Interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.2.2023.1.WK

Braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji pn. „(...)”. Uzupełnili go Państwo pismem z 9 lutego 2023 r. (wpływ 15 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...) jest realizatorem projektu pn.: „(...)” (dalej jako Projekt, Inwestycja), ujętego w Regionalnym Programie Operacyjnym Województwa (...) na lata (...), Oś priorytetowa: (...).

Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...) jest wojewódzką jednostką budżetową finansowaną przez Samorząd Województwa (...) i jako samorządowa jednostka organizacyjna, zgodnie ze statutem, wykonuje zadania w zakresie planowania, budowy, przebudowy i ochrony dróg na podstawie ustawy o drogach publicznych. Przed­miotem działania jednostki jest wykonywanie obowiązków oraz zadań zarządcy drogi dróg wojewódzkich. Do zadań zarządcy drogi zgodnie z przywołaną ustawą należy również utrzymywanie zieleni przydrożnej, w tym sadzenie i usuwanie drzew oraz krzewów.

W związku z centralizacją podatku VAT, płatnikiem jest Województwo (...), natomiast Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...) prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu, ale tylko w wybranych obszarach, np. dzierżawa lub wynajem pomieszczeń, refakturowanie poniesionych kosztów (energia elektryczna, woda, ścieki, ogrzewanie, telefony), sprzedaż składników majątkowych (złom pozyskany z likwidacji mienia, drewno pozyskane z wycinki drzew w pasie drogowym).

Natomiast w stosunku do działalności statutowej jednostka nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej.

Jednocześnie informują Państwo, że województwo (...) nie dokonało wstecznej centralizacji VAT. Centralizację VAT-u dokonano od 1 stycznia 2017 r.

Pytanie

Czy Województwo (...) jako jednostka samorządu terytorialnego, w imieniu i na rzecz którego swoje zadania realizuje wojewódzka jednostka budżetowa, jaką jest Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...), ma prawo do odliczenia VAT-u naliczonego w stosunku do ww. działalności statutowej, jeśli nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej w odniesieniu do tej działalności, w tym w ramach projektu: „(...)” z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata (...)?

Państwa stanowisko w sprawie

Powołując się na art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931), Województwo (...) jako jednostka samorządu terytorialnego, w imieniu i na rzecz którego swoje zadania, zgodnie ze statutem, realizuje wojewódzka jednostka budżetowa Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...) w zakresie budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, nie ma możliwości obniżenia podatku naliczonego, gdyż zakup towarów i usług do celów statutowych nie jest związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z treścią ww. przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2094 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:

Jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie województwa:

Natomiast art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1693 ze zm.):

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o drogach publicznych:

Na podstawie art. 2a ust 1 i 2 ustawy o drogach publicznych:

Przepis art. 6 ust. 1 ustawy o drogach publicznych określa, że:

W myśl art. 6 ust. 2 i 3 ustawy o drogach publicznych:

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ww. ustawy:

Wobec powyższego, co do zasady określonej w art. 2a oraz art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, drogi wojewódzkie stanowią własność samorządu województwa, a zarządcą tej kategorii dróg jest zarząd województwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Województwo jako jednostka samorządu terytorialnego, w imieniu i na rzecz którego swoje zadania realizuje wojewódzka jednostka budżetowa jaką jest Zarząd Dróg Wojewódzkich, ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w stosunku do ww. działalności statutowej jeśli nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej w odniesieniu do tej działalności.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, bowiem – jak Państwo wskazali we wniosku – Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...) jest wojewódzką jednostką budżetową finansowaną przez Samorząd Województwa (...) i jako samorządowa jednostka organizacyjna, zgodnie ze statutem, wykonuje zadania w zakresie planowania, budowy, przebudowy i ochrony dróg na podstawie ustawy o drogach publicznych. Przedmiotem działania jednostki jest wykonywanie obowiązków oraz zadań zarządcy drogi dróg wojewódzkich. Do zadań zarządcy drogi zgodnie z przywołaną ustawą należy również utrzymywanie zieleni przydrożnej, w tym sadzenie i usuwanie drzew oraz krzewów. W stosunku do działalności statutowej jednostka nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej.

Zatem, mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że realizując ww. Inwestycję, Województwo nie będzie działało w charakterze podatnika VAT, lecz w zakresie realizacji zadań statutowych. W konsekwencji Województwo nie będzie miało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji.

Podsumowując, Województwo (...) jako jednostka samorządu terytorialnego, w imieniu i na rzecz którego swoje zadania realizuje wojewódzka jednostka budżetowa, jaką jest Zarząd Dróg Wojewódzkich w (...), nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w stosunku do ww. działalności statutowej jeśli nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej w odniesieniu do tej działalności, w tym w ramach Projektu z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata (...).

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).