Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1036.2022.2.KK

Zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie  – pismem złożonym 15 lutego 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ustawowym terminie 5 lat złożył Pan deklarację PIT-39 z tytułu zbycia nieruchomości w terminie krótszym niż 5 lat od daty zakupu. Nieruchomość (mieszkanie) została zakupiona 21 lutego 2019 r. (akt notarialny Repertorium A numer (…)) i została sprzedana 18 października 2019 r. (akt notarialny Repertorium A numer (…)). Na zakup nieruchomości oraz jej wykończenie zaciągnął Pan kredyt hipoteczny z 20 listopada 2017 r., nr kredytu w Banku (…) w kwocie 260 100 zł. Między okresem zawarcia umowy kredytowej, a całkowitą spłatą kredytu z tytułu sprzedaży nieruchomości (styczeń 2018 r. – października 2019 r.), zapłacił Pan z tytułu odsetek od kredytu kwotę 20 258 zł 36 gr.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że 21 lutego 2019 r. nabył prawo własności do lokalu mieszkalnego położonego w (…) przy ul. (…). Zbycie lokalu mieszkalnego 18 października 2019 r. nie nastąpiło w ramach prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Nie prowadzi Pan i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Cele związane z wykończeniem lokalu mieszkalnego były ściśle regulowane i monitorowane przez Bank - lokal został oddany w stanie deweloperskim, środki sfinansowały taki zakres prac jak zakup oraz położenie płytek, paneli, montaż schodów wewnętrznych łączących piętra, wyposażenie łazienek w elementy stałej zabudowy (krany, zlewy itp), zabudowa meblowa kuchni. Na większość z tych zakupów/prac przedłożył Pan faktury imienne Drugiemu Urzędowi Skarbowemu w (…).

Pytanie

Czy poniesione przez Pana koszty z tytułu spłaty odsetek od zaciągniętego na sprzedaną nieruchomość kredytu wchodzą w koszt uzyskania przychodu?

Pana stanowisko w sprawie

Koszty poniesione z tytułu spłaty odsetek od kredytu w czasie, gdy był Pan właścicielem sprzedanej później nieruchomości, zmniejszyły realnie dochód, który uzyskał Pan podczas sprzedaży. Ponosząc koszty odsetek, realny dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości jest niższy niż gdyby Pan nie posiadał kredytu i kupił sprzedaną nieruchomość za własne środki. Kredyt został zaciągnięty przed formalnym zakupem nieruchomości i w całości został przeznaczony za zakup oraz urządzenie nieruchomości. W podobnych sprawach Naczelny Sąd Administracyjny orzekał na korzyść podatnika: wyrok z 4 marca 2021 r. (sygn. akt II FSK 60/21) oraz z 27 kwietnia 2021 r. (sygn. akt II FSK 202/21).

W uzupełnieniu wniosku przedstawił Pan stanowisko, że ze względu na to, że kredyt hipoteczny, którym finansował Pan zakup oraz wykończenie nieruchomości, której sprzedaż jest podstawą do naliczenia podatku PIT-39, wygenerował na bieżąco spłacane koszty w postaci odsetek, ma Pan możliwość uznać te odsetki za koszt uzyskania przychodu. Gdyby finansował Pan zakup oraz wykończenie nieruchomości z własnych środków, uzyskałby Pan realny (a nie nominalny) przychód ze sprzedaży wyższy o sumę poniesionych do momentu całkowitej spłaty kredytu odsetek. Jako podstawę prawną powołał Pan art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1378 ze zm.):

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Zatem, sprzedaż przez Pana 18 października 2019 r. nieruchomości (lokalu mieszkalnego), nabytego 21 lutego 2019 r., stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

W świetle art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przytoczony przepisów wynika, że jednym z elementów mającym wpływ na podstawę opodatkowania są koszty odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszt odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości lub prawa przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. - pod warunkiem, że takie koszty poniósł zbywający. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Należy zauważyć, że już sama literalna wykładnia pojęcia „kosztów odpłatnego zbycia” nie pozostawia wątpliwości, że chodzi o koszty poniesione przez sprzedającego, a więc tego kto wyzbywa się określonego majątku.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy natomiast utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu, które są kolejnym elementem mającym wpływ na podstawę opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Jak stanowi art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1299/11, stwierdził m.in., że „(…) kosztem nabycia w rozumieniu analizowanego przepisu będzie więc cena nabycia nieruchomości określona w akcie notarialnym, wraz z kosztami tegoż aktu notarialnego (…). Według art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f. kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 jest udokumentowany koszt wyłącznie związany z nabyciem nieruchomości lub prawa majątkowego, a nie koszt uzyskania przychodu związany z określonym źródłem przychodu (…). Zaciągnięcie kredytu jest więc sposobem na pozyskanie pieniędzy na zapłatę ceny nabywanej nieruchomości a kosztem uzyskania przychodu nie są w świetle art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f. koszty spłaty kredytów zaciągniętych na sfinansowanie zakupu nieruchomości, lecz wyłącznie koszty nabycia tej nieruchomości (…).”

W art. 22 ust. 6c w zw. z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca przewidział, że do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia zaliczyć można:

§udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia,

§udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych poczynione w czasie ich posiadania, których wysokość ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przywołane przepisy jednoznacznie wskazują, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być tylko udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia zbywanej nieruchomości powiększone o udokumentowane nakłady zwiększające wartość tej zbywanej nieruchomości. Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. Zatem, sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia, wytworzenia lub nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wystarczy samo subiektywne przekonanie podatnika, że ponieważ wydatek w jakiś sposób z różnych względów towarzyszy, np. nabyciu, to należy uznać go za wydatek mający wpływ na wysokość podstawy opodatkowania. Nie każdy bowiem wydatek ma bezpośredni wpływ na nabycie bądź wytworzenie zbywanej nieruchomości lub prawie, podobnie jak nie każdy wydatek będzie uznany za nakład na nieruchomość zwiększający jej wartość. Określając zatem koszty uzyskania przychodu należy brać pod uwagę tylko te wydatki, które mają bezpośredni wpływ na uzyskany przychód i zostały wymienione w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży. Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia są również wydatki notarialne, czyli wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego związanego z nabyciem nieruchomości, pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem nakładów w rozumieniu ww. przepisu. Z brzmienia przepisu, jak i z poglądów reprezentowanych przez doktrynę wynika jednak, że za nakłady poniesione na lokal mieszkalny rozumie się wydatki ulepszające, modernizujące dany lokal mieszkalny, czy też nawet wydatki remontowe, które zwiększają wartość rynkową lokalu mieszkalnego.

Z cytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego wynika, że nakłady na lokal mieszkalny mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu pod warunkiem, że:

-zwiększyły jego wartość,

-poniesione zostały w czasie jego posiadania,

-zostały udokumentowane fakturami VAT lub dokumentami stwierdzającymi poniesienie opłat administracyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosując ten przepis, można corocznie podwyższać poniesione koszty nabycia lub koszty wytworzenia, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie.

Zatem, cena nabycia nieruchomości wskazana w umowie z 21 lutego 2019 r. stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości 18 października 2019 r., w rozumieniu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Pana wydatki związane ze spłatą odsetek od kredytu bankowego zaciągniętego na nabycie nieruchomości, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, gdyż są to wydatki związane z pozyskaniem środków pieniężnych na zakup tej nieruchomości. Również wydatki związane ze spłatą odsetek od kredytu bankowego w części przeznaczonej na wykończenie lokalu mieszkalnego, nie stanowią nakładów, gdyż są to wydatki związane z pozyskaniem środków pieniężnych na wykończenie lokalu mieszkalnego. W związku z tym, wydatki te nie spełniają warunków określonych w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, dokonane przez Pana 18 października 2019 r. odpłatne zbycie nieruchomości (lokalu mieszkalnego) nabytego 21 lutego 2019 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Jednocześnie, do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego, nie może Pan zaliczyć wydatków na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup tego lokalu mieszkalnego oraz jego wykończenie. Wydatki te nie spełniają przesłanek określonych w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

We wniosku wskazał Pan, że podstawą Pana stanowiska jest art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Powołany przepis dotyczy ulgi mieszkaniowej i nie ma zastosowania w sprawie zaliczenia Pana wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tutejszy Organ przeanalizował powołane przez Pana we wniosku wyroki sądów administracyjnych i rozstrzygnięcia w nich zawarte. Podnieść należy, że jakkolwiek orzeczenia sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli : Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.).