Interpretacja indywidualna z dnia 3 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.21.2023.2.AK

Możliwość skorzystania z ulgi na powrót dla osoby powracającej z zagranicy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznegow podatku dochodowym od osób fizycznychjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 4 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 marca 2023 r. (wpływ 1 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

We wrześniu 2022 roku wrócił Pan do Polski z Holandii, gdzie mieszkał Pan i pracował ponad 10 lat. Każdego roku składał Pan zeznania o osiąganych dochodach w Polskim Urzędzie Skarbowym i odbierał Pan zaświadczenie o dochodach z Polski (brak dochodów w Polsce), aby móc rozliczyć się z Holenderskim Urzędem Skarbowym. Ostatnie 2,5 roku był Pan zameldowany w Holandii i nie potrzebował Pan zaświadczenia o dochodach do holenderskiego urzędu skarbowego, jednak wciąż ujawniał Pan w Polsce swoje dochody z Holandii. Pana rzeczywiste miejsce zamieszkania było w Holandii, w Polsce posiadał Pan jedynie meldunek.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w latach 2019, 2020, 2021 przebywał Pan w Polsce. W każdym roku 26 dni. Centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych od 2012 r. do 1 września 2022 r. znajdowało się w Holandii. W Polsce przebywał Pana ojciec i siostra, natomiast w Holandii Pana siostra i przyjaciele, a także większość znajomych. W Holandii przynależał Pan do klubu sportowego. Główne konto bankowe posiadał Pan w Holandii, natomiast w Polsce posiadał Pan bezpłatne konto złotówkowe. W 2021 r. zakupił Pan mieszkanie w Polsce. Przebywał i pracował Pan na stałe w Holandii, natomiast w Polsce przebywał Pan sporadycznie na urlopach, nigdy powyżej 26 dni w roku. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Od momentu przyjazdu do Polski ma Pan stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych miał Pan w Holandii do dnia 1 września 2022 r. Od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Polskę, Pana centrum interesów życiowych znajdowało się na terenie Holandii. W Holandii przebywał Pan nieprzerwanie od 2012 r. do 1 września 2022 r. Nie wykonywał Pan pracy zdalnej na terenie Holandii. Pracował Pan na terenie Holandii jako operator wózka widłowego w magazynie. Dla celów dokumentujących Pana miejsce zamieszkania w Holandii posiada Pan coroczne zagraniczne zeznania podatkowe, umowę na stałe z pracodawcą, umowę najmu mieszkania, comiesięczne odcinki wypłat, coroczne jaaropgave- odpowiednik PIT-11. Suma Pana dochodów w roku 2023 r. nie przekroczy kwoty 85 528 zł. Chciałby Pan skorzystać z ulgi w latach 2023, 2024, 2025, 2026. Dokumenty u pracodawcy dotyczące zwolnienia z podatku zostały złożone w lutym 2023 r.

Pytanie

Czy może skorzystać Pan ze zwolnienia z podatku dochodowego dla osób powracających z zagranicy?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, Pana rzeczywiste miejsce zamieszkania było w Holandii, w Polsce posiadał Pan jedynie meldunek. Dlatego uważa Pan, że z takiej ulgi może Pan skorzystać.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia po dniu 31 grudnia 2021 r. miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że we wrześniu 2022 r. wrócił Pan na stałe do Polski z Holandii, gdzie mieszkał Pan od 2012 r. do września 2022 r. W każdym z lat podatkowym, tj. 2019, 2020, 2021 r. przebywał Pan w Polsce 26 dni. Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się w Holandii od 2012 r. do września 2022 r. W Polsce mieszka Pana tata i siostra, w Holandii siostra i przyjaciele, a także większość znajomych. Posiadał Pan główne konto bankowe w Holandii, w Polsce natomiast posiadał Pan bezpłatne konto złotówkowe. W 2021 r. zakupił Pan mieszkanie w Polsce. W Holandii posiadał Pan ubezpieczenie na życie. W Holandii przynależał Pan do klubu sportowego. Przebywał Pan i pracował w Holandii na stałe, natomiast w Polsce sporadycznie w czasie urlopów, nigdy powyżej 26 dni w roku. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Od momentu przyjazdu do Polski ma Pan tu stałe miejsce zamieszkania. Centrum interesów życiowych na terenie Holandii miał Pan nieprzerwanie od 2012 r. do września 2022 r. W związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dokumentami potwierdzającymi Pana miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Holandii są: coroczne zagraniczne zeznania podatkowe, umowa na stałe z pracodawcą, umowa najmu mieszkania, comiesięczne odcinki wypłat, coroczne jaaropgave- odpowiednik PIT-11. Suma Pana dochodów w roku 2023 r. nie przekroczy kwoty 85 528 zł.

Zamierza Pan skorzystać z przedmiotowej ulgi w latach 2023 – 2026, czyli w czterech kolejno następujących po sobie latach podatkowych, licząc od początku roku następnego w którym przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pan – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że wrócił Pan na stałe do Polski we wrześniu 2022 r. i od tego momentu jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym wrócił Pan na stałe do Polski, miał Pan na terytorium RP ograniczony obowiązek podatkowy, bowiem od roku 2012 do powrotu do Polski we wrześniu 2022 r. mieszkał Pan i pracował w Holandii. Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

W konsekwencji, spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy.

Spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) tiret pierwsze ww. regulacji, albowiem miał Pan miejsce zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w Holandii – wchodzącej w skład wymienionego w tym przepisie państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Jednocześnie jednym z warunków zastosowania „ulgi na powrót” jest, aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od początku roku, w którym zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. We wskazanym okresie nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bowiem jak wynika z wniosku, już od ponad 10 lat mieszkał Pan w Holandii, skąd wrócił Pan do Polski we wrześniu 2022 r. i od tego momentu ma Pan stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez „ulgowicza” certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej:

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że takie dowody Pan posiada; w szczególności wymienił Pan dowody na: coroczne zagraniczne zeznania podatkowe, umowę na stałe z pracodawcą, umowę najmu mieszkania, comiesięczne odcinki wypłat, coroczne jaaropgave- odpowiednik PIT-11.

Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego stanu faktycznego będzie Panu przysługiwało prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).