Interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.970.2022.2.MS
Obowiązki płatnika w zakresie zwrotu kosztów dojazdu i opieki nad osobą zależną.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 stycznia 2023 r. (wpływ 25 stycznia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (po uzupełnieniu wniosku)
Wnioskodawca - …, będący jednostką organizacyjną samorządu … przystępuje do realizacji projektu pod nazwą „…” (w ramach Umowy nr …zawartej pomiędzy Ministrem Rodziny i Polityki Społecznej, a Województwem… - Wojewódzkim Urzędem Pracy), zwanego dalej: „Projektem”. Projekt został wybrany do finansowania przez Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w ramach konkursu ofert … – Pierwsza Edycja Programu Aktywizacyjnego dla Cudzoziemców …w ramach Resortowego Programu Aktywizacyjnego dla Cudzoziemców na lata ….
Projekt jest realizowany w oparciu o przepisy rozdziału 12B ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z 20 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 t. j. z 10 marca 2022 r. Dz. U. z 2022 r. poz. 690), zwanej dalej: „ustawą o promocji”. Przepisy tego rozdziału określają zasady realizacji programów aktywizacyjnych dla cudzoziemców.
Zgodnie z zapisami art. 62d ww. ustawy:
1.Minister właściwy do spraw pracy może opracować resortowy program aktywizacyjny dla cudzoziemców.
2.W ramach programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców mogą być podejmowane działania mające na celu wspieranie aktywizacji zawodowej, integracji i aktywności społecznej cudzoziemców.
3.Minister właściwy do spraw pracy może przyznać na realizację programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców środki z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy.
4.Powierzenie realizacji zadań w zakresie programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców odbywa się po przeprowadzeniu konkursu ofert ogłaszanego przez ministra właściwego do spraw pracy.
5.Konkurs ofert jest kierowany do:
1)organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 lub 3 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057 oraz z 2021 r. poz. 1038, 1243, 1535 i 2490), lub
2)podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-4, lub 3) jednostek samorządu terytorialnego.
Projekt będzie realizowany przez Wnioskodawcę jako podmiot określony w art. 62d ust. 5 pkt 1. Projekt został wybrany do realizacji w drodze konkursu, o którym mowa w art. art. 62d ust. 4. Projekt jest finansowany ze środków rezerwy dysponenta Funduszu Pracy. Cel działań podejmowanych w ramach takich projektów jest określony w art. 62d ust. 2 i jest to wspieranie aktywizacji zawodowej, integracji i aktywności społecznej cudzoziemców. Przepis nie wskazuje konkretnych instrumentów aktywizacyjnych, czy form wsparcia.
Przewidywane przez Wnioskodawcę instrumenty i formy wpisujące się w cel zgodny z art. 62d ust. 2, zostały określone w złożonym przez Wnioskodawcę na konkurs i wybranym do realizacji projekcie.
Projekt nakierowany jest na aktywizację zawodową oraz integrację społeczną i obejmuje m.in. takie formy wsparcia jak:
-zwrot kosztów dojazdu uczestników projektu na zajęcia w ramach projektu - głównie szkolenia zawodowe oraz językowe, a także
-zwrot kosztów opieki nad dzieckiem lub osobą zależną w czasie udziału uczestnika w zajęciach.
Rekrutacja do projektu opiera się na wyrażeniu woli uczestnictwa w projekcie. Projekt kierowany jest do 110 obywateli … legalnie przebywających na terenie woj. … (zakłada się, że minimum 50% z tej grupy osób będą stanowić osoby, które znalazły się w Polsce w związku z prowadzonymi działaniami … i przybyły na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w okresie od dnia … lub później). Osoba spełniająca wymogi uzyskania wsparcia, chcąca skorzystać ze wsparcia w ramach projektu składa deklarację uczestnictwa, a po jej zakwalifikowaniu staje się uczestnikiem projektu. W tym zakresie nie będzie zawierana żadna umowa pomiędzy uczestnikiem a Wnioskodawcą. O zwrot kosztów dojazdu oraz kosztów opieki nad dzieckiem lub osobą zależną może ubiegać się uczestnik biorący udział w zajęciach, jeżeli poniósł taki koszt i może to potwierdzić, a wysokość zwrotu jest adekwatna do poniesionego wydatku z tym że nie wyższa niż (… zł brutto w przypadku zwrotu za opiekę nad dzieckiem lub osobą zależną oraz … zł w przypadku zwrotu za koszt dojazdu). Status uczestnika projektu na rynku pracy nie jest kryterium udziału w projekcie, a więc nie jest wymagane, aby uczestnik był osobą bezrobotną.
Pytania (po uzupełnieniu wniosku)
1.Czy zwrot kosztów dojazdu, opieki nad osobą zależną wypłacony przez Wnioskodawcę uczestnikowi projektu będzie dochodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy na Wnioskodawcy jako realizatorze projektu wypłacającym uczestnikom projektu zwrot kosztów dojazdu, opieki nad osobą zależną ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu wniosku)
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; zwanej dalej: „ustawą o PIT”), jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W art. 21 ustawy o PIT, wskazany jest katalog zwolnień przedmiotowych (m.in. art. 21 ust. 1 pkt 102, 102a, 137), dla przychodów otrzymanych na podstawie ustawy o promocji.
Zdaniem Wnioskodawcy, żadne z tych zwolnień nie odnosi się do będącego przedmiotem zapytania zdarzenia przyszłego. Projekt jest realizowany w wyniku konkursu ogłoszonego na podstawie art. 62d ustawy o promocji. Jednakże zawierający ten przepis rozdział 12b nie określa konkretnych świadczeń form wsparcia dla uczestnika projektu tak aby można było uznać, że jest to świadczenie wypłacone na podstawie ustawy.
Wnioskodawca nie wykonuje tu zadań organu zatrudnienia, ale jest realizatorem projektu ujętym w katalogu podmiotów uprawnionych, do udziału w konkursie.
Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy przychód taki podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których znajdują się również, tak zwane inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT).
W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, uważa się, m.in. nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy przepis powinien być rozumiany w ten sposób, że do przychodów z innych źródeł, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, należy, co do zasady, zaliczyć każdy przychód, który nie mieści się w pozostałych źródłach przychodów, o których mowa w art. 12-14 i 17 ustawy o PIT.
Jednocześnie fakt użycia w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, sformułowania „w szczególności” dowodzi, że zawarta w tym przepisie definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i może obejmować również inne rodzaje przychodów niż wyraźnie tam wymienione.
W ocenie Wnioskodawcy, wypłata uczestnikom zwrotu kosztów dojazdu na zajęcia oraz zwrotu kosztów opieki nad dzieckiem lub osobą zależną powoduje powstanie, co do zasady, po stronie uczestników projektu przychodu z innych źródeł na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z wypłatą dla uczestników projektu, zwrotu kosztów dojazdu, opieki nad osobą zależną na Wnioskodawcy nie spoczywają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
Kluczowa jest tu zdaniem Wnioskodawcy, dyspozycja art. 8 Ordynacji podatkowej.
Zgodnie z treścią tego przepisu płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uregulowania dotyczące obowiązków płatnika zawarte są w art. 32 do art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy, żaden z wskazanych powyżej przepisów nie ma zastosowania do sytuacji Wnioskodawcy wynikającej z przedstawionego zdarzenia przyszłego. Między uczestnikiem projektu a Wnioskodawcą nie powstaje relacja stosunku pracy czy stosunku pokrewnego. Należy odwołać się raz jeszcze do zawartego już w opisie zdarzenia przyszłego podkreślenia, że wypłata uczestnikom projektu zwrotu kosztów dojazdu czy opieki nad osobą zależną nie jest wypłacaniem przez organ zatrudnienia świadczenia z Funduszu Pracy. Wnioskodawca nie wykonuje tu zadań organu zatrudnienia, ale jest realizatorem projektu zgodnie z art. 62d ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jednym z podmiotów w katalogu określonym w art. 62d ust. 5 zawierającym też organizacje pozarządowe czy jednostki samorządu terytorialnego.
Wypłacany w ramach projektu zwrot kosztów dojazdu czy opieki nad osobą zależną wypłacany uczestnikowi projektu nie jest świadczeniem regulowanym przez ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Udział w projekcie nie jest też zależny od statusu uczestnika na rynku pracy, zatem nie musi to być osoba bezrobotna ani poszukującą pracy. W konsekwencji, uczestnik projektu powinien sam zadeklarować i rozliczyć podatek od wypłaconego mu zwrotu kosztów dojazdu, kosztów opieki nad osobą zależną.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawarty został katalog źródeł przychodów wśród których w pkt 9 zostały wymienione tak zwane inne źródła.
Z kolei, art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Państwa opis sprawy należy uznać, że w związku ze zwrotem kosztów dojazdu, opieki nad osobą zależną wypłaconym przez Państwa uczestnikowi projektu, po stronie uczestnika powstanie przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie zobowiązują płatnika do pobrania podatku w przypadku, gdy świadczenia stanowią przychody określone w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie jednak, zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
W myśl art. 42g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 6, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:
1)urzędowi skarbowemu - w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;
2)podatnikowi - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.
Państwa wątpliwości budzi kwestia uznania za dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zwrotu kosztów dojazdu, opieki nad osobą zależną wypłacony przez Państwa uczestnikowi projektu.
W zakresie zwrotu kosztów dojazdów zastosowanie może mieć art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13
Zwolnienie, o którym mowa w 21 ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
1)w celu osiągnięcia przychodów lub
2)w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3)przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4)przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
Wskazaną przesłankę dotyczącą kosztów uzyskania przychodów należy rozumieć w ten sposób, że koszty podróży nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby fizycznej uzyskującej ich zwrot. Odnosząc się natomiast do pozostałych wymogów, wymienionych w art. 21 ust. 13 pkt 1-4, wskazać należy, katalog warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia statuowanego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter rozłączny, na co wskazuje użycie spójnika „lub”. Wystarczające dla zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy jest więc zaistnienie jednego z wymienionych warunków.
Zatem, o ile zostaną spełnione warunki określone w przepisie art. 21 ust. 13 pkt 2 lub 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w zakresie zwrotu kosztów dojazdu zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy.
Osoby biorące udział w Projekcie realizowanym przez Państwa należy uznać za osoby odbywające podróż. Dodatkowo są to osoby niebędące Państwa pracownikami, a zatem podróżujące poza stosunkiem pracy. Z tej perspektywy zatem przesłanki dla zastosowania zwolnienia należy uznać za spełnione. Aby wysokość wypłacanych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem w całości korzystała ze zwolnienia nie może przekraczać wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Państwa wątpliwości budzi także kwestia Państwa obowiązków jako realizatora projektu wypłacającego uczestnikom projektu zwrot kosztów dojazdu, opieki nad osobą zależną.
Wskazać należy, że w sytuacji, gdy uczestnikami projektu będą osoby mające rezydencję podatkową w Polsce to w zakresie zwrotu kosztów opieki nad osobą zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są kwoty stanowiące zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną, otrzymane na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw, finansowane z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, Funduszu Pracy lub z budżetu Unii Europejskiej.
Powołany przepis zwalnia od opodatkowania kwoty stanowiące zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną, otrzymane na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw, finansowane z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, Funduszu Pracy lub z budżetu Unii Europejskiej.
Przedmiotowy Projekt realizowany jest w oparciu o przepisy rozdziału 12B ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z 20 kwietnia 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 690). Z ww. przepisów wynika, że Projekt jest finansowany ze środków rezerwy dysponenta Funduszu Pracy.
Stąd świadczenia otrzymane przez osoby uprawnione od Państwa w ramach programu aktywizacyjnego dla cudzoziemców, o którym mowa w przepisach art. 62d-62g ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w zakresie zwrotu kosztów opieki nad osobą zależną korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc powyższe pod uwagę, zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonując wypłaty należności lub świadczeń kwalifikowanych do przychodów z innych źródeł zwolnionych na podstawie art. 21 nie będziecie Państwo mieli obowiązku wystawiania Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11). Jeżeli natomiast część ww. zwrotu nie będzie korzystała z ww. zwolnienia z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Państwo będziecie zobowiązani wystawić informację PIT-11 i przesłać ją do urzędu skarbowego oraz podatnika w terminach wynikających z art. 42g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie, podkreślić należy, że omówione powyżej zasady opodatkowania znajdą zastosowanie w sytuacji gdy uczestnikami projektu będą osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce, tj. podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Wyjaśnić bowiem należy, że stosownie art. art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Tym samym, jeśli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to na gruncie tej ustawy jej obowiązek podatkowy powstaje zarówno w sytuacji, gdy uzyskuje przychody na terytorium Polski, jak i za granicą. Całość przychodów wtedy jest objęta tym obowiązkiem (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie natomiast do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Zatem, osoby fizyczne, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. osoby, które nie posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych ani nie przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym) są objęte tzw. ograniczonym obowiązkiem podatkowym – podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Wobec tego ostateczny kształt Państwa obowiązków w związku ze zwrotem należności, o których mowa we wniosku, zależy od uregulowań Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. nr 63 poz. 269).
W myśl art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. Konwencji:
1)W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.
2)Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek jej interesów życiowych);
b)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisów należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji.
Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.
Zatem, w sytuacji gdy centrum interesów życiowych uczestników projektu znajduje się na Ukrainie, osoby te znalazły się w Polsce w związku z prowadzonymi działaniami …, to mają w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy.
Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 1 Konwencji polsko-ukraińskiej:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Z powyższego wynika, że jeżeli uczestnikiem projektu będzie nierezydent – osoba mająca ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce to – zgodnie z Konwencją między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku – jego dochód z tytułu zwrotu kosztów, o których mowa we wniosku, powinien być opodatkowany na Ukrainie zgodnie z art. 21 tej Konwencji jako inne dochody niewymienione w poprzednich artykułach.
W tej sytuacji nie będą Państwo mieli obowiązku wystawienia informacji PIT-11.
Jak wynika z dyspozycji art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek sporządzania informacji PIT-11 występuje w przypadku przekazywania, w tym na rzecz osób posiadających w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, świadczeń bądź należności kwalifikowanych do przychodów z innych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Skoro zgodnie z polsko-ukraińską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu na terytorium Polski, to nie będziecie Państwo zobowiązani do wystawienia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.