Interpretacja indywidualna z dnia 9 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.35.2023.1.AKA

Nieuznanie Powiatu za podatnika przy aporcie i możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy aportu sprzętu medycznego, wyposażenia oraz nakładów inwestycyjnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Powiatu w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-uznania, że w zakresie czynności wniesienia aportu sprzętu medycznego, wyposażenia i praw majątkowych w postaci nakładów inwestycyjnych do Spółki z o.o., nie działacie Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług

-uznania, że czynność wniesienia aportu będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo pismem z 1 marca 2023 r. (data wpływu 1 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Powiat .... jest jednostką samorządu terytorialnego, której ustrój reguluje ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1526 ). Powiat ... jest ponadto zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, który realizuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, określone w art. 4 ww. ustawy, w tym m.in. zadania w zakresie promocji i ochrony zdrowia (art. 4 ust. 1 pkt 2).

W dniu 16 czerwca 2010 r. Rada Powiatu ... podjęła uchwałę Nr ... w sprawie utworzenia „... Szpital ...” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako jednoosobową spółkę Powiatu ..., w której Powiat ... objął 100% udziałów. Przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, który przejął zadania realizowane przez zlikwidowany Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w zakresie zaspakajania zbiorowych potrzeb mieszkańców powiatu k., tj. w zakresie ochrony i promocji zdrowia. Podstawowa działalność Spółki sklasyfikowana wg PKD mieści się w dziale 86.10.Z - działalność szpitali.

Do zadań Spółki należy w szczególności udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie leczenia szpitalnego, w zakresie opieki długoterminowej realizowanej w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym, udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, urazu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia zdrowia powodujących zagrożenie życia, udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej oraz rehabilitacyjnej, a także w zakresie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej.

Strukturę organizacyjną Spółki tworzą utworzone przez Spółkę następujące zakłady lecznicze: Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej ... Szpital ... im. dr. ... , Zakład Opiekuńczo-Leczniczy oraz Przychodnia Wielospecjalistycznej Opieki Ambulatoryjnej.

Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku VAT, NlP ..., REGON ..., wpisana do KRS pod numerem ... Powiat zamierza podwyższyć kapitał zakładowy Spółki poprzez utworzenie i objęcie nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, które zamierza pokryć wkładem niepieniężnym, na który złożą się: sprzęt medyczny, wyposażenie w postaci drukarek, komputerów, telewizorów, prawa majątkowe w postaci nakładów inwestycyjnych na budynek Spółki z przeznaczeniem na Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz części Bloku Operacyjnego. Rzeczy i prawa majątkowe, które będą przedmiotem aportu, Powiat ... nabył za środki finansowe z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych, przyznanych Powiatowi ... w ramach wsparcia dla jednostek samorządu terytorialnego, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 uchwały Rady Ministrów Nr 102 z dnia 23 lipca 2020 r. w sprawie wsparcia na realizację zadań inwestycyjnych przez jednostki samorządu terytorialnego (M. P. poz. 662 ze zm.).

Od dokonanych zakupów potwierdzonych fakturami VAT, Powiat nie dokonał odliczenia podatku naliczonego z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powiat już na etapie zakupu sprzętu medycznego, wyposażenia oraz poczynienia nakładów inwestycyjnych w budynku Spółki w zakresie Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz części Bloku Operacyjnego, planował wnieść te rzeczy i prawa majątkowe jako wkład niepieniężny do Spółki, pokrywając tym wkładem objęte udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Zakupiony przez Powiat sprzęt medyczny, wyposażenie oraz nakłady inwestycyjne stanowią własność Powiatu i zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Bezpośrednio po nabyciu przez Powiat rzeczy i praw, a także poczynieniu nakładów inwestycyjnych na budynek Spółki, mających stanowić przedmiot przyszłego aportu, Powiat przekazał je Spółce do nieodpłatnego używania. Rzeczy i prawa, składające się na przyszły aport, są i będą wykorzystywane przez Spółkę w całości do prowadzenia działalność leczniczej, zwolnionej od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nabywając rzeczy i prawa, mające stanowić przedmiot przyszłego aportu, Powiat zamierzał z ich wykorzystaniem realizować zadanie publiczne w zakresie ochrony i promocji zdrowia. Realizacji tego zadania (usługi użyteczności publicznej), Powiat dokonuje za pośrednictwem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą ... Szpital ... sp. z o.o., która utworzyła zakład leczniczy pod nazwą: Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej ... Szpital ... im. dr. ..., działający w ramach struktury organizacyjnej tej Spółki. Realizacja zadań w zakresie ochrony i promocji zdrowia przez Powiat za pośrednictwem ww. Spółki stanowi realizację usługi użyteczności publicznej. Powiat nie może bowiem prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej (art. 6 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym).

Pytania

1.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, skutkujący uznaniem, że Powiat w zakresie czynności wniesienia aportu do spółki z o.o., działającej pod firmą ... Szpital ... Sp. z o.o., w której Powiat objął 100% udziałów, nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług?

2.W przypadku uznania, że Powiat w zakresie czynności wniesienia aportu do ww. Spółki, działa jako podatnik podatku od towarów i usług, to czy czynność wniesienia aportu będzie korzystała ze zwolnienia, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Powiatu, dokonując wniesienia opisanego aportu sprzętu medycznego, wyposażenia i nakładów inwestycyjnych na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą ... Szpital ... sp. z o.o., Powiat nie będzie dla tej transakcji występował jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż w tym szczególnym przypadku realizuje swoje zadania statutowe, w zakresie świadczenia usług zdrowotnych, w szczególności działalność w zakresie ochrony i promocji zdrowia realizowane w celu wykonania obowiązków konstytucyjnych i ustawowych organu władzy publicznej, które wynikają wprost z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie powiatowym.

Ponadto w relacji z tą Spółką, wnosząc wkład rzeczowy do tej Spółki, Powiat nie wykonuje czynności charakterystycznej dla obrotu gospodarczego i dostępnej wszystkim podmiotom.

Ad 2

Państwa zdaniem, jeżeli Organ uzna stanowisko Powiatu w pkt 1 za nieprawidłowe, to prowadzi to do wniosku, że przedmiotowy aport podlega ustawie o podatku VAT, jednakże w Państwa ocenie, opisane rzeczy i prawa, składające się na aport, korzystałyby wówczas ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W ujęciu tego przepisu, pojęcie „dostawa towarów” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, tj. aportu.

Przez towary – rozumie się rzeczy i ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 u.p.t.u.).

Przez sprzedaż – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 u.p.t.u.).

Wniesienie aportu do spółki jest odpłatną dostawą towaru w rozumieniu przepisów u.p.t.u. Stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 u.p.t.u.).

Z ww. przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze: podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa oraz podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym (dalej jako : u.s.p.), Powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Powiat posiada osobowość prawną.

Powiat wykonuje zdania własne określone w art. 4 u.s.p. oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej (art. 4 ust. 4 u.s.p. ). Powyższe nie wyklucza prowadzenia przez Powiat działalności gospodarczej (choć w ograniczonym zakresie), na co wskazuje art. 6 ust. 2 u.s.p. Zadaniami użyteczności publicznej w rozumieniu przepisów u.s.p. są zadania własne powiatu, określone w art. 4 u.s.p., których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych, do których należą niewątpliwie zadania w zakresie promocji i ochrony zdrowia. Jednostka samorządu terytorialnego, w tym powiat, poprzez przypisanie mu określonego zadania przez ustawodawcę, staje się zobowiązany do jego wykonania. Obowiązek ten jest jednocześnie podstawą do działania przez organy administracji, podjęcia konkretnej aktywności. Wykonanie obowiązku nałożonego przez ustawodawcę nie musi się zawsze wiązać z bezpośrednim działaniem jednostki samorządu terytorialnego, która realizuje zadanie we własnym zakresie. Inną możliwością jest przekazanie wykonania zadania innemu podmiotowi, co normuje art. 6 ust. 1 u.s.p. Przekazanie wykonania zadania innemu podmiotowi nie łączy się ze zwolnieniem jednostki samorządu terytorialnego z obowiązku zapewnienia realizacji zadania. Obowiązek ten, jako umocowany w prawie publicznym, nie może być przekazany w drodze umowy jednostkom z sektora prywatnego ani innym jednostkom publicznym. Samo jego wykonanie może być jednak powierzone podmiotowi zewnętrznemu, który nie staje się przez to podmiotem samorządowym. Należy zatem odróżnić publicznoprawny obowiązek zapewnienia realizacji zadania, który ciąży na określonej jednostce samorządu terytorialnego, od prywatnoprawnego jego wykonywania na podstawie umowy.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633 ze zm.), jednostka samorządu terytorialnego może utworzyć i prowadzić podmiot leczniczy w formie spółki kapitałowej.

Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 u.s.p., zadaniem własnym powiatu jest ochrona i promocja zdrowia. Zasadnicza odmienność między gospodarką komunalną, a więc niewykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej a działalnością gospodarczą polega głównie na tym, że gospodarka komunalna nie ma celu zarobkowego. Musi się ona mieścić w ramach działalności komunalnej, a jej obligatoryjnym celem pozostaje wykonywanie zadań własnych powiatu, a w tym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (zadań użyteczności publicznej). Spółki kapitałowe, mimo iż posiadają odrębną podmiotowość od jednostki samorządu terytorialnego, są traktowane jako jednostki organizacyjne powołane w celu wykonywania gospodarki komunalnej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Niewątpliwie jednoosobowe spółki samorządu terytorialnego mogą być traktowane jako forma wykonania zadań użyteczności publicznej we własnym zakresie przez jednostkę samorządową, posiadającą w spółce 100% akcji lub udziałów. Należy bowiem odróżnić sytuację, w której spółka stanowi formę wykonania zadania przez jednostkę samorządu terytorialnego, od sytuacji, w której spółka jest formą współpracy z podmiotem zewnętrznym, prowadzącej do przekazania temu podmiotowi wykonania zadania własnego.

W ocenie Państwa Powiatu, spółka kontrolowana przez jednostkę samorządu terytorialnego może być uznana za formę bezpośredniego jej działania w sferze gospodarki komunalnej. W orzecznictwie zwraca się bowiem uwagę na szczególną pozycję w gospodarce komunalnej spółek traktowanych jako jednostki organizacyjne powiatu. Wskazuje się przy tym, że spółka jest taką jednostką, jeżeli występuje odpowiednia więź między powiatem i spółką, przy czym brak ustalonych jednoznacznych kryteriów do określenia tej więzi. Tym też tłumaczy się brak wymogu zawarcia przez powiat umowy z taką spółką w celu zlecenia wykonania zadań. Spółka jest wówczas jednostką organizacyjną Powiatu, działając jako jej jednostka wewnętrzna i nie przynależy do podmiotów zewnętrznych, z którymi trzeba wchodzić w stosunki umowne. Orzeczenia zawierające tezę o braku konieczności zawierania umów w takich przypadkach opierają się na twierdzeniu, że umowa cywilnoprawna jest potrzebna przy zlecaniu zadań użyteczności publicznej podmiotom zewnętrznym wobec jednostki samorządowej, a więc niepodporządkowanym jej organizacyjnie. Wynika z tego jednocześnie, że jednostką organizacyjną powiatu, w tym rozumieniu, jest również spółka prawa handlowego.

Jest tak ze względu na kryterium organizacyjnej i gospodarczej zależności od jednostki samorządu terytorialnego (wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 2005 r. o sygn. akt II GSK 105/05). W świetle omawianych przepisów umowa jest podstawą powierzenia wykonywania powiatowych zadań użyteczności publicznej podmiotom innym niż jednostki organizacyjne utworzone przez powiat. Wykonywanie przez powiat zadań komunalnych we własnym zakresie – przez utworzoną w tym celu jednostkę organizacyjną, tj. spółkę kapitałową, siłą rzeczy zawarcia umowy nie wymaga. Podstawą powierzenia wykonywania tych zadań bowiem jest sam akt organu powiatu powołujący do życia tę jednostkę i określający przedmiot jej działania.

W niniejszej sprawie, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Powiat wykonuje swoje zadania własne w zakresie promocji i ochrony zdrowia, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 u.s.p., za pośrednictwem utworzonej przez organ Powiatu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co pozwala na sformułowanie wniosku, iż Powiat w tym zakresie nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 6 u.p.t.u.). Powiatu ze Spółką nie łączy umowa o powierzeniu wykonania zadań. Wykonywanie działalności przez Spółkę jest całkowicie podporządkowane Powiatowi jako jej właścicielowi. Wniesienie aportu do spółki nie ma na celu jej dokapitalizowania, lecz związane jest z realizacją zadania własnego z art. 4 ust. 1 pkt 2 u.s.p.

Zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie, Państwa Powiat upatruje w tym, iż wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład aportu, będą wykorzystywane przez Spółkę w całości do prowadzenia działalność leczniczej, zwolnionej od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie ruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą, usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Należy zaznaczyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego, co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów Spółki, w związku z którym, wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

·istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

·wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

·związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być, np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93, czy C-154/80).

Wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów czy praw, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Treść wniosku wskazuje, że planują Państwo dokonać aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki z o.o. Przedmiotem ww. czynności będą – jak Państwo wskazali – sprzęt medyczny,wyposażenie oraz prawa majątkowe w postaci nakładów inwestycyjnych.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci składników majątku do Spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług/dostawy towarów, zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług/dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie akcji lub udziałów, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot, np. prawa do wartości niematerialnych i prawnych /rozporządzania towarami jak właściciel.

Zaznaczyć należy, że nie każda jednak czynność, stanowiąca świadczenie usług/dostawę towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Ze wskazanych regulacji wynika, że organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo -przedmiotowe.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności. Czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że podmioty prawa publicznego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyłączenie z grona podatników VAT podmiotów prawa publicznego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Podmioty prawa publicznego są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1526):

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o samorządzie powiatowym:

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie promocji i ochrony zdrowia.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym:

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Powiat, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, podmioty prawa publicznego występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie, w jakim działają w ramach stosunku cywilnoprawnego. Wcześniej również wskazano, że aport ma charakter cywilnoprawny i jest czynnością odpłatną.

Co ważne, w opisie sprawy wskazaliście Państwo, że już na etapie zakupu sprzętu medycznego, wyposażenia oraz poczynienia nakładów inwestycyjnych w budynku Spółki w zakresie Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz części Bloku Operacyjnego, planowaliście wnieść Państwo te rzeczy i prawa majątkowe jako wkład niepieniężny do Spółki, pokrywając tym wkładem objęte udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

W rozpatrywanej sprawie - za wniesiony aport - otrzymacie Państwo udziały. Zatem, już na moment ponoszenia wydatków na ww. sprzęt medyczny, wyposażenie oraz nakłady, znany był Państwu ich cel, tj. wniesienie towarów i nakładów aportem.

Decydującym kryterium w tej sytuacji jest Państwa intencja przy ponoszeniu wydatków/nakładów. Sami Państwo zdecydowaliście, że ponosicie wydatki na sprzęt medyczny, wyposażenie, nakłady z zamiarem wniesienia ich aportem do Spółki.

Wyłączeniem od opodatkowania nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego w analizowanej sprawie, stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że wniesienie aportem przedmiotowego sprzętu medycznego, wyposażenia i nakładów inwestycyjnych będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), zatem dla planowanej czynności Powiat będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji, wniesienie przez Państwa aportem do Spółki z o.o. opisanego we wniosku sprzętu medycznego i wyposażenia będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy , a nakładów inwestycyjnych - czynnością podlegającą opodatkowaniu jako odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy. Państwa Powiat w tej sytuacji nie będzie korzystał z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, lecz wystąpi jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Na powyższe rozstrzygnięcie nie może mieć wpływu wskazanie przez Państwo, że wniesienie aportu do spółki nie ma na celu jej dokapitalizowania, lecz związane jest z realizacją zadania własnego z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie powiatowym. Wprawdzie Spółka wykonuje czynności związane z realizacją zadań publicznych należących do Powiatu, w zakresie ochrony i promocji zdrowia, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot. Spółka sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą (jest spółką prawa handlowego). Wniesienie przez Powiat aportu do takiej Spółki w formie towaru bądź świadczenia usług w zamian za udziały, jest czynnością cywilnoprawną podlegającą opodatkowaniu.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania 1,jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii uznania, czy czynność wniesienia ww. aportu będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy wyjaśnić, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zatem dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, iż sprzęt medyczny, wyposażenie w postaci drukarek, komputerów, telewizorów, prawa majątkowe w postaci nakładów inwestycyjnych na budynek Spółki nie są i nie będą przez Państwa wykorzystywane do celów działalności zwolnionej. Od dokonanych zakupów potwierdzonych fakturami VAT, Powiat nie dokonał odliczenia podatku naliczonego z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Bezpośrednio po nabyciu przez Powiat rzeczy i praw, a także poczynieniu nakładów inwestycyjnych na budynek Spółki, mających stanowić przedmiot przyszłego aportu, Powiat przekazał je Spółce do nieodpłatnego używania.

Wskazać w tym miejscu należy, że umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną, bowiem zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Istotnymi cechami takich umów są dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność. W konsekwencji nieodpłatne użyczenie sprzętu medycznego, wyposażenia i praw majątkowych w postaci nakładów inwestycyjnych na budynek Spółki stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest konieczność wykorzystywania towarów, będących przedmiotem dostawy przez podatnika, wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT. W konsekwencji z tego zwolnienia nie może korzystać dostawa towarów, które nigdy nie zostały wykorzystane na cele działalności zwolnionej. Warunek wykorzystania wyłącznie na cele działalności zwolnionej oznacza, że od momentu ich nabycia do momentu zbycia muszą służyć wyłącznie takiej działalności, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Zakupiony sprzęt medyczny, wyposażenie i poczynione nakłady inwestycyjne na budynek Spółki nie zostały zrealizowane na potrzeby wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z czym – co wprost wskazane zostało w opisie sprawy – nie dokonali Państwo odliczenia podatku naliczonego z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 45 ustawy Kodeks cywilny:

Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z treści art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Jak stanowi art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem aportu do Spółki będą również nakłady inwestycyjne na budynek Spółki.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (tj. np. wybudowanie budynku lub budowli, ulepszenie i modernizacja istniejących budynków lub budowli, posadowionych na cudzym gruncie) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. W konsekwencji podmiot, który poniósł nakłady na nieruchomość, nie może ich sprzedać. Niemniej jednak ma on pewne prawo do tych nakładów i może je przenieść na rzecz innego podmiotu. Przeniesienie prawa do nakładów inwestycyjnych poniesionych w obcym środku trwałym nie może zostać uznane za dostawę towarów, gdyż nie będziemy mieć do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Z tych też względów, przeniesienie nakładów inwestycyjnych na nabywcę należy traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, skoro właścicielem budynku, na który Państwo ponieśliście nakłady inwestycyjne, w wyniku którego powstał środek trwały, jest Spółka, to nakłady te stanowią ulepszenie istniejącego wcześniej budynku i do nakładów tych Państwo posiadacie prawo.

Tym samym, skoro dokonaliście Państwo nakładów inwestycyjnych na budynek, będący własnością Spółki, czyli dokonaliście inwestycji w obcym środku trwałym, to należy uznać, że aport tych nakładów inwestycyjnych na rzecz Spółki nie będzie dostawą towarów lecz świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że dla czynności aportu sprzęty medycznego i wyposażenia nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wprawdzie nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego sprzętu i wyposażenia, niemniej jednak nie wykorzystywali Państwo ww. towarów wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku. Ponadto nakłady inwestycyjne na budynek Spółki,jakie zostały poniesione przez Państwa, nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. Jak już zostało wskazane, jest to czynność podlegająca opodatkowaniu jako odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – a nie dostawa towarów. Zatem czynność wniesienia aportem do Spółki nakładów inwestycyjnych – jako odpłatne świadczenie usług, nie będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym, dostawa przedmiotowego sprzętu medycznego, wyposażenia i świadczenie usługw postaci nakładów inwestycyjnych na budynek Spółki będą opodatkowane przy zastosowaniu właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Podsumowując, planowana przez Państwa transakcja przekazania w formie aportu Spółce z o.o. przedmiotowego sprzętu medycznego, wyposażenia i praw majątkowych w postaci nakładów inwestycyjnych na budynek Spółkibędzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanego przez Państwa wyroku NSA wyjaśniam, że wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wyroki sądów administracyjnych nie mają wpływu na podjęte w tej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).