Interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.169.2019.7.MK

W zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych opisanych we wniosku, w zakresie zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej, zakwaterowania, z wyłączeniem kosztów przeznaczonych na część rozrywkową (uroczystą kolację i wycieczki fakultatywne), stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

 1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 18 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) z 22 października 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 501/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 października 2022 r. sygn. II FSK 531/20.

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 kwietnia 2019 r., który dotyczył podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych opisanych we wniosku, w zakresie zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej, zakwaterowania, z wyłączeniem kosztów przeznaczonych na część rozrywkową (uroczystą kolację i wycieczki fakultatywne), stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” albo „Spółka”) oferuje do sprzedaży wyroby kosmetyczne w systemie (…) - marketingu społecznościowego. Osoby zainteresowane produktami mogą dokonać rejestracji do Klubu poprzez platformę internetową. Spółka posiada dwa podstawowe statusy swoich partnerów - Polecający i Odbiorca. Celem Klubu jest zrzeszenie osób zainteresowanych dystrybucją produktów w ramach sprzedaży bezpośredniej w systemie marketingu wielopoziomowego. Za zakupy oraz obroty generowane przez osoby należące do struktury danego partnera naliczane są przez Wnioskodawcę punkty, które przeliczane są na wynagrodzenie lub rabat handlowy. Partnerzy dokonują czynności zakupowych dobrowolnie. Wnioskodawca zawiera z nimi umowy współpracy o cechach charakterystycznych dla umów zleceń. Wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie Planu Marketingowego, a obliczane na podstawie ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym. Dla wybranych partnerów - osiągających najwyższą sprzedaż i prowadzących najprężniejszą grupę/strukturę, w ramach przyjętego przez Wnioskodawcę systemu motywacyjnego - Wnioskodawca zamierza zorganizować zagraniczne wyjazdy szkoleniowe, połączone z wypoczynkiem, które będzie dokumentować w szczególności: plan szkolenia, zdjęcia potwierdzające udział uczestników na zajęciach szkoleniowych, udział wykwalifikowanej kadry szkoleniowej. Tematy zajęć szkoleniowych dotyczyć będą oferowanych produktów, ich właściwości, nowoczesnych technik dystrybucji, komunikacji w ramach międzynarodowych struktur itp. Podstawowym celem organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych jest poszerzenie wiedzy partnerów na temat działalności Spółki, oferowanych przez nią produktów oraz sposobów i działań mogących zwiększyć sprzedaż, a także motywacja partnerów do lepszej i efektywniejszej pracy, która przyniesie im większe dochody, a tym samym Spółce. Czas przeznaczony na zajęcia szkoleniowe to średnio 8 godzin dziennie. W trakcie tych wyjazdów szkoleniowych, partnerom świadczone będą usługi transportowe, hotelowe w tym zakwaterowanie, wyżywienie. Spółka zamierza zorganizować wyjazd szkoleniowy za pomocą firmy świadczącej profesjonalne usługi turystyczne, w związku z czym otrzyma fakturę o tytule: wyjazd szkoleniowo-integracyjny, na poniższe koszty: przelot samolotem rejsowym, transfer busem do hotelu, 7 noclegów, wyżywienie, ubezpieczenie KL, NNW TU (…), opiekę polskiego rezydenta.

Oprócz zajęć merytorycznych, program szkolenia przewiduje część rozrywkową taką jak np. uroczysta kolacja połączona z podsumowaniem kolejnego okresu sprzedażowego w firmie oraz fakultatywne wycieczki, przedmiotowe wydatki zostaną wyłączone z kosztów uzyskania przychodu Spółki.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych opisanych we wniosku, w zakresie zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej, zakwaterowania, z wyłączeniem kosztów przeznaczonych na część rozrywkową (uroczystą kolację i wycieczki fakultatywne), stanowią dla Spółki koszty uzyskania?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865; dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, czy spełnia on dwa warunki:

- wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz

- nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu kosztów niepodatkowych zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby wydatek poniesiony mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

- został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 updop.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że organizowane szkolenia będą stanowić nagrody dla osób fizycznych wykonujących dla Wnioskodawcy czynności handlowe na podstawie zawartych umów o współpracę. Stwierdzić zatem należy, iż skoro wyjazdy szkoleniowe będą elementem systemu motywacyjnego stosowanego wobec osób współpracujących z Wnioskodawcą, a zarazem będą zmierzać do zwiększenia przychodów poprzez podnoszenie kwalifikacji partnerów, to nie należy ich utożsamiać z wydatkami reprezentacyjnymi, wyłączonymi z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Podnieść należy, że Wnioskodawca będzie dokonywał oceny podatkowej poszczególnych kosztów ponoszonych na organizację szkolenia dla zleceniodawców, która w każdym przypadku będzie dokonywana indywidualnie i całościowo.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych opisanych w punkcie 74 wniosku, w zakresie zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej, zakwaterowania, z wyłączeniem kosztów przeznaczonych na część rozrywkową będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 18 czerwca 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB1-2.4010.169.2019.1.JK, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych w zakresie:

- zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej oraz zakwaterowania – za nieprawidłowe,

- części rozrywkowej – za prawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 24 czerwca 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 11 lipca 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Skarga wpłynęła do mnie 17 lipca 2019 r.

Wnieśli Państwo o:

- uchylenie zaskarżanej interpretacji w części uznającej stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe, tj. w zakresie kosztów zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej oraz zakwaterowania,

- zasądzenie od Dyrektora KIS na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) uchylił zaskarżoną interpretację – wyrokiem z 22 października 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 501/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 20 października 2022 r. sygn. akt II FSK 531/20 oddalił moją skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny 20 października 2022 r.

Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynął do Organu 23 stycznia 2023 r. Akta sprawy wpłynęły do mnie 27 stycznia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz.259):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865; dalej: „updop”),

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 updop, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki związane ze sfinansowaniem szkolenia pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop,

Wyjaśnić bowiem należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Jednocześnie należy zauważyć, że w związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej, wskazując przy tym, że każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

W wyroku siedmiu sędziów z dnia 17 czerwca 2013 r., II FSK 702/11 Naczelny Sąd Najwyższy stwierdził, że „reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika na potrzeby ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Celem zatem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie - jak stwierdził NSA w powyższym wyroku - pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

NSA w ww. wyroku stwierdził, że wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności. Sąd podkreślił też, że z oczywistych względów, wydatki takie, dla uznania ich kosztowego charakteru, muszą odpowiadać kryteriom określonym w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. a więc muszą być poczynione w celu uzyskania przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Jeżeli zostaną pozytywnie zweryfikowane jako celowe, nakierowane na osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, natomiast jeżeli ich wyłącznym albo przynajmniej głównym celem jest kreowanie pozytywnego wizerunku podatnika, stanowią wówczas wydatki poniesione na reprezentację i w konsekwencji do kosztów uzyskania przychodów zaliczone być nie mogą.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych opisanych we wniosku, w zakresie zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej, zakwaterowania, z wyłączeniem kosztów przeznaczonych na część rozrywkową (uroczystą kolację i wycieczki fakultatywne) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.

Jak wynika bowiem z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydatki wskazane we wniosku pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami Spółki. Przedmiotowe wyjazdy mają charakter szkoleniowy. Ich celem jest podnoszenie wiedzy i kwalifikacji partnerów. Mają one walor merytoryczny, o czym świadczy udział wykwalifikowanej kadry szkoleniowej oraz czas prowadzonych zajęć szkoleniowych. Organizowane szkolenia stanowią nagrody dla partnerów osiągających najlepsze wyniki w zakresie sprzedaży wyrobów Spółki. Zatem, stanowią one również element systemu motywacyjnego stosowanego wobec osób współpracujących ze Spółką. Praca partnerów ma przełożenie na przychody Spółki. Bez wątpienia, jak wynika z wniosku Spółka działa w określonych realiach gospodarczych, a opisane szkolenia (i związane z nimi usługi transportowe, hotelowe w tym zakwaterowanie, wyżywienie) są elementem strategii marketingowej firmy, dotyczącej sprzedaży jej wyrobów. Przedmiotowe wydatki mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ich wyłącznym, czy dominującym celem nie jest zatem wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika, czyli reprezentacja. Zatem w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu organizowania zagranicznych wyjazdów szkoleniowych opisanych we wniosku, w zakresie zapewnienia partnerom transportu, wyżywienia, kadry szkoleniowej, zakwaterowania, z wyłączeniem kosztów przeznaczonych na część rozrywkową będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszlego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 259); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

 - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

 - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.