ 10 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) B.V. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem holenderskim, odpowiednikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i częścią międzynarodowej grupy (…) B.V. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce od (…) 2020 r.

Spółka jest globalnym dystrybutorem (…) działającym na całym świecie.

Proces świadczenia usług przez Wnioskodawcę odbywa się w następujących etapach:

Puste pojemniki przywożone są do zakładu produkcyjnego - Spółka zna już numery pojemników;

1)Produkty są sprawdzane pod kątem zgodności z wymogami jakościowymi i weterynaryjnymi;

2)Towary zostają załadowane na ciężarówki;

3)Inspektorzy zatwierdzają towar, następnie rozpoczyna się załadunek;

4)Kontenery są zamykane i plombowane, tylko zaplombowane kontenery dopuszczone są do eksportu;

5)Kontenery ładowane są na statek/okręt przez firmę spedycyjną;

6)Statek zostaje skierowany do portu wyładunku;

7)Klient otrzymuje powiadomienie o statusie przesyłki;

8)Kontener dociera do portu przeznaczenia;

9)Produkty są rozładowywane i przekazywane klientowi.

W latach 2018-2019 nabywali Państwo od polskiej spółki X S.A. mrożony (…) celem jego eksportu do Hong Kongu i Wietnamu. X S.A. fakturował sprzedaż z zastosowaniem stawki VAT 0%, faktury te były przez Państwa opłacane na bieżąco. Eksport odbywał się w procedurze Ex-Works (EXW) z portu w A.

(..) 2019 r. X S.A. wystosował do Państwa oficjalne pismo, w którym domaga się zapłaty kwoty (...) EUR związanej z podatkiem VAT. Państwo otrzymali notę obciążeniową na tę kwotę i opłacili należność.

Spółka, po otrzymaniu polskiego nr VAT skontaktowała się z X S.A. w sprawie uzyskania kopii faktur z kwotą powiększoną o podatek VAT. Nie otrzymano odpowiedzi.

W uzupełnieniu wniosku udzielili Państwo następujących odpowiedzi:

1) Z jakiego tytułu dokonali Państwo rejestracji jako podatnik VAT czynny w Polsce od (…) 2020 r., jakie czynności opodatkowane w Polsce na podstawie art. 5 ustawy o VAT wykonywała Państwa Spółka?

Spółka dokonała rejestracji jako podatnik VAT czynny w związku z dokonywaniem czynności określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, tj. eksportu towarów.

2) Z jakiego powodu spółka X S.A. wystąpiła do Państwa o zapłatę kwoty (…) EUR związanej z podatkiem VAT?

Kwota ta wynika ze zobowiązania X S.A. w podatku VAT powstałego wskutek nieterminowego dostarczenia przez Państwa dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza UE.

3) W jaki sposób Strony określiły w umowie/na zamówieniu należność za zakup towarów (przy czym nie chodzi o wskazanie kwoty (liczby) lecz wyjaśnienie czy Strony umówiły się na wartość takiej samej kwoty, niezależnie od tego czy podatek VAT byłby wymagany czy nie?

Strony zaakceptowały ogólne warunki opublikowane na Państwa stronie internetowej. Zgodnie z nimi: „O ile nie uzgodniono inaczej na piśmie w potwierdzeniu zakupu, wszystkie ceny i opłaty są stałe i zawierają wszelkie podatki (z wyjątkiem podatku VAT), cła i inne opłaty oraz koszty poniesione przez dostawcę w związku z realizacją zamówienia.”

4) Kiedy (w jakich okresach) dokonano dostaw towarów?

Dostawy były dokonywane w okresie (…) 2017 - (...) 2018.

5) W którym momencie (na terenie jakiego kraju, tj. w Polsce czy na terytorium Hong Kongu lub Wietnamu) spółka X S.A. przeniosła na Państwa prawo do rozporządzania towarem jak właściciel?

Na terytorium Polski, na zasadach EXW (2010).

6) W którym momencie (na terenie jakiego kraju, tj. w Polsce czy na terytorium Hong Kongu lub Wietnamu) Państwo przenieśli prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę z Hong Kongu/Wietnamu?

Na terytorium Hong Kongu, na zasadach CIF.

7) Czy w przypadku transakcji będącej przedmiotem zapytania - towar został faktycznie przetransportowany z Polski poza terytorium Unii Europejskiej?

Tak, towar został faktycznie przetransportowany z Polski poza terytorium Unii Europejskiej.

8) Kto/jaki podmiot (X S.A., Państwo lub podmiot trzeci) faktycznie wykonywał transport towarów z Polski do państwa docelowego?

Wnioskodawca faktycznie wykonywał transport towarów.

9) Gdzie (na terenie jakiego kraju) rozpoczynała się procedura wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej?

Procedura wywozu rozpoczynała się w Polsce, w A.

10)Kto/jaki podmiot (X S.A., Państwa Spółka, względnie podmiot trzeci działający na rzecz któregoś z ww.) zgłosił towar do procedur celnych (wywozowych)?

Spółka zgłosiła towar do procedur celnych.

11)Jaki podmiot widnieje jako eksporter na dokumentach celnych?

Wnioskodawca.

12)Czy wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych?

Tak, wskazują na to otrzymane dokumenty IE-599.

13)Czy w przypadku transakcji objętej wnioskiem były spełnione warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a oraz art. 41 ust. 11 ustawy o VAT?

Dokumenty wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy VAT Spółka otrzymała po upływie terminu do złożenia deklaracji.

14)Kiedy (należy podać konkretną datę) Państwa Spółka przedłożyła podatnikowi polskiemu (X S.A.) dokumenty eksportowe potwierdzające wywóz towarów z Polski poza terytorium UE?

Dokumenty zostały przekazane (...) 2018 r. oraz (...) 2019 r.

15)Do jakich czynności opodatkowanych (sprzedaż) służyły Państwu towary zakupione od X S.A.

Towary służyły dalszej odprzedaży.

Pytania sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku

Czy będzie Państwu przysługiwać prawo do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym za okres wystawienia przez X noty obciążeniowej, czy też potrzebują Państwo wystawienia przez X faktury VAT z wykazanym VAT należnym i mogą dokonać odliczenia VAT naliczonego za okres otrzymania tej faktury? A jeżeli tak, to czy mogą Państwo odliczyć VAT naliczony metodą „od sta” czy też przysługuje wyłącznie odliczenie metodą „w stu” z faktury korygującej X?

Czy powinni Państwo złożyć deklarację podatkową jako polski podatnik VAT i ubiegać się o zwrot podatku jako polski podatnik VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, nota obciążeniowa jest dokumentem, który nie podlega ustawie o podatku VAT i służy do dokumentowania operacji, które nie mogą być udokumentowane za pomocą faktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług i/lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonania usługi.

Z powołanego przepisu wynika, że podstawą odliczenia VAT są faktury. Nota obciążeniowa nie jest dokumentem równoważnym z fakturą VAT i nie pozwala Spółce na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Nota obciążeniowa nie znajduje się też w katalogu dokumentów uprawniających do zwrotu różnicy podatku.

W związku z powyższym, Państwa zdaniem, X powinien wystawić fakturę VAT z wykazanym VAT należnym, celem umożliwienia dokonania odliczenia VAT naliczonego za okres otrzymania tej faktury.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Oznacza to, że Spółka nie może dokonać tego obniżenia, do momentu otrzymania od X faktury z prawidłowo wykazanym podatkiem VAT. Biorąc pod uwagę fakt, że otrzymanie faktury z wykazanym VAT należnym nie jest jedynym warunkiem do dokonania odliczenia podatku naliczonego lecz zakup musi być związany z działalnością opodatkowaną VAT. Jak Państwo wykazują w odpowiedzi na pytanie zawarte w pkt IV 1), zakup ten był związany z działalnością opodatkowaną Spółki i czynnością podlegającą opodatkowaniu, tj. eksportem.

Co do metody liczenia VAT na tej fakturze, to przedstawili Państwo swoje stanowisko we wniosku o interpretację, co ma również wpływ na przeformułowane w niniejszym piśmie pytanie o dokonanie odliczenia bowiem zdaniem Spółki odliczenie całości VAT, wykazanego na nocie obciążeniowej X byłoby nieuzasadnione. Wykazanie zatem takiej kwoty na ewentualnej fakturze korygującej X również nie uprawniałoby Państwa do odliczenia takiej, naliczonej „od sta” kwoty. Państwa zdaniem, mogliby Państwo odliczyć tylko kwotę VAT wynikającą z naliczonego „w stu” VAT, nawet jeżeli faktura korygująca byłaby wystawiona z wyższą kwotą VAT, tj. odpowiadającą temu co Państwo dopłacili X.

X S.A. nieprawidłowo zastosował metodę „od sta” uznając, że kwota wpłaty nie zawierała podatku VAT. W sprawie powinna mieć zastosowanie metoda „w stu”.

Zdaniem Spółki, nie ma ona możliwości uzyskania zwrotu jako podmiot zagraniczny.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę podstawy opodatkowania wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy. Wynika z niego, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (należnego od danych czynności). To znaczy, że zapłata, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest kwotą brutto i stanowi podstawę opodatkowania dopiero po pomniejszeniu jej o należny podatek.

W kontekście powyższego należy przywołać wyrok TSUE z 7 listopada 2013 r. w sprawach połączonych C-249/12 i C-250/12 (Corina-Hrisi Tulica v. Agenlia Nalionala de Administrare Fiscala - Directia Generala de Solulionare a Contestaliilor oraz Calin łon Plavosin v. Directia Generala a Finanlelor Publice Timis - Serviciul Solulionare Contestalii, Activitatea de łnspeclie Fiscala - Serviciul de łnspeclie Fiscala Timis). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że przepisy unijne należy interpretować w ten sposób, że jeżeli cena towaru została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od wartości dodanej, a dostawcą tego towaru jest podatnik, ustalona cena, w przypadku gdy dostawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od wartości dodanej, którego żąda organ podatkowy, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 106e ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości poszczególnych dostarczonych towarów i wykonanych usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Metoda „do sta”

Wartość należności określona dla sprzedawcy towarów, wskazana najczęściej w umowie/cenniku/zamówieniu, podlega opodatkowaniu VAT, po powiększeniu jej o kwotę należnego podatku od towarów i usług. VAT w danej stawce jest wówczas obliczany metodą „do sta”. Wartość wynagrodzenia jest wtedy kwotą netto, niezawierającą w sobie należnego podatku od towarów i usług. O taką kwotę sprzedawca powiększa przysługujące mu wynagrodzenie (czyli przenosi na nabywcę kwotę VAT, którą sprzedawca ma zapłacić budżetowi). Jest to standardowy sposób liczenia VAT od należnej sprzedawcy zapłaty. W takim przypadku VAT nie obciąża finansowo sprzedawcy, lecz kupującego. Rola VAT jako podatku od konsumpcji jest wtedy w zupełności zrealizowana.

Należy również zwrócić uwagę na przepis art. 106e ust. 7 ustawy o VAT.

Kwotę podatku w odniesieniu do dostarczanych towarów lub świadczonych usług objętych daną stawką podatku podatnik może obliczyć według następującego wzoru:

KP = (WB x SP)/(100 + SP)

gdzie:

‒P - oznacza kwotę podatku,

‒B - oznacza wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług objętych stawką podatku, uwzględniającą kwotę podatku (wartość sprzedaży brutto),

‒P - oznacza stawkę podatku.

Zgodnie z ust. 8, w przypadku gdy podatnik oblicza kwotę podatku zgodnie z ust. 7, zamiast ceny jednostkowej netto podatnik może wykazywać na fakturze cenę wraz z kwotą podatku (cenę jednostkową brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto - wartość sprzedaży brutto.

Metoda „w stu”

Może się jednak okazać, że wartość należności wskazana w umowie/cenniku/zamówieniu, ustalona została jako jedyne wynagrodzenie należne sprzedawcy. Wówczas podlega ono opodatkowaniu VAT, po pomniejszeniu go o kwotę należnego podatku od towarów i usług. VAT w danej stawce jest wtedy obliczany metodą „w stu”. Wartość wynagrodzenia jest w tym przypadku kwotą brutto, zawierającą już w sobie należny podatek od towarów i usług. Oznacza to, że przysługującego sprzedawcy wynagrodzenia nie powiększa się już o kwotę VAT. Natomiast kwotę tę sprzedawca wydziela z przysługującego mu wynagrodzenia. Taki sposób wyliczenia VAT (od brutta) dodatkowo potwierdza art. 106e ust. 7-9 ustawy o VAT. Wyliczanie kwoty należnego VAT od przysługującego sprzedawcy towarów lub usługobiorcy wynagrodzenia odbywa się według dwóch sposobów: od kwoty netto lub od kwoty brutto. Pierwsza z metod ma zastosowanie wówczas, gdy zgodnie z ustaleniami między stronami transakcji należne wynagrodzenie można dodatkowo zwiększyć o kwotę VAT. Natomiast, jeśli należne wynagrodzenie jest jedyną kwotą, którą sprzedawca towarów lub świadczący usługę ma otrzymać, to wówczas zastosowanie ma druga z metod. Przy czym obowiązująca obecnie treść art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie stoi na przeszkodzie stosowania żadnej z podanych metod.

Jak wskazano w interpretacji podatkowej z dnia 27 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.455.2019.1.MP: „Mając na uwadze powołane wcześniej przepisy jak też wskazane okoliczności faktyczne sprawy należy stwierdzić, że jeżeli cena towaru/usługi zostanie ustalona przez strony, tj. Wnioskodawcę (sprzedawcę) i jego kontrahenta (nabywcę), bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od towarów i usług, to ustalona cena, w przypadku gdy Wnioskodawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od towarów i usług, który sprzedawca zobowiązany jest obliczyć i odprowadzić do urzędu skarbowego, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od towarów i usług, przy czym obliczenia kwoty tego podatku należy dokonać metodą „w stu”. Natomiast jeżeli w zawartej umowie strony ustalą, że do ceny towaru/usługi należy doliczyć należny podatek, to Wnioskodawca (sprzedawca) zobowiązany do jego obliczenia stosują metodę „od sta””.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki kwota wpłacona przez Spółkę powinna zawierać wpłacony podatek VAT (metoda „w stu”) - wobec faktu żądania X S.A. jest nieprawidłowe.

Ponadto w ocenie Spółki sposób przedstawienia jej obowiązku dopłaty podatku VAT nie był prawidłowy - X S.A. zrobiła to wystawiając notę obciążeniową uzależniając ją od przedłożenia X S.A. IE-599, co Spółka uczyniła. Jednak sama forma noty obciążeniowej nie jest prawidłowa, powinna to bowiem być faktura VAT. Spółka bowiem jak wskazano w uzasadnieniu do niniejszego wniosku, dokonała prawidłowej wpłaty wynagrodzenia dla X S.A. oraz podatek VAT.

To zaś nie rodzi po stronie Spółki prawa do zwrotu kwoty VAT. Prawo to wynika zarówno z przepisów unijnych jak i polskich. W zakresie tych pierwszych jest to Dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. UE. L z 2008 r. 44.23). Dyrektywa ta, w przepisie art. 5 stanowi, iż każde państwo członkowskie zwraca wszystkim podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu wszelki VAT naliczony w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług na ich rzecz przez innych podatników w tym państwie członkowskim lub w odniesieniu do importu towarów do tego państwa członkowskiego, o ile takie towary i usługi są używane w celu dokonania następujących transakcji:

a) transakcji, o których mowa w art. 169 lit. a) i b) dyrektywy 2006/112/WE;

b) transakcji na rzecz osoby zobowiązanej do zapłaty VAT zgodnie z art. 194-197 i art. 199 dyrektywy 2006/112/WE, na zasadach stosowanych w państwie członkowskim zwrotu.

Bez uszczerbku dla art. 6, na użytek niniejszej dyrektywy prawo do zwrotu podatku naliczonego określa się zgodnie z dyrektywą 2006/112/WE, na zasadach stosowanych w państwie członkowskim zwrotu.

Polska zrealizowała to uprawnienie w przepisie art. 89 ustawy o VAT oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 20 (...)a 2021 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. z 2021 r., poz. 1982).

Rozporządzenie to jednak uzależnia to prawo do zwrotu od poosiadania faktury (§ 6 ust. 5) i to w terminie do dnia 30 września roku następującego po roku podatkowym, którego wniosek dotyczy (§ 6 ust. 3 rozporządzenia i art. 15 Dyrektywy 2008/9/WE).

Jednakże Wnioskodawca ani nie otrzymał faktury od dostawcy we wskazanym terminie, ani też nie miałoby to podstaw wobec braku ustaleń w umowie odnośnie konieczności dopłaty VAT.

Dodatkowo brak możliwości wnioskowania o zwrot przez Spółkę w tej sprawie wynika Jej zdaniem z przepisu art. 89 ust. 1c pkt 2 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko wówczas, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (pkt 1),

Przez terytorium państwa trzeciego - rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (pkt 5).

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a. dostawcę lub na jego rzecz, lub

b. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Jak stanowi art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Natomiast art. 41 ust. 8 ustawy stanowi, że:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Stosownie do art. 41 ust. 9 ustawy:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Odnośnie kwestii wystawiania faktur należy wskazać, że stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 12 ustawy, faktura powinna zawierać:

Stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9.

Jak stanowi art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony)

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1) (uchylony)

2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca - w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;

3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4) (uchylony)

5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Z powołanych powyżej przepisów ustawy wynika, że faktura dokumentująca czynność w postaci eksportu towarów powinna zawierać stawkę podatku VAT w wysokości 0%. Również w części deklaracyjnej JPK_VAT podatnik dokonujący eksportu towarów wykazuje tę sprzedaż ze stawką 0%. Zastosowanie tej stawki jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jeżeli podatnik nie posiada wymaganych dokumentów potwierdzających dokonanie eksportu, nie ma prawa do opodatkowania tych transakcji stawką podatku VAT w wysokości 0%. W tej sytuacji jest obowiązany opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla dostawy krajowej. Kwota należna podatnikowi z tytułu sprzedaży (eksport towarów) obejmuje całość świadczenia otrzymywanego od nabywcy, zgodnie z ustaleniami przyjętymi między stronami. W przypadku, gdy dostawa zostanie uznana za dostawę krajową należy przyjąć, że kwota wskazana na fakturze zawiera także podatek od towarów i usług, czyli jest kwotą brutto. W przypadku niespełnienia warunków do zastosowania preferencyjnej stawki 0% właściwej dla eksportu towarów nie wystawia się faktury korygującej. Zatem, naliczając podatek należny w części deklaracyjnej JPK_VAT dostawca towarów powinien posłużyć się tzw. metodą „w stu”, tj. poprzez pomniejszenie kwoty ustalonej na fakturze o wartość podatku od towarów i usług.

Istotne jest, że w myśl art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. A zatem w sytuacji gdy faktycznie doszło do eksportu towarów z Polski a podatnik otrzymał dokumenty potwierdzające wywóz towarów w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 art. 41 ustawy, wówczas ma on prawo do korekty podatku VAT i zastosowania ponownie stawki podatku w wysokości 0%, z uwzględnieniem przepisów dotyczących przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z treści wniosku wynika, że jesteście Państwo spółką holenderską, która zajmuje się dystrybucją mięsa, ryb, owoców, warzyw oraz nabiału na całym świecie. Od (…) 2020 r. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce w związku z dokonywanym eksportem towarów.

Transakcje przebiegają w ten sposób, że puste pojemniki są przywożone są do zakładu produkcyjnego (Spółka zna numerów pojemników). Produkty są sprawdzane pod kątem zgodności z wymogami jakościowymi i weterynaryjnymi i załadowywane na ciężarówki. Po zatwierdzeniu towarów przez inspektorów, następuje załadunek towarów do kontenerów, a następnie na statek/okręt. W porcie przeznaczenia produkty są rozładowywane i przekazywane klientowi. W okresie od (...) 2017 r. do (...) 2018 r. nabywali Państwo mrożony (…) od polskiej spółki X S.A., w celu eksportu do Hong Kongu i Wietnamu. X S.A. fakturował sprzedaż z zastosowaniem stawki VAT 0%. Spółka opłacała ww. faktury na bieżąco. (…) 2019 r. X S.A. wystąpił do Państwa o zapłatę kwoty (…) EUR związanej z podatkiem VAT i wystawił notę obciążeniową. Kwota ta wynika ze zobowiązania X S.A. w podatku VAT, które powstało w wyniku nieterminowego dostarczenia przez Państwa dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza UE. Państwo opłacili należność wynikającą z noty obciążeniowej. Po otrzymaniu polskiego nr VAT chcieli Państwo uzyskać od spółki X S.A. kopie faktur z kwotą powiększoną o podatek VAT (bezskutecznie).

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym za okres wystawienia noty obciążeniowej przez X S.A. oraz możliwości odliczenia podatku VAT w składanej ewentualnie deklaracji podatkowej.

Aby odpowiedzieć na Państwa wątpliwości w tym zakresie należy dokonać analizy podejmowanych czynności przez strony transakcji.

Państwa kontrahent w związku z dokonywanymi na Państwa rzecz transakcjami stanowiącymi eksport towarów wystawiał Państwu w okresie od (...) 2017 r. do (...) 2018 r. faktury ze stawką 0%. Wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej był potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych i Spółka była w posiadaniu dokumentów IE-599. A zatem faktycznie doszło do eksportu towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka przekazała dokumenty polskiemu kontrahentowi (...) 2018 r. oraz (...) 2019 r. a więc po upływie terminów wskazanych w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, obowiązkiem Kontrahenta było skorygowanie podatku z tytułu eksportu towarów i wykazanie w części deklaracyjnej JPK_VAT dostawy krajowej wg stawki właściwej dla danego towaru. Przy czym, naliczając podatek należny dostawca towarów powinien posłużyć się tzw. metodą „w stu”, tj. poprzez pomniejszenie kwoty ustalonej na fakturze o wartość podatku od towarów i usług. Otrzymanie od Państwa w późniejszym czasie właściwych dokumentów uprawniało kontrahenta do korekty wykazanego podatku należnego i ponowne zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0%.

W przedmiotowej sprawie polski kontrahent wystawił Państwu notę obciążeniową domagając się zwrotu kwoty w wysokości (…) EUR związanej z podatkiem VAT. Państwo opłacili należność, nie otrzymali jednak faktury korygującej. Należy w tym miejscu wskazać, że wydając rozstrzygnięcie w postaci interpretacji informujemy podatnika o możliwości zastosowania danego przepisu prawa w przedstawionym zdarzeniu. Wszelkie uzgodnienia co do wysokości należności za sprzedawane towary nie są przedmiotem interpretacji. Jak podaliśmy wcześniej, w przypadku eksportu towarów potwierdzonego odpowiednimi dokumentami właściwą stawką podatku jest stawka 0%, co oznacza, że podatek VAT nie jest naliczany. Wykazanie podatku VAT w przypadku nie otrzymania dokumentów w terminie określonym w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy nie powoduje naliczenia podatku VAT na fakturze a jego wyliczenie metodą „w stu” i wykazanie w deklaracji podatkowej. Natomiast otrzymanie właściwych dokumentów uprawnia do korekty podatku należnego, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał dokument.

Jeżeli faktycznie doszło do eksportu towarów potwierdzonego odpowiednimi dokumentami żaden przepis ustawy nie zobowiązuje podatnika do wystawienia w takim przypadku faktury korygującej.

Przepisy ustawy wymieniają przypadki, kiedy faktura korygująca powinna być wystawiona. I tak, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Przy czym, korekty faktur można dokonać wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W opisanym zdarzeniu takie okoliczności nie wystąpiły. Jak wskazano wcześniej w przypadku niespełnienia warunków do zastosowania preferencyjnej stawki 0% właściwej dla eksportu towarów nie wystawia się faktury korygującej.

Skoro przepisy ustawy nie wskazują na konieczność wystawiania faktur korygujących dla eksportu towarów i pozwalają na stosowanie stawki VAT w wysokości 0%, nawet przy nieterminowym otrzymywaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej, to brak jest możliwości odliczenia podatku VAT ponieważ faktura takiego podatku nie zawiera.

Odpowiadając na Państwa wątpliwości dotyczące możliwości odliczenia zapłaconego polskiemu dostawcy kwoty podatku, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a. nabycia towarów i usług,

b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

‒ powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

‒ doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

‒ podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Przy czym, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W odniesieniu do podmiotów nieposiadających siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywano transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu na terytorium kraju, niedokonujących sprzedaży na terytorium kraju - mogą być zastosowane zwroty podatku na warunkach określonych w ust. 1a-1g oraz w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 2, 3 i 5.

Niemniej jednak, w myśl art. 89 ust. 1c ustawy:

Podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie przysługuje zwrot podatku w odniesieniu do kwot podatku:

1) zafakturowanych niezgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami wykonawczymi wydanymi na jej podstawie;

2) dotyczących czynności, o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. b i art. 13;

3) w odniesieniu do których, zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami wykonawczymi wydanymi na jej podstawie, nie przysługuje podatnikom, o których mowa w art. 15, prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przy czym istotne jest posiadanie faktury zawierającej kwotę podatku podlegającego odliczeniu.

W analizowanym przypadku nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej. Z wniosku wynika, że dostawy towarów dokonywane były od (...) 2017 roku do (...) 2018 roku. Państwo zgłosili towar do procedur celnych. Dostawca towarów (X S.A.) wystawiał na Państwa rzecz faktury, w których wskazywał 0% stawkę VAT i oczekiwał na dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej. Przedmiotowe dokumenty przekazaliście Państwo spółce X S.A. (...) 2018 r. oraz (...) 2019 r. W wyniku nieterminowego dostarczenia przez Państwa dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza UE po stronie spółki X S.A. powstało zobowiązanie w zakresie podatku VAT w wysokości (…) EUR. W związku z czym X S.A. wystąpił do Państwa o zapłatę ww. kwoty wystawiając notę obciążeniową. Wskazać należy, że brak dokumentów potwierdzających wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej w terminach wskazanych w ustawie, a co za tym idzie konieczność skorygowania transakcji w ewidencji i wykazania jej jako dostawę krajową opodatkowaną z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT nie stanowi podstawy do wystawienia faktury korygującej, na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy. Zatem, wbrew Państwa twierdzeniu, w analizowanym przypadku X S.A. nie powinien wystawiać faktury korygującej, chyba że z uzgodnień pomiędzy stronami transakcji wynika, że doszło do podwyższenia ceny sprzedawanych towarów.

Jak wskazano wcześniej, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa aby można było odliczyć podatek VAT, podatek ten musi być wykazany na fakturze (fakturze korygującej). Taka sytuacja nie ma jednak miejsca w analizowanej sprawie, gdyż jak wskazano w analizowanym przypadku nie wystąpiły przesłanki do wystawienia faktury korygującej.

Zatem, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że z uwagi na fakt, że nie posiadają Państwo faktury korygującej zawierającej podatek VAT (faktura taka nie została wystawiona przez dostawcę towarów) - nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji nie przysługuje Państwu również prawo zwrotu nadwyżki podatku naliczonego, zgodnie z art. 87 ustawy.

Końcowo wskazać należy, że nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przepisami podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów a jej wystawienie nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego po stronie dostawcy. Zatem słusznie Państwo rozpoznali, że nota obciążeniowa nie stanowi podstawy do odliczenia podatku VAT.

We własnym stanowisku w sprawie wskazali Państwo, że nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku VAT ani do zwrotu podatku VAT ponieważ nota obciążeniowa nie znajduje się też w katalogu dokumentów uprawniających do zwrotu różnicy podatku. W związku z tym, aby mogli Państwo odliczyć podatek VAT, X S.A. powinien wystawić fakturę z wykazanym VAT należnym. Z niniejszego rozstrzygnięcia wynika natomiast, że nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji również prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego, zgodnie z art. 87 ustawy ponieważ faktura korygująca nie została wystawiona przez dostawcę towarów (nie ma podstaw do jej wystawienia). Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawcy. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem kontrahenta Wnioskodawcy (X S.A.) niebędącego stroną postępowania w złożonym wniosku. Ponadto, uzgodnienia pomiędzy stronami transakcji co do zapłaty kwoty podatku VAT nie są przedmiotem rozstrzygnięcia, ponieważ strony transakcji mają co do zasady dowolność przy określaniu należności za towary i usługi.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).