Interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.17.2023.1.KK

Brak obowiązku uwzględnienia w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości usług świadczonych poza terytorium kraju.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku uwzględnienia w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości usług świadczonych poza terytorium kraju.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zamierza Pani podjąć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, polegającej głównie na świadczeniu usług pośrednictwa handlowego, zaklasyfikowanego przez Główny Urząd Statystyczny do PKWiU 74.90.12.0 „Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”. Usługi te będą świadczone w sposób ciągły i zgodnie z treścią artykułu 28b ustawy o VAT, będą podlegały opodatkowaniu w kraju nabywcy, który jest przedsiębiorcą (B2B).

Nabywcą będzie podmiot z kraju trzeciego (Stany Zjednoczone) lub zarejestrowany dla potrzeb VAT podmiot irlandzki. Występując w tej transakcji jako sprzedawca, na wystawianych dokumentach sprzedaży umieszczałaby Pani informację o odwrotnym obciążeniu.

W kraju korzystałaby Pani ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy: „Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

-wyrobów tytoniowych,

-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 zwolnienia podatkowe, ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

-motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju”.

Poza świadczeniem usług zakwalifikowanych do PKWiU 74.90.12.0 „Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, przewiduje Pani prowadzenie sprzedaży towarów ((...)) na terytorium kraju, zwłaszcza dla osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, ze stawką zwolnioną – do limitu 200.000 zł w roku podatkowym.

Zatem będzie Pani prowadziła sprzedaż usług poza terytorium kraju oraz dokonywała dostawy towarów na terytorium kraju (transakcje opisane powyżej).

Pytanie

Czy usługi, objęte PKWiU 79.40.12.0, czyli „Usługi pośrednictwa handlowego i wyceny, w wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”, świadczone na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy, zarówno unijnego, jak i z kraju trzeciego, będą podlegały uwzględnieniu przy ustalaniu limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie należy uwzględniać wielkości przychodu z tytułu świadczonych usług, zakwalifikowanych do PKWiU 74.90.20.0 jako „Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem nieruchomości i zabezpieczeń”, świadczonych na rzecz podmiotów zagranicznych, zarówno dla podmiotu unijnego, jak i z kraju trzeciego, do ustalenia sprzedaży objętej limitem, o którym mowa w art. 113 ust. 1. ustawy o VAT.

Sumowaniu do limitu podlegałaby tylko sprzedaż towarów na terenie kraju. Przekroczenie kwoty 200.000 zł, liczonej proporcjonalnie od okresu rozpoczęcia działalności do końca roku podatkowego wiązałoby się z przejściem na opodatkowanie sprzedaży towaru stawką obowiązującą w kraju.

Miejscem świadczenia usług na rzecz usługobiorcy, będącym przedsiębiorcą, którego siedziba znajduje się poza terytorium kraju, będzie to miejsce siedziby. Zatem, jeśli usługa nie podlega opodatkowaniu w Polsce, nie powinna być wliczana do limitu sprzedaży objętej zwolnieniem, do której nie zalicza się świadczenia usług wykonywanych na rzecz przedsiębiorcy zagranicznego, ponieważ ich miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę.

Definicja sprzedaży została ujęta w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Określa ona, iż przez „sprzedaż” rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, export towarów lub wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Odnosząc tę definicję do zapisu art. 113 ust. 1 oznaczałoby to, iż do limitu 200.000 zł wlicza się sprzedaż wykonywaną tylko na terytorium kraju.

Podobne stanowisko zaprezentowano w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2019 r. o sygn. 0114-KDlP1-2.4012.120.2018.3.RD, w której czytamy, że: „ przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju”.

W Pani ocenie, z uwagi na miejsce świadczenia usług, czyli w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotu unijnego, powinna Pani zarejestrować się do VAT-UE i składać Informacje Podsumowujące VAT-UE w terminie do 25-tego dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym była świadczona usługa.

Reasumując, Pani zdaniem, wartość usług wykonywanych na rzecz podmiotów zagranicznych (zarówno unijnych, jak i z kraju trzeciego), będących przedsiębiorcami, nie powinna być uwzględniana przy ustalaniu limitu sprzedaży dla celów stosowania zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 ust. 6 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy:

Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

W świetle przepisu art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy:

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani podjąć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, polegającej głównie na świadczeniu usług pośrednictwa handlowego, zaklasyfikowanego przez Główny Urząd Statystyczny do PKWiU 74.90.12.0 „Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”. Usługi te będą świadczone w sposób ciągły i zgodnie z treścią art. 28b ustawy, będą podlegały opodatkowaniu w kraju nabywcy, który jest przedsiębiorcą (B2B).

Nabywcą będzie podmiot z kraju trzeciego (Stany Zjednoczone) lub zarejestrowany dla potrzeb VAT podmiot irlandzki. Występując w tej transakcji jako sprzedawca, na wystawianych dokumentach sprzedaży umieszczałaby Pani informację o odwrotnym obciążeniu.

W kraju korzystałaby Pani ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Poza świadczeniem usług zakwalifikowanych do PKWiU 74.90.12.0 „Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, przewiduje Pani prowadzenie sprzedaży towarów ((...)) na terytorium kraju, zwłaszcza dla osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, ze stawką zwolnioną – do limitu 200.000 zł w roku podatkowym.

Zatem będzie Pani prowadziła sprzedaż usług poza terytorium kraju oraz dokonywała dostawy towarów na terytorium kraju (transakcje opisane powyżej).

Pani wątpliwości dotyczą stwierdzenia, czy usługi objęte PKWiU 79.40.12.0, czyli „Usługi pośrednictwa handlowego i wyceny, w wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”, świadczone na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy, zarówno unijnego, jak i z kraju trzeciego, będą podlegały uwzględnieniu przy ustalaniu limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania świadczonych usług w pierwszej kolejności konieczne jest określenie miejsca świadczenia usług przez Panią.

Przywołany wcześniej art. 28a ustawy definiuje dla potrzeb przepisów o miejscu świadczenia usług pojęcie podatnika. Definicja ta została wprowadzona w związku z zawarciem w ustawie dwóch podstawowych reguł odnoszących się do miejsca świadczenia, dla zastosowania których ważne jest, czy usługa świadczona jest dla przedsiębiorcy, czy też dla konsumenta. Również dla ustalenia niektórych szczególnych reguł określenia miejsca świadczenia ważne jest, czy nabywcą usługi jest przedsiębiorca, czy też konsument. Zaznaczyć należy, że użyta w przedmiotowym przepisie nazwa „podatnik” odnosi się w zasadzie do „przedsiębiorcy” prowadzącego działalność gospodarczą.

Jak zatem wynika z powołanych przepisów, podatnikiem dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą, lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, bez względu na cele i rezultaty takiej działalności. Z powyższego wynika zatem, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego. Za podatników są uznawane bowiem również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich.

W analizowanej sprawie wskazała Pani, że zamierza podjąć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, polegającej głównie na świadczeniu usług pośrednictwa handlowego, zaklasyfikowanego przez Główny Urząd Statystyczny do PKWiU 74.90.12.0 „Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”. Usługi te będą świadczone w sposób ciągły i zgodnie z treścią art. 28b ustawy, będą podlegały opodatkowaniu w kraju nabywcy, który jest przedsiębiorcą (B2B). Nabywcą będzie podmiot z kraju trzeciego (Stany Zjednoczone) lub zarejestrowany dla potrzeb VAT podmiot irlandzki.

Należy zauważyć, że do ww. usług pośrednictwa nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy.

Odnosząc zatem cytowane przepisy prawa do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro kontrahenci z Irlandii oraz Stanów Zjednoczonych, na rzecz których będzie Pani świadczyła usługi pośrednictwa, są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, posiadającymi siedzibę działalności gospodarczej w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej lub w kraju trzecim, to miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług – zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – będzie terytorium tego państwa, w którym dany ww. usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej, tj. Irlandia lub Stany Zjednoczone.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy podkreślić należy, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy, nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinna Pani wliczać kwot z tytułu wykonania usług pośrednictwa, które stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Podsumowując, usługi, objęte PKWiU 79.40.12.0, czyli „Usługi pośrednictwa handlowego i wyceny, w wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń”, świadczone na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy, zarówno unijnego, jak i z kraju trzeciego, nie będą podlegały uwzględnieniu przy ustalaniu limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy Zatem inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku dokonania przez Panią rejestracji do VAT-UE oraz składania przez Panią Informacji Podsumowujących VAT-UE.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).