Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.531.2022.3.PS
Ustalenie obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania w związku z Dostawą Energii Elektrycznej oraz opodatkowania zwrotu zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania w związku z Dostawą Energii Elektrycznej oraz opodatkowania zwrotu zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie handlu energią elektryczną w sektorze odnawialnych źródeł energii (dalej: „OZE”). Wnioskodawca działa na podstawie koncesji na obrót energią elektryczną wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Energia elektryczna, która jest sprzedawana przez Spółkę pochodzi m.in. od wytwórców działających w sektorze energetyki odnawialnej.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera i planuje zawierać umowy sprzedaży i odbioru energii elektrycznej. Umowy będą przez Wnioskodawcę zawierane zarówno z prosumentami (dalej: „Prosument”) w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: „ustawa o OZE”) oraz podmiotami niebędącymi Prosumentami, będącymi jednocześnie podatnikami VAT wykonującymi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (zwanych dalej: „Klientami”). Niniejszy wniosek dotyczy umów zawieranych przez Spółkę z Klientami (dalej: „Umowy”).
Spółka zaznacza, że oprócz Umów, których dotyczy niniejszy wniosek zawiera i zamierza zawierać również inne umowy w zakresie handlu energią elektryczną, przy czym umowy takie nie są przedmiotem niniejszego wniosku.
Zgodnie z Umową Klient będący jej stroną powinien spełniać łącznie poniższe warunki:
1)być osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonującą działalność gospodarczą;
2)energia elektryczna będzie wykorzystywana do prowadzonej działalności gospodarczej;
3)zostanie przyłączony do sieci operatora systemu dystrybucyjnego (dalej: „OSD”), z którym Spółka posiada podpisaną generalną umowę dystrybucyjną;
4)podczas przyłączenia zespołu urządzeń przekształcających energię promieniowania słonecznego na energię elektryczną, tj. instalacji fotowoltaicznej (dalej: „Instalacja”), do sieci OSD, zostanie zamontowany licznik zdalnego odczytu.
Stosownie do treści Umowy jej przedmiotem będą następujące czynności:
1)sprzedaż przez Spółkę na rzecz Klienta energii elektrycznej do wskazanej w Umowie nieruchomości (budynek lub lokal, jedna lub kilka), w której znajduje się punkt poboru energii, z którego korzysta Klient na podstawie tytułu prawnego, do którego za pośrednictwem OSD dostarczana jest sprzedana przez Spółkę na rzecz Klienta energia elektryczna oraz w którym jest odbierana przez Spółkę od Klienta wytworzona przez niego w jego Instalacji energia elektryczna (dalej: „Miejsca Dostarczania”, natomiast cała czynność opisana w niniejszym punkcie dalej określana jest jako: „Sprzedaż”);
2)odbiór przez Spółkę od Klienta energii elektrycznej wytworzonej w Instalacji Klienta i wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej OSD przez Klienta w Miejscu Dostarczania energii na warunkach wskazanych w Umowie i załącznikach do Umowy oraz rozliczanie wartości tejże energii elektrycznej z wartością energii elektrycznej pobranej z tej sieci przez Klienta na zasadach i warunkach określonych w Umowie i załącznikach do Umowy (dalej: „Usługa Odbioru”);
3)zapewnienie przez Spółkę realizacji obowiązków podmiotu odpowiedzialnego za zgłaszanie do operatora systemu przesyłowego do realizacji umowy sprzedaży energii elektrycznej oraz rozliczania z tym operatorem niezbilansowania różnicy ilości energii elektrycznej przyjętej do realizacji tej umowy oraz energii rzeczywiście dostarczonej przez Spółkę Klientowi w ramach Usługi Odbioru (dalej: „Usługa Bilansowania”);
- czynności z pkt. 1) - 3) powyżej dalej określane są łącznie jako: „Dostawa Energii Elektrycznej”.
Umowa nie będzie obejmowała usług dystrybucji energii elektrycznej do i z sieci OSD.
Rozliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej w Instalacji i wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD, z energią elektryczną pobraną przez niego z tejże sieci OSD, będą prowadzone w miesięcznych okresach rozliczeniowych zgodnie z cenami wskazanymi w Umowie.
Po zakończeniu okresu rozliczeniowego Spółka w ramach Dostawy Energii Elektrycznej dokona rozliczenia wartościowego ilości energii elektrycznej sprzedanej na rzecz Klienta oraz energii elektrycznej odebranej z jego Instalacji. Ilość sprzedanej i odebranej energii elektrycznej jest przez Spółkę ustalana na podstawie wskazań liczników zdalnego odczytu zainstalowanych w Miejscu Dostarczania. W wyniku tej operacji rachunkowej powstanie saldo rozliczeniowe. Określone w ten sposób saldo rozliczeniowe może być:
a)dodatnie - oznacza to, że w okresie rozliczeniowym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD mniej energii elektrycznej niż jej pobrał a tym samym Klient wprowadził do sieci OSD energię elektryczną o wartości mniejszej niż wartość energii pobranej (dalej: „Wartość Dodatnia Salda Rozliczeniowego”);
b)ujemne - oznacza to, że w okresie rozliczeniowym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD więcej energii elektrycznej niż jej pobrał a tym samym Klient wprowadził do sieci OSD energię elektryczną o wartości większej niż wartość energii pobranej (dalej: „Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego”).
Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego będzie stanowiła depozyt, z którego w praktyce będą pokrywane zobowiązania Klienta wobec Spółki związane z Dostawą Energii Elektrycznej z tytułu Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego lub innych należności wynikających z Umowy w kolejnych okresach rozliczeniowych. Po zakończeniu każdego cyklu rozliczeniowego rozumianego jako okres 12 miesięcy, Klient będzie uprawniony do otrzymania wartości zgromadzonego depozytu (wynikającego z Wartości Ujemnej Salda Rozliczeniowego, która nie została w danym cyklu rozliczeniowym wykorzystana). Zwrot wartości depozytu jest fakultatywny i występuje na wniosek Klienta. W celu zwrotu środków z depozytu Klient zobowiązany będzie przesłać Spółce dyspozycję zwrotu.
Zgromadzony depozyt może być również według wyboru Klienta przeznaczony na regulowanie kolejnych zobowiązań wobec Spółki z tytułu realizacji Umowy.
Uzupełnienie wniosku
Instalacja stanowi zespół urządzeń przekształcających energię promieniowania słonecznego na energię elektryczną, stosownie do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, zatem Instalacja, w której Klient będzie wytwarzał energię elektryczną może być instalacją posiadającą cechy mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, ale może to być również inna instalacja, o której mowa w tej ustawie.
Klienci, z którymi będą zawierane umowy są odbiorcami końcowymi w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.
Instalacja, w której Klient będzie wytwarzał energię elektryczną może być instalacją posiadającą cechy mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, ale może to być również inna instalacja, o której mowa w tej ustawie. Wytwarzanie przez Klienta energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej Klienta określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.
Pierwsza Umowa została zawarta w dniu 1 września 2022 r., przy czym zacznie ona obowiązywać od 1 stycznia 2023 r. Następnie Spółka zawierała kolejne takie umowy oraz zamierza zawierać takie umowy w przyszłości.
Spółka zawierała Umowy na czas określony. Umowy, które Spółka zawierała z Klientami w stanie faktycznym dotyczyły 12 miesięcznych albo 36 miesięcznych okresów. Przy czym Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie zawierała Umowy również na inne okresy.
Zdaniem Spółki, pojęcie „ceny” nie jest adekwatne do opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji, co wynika z przyjętej konstrukcji umownej rozliczania Energii Elektrycznej na podstawie wartości sald rozumianych odpowiednio jako wartość energii elektrycznej pobranej przez Klienta i wartość energii elektrycznej odebranej przez Spółkę z Instalacji Klienta w okresie rozliczeniowym.
Umowa z Klientem będzie określała wyrażoną w pieniądzu stawkę [zł/kWh] na podstawie, której będzie kalkulowana wartości energii elektrycznej pobranej przez Klienta w okresie rozliczeniowym oraz wyrażoną w pieniądzu stawkę [zł/kWh], na podstawie, której będzie kalkulowana wartości energii elektrycznej odebranej przez Spółkę z Instalacji Klienta i wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej OSD przez Klienta w okresie rozliczeniowym.
Rozliczenia ilości energii elektrycznej pobranej przez Klienta z sieci z ilością energii elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci prowadzone są w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Przy czym w praktyce moment rozliczenia uzależniony jest i będzie od momentu dostarczenia danych pomiarowych przez operatora systemu dystrybucyjnego (OSD).
Jednocześnie Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości będzie stosować inne okresy rozliczeniowe.
Usługi rozliczane w okresach rozliczeniowych określonych w umowie obejmują usługi o charakterze ciągłym.
Użyte we wniosku o wydanie interpretacji sformułowanie depozyt powinno być rozumiane w oderwaniu od rozumienia tego pojęcia na gruncie prawa cywilnego. Słowo depozyt w tym kontekście zostało określone wyłącznie dla celów Umowy zawieranej z Klientem i powinno być rozumiane stosownie do znaczenia jakie zostało mu nadane treścią Umowy. Depozyt jest zatem Wartością Ujemną Salda Rozliczeniowego, która powstała w wyniku tego, że Klient wprowadził do sieci więcej energii niż pobrał. W praktyce depozyt stanowi więc wyrażoną w pieniądzu wartość, z której będą pokrywane zobowiązania Klienta wobec Spółki związane z Dostawą Energii Elektrycznej z tytułu Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego lub innych należności wynikających z Umowy w kolejnych okresach rozliczeniowych, zaś po zakończeniu każdego cyklu rozliczeniowego rozumianego jako okres 12 miesięcy, Klient będzie uprawniony do otrzymania wartości zgromadzonego depozytu (wynikającego z Wartości Ujemnej Salda Rozliczeniowego), która nie została w danym cyklu rozliczeniowym wykorzystana. Użyte w tym znaczeniu słowo depozyt nie powinno być rozumiane w charakterze odpłatności albo nieodpłatności, czy dalej świadczenia odpłatnego albo nieodpłatnego. Depozyt nie stanowi bowiem świadczenia, które Spółka nabywa odpłatnie albo nieodpłatnie. Jest to pewna konstrukcja rachunkowa służąca wzajemnym rozliczeniom z Klientem oparta o zapisy zawarte w umowie.
Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego będzie stanowiła depozyt, z którego w praktyce będą pokrywane zobowiązania Klienta wobec Spółki związane z Dostawą Energii Elektrycznej z tytułu Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego lub innych należności wynikających z Umowy w kolejnych okresach rozliczeniowych. Natomiast Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego w depozycie z poprzedniego okresu rozliczeniowego nie będzie w ocenie Spółki wpływała na przychód Spółki z tyt. sprzedaży energii w danym okresie rozliczeniowym.
Pytania
1.Czy i kiedy obowiązek podatkowy na gruncie VAT w związku z Dostawą Energii Elektrycznej powstanie po stronie Spółki w sytuacji, w której w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym wystąpi Wartość Dodatnia Salda Rozliczeniowego (tj. że w okresie rozliczeniowym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD mniej energii elektrycznej niż jej pobrał, a tym samym Klient wprowadził do sieci OSD energię elektryczną o wartości mniejszej niż wartość energii pobranej)?
2.Czy i kiedy obowiązek podatkowy na gruncie VAT w związku z Dostawą Energii Elektrycznej powstanie po stronie Spółki w sytuacji, w której w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym wystąpi Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego (tj. że w okresie rozliczeniowym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD więcej energii elektrycznej niż jej pobrał, a tym samym Klient wprowadził do sieci OSD energię elektryczną o wartości większej niż wartość energii pobranej)?
3.W jaki sposób określić podstawę opodatkowania VAT w związku z Dostawą Energii Elektrycznej?
4.Czy zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 i 2
Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy po jego stronie powstanie z chwilą wystawienia faktury w sytuacji, w której w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym wystąpi Wartość Dodatnia Salda Rozliczeniowego (tj. że w okresie rozliczeniowym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD mniej energii elektrycznej niż jej pobrał, a tym samym Klient wprowadził do sieci OSD energię elektryczną o wartości mniejszej niż wartość energii pobranej).
Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, w której w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym wystąpi Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego (tj. że w okresie rozliczeniowym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD więcej energii elektrycznej niż jej pobrał, a tym samym Klient wprowadził do sieci OSD energię elektryczną o wartości większej niż wartość energii pobranej) po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 i 2
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w przepisie powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.
Podkreślić zatem należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu VAT, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Natomiast obowiązek podatkowy w przypadku dostawy energii elektrycznej powstaje co do zasady z chwilą wystawienia faktury z tego tytułu (art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT).
Jednocześnie podkreślenia wymaga, że w podobnej sprawie, przy czym dotyczyło to mikroinstalacji i prosumenta w rozumieniu ustawy o OZE, wypowiadał się Minister Finansów, który w odpowiedzi na interpelację poselską nr 28185 w piśmie z dnia 1 lutego 2019 r. znak PT1.054.1.2019.990 (dalej: „Odpowiedź na interpelację”) wskazał, że w przypadku odbiorcy energii będącego podatnikiem VAT w przypadku, gdy ilość energii elektrycznej pobranej z sieci przez odbiorcę jest mniejsza niż ilość energii wytworzonej przez niego (tzw. saldo ujemne) „(...) obowiązek podatkowy w VAT nie powstanie w przedsiębiorstwie energetycznym”. Wnioskując a contrario z wyżej wymienionego stanowiska wynika, że w przypadku wystąpienia tzw. salda dodatniego po stronie przedsiębiorstwa energetycznego powstanie obowiązek podatkowy.
Mając na uwadze powyższe oraz opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wystąpienia Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego wystąpi odpłatna dostawa energii elektrycznej do Klienta. Z kolei w przypadku wystąpienia w danym okresie rozliczeniowym Wartości Ujemnej Salda Rozliczeniowego nie będzie miała miejsca dostawa po stronie Spółki. W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy w okresie rozliczeniowym, w którym wystąpi Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie VAT. Natomiast obowiązek podatkowy na gruncie VAT w związku z Dostawą Energii Elektrycznej powstanie po stronie Wnioskodawcy w przypadku wystąpienia Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego.
Wnioskodawca wskazuje, że tylko w przypadku wystąpienia Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego wystąpi dostawa energii elektrycznej w rozumieniu Ustawy o VAT. Z kolei w przypadku wystąpienia w danym okresie rozliczeniowym Wartości Ujemnej Salda Rozliczeniowego nie będziemy mieli do czynienia z taką dostawą. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w okresie rozliczeniowym, w którym wystąpi Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie VAT. Obowiązek podatkowy powstanie po stronie Wnioskodawcy wyłącznie w przypadku wystąpienia Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego.
Jednocześnie ww. stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) interpretacjach indywidulanych w zakresie mikroinstalacji i prosumentów w rozumieniu ustawy o OZE, np. interpretacja Dyrektora KIS z 27 listopada 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.512.2020.1.RMA oraz interpretacja Dyrektora KIS z 18 lutego 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.80.2019.1.EK.
Jednocześnie mimo ustalenia w Umowie, że rozliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej w Instalacji i wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD, z energią elektryczną pobraną przez niego z tejże sieci OSD, będą prowadzone w miesięcznych okresach rozliczeniowych, zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w przypadku wystąpienia Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego, nie będzie przez Wnioskodawcę rozpoznawany stosownie do treści art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, tj. jak dla świadczeń, dla których ustalono następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Obowiązek podatkowy natomiast Wnioskodawca, z uwagi na przedmiot Umowy tj. Dostawę Energii Elektrycznej, rozpozna zgodnie z zasadami szczególnymi przewidzianymi dla dostawy energii elektrycznej tj. z chwilą wystawienia faktury z tego tytułu (art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT).
Stanowisko w zakresie pytania oznaczonego numerem 3
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym w związku z Dostawą Energii Elektrycznej wystąpi Wartość Dodatnia Salda Rozliczeniowego podstawę opodatkowania VAT będzie stanowiła nadwyżka wartości energii elektrycznej pobranej z sieci OSD przez Klienta nad wartością energii wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD tj. różnica wartości energii elektrycznej sprzedanej na rzecz Klienta oraz wartości energii elektrycznej odebranej z jego Instalacji w danym okresie rozliczeniowym. W przypadku, gdy w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym w związku z Dostawą Energii Elektrycznej wystąpi Wartość Ujemna Salda Rozliczeniowego, nie będzie miała miejsce czynność opodatkowana w rozumieniu Ustawy o VAT i w konsekwencji nie wystąpi podstawa opodatkowania po stronie Spółki.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego numerem 3
Z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „zapłata” to „uiszczenie należności za coś”, „należność za coś”, „odpłacenie komuś za coś”. Z kontekstu przepisu wynika zatem, że pojęcie zapłaty użyte w ww. przepisie powinno być rozumiane właśnie jako należność za daną czynność opodatkowaną. Zapłata jest więc należnością (kwotą należną) za czynność opodatkowaną.
W przedmiotowym zakresie również wypowiedział się w Odpowiedzi na interpelację Minister Finansów wskazując, że w sytuacji gdy ilość energii elektrycznej pobranej z sieci przez prosumenta jest większa niż energii wprowadzonej do tej sieci w danym okresie rozliczeniowym, podstawę opodatkowania dla przedsiębiorstwa energetycznego stanowi wynagrodzenie od nadwyżki energii elektrycznej tj. „w kwocie stanowiącej iloczyn właściwej stawki oraz ilości energii elektrycznej obliczonej jako różnica pomiędzy ilością energii elektrycznej pobranej z sieci przez prosumenta oraz ilością energii elektrycznej wprowadzonej do tej sieci w danym okresie rozliczeniowym”.
Mając na uwadze powyższe oraz opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku wystąpienia Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego Spółka dokona rozliczenia wartościowego ilości energii elektrycznej sprzedanej na rzecz Klienta oraz energii elektrycznej odebranej z jego Instalacji. W tym zakresie wynagrodzenie Spółki, tj. odpłatność za dostawę energii będzie stanowiła różnica wartości energii elektrycznej sprzedanej na rzecz Klienta oraz wartości energii elektrycznej odebranej z jego Instalacji w danym okresie rozliczeniowym oraz wartości Salda Ujemnego (depozytu) z poprzednich okresów rozliczeniowych. Tym samym, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawę opodatkowania stanowi kwota odpowiadająca nadwyżce wartości energii elektrycznej pobranej z sieci OSD przez Klienta nad wartością energii elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD w danym okresie rozliczeniowym pomniejszona o wartość Salda Ujemnego (depozytu) z poprzednich okresów rozliczeniowych.
Takie podejście znajduje również potwierdzenie w wydanych przez Dyrektora KIS interpretacjach indywidualnych w zakresie mikroinstalacji i prosumentów w rozumieniu ustawy o OZE np. w interpretacji z 18 lutego 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.80.2019.1.EK, oraz w interpretacji z dnia 27 listopada 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.512.2020.1.RMA.
Stanowisko zakresie pytania oznaczonego numerem 4
Zdaniem Wnioskodawcy zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Spółki, tym samym zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta nie podlega udokumentowaniu fakturą zgodnie z ustawą o VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego numerem 4
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta nie stanowi dostawy towarów, gdyż nie dochodzi do żadnego przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie czynność ta nie jest też świadczeniem usług, bowiem Spółka nie wykonuje na rzecz Klienta jakiegokolwiek świadczenia, w szczególności świadczenia odpłatnego. Żadnego świadczenia nie wykonuje również Klient na rzecz Spółki. Natomiast zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta stanowi realizację uprawnienia Klienta do otrzymania zgromadzonego depozytu (środków) wynikającego z Wartości Ujemnej Salda Rozliczeniowego, która nie została w danym cyklu rozliczeniowym wykorzystana na pokrycie zobowiązania Klienta wobec Spółki w związku z Dostawą Energii Elektrycznej z tytułu Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego lub Usługi Bilansowania. Jednocześnie zwrot środków z Salda Rozliczeniowego Klienta jest fakultatywny i występuje wyłącznie na jego wniosek. Klient w szczególności może zdecydować się na brak wypłaty depozytu i pokrywanie z niego bieżących zobowiązań wynikających z Umowy.
Tym samym zdaniem Wnioskodawcy zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta nie stanowi dla Spółki dostawy towarów lub świadczenia usług, tj. nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.
Jednocześnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Skoro zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta nie stanowi w ocenie Wnioskodawcy dostawy towarów lub świadczenia usług, nie wymaga też udokumentowania fakturą w rozumieniu art. 106a ustawy o VAT. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zwrot zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta nie podlega udokumentowaniu fakturą.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi natomiast, że:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Co do zasady, opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym z przepisów nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.
Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
W myśl art. 19a ust. 2 ww. ustawy:
W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a cyt. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.
Jak stanowi art. 19a ust. 7 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.
Natomiast stosownie do art. 29a ust. 1 cyt. ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Natomiast jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Od 1 lipca 2022 r. na gruncie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1378 ze zm.), zwanej dalej „ustawa o OZE” obowiązuje dwuetapowy system saldowania energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej przez Prosumenta z sieci elektroenergetycznej (tj. net matering i net billig), w którym każdy z etapów jest powiązany ze sobą w sposób łączny i nierozerwalny. Przyjęty system rozliczań określa ostateczną wartość salda końcowego z Prosumentem, a tym samym kwotę wynagrodzenia należnego Sprzedawcy z tytułu dostawy energii elektrycznej (w sytuacji gdy suma sald dodatnich przewyższa sumę sald ujemnych w okresie rozliczeniowym).
Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy o OZE:
Przez prosumenta energii odnawialnej należy rozumieć odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2022r. poz. 459 i 830).
W myśl art. 2 pkt 27c ustawy o OZE:
Przez prosumenta zbiorowego energii odnawialnej należy rozumieć odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji lub małej instalacji przyłączonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej za pośrednictwem wewnętrznej instalacji elektrycznej budynku wielolokalowego, w której znajduje się punkt poboru energii elektrycznej tego odbiorcy, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym wytwarzanie to nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.
Zgodnie z art. 2 pkt 39 ustawy o OZE:
Przez wytwórcę należy rozumieć podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający energię elektryczną lub ciepło z odnawialnych źródeł energii lub wytwarzający biogaz rolniczy w instalacjach odnawialnego źródła energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wyłącznej strefie ekonomicznej.
Stosownie do art. 2 pkt 13 ustawy o OZE:
Przez instalację odnawialnego źródła energii rozumie się instalację stanowiącą wyodrębniony zespół:
a) urządzeń służących do wytwarzania energii opisanych przez dane techniczne i handlowe, w których energia jest wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, lub
b) obiektów budowlanych i urządzeń stanowiących całość techniczno-użytkową służący do wytwarzania biogazu rolniczego
‒a także połączony z tym zespołem magazyn energii elektrycznej lub magazyn biogazu rolniczego.
W myśl art. 2 pkt 18 ustawy o OZE:
Przez małą instalację rozumie się instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i nie większej niż 1 MW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niż 150 kW i mniejszej niż 3 MW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest większa niż 50 kW i nie większa niż 1 MW.
Stosownie natomiast do art. 2 pkt 19 ustawy o OZE:
Przez mikroinstalację rozumie się instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.
W myśl art. 3 ustawy o OZE:
Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:
1)w mikroinstalacji;
2)w małej instalacji;
3)wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy - Prawo energetyczne;
4)wyłącznie z biopłynów.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 1a ustawy o OZE:
1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:
1)większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,7;
2)nie większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,8.
1a. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia:
1)ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 kwietnia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w tym okresie w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji lub małej instalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:
a)większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,7,
b) nie większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,8
- w odniesieniu do instalacji, w których energia elektryczna została wytworzona i wprowadzona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy w okresie od 1 kwietnia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11;
2)wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o OZE:
Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do:
1)prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej;
2)prosumenta zbiorowego energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej:
a)wytworzonej w mikroinstalacji lub małej instalacji, przy czym ilość energii elektrycznej wytworzonej ustala się odpowiednio do udziału prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w wytwarzaniu energii odnawialnej w tej instalacji, określonego w umowie, o której mowa w art. 4a ust. 1,
b)pobranej przez prosumenta zbiorowego energii odnawialnej;
3)prosumenta wirtualnego energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2b-2d, na podstawie:
a)wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej pobranej przez prosumenta wirtualnego energii odnawialnej,
b)ilości energii elektrycznej wytworzonej przez prosumenta wirtualnego energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii, zgłoszonej przez podmioty odpowiedzialne za bilansowanie handlowe tej instalacji odnawialnego źródła energii i sprzedawcy energii prosumenta wirtualnego energii elektrycznej, do operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego w ramach bilansowania handlowego, o którym mowa w ustawie - Prawo energetyczne. Ilość energii elektrycznej wytworzonej przez prosumenta wirtualnego energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii ustala się jako iloczyn:
- udziału prosumenta wirtualnego energii odnawialnej w wytwarzaniu energii odnawialnej w instalacji odnawialnego źródła energii, określonego w umowie, o której mowa w art. 4a ust. 1, oraz
- ilości energii elektrycznej określonej dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t) jako energia planowana do wprowadzenia do sieci z tej instalacji odnawialnego źródła energii - w przypadku gdy instalacja odnawialnego źródła energii i sprzedawca energii mają różny podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe, albo
- ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej z tej instalacji odnawialnego źródła energii, w przypadku gdy instalacja odnawialnego źródła energii i sprzedawca energii mają ten sam podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe i sprzedawca energii wyrazi zgodę na taki sposób ustalania ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii.
Jak stanowi art. 4 ust. 3 - 3a ustawy o OZE:
3. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do i pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 1, z prosumentem energii odnawialnej lub prosumentem zbiorowym energii odnawialnej w okresie rozliczeniowym określonym w umowie kompleksowej lub umowie sprzedaży, zgodnie z ust. 1 lub ust. 1a pkt 1, według następującego wzoru: (…)
3a. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych zgodnie z ust. 2a-2d, w zakresie różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, ustaloną w sposób określony w art. 4b, oraz wartością energii elektrycznej pobranej z tej sieci, ustaloną w sposób określony w art. 4c ust. 3.
Stosownie do art. 4 ust. 4 - 4c ustawy o OZE:
4. Od energii elektrycznej:
1)rozliczonej zgodnie z ust. 1 albo ust. 1a pkt 1 lub której wartość rozliczono zgodnie z ust. 1a pkt 2, prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej nie uiszcza opłat z tytułu jej rozliczenia na rzecz sprzedawcy, o którym mowa w art. 40 ust. 1a;
2)rozliczonej zgodnie z ust. 1 albo ust. 1a pkt 1, sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, uiszcza, na podstawie ilości energii elektrycznej sumarycznie zbilansowanej zgodnie z ust. 2b, opłaty zgodnie z obowiązującą taryfą operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, do sieci którego przyłączony jest prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej, których wysokość zależy od ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez tego prosumenta, zaś prosument ten nie uiszcza tych opłat.
4a. W przypadku zawarcia umowy kompleksowej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej ze sprzedawcą, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, i dokonywania rozliczeń, o których mowa w ust. 1a pkt 2, opłaty, których wysokość, zgodnie z taryfą operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, do sieci którego przyłączony jest prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej, zależą od ilości energii elektrycznej pobranej, są uiszczane przez:
1)prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej na rzecz tego sprzedawcy;
2)sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, wobec operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, z którego sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej pobiera energię elektryczną.
4b. W przypadku zawarcia przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej ze sprzedawcą, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, umowy sprzedaży i dokonywania rozliczeń, o których mowa w ust. 1a pkt 2, opłaty, których wysokość, zgodnie z taryfą operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, do sieci którego przyłączony jest ten prosument, zależą od ilości energii elektrycznej pobranej, są uiszczane na rzecz tego operatora przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej.
4c. Wysokość opłat pobieranych, o których mowa w ust. 4a i 4b, uiszczanych przez:
1)prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w odniesieniu do energii elektrycznej podlegającej rozliczeniu na zasadach określonych w ust. 1, 1a i 3, ustala się na podstawie sumy ilości energii sumarycznie zbilansowanej we wszystkich godzinach (t) okresu rozliczeniowego, których wynik bilansowania jest dodatni, oznaczonej w ust. 2b symbolem Eb(t);
2)prosumenta wirtualnego energii odnawialnej ustala się na podstawie sumy ilości energii pobranej przez prosumenta we wszystkich godzinach (t) okresu rozliczeniowego, oznaczonej w ust. 2b symbolem Ep(t).
Zgodnie z art. 4 ust. 5 – 5e ustawy o OZE:
5. Rozliczeniu podlega energia elektryczna wprowadzona do sieci dystrybucyjnej nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed datą wprowadzenia energii do sieci. Jako datę wprowadzenia energii elektrycznej do sieci przyjmuje się ostatni dzień danego miesiąca kalendarzowego, w którym ta energia została wprowadzona do sieci, z zastrzeżeniem, że niewykorzystana energia elektryczna w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii do sieci.
5a. W rozliczaniu energii elektrycznej wprowadzonej do i pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, o którym mowa w ust. 3, niezależnie od liczby stref czasowych w danej grupie taryfowej, w pierwszej kolejności, przed energią wprowadzoną w bieżącym okresie rozliczeniowym rozliczana jest energia z najstarszą datą wprowadzenia do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, z zastrzeżeniem ust. 11.
5b. W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej rozliczany jest według grupy taryfowej wielostrefowej, rozliczenie, o którym mowa w ust. 3, następuje w sposób określony w ust. 5a, przy czym w pierwszej kolejności rozlicza się energię elektryczną pobraną w tej samej strefie czasowej.
5c. Jeżeli po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 3, w danej strefie czasowej powstaną nadwyżki ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w stosunku do ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, nadwyżki te uwzględnia się w bilansowaniu pozostałych stref czasowych.
5d. W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej rozliczany jest według grupy taryfowej wielostrefowej, która obejmuje więcej niż dwie strefy czasowe, występujące nadwyżki uwzględnia się począwszy od strefy czasowej z najwyższym poziomem składnika zmiennego stawki sieciowej.
5e. Jeżeli po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 3, dokonanym w kolejności określonej w ust. 5a-5d, w danym okresie rozliczeniowym powstaną nadwyżki, uwzględnia się je w rozliczeniu dokonywanym w kolejnych okresach rozliczeniowych, w kolejności od strefy czasowej z najwyższym poziomem składnika zmiennego stawki sieciowej zawartej w danej grupie taryfowej taryfy operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, do którego jest przyłączony prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej, do strefy z najniższym poziomem tego składnika.
Z art. 4 ust. 6 – 6a ustawy o OZE wynika, że:
6. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, udostępnia prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej, w przejrzystej i zrozumiałej formie, szczegółowe informacje dotyczące rozliczenia, o którym mowa w ust. 3 i 3a, w tym dane pomiarowe obejmujące ilości odnawialnej energii elektrycznej wprowadzonej do i pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, ustalone na zasadach określonych w ust. 2a-2d, a w przypadku rozliczenia, o którym mowa w ust. 3a, również dane obejmujące wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci oraz pobranej z sieci przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej.
6a. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, zapewnia od 1 lipca 2022 r. funkcjonowanie systemu teleinformatycznego, za pomocą którego udostępnia prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej dane, o których mowa w ust. 2a, oraz informacje i dane, o których mowa w ust. 6.
Zgodnie z art. 4 ust. 7 ustawy o OZE:
W zakresie nieuregulowanym ustawą do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1-3a, w przypadku prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej będącego konsumentem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459) stosuje się przepisy o ochronie praw odbiorcy końcowego oraz przepisy dotyczące ochrony konsumenta.
Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:
Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.
Zgodnie z art. 4 ust. 10 i ust. 10a ustawy o OZE:
10. Pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej i nie stanowi:
1)sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,
2) zużycia energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 143 i 1137) ).
10a. W zakresie pobranej energii elektrycznej podlegającej rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, nie stosuje się obowiązków, o których mowa w:
1)art. 52 ust. 1;
2)art. 10 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2166).
Stosownie do art. 4 ust. 11 ustawy o OZE:
W przypadku gdy:
1)prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;
2)prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.
W oparciu o art. 4b ust. 1 do 7 ustawy o OZE:
1. W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn:
1)sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne;
2)rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 5, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.
2.W przypadku gdy prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu:
1)ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną;
2)rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18.
3. Uprawnienie do rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1a, powstaje od daty wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii i wprowadzenia jej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i trwa przez okres kolejnych 15 lat.
4. Rynkowa cena energii elektrycznej ustalana jest dla każdego okresu rozliczania niezbilansowania, w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.6.2019, str. 54), zwanego dalej „rozporządzeniem 2019/943”, jako ważona wolumenem obrotu średnia z cen energii elektrycznej określonych dla polskiego obszaru rynkowego dla wszystkich sesji notowań danej doby w systemie kursu jednolitego na rynkach dnia następnego, prowadzonych:
1)przez giełdę towarową w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2022 r., poz. 170) oraz
2)w ramach jednolitego łączenia rynków dnia następnego prowadzonego przez wyznaczonych operatorów rynku energii elektrycznej.
5. Rynkowa cena energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, jest obliczana według wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
CGs - cenę energii elektrycznej określoną w systemie kursu jednolitego na sesji notowań s rynku dnia następnego [zł/MWh],
EGs - ilość energii elektrycznej stanowiącą wolumen obrotu na sesji notowań s rynku dnia następnego z określaniem ceny energii w systemie kursu jednolitego [MWh],
S - zbiór sesji notowań rynku dnia następnego z określaniem ceny energii w systemie kursu jednolitego prowadzonych przez giełdę towarową lub w ramach jednolitego łączenia rynków dnia następnego prowadzonych przez wyznaczonych operatorów rynku energii elektrycznej.
6. Rynkowa miesięczna cena energii elektrycznej ustalana jest dla każdego miesiąca kalendarzowego, jako ważona wolumenem energii elektrycznej wprowadzanej do sieci elektroenergetycznej przez prosumentów energii odnawialnej lub prosumentów zbiorowych energii odnawialnej wytwarzających energię elektryczną w mikroinstalacjach lub małych instalacjach, średnia z rynkowych cen energii elektrycznej, o których mowa w ust. 4.
7. Rynkowa miesięczna cena energii elektrycznej, o której mowa w ust. 6, jest obliczana według wzoru:
Et - sumaryczny wolumen energii elektrycznej wprowadzanej do sieci elektroenergetycznej w okresie rozliczania niezbilansowania t przez prosumentów energii odnawialnej oraz prosumentów zbiorowych energii odnawialnej wytwarzających energię elektryczną w mikroinstalacjach lub małych instalacjach, przyłączonych do sieci operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, posiadających bezpośrednie połączenia z siecią przesyłową oraz posiadających zawartą umowę na świadczenie usług dystrybucyjnych z co najmniej 200 000 odbiorcami końcowymi [MWh],
RCEt - rynkową cenę energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, w okresie rozliczania niezbilansowania t, przy czym jeżeli RCEt ma wartość ujemną dla danego okresu t, to dla tego okresu t przyjmuje się RCEt równą zero [zł/MWh],
T - zbiór okresów rozliczania niezbilansowania w miesiącu.
Zgodnie z art. 4c ust. 1 - 6 ustawy o OZE:
1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”.
2. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1.
3. Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania.
4. Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.
5. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.
6. Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się.
W myśl art. 40 ust. 1 - 1ab ustawy o OZE:
1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej "sprzedawcą zobowiązanym", na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.
1a. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.
1aa. Sprzedawcą wybranym, o którym mowa w ust. 1a, może być także sprzedawca zobowiązany.
1ab. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, zawiera umowę sprzedaży lub umowę kompleksową z prosumentem wirtualnym energii odnawialnej, o ile wskaże on instalację odnawialnego źródła energii, w której będzie wytwarzał energię elektryczną na własne potrzeby, wykaże się tytułem prawnym do tej instalacji, albo, w przypadku, gdy podmiot trzeci jest właścicielem instalacji odnawialnego źródła energii, wykaże się posiadaniem praw do wydawania poleceń i instrukcji temu podmiotowi, o których mowa w art. 4a ust. 4, a instalacja ta będzie spełniała wymogi wymagane przepisami prawa.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego oraz określenia podstawy opodatkowania w związku z dostawą energii elektrycznej.
Z wniosku wynika, że zawierają Państwo Umowy z Prosumentami oraz z podmiotami niebędącymi Prosumentami, będącymi jednocześnie podatnikami VAT wykonującymi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Instalacja, w której Klient będzie wytwarzał energię elektryczną może być instalacją posiadającą cechy mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, ale może to być również inna instalacja, o której mowa w tej ustawie. Klienci, z którymi będą zawierane umowy są odbiorcami końcowymi w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. Wytwarzanie przez Klienta energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej Klienta.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że będą Państwo zawierać umowy i dokonywać rozliczeń z tytułu dostaw energii zarówno z Prosumentami jak i Klientami niebędącymi prosumentami.
Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów, nowych prosumentów, którzy dokonali zgłoszenia instalacji fotowoltaicznej po 1 kwietnia 2022 roku obejmuje zasada „net-billingu”.
Net-billing to rozliczanie kosztowe opierające się o wartość energii zakupionej i oddanej. Oznacza to, że prosumenci będą sprzedawać nadwyżki energii wprowadzonej do sieci po określonej cenie, a za energię pobraną będą płacić jak inni odbiorcy.
Net-billing zakłada, że pieniądze ze sprzedaży nadwyżki energii z fotowoltaiki będą znajdować się w depozycie przez okres 12 miesięcy. Dzięki nim prosument będzie mógł płacić za zużytą energię. Środki, które pozostaną niewykorzystane będą wypłacane Prosumentom.
Ograniczono jednak wysokość wypłacanej kwoty, aby zabezpieczyć się przed ewentualnym przewymiarowywaniem instalacji i nadprodukcją. Nie może być ona wyższa niż 20% wartości prądu, który został wprowadzony do sieci w danym miesiącu.
Wyprodukowane nadwyżki będą sprzedawane w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r. po rynkowej miesięcznej cenie energii elektrycznej, określonej w art. 4b ust. 6 i ust. 7 ustawy o OZE, a od połowy 2024 roku - po rynkowej cenie energii elektrycznej, o której mowa w art. 4b ust. 4 i ust. 5 ustawy o OZE.
W sytuacji zapotrzebowania na energię elektryczną, którego nie będzie w stanie pokryć mikroinstalacja, będzie trzeba pobrać energię z sieci po cenach dla odbiorcy końcowego.
Z przywołanego już przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.
W orzeczeniu w sprawie C-427/98 (Komisja Europejska v. Republika Federalna Niemiec) Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że wynagrodzenie jest wartością subiektywną, a więc wartością faktycznie otrzymaną w danym przypadku. W szczególności, niedopuszczalna jest sytuacja, gdy podstawa opodatkowania byłaby wyższa od kwoty, którą podatnik ostatecznie otrzymuje.
O wynagrodzeniu w ramach danej sprzedaży można mówić, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.
Mając na uwadze konstrukcję normatywną podstawy opodatkowania, wyrażoną w przytoczonych powyżej art. 29a ust. 1 i ust. 6 ustawy oraz powołane przepisy ustawy o odnawialnych źródłach energii, należy podkreślić, że podstawą opodatkowania jest w istocie kwota należna, co istotne, pomniejszona o należny z tytułu danej dostawy podatek.
Z uwagi na przywołane przepisy, zapłata (wynagrodzenie) za usługę sprzedaży energii elektrycznej będzie przysługiwała Państwu od Prosumenta wówczas, gdy po dokonaniu w każdej godzinie doby saldowania ilościowego (zestawienia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez Prosumenta i pobranej przez Prosumenta z sieci) powstanie saldo dodatnie (Prosument pobierze większą ilość energii elektrycznej niż wprowadzi do sieci). Wartość salda dodatniego zostanie ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikającej z salda dodatniego oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe (brutto) stosowanej w rozliczeniach pomiędzy Państwem i Prosumentem dla danego okresu rozliczenia niezbilansowania.
Tym samym, podstawą opodatkowania z tytułu dostawy energii elektrycznej na rzecz Prosumentów będzie kwota stanowiąca iloczyn ilości energii elektrycznej wynikającej z salda dodatniego (tj. ilości energii elektrycznej pobranej przez Prosumenta w każdej godzinie doby po dokonaniu saldowania ilościowego) oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe (brutto) stosowanej w rozliczeniach pomiędzy Państwem i Prosumentem dla danego okresu rozliczenia niezbilansowania, pomniejszona o podatek należny.
Z powyższych wyjaśnień wynika, że jeżeli w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym) Prosument wprowadzi do sieci więcej energii elektrycznej niż z tej sieci pobierze, nie oznacza to, że po Państwa stronie w danym okresie rozliczeniowym nie wystąpi podstawa opodatkowania, a w związku z tym nie powstanie obowiązek podatkowy. Jeżeli z saldowania ilościowego dokonywanego w każdej godzinie doby będzie wynikało, że prosument w określonych godzinach doby pobrał więcej energii niż wprowadził do sieci, w odniesieniu do tej pobranej przez prosumenta energii elektrycznej, wystąpi u Państwa podstawa opodatkowania, a w związku z tym powstanie również obowiązek podatkowy (pomimo że w skali całego okresu rozliczeniowego (miesiąca) prosument wprowadził więcej energii elektrycznej do sieci niż jej pobrał). Podstawą opodatkowania, jak już wcześniej wskazano, będzie kwota ustalona jako iloczyn sumy sald dodatnich (obliczonych dla każdej godziny doby) i ceny sprzedaży energii elektrycznej.
Natomiast jak wynika z art. 4c ustawy o OZE, wartość Depozytu prosumenta jest przeznaczana na rozliczenie zobowiązań prosumenta, a zatem będzie pomniejszać kwotę podlegającą zapłacie przez prosumenta w danym okresie rozliczeniowym, przy czym wartość pomniejszenia nie może być większa niż wynagrodzenie brutto przysługujące sprzedawcy z tytułu samej sprzedaży energii elektrycznej.
Podsumowując, w okresie od 1 lipca 2022 r. podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota stanowiąca iloczyn energii elektrycznej wynikającej z salda dodatniego (tj. ilości energii pobranej przez Prosumenta w poszczególnych godzinach, czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, bez pomniejszenia jej o wartość rozliczenia depozytu Prosumenta.
Środki zgromadzone na koncie Prosumenta jako depozyt Prosumenta mogą zostać wykorzystane jedynie jako forma zapłaty za zobowiązania Prosumenta w związku z zakupem energii elektrycznej. Środki te mogą posłużyć wyłącznie do uregulowania zobowiązań finansowych Prosumenta za energię pobraną z sieci. Środki zaewidencjonowane na koncie Prosumenta jako depozyt prosumencki nie mogą więc pomniejszać podstawy opodatkowania z tytułu dostawy energii elektrycznej na rzecz Prosumenta.
Zatem, przeznaczenie depozytu prosumenta na rozliczenie zobowiązań Prosumenta nie wpływa na podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży energii elektrycznej dokonywanej na rzecz Prosumenta.
Obowiązek podatkowy dla tak ustalonej podstawy opodatkowania powstanie zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy.
Jak wynika z art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy o OZE, w sytuacji, gdy prosument nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.
Zgodnie z art. 4c ust. 6 ustawy o OZE:
Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się.
Zatem z powyższych przepisów wynika, że prosument nie może w sposób dowolny dysponować powstałą nadwyżką energii (zgromadzonym depozytem prosumenckim), w tym nie może przeznaczyć jej na regulowanie kolejnych zobowiązań (po upływie 12 miesięcy od powstania tej nadwyżki). Natomiast zwrot Prosumentowi niewykorzystanych środków stanowiących zgodnie z przepisami ustawy o OZE nadpłatę, nie stanowi dla Państwa ani dostawy towarów ani świadczenia usług, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Z opisu sprawy wynika, że będą Państwo dokonywać Dostaw Energii Elektrycznej również na rzecz podmiotów niebędących Prosumentami.
W przypadku dokonywania rozliczeń z podmiotami innymi niż prosumenci, w pierwszej kolejności będą Państwo dokonywać sprzedaży energii elektrycznej na rzecz tych podmiotów w ilości, w jakiej Klienci pobiorą energię z sieci po cenie ustalonej w zawartej Umowie. Jednocześnie będą Państwo nabywać od tych podmiotów energię elektryczną wyprodukowaną przez instalacje należące do tych podmiotów i wprowadzoną przez Klientów do sieci dystrybucyjnej, również po cenie uzgodnionej przez Strony w zawartych Umowach. W przypadku rozliczeń z Klientami należy więc wyróżnić dwa rodzaje świadczeń: sprzedaż energii elektrycznej przez Państwa na rzecz Klientów oraz nabycie energii elektrycznej od Klientów, która została wyprodukowana przez instalacje Klientów i niewykorzystana w ich działalności.
Podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota, którą z tytułu sprzedaży energii elektrycznej mają Państwo otrzymać od Klienta, ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej pobranej przez Klienta w danym okresie rozliczeniowym i ceny tej energii wynikającej z zawartej Umowy, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.
W konsekwencji oznacza to dla Państwa konieczność wystawienia faktury na całość sprzedanej energii elektrycznej pobranej przez Klienta.
Zatem obowiązek podatkowy w przypadku dostawy energii powstanie co do zasady z chwilą wystawienia faktury z tego tytułu, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy, a w przypadku braku wystawienia faktury bądź wystawienia jej z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy.
Natomiast wartość energii elektrycznej nabytej przez Państwa od Klienta ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci i ceny tej energii ustalonej w Umowie, nie będzie pomniejszała podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży przez Państwa energii elektrycznej na rzecz Klienta. Kwota stanowiąca wartość nabytej przez Państwa energii może jedynie stanowić element rozliczenia faktycznych płatności z tytułu zakupu energii przez Klienta, nie może natomiast pomniejszać u Państwa podstawy opodatkowania.
Odnosząc się do opodatkowania zwrotu zgromadzonych środków z Salda Rozliczeniowego Klienta należy wskazać, że określają Państwo depozyt w znaczeniu jakie zostało mu nadane treścią Umowy, czyli jako Wartość Ujemną Salda Rozliczeniowego, która powstaje w okresie rozliczeniowym, w którym Klient wytworzył i wprowadził do sieci OSD więcej energii elektrycznej niż jej pobrał. W praktyce depozyt stanowi wyrażoną w pieniądzu wartość, z której będą pokrywane zobowiązania Klienta wobec Spółki związane z Dostawą Energii Elektrycznej z tytułu Wartości Dodatniej Salda Rozliczeniowego lub innych należności wynikających z Umowy w kolejnych okresach rozliczeniowych. Po zakończeniu każdego cyklu rozliczeniowego rozumianego jako okres 12 miesięcy, Klient będzie uprawniony do otrzymania wartości zgromadzonego depozytu. Zwrot wartości depozytu jest fakultatywny i występuje na wniosek Klienta, który zobowiązany jest przesłać Spółce dyspozycję zwrotu. Zgromadzony depozyt może być również według wyboru Klienta przeznaczony na regulowanie kolejnych zobowiązań wobec Spółki z tytułu realizacji Umowy. Ww. okoliczności wskazują zatem, że nie jest to „depozyt prosumencki” w rozumieniu ustawy o OZE.
Kwota ww. depozytu może stanowić element rozliczenia faktycznych płatności z tytułu zakupu energii przez Klienta niebędącego Prosumentem, nie może natomiast pomniejszać u Państwa podstawy opodatkowania. W efekcie środki zgromadzone w ww. depozycie podobnie jak w przypadku „depozytu prosumenckiego” służą do wzajemnych rozliczeń ww. Klienta i sprzedawcy energii elektrycznej, a ich zwrot nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT po Państwa stronie.
Zatem oceniając Państwa stanowisko całościowo w zakresie pytań nr 1, 2, 3 oraz 4 należy uznać je za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia z przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie Państwa, gdyż na Państwa wniosek została wydana, nie wywołuje natomiast żadnych konsekwencji prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w szczególności Państwa kontrahentów (Prosumentów).
Interpretacja rozstrzyga Państwa wątpliwości jedynie w zakresie podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right