Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.23.2023.1.GG

Obowiązki płatnika związane ze zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 21 ust. 1 pkt 90.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka …Sp. z o.o. uchwaliła Regulamin programu zwrotu kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych dot. języków obcych przez pracowników spółki. Spółka uznaje, iż Jej pracownicy posiadają kwalifikacje językowe niezbędne dla zajmowanych przez te osoby stanowisk. Chcąc jednak wesprzeć pracowników w ich dążeniu do poprawy umiejętności językowych oraz uwzględniając postulaty pracowników w tym zakresie, Spółka uchwaliła załączony do zapytania Regulamin. Opisywany Regulamin nie stanowi dla pracowników polecenia do udziału w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Główną zasadą tej regulacji jest to, iż pracownicy mogą brać udział w programie na zasadzie dobrowolności. Podstawą dla ustalenia zasad rzeczonego programu był art. 103⁽⁶⁾ Kodeksu pracy. Na mocy opisywanego Regulaminu, Spółka zobowiązała się zapewnić pracownikom zwrot kosztów w wysokości odpowiadającej kosztom poniesionym przez pracownika, w ujęciu miesięcznym w maksymalnej wysokości do kwoty 150 zł brutto za podnoszenie kwalifikacji językowych. Pracownicy ubiegający się o zwrot kosztów zobowiązani są wykazać stosownym rachunkiem lub fakturą, że koszty rzeczywiście ponieśli.

Regulamin ma zastosowanie wobec pracowników (warunek łączny):

a)od których w procesie rekrutacji wymagano znajomości języka obcego, lub które po zatrudnieniu zostały awansowane na stanowisko wymagające znajomości języka obcego,

b)którzy regularnie w swojej pracy posługują się językiem obcym – zarówno w formie pisemnej, jak i ustnej.

Pracodawca (Spółka) zobowiązał się dokonać zwrotu kosztów podnoszenia kwalifikacji językowych w sytuacji, gdy zajęcia językowe, w których uczestniczą pracownicy, odbywają się poza godzinami pracy pracownika, tj. w czasie wolnym od pracy dla pracownika. Warunkiem ubiegania się o zwrot kosztów podnoszenia kwalifikacji językowych jest ścisły związek merytoryczny wybranego języka obcego z zakresem obowiązków wykonywanych przez pracownika na zajmowanym stanowisku. Spółka zdecydowała się uchwalić opisywany Regulamin, mając na względzie również to, iż wielu kontrahentów Spółki to cudzoziemcy posługujący się różnymi językami, jak również to, iż Spółka należy do grupy spółek wywodzących się z Irlandii, co sprawia, iż kontakty z niektórymi przełożonymi, czy współpracownikami wymagają znajomości języka obcego (głównie j. angielskiego). Zgodnie z Regulaminem - pracownik, który zamierza podnieść swoje kwalifikacje językowe, składa w Dziale HR pisemny wniosek o pokrycie kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji językowych zaopiniowany i zaakceptowany przez bezpośredniego przełożonego, nie później niż do 25-go dnia miesiąca poprzedzającego planowane rozpoczęcia kształcenia. Pracodawca wydaje decyzję o akceptacji wniosku, a jego decyzja pozostaje w mocy do odwołania przez pracodawcę lub do dnia złożenia rezygnacji przez pracownika, bądź do dnia ustania stosunku pracy pomiędzy pracodawcą a pracownikiem.

Pytanie

Czy wartość przyznanych pracownikom świadczeń przyznanych na podstawie regulaminu i art. 103⁽⁶⁾ Kodeksu pracy, na naukę języka obcego (zwrot kosztów podnoszenia kwalifikacji) jest wolna od podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT (ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych), wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje m.in. ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika (dofinansowania na realizację podnoszenia kwalifikacji językowych) stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, który korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 tej ustawy.

W konsekwencji na pracodawcy nie ciążą obowiązki płatnika polegające na obliczaniu i pobraniu w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty tego świadczenia.

Na powyższe nie ma wpływu, iż:

1)podnoszenie kwalifikacji językowych przez Pracowników Spółki na podstawie Regulaminu nie jest niezbędne dla wykonywanych obowiązków służbowych (ale jest użyteczne z perspektywy Pracodawcy),

2)podnoszenie kwalifikacji językowych na podstawie Regulaminu jest dla pracownika dobrowolne i odbywa się poza godzinami pracy, a to przemawia za stosowaniem art. 103⁽⁶⁾ Kodeksu pracy, a nie wcześniejszych przepisów dotyczących klasycznego podnoszenia kwalifikacji zawodowych - art. 103⁽¹⁾ i nast. Kodeksu pracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Z treści przywołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody, należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy. W związku z konstrukcją otwartego katalogu świadczeń zaliczonych do wyżej wskazanych przychodów każda wypłata, którą otrzymuje pracownik w związku ze stosunkiem pracy, stanowi jego przychody z tego źródła, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, chyba że są to świadczenia co prawda związane ze stosunkiem pracy, ale zwolnione od podatku na mocy odrębnego przepisu, tak jak to ma miejsce w przypadku art. 21 ust. 1 pkt 90 powyższej ustawy.

W myśl art. 12 ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy:

Niewątpliwym jest, że przepis ten odsyła do tzw. „odrębnych przepisów” jedynie w zakresie formy przyznania przez pracodawcę wspomnianego świadczenia, nie ma zaś w nim mowy o żadnych warunkach, jakie powinien spełniać podmiot organizujący szkolenie.

Mając na względzie, zatem okoliczność, że wspomniane zwolnienie stanowi wyjątek od opodatkowania źródła przychodu, jakim jest stosunek pracy oraz łącząc zwrot „zgodnie z odrębnymi przepisami” z przyznaniem świadczenia przez pracodawcę, to należy wysnuć wniosek, że „przepisami odrębnymi”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy,są przede wszystkim regulacje art. 103¹-art. 103⁶ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm.).

Podnoszenie kwalifikacji zawodowych w rozumieniu Kodeksu pracy oznacza zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Takie rozumienie podnoszenia kwalifikacji zawodowych współgra z innymi przepisami Kodeksu pracy, zgodnie z którymi kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku są ustalane w przepisach wewnątrzzakładowych (np. w układzie zbiorowym pracy) lub w przepisach szczególnych. Przepisy te wskazują zatem, jakich kwalifikacji pracodawca może oczekiwać od pracowników przy wykonywaniu pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Zatem, przepisy Kodeksu pracy dotyczą przede wszystkim podnoszenia kwalifikacji zawodowych w ramach pracy aktualnie wykonywanej przez pracownika, ale również będą mogły mieć zastosowanie w przypadku, gdy planowany jest awans pracownika lub też pracodawca zamierza zaproponować mu inne warunki pracy, np. pracę na innym stanowisku, ze względu na zmianę profilu działalności firmy.

W myśl art. 17 Kodeksu pracy:

Zgodnie z treścią art. 103¹ § 1 Kodeksu pracy:

Stosownie do treści art. 103¹ § 2 ww. Kodeksu,

Art. 103¹ § 3 Kodeksu pracy stanowi, że:

Przepis art. 103⁶ kodeksu pracy stanowi, że

Regulacje zawarte w art. 103¹-103⁶ Kodeksu pracy różnicują zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik:

-podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, bądź

-zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.

Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia. Ponadto pracodawca może mu przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103³ Kodeksu pracy), które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy zaznaczyć, że pracodawca zawiera na piśmie z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Postanowienia umowy nie mogą być jednak mniej korzystne niż przepisy Kodeksu pracy (art. 103⁴ § 1 i 2 Kodeksu pracy). Pracodawca nie ma obowiązku zawarcia umowy, jeżeli nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych (art. 103⁴ § 3 Kodeksu pracy).

W odniesieniu do stanu faktycznego sprawy przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy interpretować w ten sposób, że zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych podlega wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę pracownikowi związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania z zakładu pracy. Pojęcie formy pozaszkolne należy rozumieć, jako każdą formę kształcenia pracownika nieobjętą formami szkolnymi, takie jak np. kursy, szkolenia, seminaria, czy studia podyplomowe.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przenosząc przywołane przepisy na grunt przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika (dofinansowania kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie nauki języka obcego) stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy.

W konsekwencji na Państwu nie ciążą wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązki płatnika polegające na obliczaniu, pobraniu i odprowadzeniu do urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty tego świadczenia.

Dodatkowe informacje

Załączone do wniosku dokumenty, nie podlegają ocenie w toku postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Wydając interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, tym samym nie jest uprawniony do oceny tych dokumentów. Interpretację indywidualną wydaje wyłącznie na podstawie przedstawionego przez Państwa opisu sprawy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa(t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).