Interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.1166.2022.1.AK

Dotyczy obowiązków płatnika w związku z wypłatą wspólnikom świadczenia pieniężnego - art. 159 KSH.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wypłatą wspólnikom świadczenia pieniężnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest również polskim rezydentem podatkowym. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 656 000,00 zł. Spółka posiada aktualnie (…) wspólników.

Zgromadzenie Wspólników zamierza zmienić umowę spółki poprzez przyznanie wspólnikom-założycielom spółki: 1 oraz 2 szczególnych korzyści na podstawie art. 159 Kodeksu Spółek Handlowych (dalej: KSH) w postaci prawa do otrzymywania na rzecz każdego z nich od Spółki miesięcznej kwoty w wysokości nie niższej niż 28 000 zł brutto. Kwoty wypłacane tytułem szczególnych korzyści osobistych będą wypłacane przez Spółkę z góry, do 10 dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy wskazany przez uprawnionego wspólnika. W przypadku opóźnienia w płatności, wspólnikowi będzie przysługiwało prawo do odsetek ustawowych za opóźnienie. Ww. prawa do szczególnych korzyści są niezbywalne i wygasają wraz ze śmiercią uprawnionego lub utratą przez uprawnionego statusu wspólnika (są uwarunkowane posiadaniem przez uprawnionych co najmniej jednego udziału w spółce). Szczególne korzyści przyznane wspólnikom wynikają z ich szczególnego statusu w spółce (jako wspólników założycieli) - wieloletniego wkładu w realizację planów rozwojowych spółki.

Zgodnie z planowanymi zmianami w umowie spółki Rada Nadzorcza będzie miała możliwość zawieszenia na czas oznaczony nie dłuższy niż 2 miesiące obowiązku wypłacania ww. szczególnych korzyści osobistych w przypadku, gdy spółka będzie niewypłacalna lub zagrożona niewypłacalnością w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U.2021.1588 t.j. z dnia 2021.08.30 z późn. zm.). W przypadku, gdy po okresie zawieszenia, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym Spółka nadal będzie niewypłacalna lub zagrożona niewypłacalnością, Rada Nadzorcza będzie uprawniona do przedłużania okresu zawieszenia, każdorazowo o okres nie dłuższy niż jeden miesiąc. Łączny okres zawieszenia nie będzie mógł przekroczyć 12 miesięcy.

Ponadto Rada Nadzorcza będzie miała prawo dokonywania corocznej waloryzacji kwoty wypłacanej ww. wspólnikom założycielom tytułem szczególnych korzyści.

Wspólników-założycieli aktualnie łączą ze spółką umowy o pracę, z tytułu których otrzymują wynagrodzenie za pracę (w zakresie którego spółka pełni obowiązek płatnika zgodnie z art. 31 w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Ponadto Wspólnik J. K. pełni obecnie funkcję prezesa zarządu spółki bez wynagrodzenia z tytułu powołania, a zgodnie z planowanymi zmianami w umowie spółki będzie pełnił funkcję prokurenta za co otrzyma wynagrodzenie z tytułu powołania.

Wspólnik 2 pełni funkcję wiceprezesa zarządu bez wynagrodzenia z tytułu powołania, a po zmianie umowy spółki docelowo będzie pełnił funkcję wiceprezesa zarządu za wynagrodzeniem z tytułu powołania (w zakresie którego spółka będzie pełnić obowiązek płatnika zgodnie z art. 13 pkt 7 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT).

Przy czym ww. stosunki prawne łączące wspólników ze spółką są niezależne od przyznanych wspólnikom na podstawie art. 159 KSH szczególnych korzyści, które są uzależnione wyłącznie od zachowania przez uprawnionych statusu wspólników.

Wspólnicy-założyciele o ile będą dysponować udziałami w spółce, będą uprawnieni do szczególnych korzyści również po ustaniu ww. stosunków prawnych (tj. umów o pracę jak i statusu członka zarządu lub prokurenta).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym świadczenia na rzecz Wspólników wypłacane tytułem szczególnych korzyści (zgodnie z planowanymi zmianami w umowie spółki), stanowią przychody z kapitałów pieniężnych z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o PIT, tj. przychody obejmujące wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2bi ustawy o PIT, a w związku z tym Wnioskodawczyni jako płatnik zobowiązana jest na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT pobierać od nich zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni świadczenia na rzecz Wspólników wypłacane tytułem szczególnych korzyści (zgodnie z planowanymi zmianami w umowie spółki), stanowią przychody z kapitałów pieniężnych z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o PIT, tj. przychody obejmujące wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2- 2bi ustawy o PIT, a w związku z tym Wnioskodawczyni jako płatnik zobowiązana jest na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT pobierać od nich zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19%.

Zgodnie z art. 159 KSH jeżeli wspólnikowi mają być przyznane szczególne korzyści lub jeżeli na wspólników mają być nałożone, oprócz wniesienia wkładów na pokrycie udziałów, inne obowiązki wobec spółki, należy to pod rygorem bezskuteczności wobec spółki dokładnie określić w umowie spółki.

Doktryna wskazuje, że przyznane osobiście wspólnikowi mogą dotyczyć nie tylko nowych praw, niewynikających z tytułu uczestnictwa w spółce i posiadania udziałów, ale również i modyfikacji praw korporacyjnych czy majątkowych, wynikających z praw udziałowych, w tym przywilejów udziałowych wskazanych w art. 174 § 3 KSH (tak art. 159 KSH red. Jara 2022, wyd. 4/Jara; por. A. Szajkowski, M. Tarska, w: S. Sołtysiński i in., KSH. Komentarz, t. 2, 2014, art. 159, Nb 22; R. Pabis, w: J. Bieniak i in., KSH. Komentarz, 2014, s. 500, Nb 6).

W doktrynie podnosi się również, że szczególne uprawnienia z art. 159 KSH mają związek ze statusem danej osoby jako wspólnika, a więc są one związane z udziałami, skoro wspólnikiem jest osoba, która posiada co najmniej jeden udział w spółce (tak art. 159 KSH red. Jara 2022, wyd. 4/Jara).

Wskazać również należy, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby Wspólnikowi na podstawie art. 159 KSH przyznana została szczególna korzyść w postaci otrzymywania świadczenia pieniężnego od spółki. Zgodnie z jednolitym stanowiskiem orzecznictwa, Wspólnik może uzyskać szczególne, a więc przyznane właśnie jemu prawa, tylko wtedy, gdy umowa spółki tak stanowi (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada 2003 r. sygn. akt: III CK 93/02). Nadto, szczególne korzyści na podstawie art. 159 KSH stanowią prawa przyznane osobiście poszczególnym wspólnikom i stanowią prawa podmiotowe wspólnika o charakterze niezbywalnym, które w umowie spółki muszą być dokładnie określone w sposób, który pozwala na jednoznaczną możliwość ustalenia imiennie wspólnika, któremu takie szczególne korzyści zostały przyznane (pod rygorem nieważność) (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 5 maja 2008 r., sygn. akt: V ACa 163/08).

Zestawiając powyższe wymogi z przedmiotowym zdarzeniem przyszłym, należy wskazać, że projektowane zmiany w umowie spółki w sposób wyczerpujący i precyzyjny regulują uprawnienia osobiste przyznane wspólnikom.

W kontekście zakwalifikowania świadczeń wypłacanych wspólnikom tytułem szczególnych korzyści do właściwego źródła przychodów należy wskazać, że z uwagi na uzależnienie przedmiotowych uprawnień od pozostawania przez uprawnionych wspólnikami oraz powiązanie ich z majątkiem spółki, powinny one zostać zakwalifikowane do źródła przychodów wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy o PIT.

Przychodów powinien być zatem zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych obejmującej dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Jak wskazuje doktryna fakt, że przychód osoby posiadającej uprawnienie do udziału w zyskach osoby prawnej ma pochodzić bezpośrednio z takiego zysku decyduje o tym, że powstaje on jedynie wówczas, gdy tytułem wypłaty jest posiadanie praw do majątku takiej osoby. O uzyskaniu przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych decyduje rzeczywiste i bezpośrednie osiągnięcie korzyści ekonomicznej. Kwestia ewentualnego podziału zysku nie jest relewantna dla powstania przychodu, ponieważ powstaje on w dacie rzeczywistego otrzymania świadczenia.

Katalog przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i przesłanek jego uzyskania jest znacznie szerszy niż mogłoby się wydawać po lekturze komentowanego artykułu. Prawodawca nie tworzy kompletnej specyfikacji, ale w art. 24 ust. 5 ustawy o PIT zamieszcza przykładową specyfikację innych okoliczności, wystąpienie których powoduje uzyskanie przez osobę fizyczną innego przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, przy czym wymieniony w ustawie katalog ma charakter otwarty (tak m.in. A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 10, art. 17).

A zatem wskazane w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym szczególne korzyści w postaci comiesięcznych świadczeń spełniają powyższe kryteria. Skoro przesłanką ich otrzymania jest pozostawanie przez uprawnionych wspólnikami, to tytułem do otrzymania rzeczonych świadczeń jest posiadanie praw do majątku spółki (co najmniej jednego udziału). Ponadto wskazać należy, że ustawodawca nie czyni różnicowania w zakresie podstawy uzyskania dochodu (przychodu) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, wiążąc jedynie uzyskany dochód (przychód) z posiadanymi przez Wspólnika prawami kapitałowymi (J. Marciniuk, komentarz do art. 30a POOFizU (w) Podatek dochodowy od osób fizycznych Komentarz, pod red. dr Janusz Marciniuk). Tym samym wspólnicy-założyciele będą otrzymywać świadczenie pieniężne w związku z posiadanymi przez nich udziałami w kapitale zakładowym spółki.

W związku z powyższym należy również wskazać na opisane w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym uprawnienie Rady Nadzorczej do zawieszenia obowiązku wypłacania szczególnych korzyści wspólnikom założycielom na czas oznaczony i przedłużania okresu zawieszenia w przypadku niewypłacalności spółki. Ta regulacja w umowie spółki potwierdza, że przyznawane tytułem szczególnych korzyści świadczenia nie są niezależne od wyniku finansowego spółki i wynikają z praw do jej majątku (posiadania przez uprawnionych statusu wspólników).

Z uwagi na powyższe Wnioskodawczyni wskazuje, że w jej ocenie kwalifikacja szczególnych korzyści przyznanych w postaci świadczeń pieniężnych wspólnikom-założycielom do kategorii przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest prawidłowa, w związku z czym spółka jest zobowiązana do obliczenia oraz pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% wypłacanych świadczeń na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Kodeks spółek handlowych rozróżnia uprzywilejowanie wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością od uprzywilejowania udziałów.

W myśl art. 159 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej: „ksh”)

Jeżeli wspólnikowi mają być przyznane szczególne korzyści lub jeżeli na wspólników mają być nałożone, oprócz wniesienia wkładów na pokrycie udziałów, inne obowiązki wobec spółki, należy to pod rygorem bezskuteczności wobec spółki dokładnie określić w umowie spółki.

Innymi słowy na podstawie art. 159 ksh wspólnicy mogą przyznać jednemu, niektórym lub wszystkim wspólnikom szczególne korzyści, które będą skuteczne wobec spółki. Warunkiem jest aby te szczególne korzyścizostały określone w umowie spółki. Uprzywilejowanie takie dotyczy osoby wspólnika, a nie posiadanych przez niego udziałów. Uprzywilejowania podmiotowe to prawa przyznane bezpośrednio, określonej, konkretnej osobie, nazwanej z imienia i nazwiska, stanowiące niezbywalne prawa podmiotowe, które są związane z osobą a nie z udziałami w spółce.

Inaczej niż w przypadku uprawnień osobistych, o których mowa w art. 159 ksh które służą imiennie wskazanemu wspólnikowi i wygasają w przypadku zbycia udziałów przez niego (wszystkich) udziałów - uprzywilejowanie udziału związane jest jedynie z udziałem, a zatem wraz ze zbyciem przechodzi na nabywcę.

Wspólnik, któremu przyznano osobiste uprawnienia może z nich korzystać niezależnie od liczby posiadanych przez siebie udziałów. Istotne jest, aby był wspólnikiem spółki, tj. posiadał w niej co najmniej jeden udział. W przypadku utraty statusu wspólnika spółki osobiste uprawnienia wygasają.

Osobiste uprawnienia wspólnika mają charakter szczególnych praw podmiotowych. Nie są związane z udziałami w spółce, ale z osobą wspólnika. Osobistych uprawnień nie można zbyć lub darować osobie trzeciej, gdyż mają one charakter praw niezbywalnych. Są prawami niedziedzicznymi - nie wchodzą w skład masy spadkowej i nie przechodzą na spadkobierców wspólnika. Nie jest również możliwe obciążenie osobistych uprawnień prawami na rzecz osób trzecich.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1.obliczenie,

2.pobranie,

3.wpłacenie

− podatku, zaliczki.

Jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

‒określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

‒określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji, udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

m. in. stosunek pracy (pkt 1),

działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (art. 13 pkt 8 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki zamierza zmienić umowę spółki i na podstawie art. 159 Kodeksu Spółek Handlowych przyznać szczególne korzyści dwóm wspólnikom, założycielom Spółki zatrudniony w Spółce na podstawie umowy o pracę. Ponadto zgodnie z planowanymi zmianami w umowie spółki jeden ze wspólników będzie pełnił funkcję prokurenta za co otrzyma wynagrodzenie z tytułu powołania. Natomiast drugi wspólnik po zmianie umowy spółki docelowo będzie pełnił funkcję wiceprezesa zarządu za wynagrodzeniem z tytułu powołania. Szczególne korzyści przyznane wspólnikom wynikają z ich szczególnego statusu w spółce (jako wspólników założycieli) - wieloletniego wkładu w realizację planów rozwojowych spółki. Ww. prawa do szczególnych korzyści są niezbywalne i wygasają wraz ze śmiercią uprawnionego lub utratą przez uprawnionego statusu wspólnika są uwarunkowane posiadaniem przez uprawnionych co najmniej jednego udziału w spółce. Świadczenia te będą wypłacane co miesiąc, jednak Rada Nadzorcza będzie miała możliwość zawieszenia na czas oznaczony nie dłuższy niż 2 miesiące obowiązku wypłacania ww. szczególnych korzyści osobistych w przypadku, gdy spółka będzie niewypłacalna lub zagrożona niewypłacalnością. Rada Nadzorcza będzie uprawniona do przedłużania okresu zawieszenia, każdorazowo o okres nie dłuższy niż jeden miesiąc. Łączny okres zawieszenia nie będzie mógł przekroczyć 12 miesięcy.

Jak wskazano powyżej, przyznane na podstawie Kodeksu spółek handlowych uprawnienia są szczególnymi uprawnieniami osobistymi związanymi z osobą wspólnika, a nie z posiadanymi udziałami. Wobec tego, należy uznać, że przyznane świadczenia pieniężne (osobiste) stanowić będą dla otrzymujących dodatkowe wynagrodzenie za świadczoną na rzecz Spółki pracę. Źródło ich przychodu, związane będzie z łączącym te osoby ze Spółką stosunkiem prawnym tj. umową o pracę.

Wynagrodzenie stanowić będzie dla wspólników – założycieli Spółki zatrudnionych w spółce – na podstawie umowy o pracę przychód ze stosunku pracy o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów z tytułu umowy o pracę jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika. Na Spółce jako na płatniku wypłacającym przedmiotowe świadczenia ciążyć będą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu od 1 stycznia 2023 r.:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

W myśl art. 38 ust. 1 cytowanej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Wskazać należy, iż wspólnikowi posiadającemu udziały w spółce z o.o., przysługują z tytułu udziału w spółce określone prawa majątkowe (np. prawo do dywidendy, możliwość osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce lub z umorzenia udziałów, prawo do części majątku spółki, który pozostanie po zaspokojeniu wierzycieli w razie likwidacji spółki). Ekwiwalentem za wykonywane przez wspólnika (prezesa, wiceprezesa) usługi będzie m.in. możliwość uzyskania przez niego dywidendy, czy też przychodu ze zbycia udziałów w spółce, uzyskany z powyższych tytułów przychód zależy zakwalifikować do źródła przychodów z udziałów w zyskach osób prawnych o których mowa w art.17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy.

Natomiast wynagrodzenie, które mają/mogą otrzymać wspólnicy Spółki z tytułu przyznania im szczególnych korzyści osobistych przez Spółkę, które nie jest związane z uprzywilejowaniem posiadanych przez niego udziałów, tylko z osobą wspólnika – zatrudnionego w Spółce na podstawie umowy o pracę oraz po zmianie umowy Spółki otrzymujących również wynagrodzenie z tytułu powołania, podlegać będzie opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. W związku z wypłatą tych wynagrodzeń na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 (obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.) i art. 32 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.

Nie będą to, jak wskazuje Spółka przychody z udziałów w zyskach osób prawnych o których mowa w art.17 ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).