Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 9 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.515.2022.2.MC
Wydanie interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług dotyczących prawa do obniżenia podatku VAT oraz uznania czynności za dostawę towarów - karty energetycznej - ładowanie samochodów elektrycznych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
·Pełnego prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych przez Dostawcę z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie rozliczeniowym przez Klientów do ładowania pojazdów za pomocą Kart Energetycznych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
·Wskazania czy czynności, polegające na umożliwieniu Klientom nabycia energii elektrycznej do ładowania pojazdów elektrycznych za pomocą Kart Energetycznych, stanowią oraz będą stanowić na gruncie przepisów ustawy o VAT dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, podlegającą zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 30 stycznia 2023 r. (data wpływu 1 lutego 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Spółka posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę działalności gospodarczej oraz status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność finansową, w szczególności w zakresie zawierania umów leasingu operacyjnego i finansowego, najmu oraz udzielania klientom finansowania w formie pożyczek (dalej: umowy finansowania). Oferta Wnioskodawcy jest skierowana przede wszystkim do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, będących podatnikami VAT, ale też do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: Klient).
W ramach oferty dodatkowej, Spółka już od wielu lat, umożliwia Klientom korzystanie z karty paliwowej na podstawie, której Klient może zatankować finansowany przez Spółkę pojazd paliwem konwencjonalnym (benzyna, olej napędowy). Ponadto Karta Paliwowa umożliwia zakup produktów około-paliwowych np. usług mycia, zakupu płynów i towarów eksploatacyjnych oraz dokonywania płatności za przejazd autostradami.
Obecnie Spółka zamierza rozszerzyć swoją ofertę o umożliwienie Klientom ładowania samochodów elektrycznych energią elektryczną z wykorzystaniem zarówno karty paliwowej (rozszerzenie jej funkcjonalności) oraz dodatkowych kart od innych podmiotów (dalej łącznie: Karta Energetyczna, Karta) emitowanych przez podmioty trzecie (dalej: Dostawca), które umożliwiają zakup energii elektrycznej w celu właśnie naładowania pojazdu elektrycznego. Karta może przybrać zarówno postać fizyczną lub być w formie aplikacji mobilnej.
Przy wykorzystaniu Karty Energetycznej możliwe będzie dokonanie ładowania pojazdu elektrycznego na stacjach ładowania, należących do sieci danego Dostawcy. Każda stacja posiada swojego operatora (dalej: Operator), którym może być Dostawca (stacje własne) lub podmiot, który zawarł odpowiednią umowę z Dostawcą (stacje partnerskie).
Zgodnie z planowanym modelem, Dostawca będzie nabywać energię elektryczną od sprzedawców energii elektrycznej lub od Operatora, którzy to nabędą ją od sprzedawcy energii elektrycznej, gdzie Dostawca będzie sprzedawał energię elektryczną na rzecz Spółki.
Energia elektryczna będzie wykorzystywana do ładowania pojazdów elektrycznych, przez Klientów Spółki a Klienci będą ładować pojazdy posługując się Kartą. Następnie, Dostawca będzie obciążał Spółkę należnymi mu kwotami (ceną) za ładowanie energii elektrycznej przez Klientów z wykorzystaniem Karty, a Spółka będzie obciążała klientów kwotą (ceną) dotyczącą energii elektrycznej wykorzystanej u Dostawcy przez danego Klienta.
Przedmiotem niniejszego wniosku jest potwierdzenie skutków w zakresie wyłącznie zakupu od Dostawców i odsprzedaży energii elektrycznej przy udziale Karty Energetycznej na rzecz Klientów Spółki, przy czym w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wskazana jest informacja o tym, iż umowa o współpracy z Dostawcą przewidywać może zakup i odsprzedaż zarówno energii elektrycznej jak i produktów i usług dodatkowych, związanych z pojazdem (np. myjnia, płyny eksploatacyjne, przejazdy autostradą, opłaty parkingowe), realizowanych przy użyciu Karty Energetycznej.
Spółka posiada bowiem interpretację indywidualną wydaną w dniu (…) 2013 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej w (…), w której w całości potwierdzono prawo do odliczenia VAT przy zakupie związanym z odsprzedażą produktów i usług dodatkowych, gdzie wniosek dotyczył Karty Paliwowej, a więc zakupu paliwa konwencjonalnego.
Spółka podpisała oraz zamierza podpisać kolejne umowy o współpracy w zakresie oferowania Karty Energetycznej z wybranymi Dostawcami. W ramach umowy o współpracy:
a)Spółka nabywać będzie towary i usługi, w celu ich dalszej odsprzedaży swoim Klientom, na podstawie zawartej przez Klienta ze Spółką umowy dotyczącej Karty Energetycznej;
b)Dostawca udostępni Kartę Energetyczną, przypisaną (i) do pojazdu lub (ii) do Klienta;
c)Karty Energetyczne będą przekazywane przez Dostawcę do Spółki i dystrybuowane przez Spółkę do jej Klientów;
d)Karta Energetyczna umożliwiać będzie użytkownikom bezgotówkowe rozliczanie zakupu energii elektrycznej, paliwa konwencjonalnego oraz w wybranych sytuacjach dodatkowo zakupu produktów, towarów pod postacią płynów eksploatacyjnych (olej silnikowy, płyn hamulcowy, płyn do spryskiwaczy, itp.) oraz usług (myjnia, sprzątanie samochodu, autostrada, parking, itp.);
e)Zakup ww. towarów oraz usług będzie rozliczany z dołu w okresach rozliczeniowych odpowiadających miesiącom kalendarzowym.
Zgodnie z Umową, Dostawca będzie mógł (ale nie musiał) przyznać Wnioskodawcy rabat na energię elektryczną, pod warunkiem spełnienia określonych warunków, np. zakupu przez Wnioskodawcę określonej minimalnej ilości energii elektrycznej w danym okresie. Wnioskodawca przewiduje, że w każdym okresie rozliczeniowym spełni warunki uzyskania rabatu, nie może jednak wykluczyć sytuacji, w której nie osiągnie wymaganego limitu zakupu energii elektrycznej i w konsekwencji, nie otrzyma od Dostawcy opisywanego rabatu w danym okresie.
Dostawca będzie po zakończeniu okresu rozliczeniowego wystawiał zbiorczą fakturę na rzecz Wnioskodawcy, która w zakresie energii elektrycznej obejmować będzie wartość doładowań pojazdów dokonanych przez Klientów w danym okresie rozliczeniowym za pomocą Kart oraz przyznany rabat.
Zasady wydawania Kart Energetycznych Klientom, ich użytkowania oraz rozliczania będą uregulowane w dokumentach udostępnianych Klientom przez Spółkę np. w ramach umów finansowania. Klienci Spółki, w związku z udostępnieniem im przez Wnioskodawcę Karty Energetycznej, nie będą zawierać umowy z Dostawcą ani z Operatorem. Klienci będą mogli korzystać z planu cenowego na energię elektryczną uzgodnionego w Umowach pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą. Zawierając umowę finansowania z Klientem, Spółka udostępni Klientowi także postanowienia określające zasady używania Kart, wynikające z regulaminu Dostawcy.
Oznacza to, iż na podstawie umowy finansowania, Wnioskodawca ustali zasady rozliczeń z Klientem, w szczególności możliwość przyznania rabatu od nominalnej ceny energii oferowanej przez Dostawcę. Co istotne, jeżeli Wnioskodawca otrzyma rabat od Dostawcy, możliwe, iż będzie „dzielił się” nim z Klientem, tj. oferował Klientowi rabat w wysokości stanowiącej części przyznanego mu wcześniej przez Dostawcę rabatu. Ponadto, Wnioskodawca może (ale nie musi) pobierać od Klientów opłatę dodatkową za wydanie oraz obsługę Karty Energetycznej.
Jeżeli oferta rynkowa Dostawcy będzie pozwalać na ładowanie pojazdów poza granicami Polski, Wnioskodawca nie zamierza oferować Klientom takiej możliwości ładowania pojazdu za pomocą Karty.
Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz Klientów faktury opiewające na wartość energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie przy użyciu Karty Energetycznej uwzględniając przyznany przez siebie rabat na rzecz Klienta, opłatę dodatkową oraz inne zakupione towary lub usługi.
Wnioskodawca zamierza umożliwić Klientom zgłaszanie problemów i reklamacji związanych z Kartami poprzez prowadzoną przez siebie infolinię lub elektronicznie biuro obsługi klienta (strona www, dedykowany portal). W razie zgłoszenia przez Klienta zastrzeżeń co do jakości zakupów dokonanych przy użyciu Karty to Wnioskodawca będzie rozpatrywał uwagi/roszczenia Klienta, jak również to Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za jakość procesu ładowania wobec Klientów. W zakresie w jakim to będzie konieczne i wskazane, Wnioskodawca będzie konsultował zasadność reklamacji i tryb jej rozpatrzenia z Dostawcą, niemniej wobec Klienta podmiotem odpowiedzialnym będzie Wnioskodawca.
Przedmiotem niniejszego wniosku jest wykonywanie czynności dostawy towaru na rzecz Klientów, polegającej na dostawie energii elektrycznej do ładowania samochodów elektrycznych z wykorzystaniem udostępnionej Karty Energetycznej, emitowanej przez podmiot trzeci, tj. Dostawcę. W ramach takich czynności można wyodrębnić element polegający na dostarczeniu określonej ilości energii elektrycznej oraz czynności polegające na umożliwieniu użycia infrastruktury stacji ładowania w celu wykonania ładowania.
Ponadto, Wnioskodawca będzie wykonywać pewne czynności o charakterze technicznym i administracyjnym, takie jak dokonywanie rozliczenia kosztów ładowania, przypadających na poszczególnych Klientów, na podstawie informacji uzyskanych od Dostawcy oraz obciążanie Klientów kosztem doładowań dokonanych w danym okresie rozliczeniowym, bieżąca obsługa Kart dla poszczególnych Klientów np. ich aktywacja, dezaktywacja, wyłączenie dostępu, zawieszenie itp., odpowiedzialność względem Klientów za właściwe wykonanie świadczenia, przyjmowanie i rozpatrywanie ewentualnych reklamacji oraz udzielanie za pośrednictwem infolinii lub elektronicznego biura obsługi klienta niezbędnych informacji o działaniu Karty Energetycznej. Wnioskodawca będzie też ustalać warunki wynagrodzenia pomiędzy nim a Klientem, w tym terminy płatności, warunki przyznawania i wysokość ewentualnych rabatów.
Wskazać należy, iż Spółka nie będzie ostatecznym konsumentem nabywanej energii elektrycznej. Spółka będzie nabywać towary w celu ich dalszej odsprzedaży, przy czym bezpośrednim ich odbiorcą od Dostawców będą Klienci. Klienci Spółki, poprzez użycie indywidualnej Karty Energetycznej, nabędą od Spółki produkty Dostawcy oraz dokonają ich zużycia według własnego uznania, według własnych potrzeb. Karta Energetyczna umożliwi Spółce przypisanie sprzedaży produktów do konkretnego pojazdu/danego klienta. Dostawca obciąży Spółkę zbiorczo kosztami produktów, z których korzystali klienci Spółki w danym okresie rozliczeniowym przy użyciu Kart Energetycznych, z jednoczesnym przypisaniem rodzaju i wartości nabytych produktów do konkretnego pojazdu lub osoby a tym samym do konkretnego Klienta.
W oparciu o otrzymane od Dostawcy zbiorcze zestawienie, po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, Spółka obciąży swojego Klienta kosztami zakupów z użyciem Karty Energetycznej, dokonanych przez niego w danym okresie rozliczeniowym, tj. miesiącu kalendarzowym.
Głównym zamierzeniem Spółki jest jeszcze silniejsze związane klientów ze Spółką poprzez zaoferowanie atrakcyjnego i kompletnego produktu, który przede wszystkim ułatwi a także uprości rozliczenia finansowe, w całkowitej zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa. Spółka podpisując umowę z Dostawcą, z jednej strony będzie gwarantem dokonywanych płatności za nabywane produkty, a z drugiej strony umożliwi i zagwarantuje swoim klientom ciągłą i nieustanną możliwość korzystania z gamy produktów, oferowanych w ramach Karty Energetycznej.
Karta zostanie skierowana do Klientów Spółki, którzy wyrażą taką chęć i podpiszą umowę dotyczącą Karty Energetycznej ze wskazaniem głównych cech produktu:
a)Spółka zobowiąże się do zapewnienia ciągłości dostępu do energii elektrycznej oraz produktów oferowanych przez Dostawcę w postaci dostawy towarów oraz świadczenia usług dodatkowych, w związku z umową zawartą przez Spółkę z danym Dostawcą;
b)Klient zobowiąże się do zapłaty na rzecz Spółki za energię elektryczną oraz produkty i usługi nabyte na stacjach z użyciem Kart Energetycznych;
c)Cena energii elektrycznej ustalana będzie indywidualnie pomiędzy Dostawcą oraz Spółką oraz dalej w sposób niezależny pomiędzy Spółką a Klientem; w relacji handlowej Spółki z Dostawcą przewidywany będzie rabat od ceny wynikającej z pojedynczych doładowań, podobnie też cena odsprzedaży energii elektrycznej pomiędzy Spółką a Klientem będzie mogła podlegać oddzielnemu i niezależnemu rabatowaniu; takie działanie powodować ma realny wpływ Spółki na kształtowanie transakcji handlowej w celu zaoferowania Klientowi atrakcyjnej oraz korzystnej ceny energii elektrycznej;
d)W przypadku zakwestionowania jakości lub ilości zakupionego produktu, Klient będzie zgłaszał reklamacje bezpośrednio do Wnioskodawcy, na którym to będzie ciążyć odpowiedzialność za ewentualne stwierdzone wady. Wnioskodawcy zaś przysługiwać będzie dalsze roszczenie względem Dostawcy, które to Wnioskodawca będzie dochodził na mocy umowy zawartej z Dostawcą lub też na zasadach ogólnych wynikających z przepisów prawa cywilnego; w ramach stosunków faktycznych możliwe będzie również bezpośrednie reklamowanie lub zgłaszanie uwag dotyczących wad/jakości nabywanych produktów bezpośrednio przez Klienta do Dostawcy (stacji);
e)Wnioskodawca będzie również uprawniony do zablokowania Karty Energetycznej w przypadku jej zagubienia przez Klienta bądź kradzieży lub w przypadku nieuregulowania płatności przez Klienta;
f)udostępniane Karty Energetyczne nie będą środkami płatniczymi, nie będą posiadały takiej funkcjonalności;
g)Karta służyć będzie do zaewidencjonowania przez Dostawcę dokonanej transakcji w imieniu Spółki na rzecz Klienta, bez obowiązku uiszczania zapłaty w chwili jej zawarcia;
h)W istocie Dostawca przekazywać będzie na rzecz Wnioskodawcy prawo do rozporządzania towarem jak właściciel (energia elektryczna) a dopiero Wnioskodawca przekaże to prawo dalej; dla Dostawcy stroną umowy (zobowiązanej przede wszystkim do uregulowania płatności za nabywaną energię elektryczną) będzie wyłącznie Wnioskodawca;
i)Jako element uproszczenia rozliczeń, w pełnej zgodzie i na podstawie przepisów ustawy o VAT, Klient może wyrazić zgodę na otrzymywanie od Spółki (i) faktur (ii) wystawianych w sposób elektroniczny;
j)Karta Energetyczna upoważniać będzie do dokonywania transakcji w ramach indywidualnie przyznanego limitu na podstawie wyłącznej decyzji Spółki, zarówno w zakresie sumy łącznej nabywanych w danym okresie rozliczeniowym produktów (limit kwotowy) jak i rodzaju nabywanych towarów i usług (wybrany pakiet); przykładowo: danemu Klientowi przysługiwać będzie miesięczny limit w maksymalnej wysokości 2.000 PLN wyłącznie dla produktu pod postacią energii elektrycznej i produktów dodatkowych na podstawie zindywidualizowanej Karty Energetycznej.
Na podstawie umowy zawartej z Dostawcą Spółka otrzyma jedną fakturę za każdy okres rozliczeniowy (miesiąc kalendarzowy), która zawierać będzie wszystkie nabyte w danym miesiącu kalendarzowym towary, w tym energię elektryczną oraz wykonane usługi. Co do zasady, faktura na rzecz Spółki zostanie wystawiona w terminach wskazanych w ustawie o VAT, w praktyce będzie to około drugiego lub trzeciego dnia roboczego po zakończeniu poprzedniego miesiąca rozliczeniowego.
Wraz z fakturą Dostawca przedstawi oraz przekaże Spółce szczegółowe zestawienie, w formie elektronicznego załącznika, po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, w którym zostaną wymienione wszelkie nabyte z udziałem Kart Energetycznych produkty, w tym zużyta energia elektryczna zakupiona w celu ładowania pojazdów elektrycznych.
W związku z tym, że Spółka otrzyma fakturę wraz z załącznikiem dopiero po zakończeniu każdego miesiąca rozliczeniowego, sama nie będzie w stanie fizycznie wcześniej powziąć informacji o szczegółach dokonanych zakupów produktów, wykonanych i zrealizowanych przez klientów Spółki. Z tych powodów, Spółka będzie mogła wystawić własną fakturę dla Klienta dokonującego zakupów z użyciem Kart Energetycznych nie wcześniej niż po otrzymaniu faktury oraz zestawienia od danego Dostawcy, tj. w pierwszych dniach kolejnego miesiąca w odniesieniu do zakupów dokonanych w poprzednim miesiącu kalendarzowym.
Na fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę na Klienta, Wnioskodawca będzie prezentował listy poszczególnych dokonanych doładowań, w oparciu o liczbę nabytych kilowatogodzin energii w każdej sesji ładowania, pomniejszone o przyznany Klientowi rabat.
Należy zastrzec, że Wnioskodawca może w przyszłości podjąć decyzję o prezentacji na fakturze łącznej kwoty wynagrodzenia z tytułu doładowań w danym okresie rozliczeniowym za pomocą Karty Energetycznej, a więc wartość wykorzystanej energii elektrycznej ustaloną w oparciu o łączną liczbę nabytych kilowatogodzin energii elektrycznej i ich aktualnej ceny. Będzie to zbiorcza pozycja, ustalona na podstawie informacji otrzymanych od Dostawcy z uwzględnieniem indywidualnego rabatu ustalonego pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem.
Wnioskodawca nie zamierza natomiast wykazywać na fakturze wystawianej na Klienta wynagrodzenia z tytułu poszczególnych czynności, związanych z ładowaniem pojazdów elektrycznych za pomocą Karty, za wyjątkiem ewentualnej opłaty administracyjnej z tytułu wydania lub bieżącej obsługi Karty, czy też inne opłaty i prowizje wynikające z tabeli opłat i prowizji. Proponowana informacja w polu: „nazwa (rodzaj) towaru lub usługi” to Energia elektryczna, przy czym opis towaru może zostać uzupełniony o dane identyfikujące o poszczególne ładowania.
Spółka informuje, iż czynności związane z oferowaniem produktu pod postacią Karty Energetycznej oferować będzie:
a)na podstawie ważnej umowy z danym Dostawcą;
b)na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, w szczególności w pełnej zgodzie z przepisami ustawy o VAT jak i przepisami dotyczącymi sprzedaży energii elektrycznej;
c)kierując się zasadami obowiązującymi w grupie kapitałowej, której jest częścią, polegającymi na poszanowaniu zasad współpracy, poszanowaniu prawa a także pewności, szybkości oraz otwartości na potrzeby Klientów.
W ocenie Wnioskodawcy, czynności polegające na dostarczeniu energii elektrycznej do ładowania pojazdów elektrycznych za pomocą Kart Energetycznych powinno być postrzegane wyłącznie jako główne i jednorodne świadczenie na rzecz Klientów, będące dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Natomiast pozostałe świadczenia, związane z ładowaniem pojazdu energią elektryczną nie byłyby wykonywane, gdyby nie miało miejsca nabycie energii elektrycznej, ponieważ samodzielnie nie stanowią one żadnej wartości dodanej dla nabywcy. Mowa tutaj o wszelkich czynnościach dodatkowych (infrastrukturalnych) związanych z ładowaniem pojazdu pod postacią:
a)obsługi aplikacji niezbędnej do ładowania pojazdu,
b)wyboru opcji ładowania (wolne, szybkie),
c)rodzaju prądu (stałe, zmienne) jak i ładowarki,
d)rozliczenie transakcji (ilość zużytej energii elektrycznej),
e)czy też kalkulacji ładowania (czas potrzebny do naładowania versus ilości niezbędnej energii elektrycznej do przejechania żądanego odcinka trasy).
Klient nie ma żadnego interesu w skorzystaniu wyłącznie ze świadczenia polegającego na umożliwieniu użycia infrastruktury stacji ładowania bez wykonania ładowania, gdyby wcześniej nie nabył energii elektrycznej. Podobnie jest z przygotowaniem zestawienia wykonanych transakcji i rozliczenia dokonanych zakupów, udostępnieniem informacji za pośrednictwem infolinii czy przyznaniem rabatu, nie byłyby one wykonywane jako samodzielne świadczenia, w oderwaniu od świadczenia polegającego na nabyciu energii elektrycznej do zasilania pojazdów elektrycznych. A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, ze swojej natury nie mogą być więc wykonywane te czynności jako samodzielne świadczenia.
W ramach realizowanych czynności, w ocenie Wnioskodawcy jako dominujące powinno być postrzegane świadczenie polegające na dostarczeniu energii elektrycznej do zasilania pojazdu elektrycznego. Pozostałe czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, w jego ocenie, będą wspierać właściwe wykonanie świadczenia głównego, a więc będą mieć charakter wyłącznie pomocniczy, akcesoryjny. Kompleksowe świadczenia pod postacią dostawy towaru, udostępniane Klientom przy udziale Karty Energetycznej, mają przede wszystkim zapewnić im możliwość nabycia energii elektrycznej, niezbędnej do napędu użytkowanych pojazdów elektrycznych.
Dodać także należy, iż miejsce nabycia towarów i usług w ramach Karty Energetycznej będzie ściśle ograniczone. Przede wszystkim energię elektryczną będzie można nabywać tylko i wyłącznie w Polsce, tj. w ramach stacji doładowań umiejscowionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Po wtóre, kolejnym ograniczeniem będzie przypisanie indywidualnej Karty Energetycznej do danego Klienta lub pojazdu. Zwrócić należy uwagę na to, iż zakres nabywanych towarów i usług w ramach Karty Energetycznej będzie ograniczony dla dostępnych pakietów towarów i usług wyłącznie w ramach produktów pod postacią energii elektrycznej oraz innych, związanych z obsługą i utrzymaniem pojazdu.
Wskazać należy, iż Spółka, w ramach pilotażu zaoferowała w 2022 roku Kartę Energetyczną dla wybranego Klienta Spółki na podstawie umowy z jednym z Dostawców. W tym zakresie mowa jest o stanie faktycznym w przedstawionym przez Spółkę niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
W dalszym kroku, Spółka zamierza rozszerzyć produkt pod postacią Karty Energetycznej dla pozostałych zainteresowanych Klientów, a także pozyskać innych Dostawców, a tym samym odnosić się to będzie do zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku.
Pytania
1.Czy Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadał pełne prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych na Niego przez Dostawcę z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie rozliczeniowym przez Klientów do ładowania pojazdów za pomocą Kart Energetycznych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
2.Czy wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów czynności, polegające na umożliwieniu Klientom nabycie energii elektrycznej do ładowania pojazdów elektrycznych za pomocą Kart Energetycznych, stanowią oraz będą stanowić na gruncie przepisów ustawy o VAT dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, podlegającą zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółki, po zaistnieniu sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego:
Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadać pełne prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony, wynikający z faktur wystawianych na Niego przez Dostawcę z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie rozliczeniowym przez Klientów do ładowania pojazdów za pomocą Kart Energetycznych, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Ad 2
Czynności polegające na umożliwieniu Klientom nabycie energii elektrycznej do ładowania pojazdów elektrycznych za pomocą Karty Energetycznej, stanowią oraz będą stanowić na gruncie przepisów ustawy o VAT dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy, elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o prawie do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu energii elektrycznej w celu jej odsprzedaży na rzecz Klientów, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, iż nabyta przez Wnioskodawcę energia elektryczna będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Wynika to bowiem wprost z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu.
Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie zawierania umów leasingu operacyjnego i finansowego, najmu oraz udzielania Klientom finansowania w formie pożyczek, ponadto planuje również umożliwienie Klientom dokonywanie ładowania samochodów elektrycznych z wykorzystaniem Kart Energetycznych.
W związku z tym Wnioskodawca zamierza nabywać od Dostawców energię elektryczną w celu jej odsprzedaży na rzecz Klientów, a więc w celu wykonywania działalności opodatkowanej VAT.
Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi w szczególności: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług”. W rezultacie, w przypadku nabycia od Dostawcy towaru w postaci energii elektrycznej, Spółka jest oraz będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z takiej transakcji, o ile:
a)nabyty towar będzie przez nią wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych VAT;
b)zostaną spełnione pozostałe przesłanki przewidziane w art. 86 ustawy o VAT, w szczególności po stronie Dostawcy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej na rzecz Wnioskodawcy dostawy a Spółka otrzyma fakturę dokumentującą dokonane nabycie energii elektrycznej;
c)nie będą zachodzić przesłanki negatywne odliczenia podatku VAT naliczonego, sformułowane w art. 88 ustawy o VAT.
Przyjmując zatem, że w niniejszej sprawie są oraz zostaną spełnione wyżej wskazane przesłanki w pkt a) oraz b) i jednocześnie nie wystąpią przesłanki negatywne odliczenia, o których mowa w pkt c), kluczową kwestią w kontekście potwierdzenia prawa Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z transakcji nabycia energii od Dostawcy pozostaje zagadnienie związku tego zakupu z czynnościami opodatkowanymi VAT w zakresie działalności Wnioskodawcy.
W ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, że w analizowanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, związek ten jest oraz będzie niezaprzeczalny a zarazem bezpośredni. Wnioskodawca nabywa oraz nabywać będzie bowiem energię elektryczną od Dostawcy celem jej dalszej odsprzedaży swoim Klientom. Czynności te będą opodatkowane podatkiem VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według właściwej stawki VAT, stąd spełniona zostanie przesłanka związku z czynnościami opodatkowanymi, wynikająca z regulacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Powyższe jest w pełni spójne z ugruntowanym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. Tytułem przykładu, Spółka chciałaby odwołać się w tym miejscu do interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2019 r. sygn. akt 0114-KDIP1-1.4012.488.2019.2.KBR/IŻ, w której Dyrektor stwierdził, że: „(...) Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.
Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu”.
Powołana interpretacja, potwierdzająca, że o związku bezpośrednim ze sprzedażą podatnika można mówić w sytuacji, gdy dany towar jest przez nabywcę odsprzedawany w ramach czynności opodatkowanych VAT, nie jest rozstrzygnięciem jednostkowym i znajduje swoje pełne odzwierciedlenie w polskim orzecznictwie sądowym jak i orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) np. wyrok z dnia 6 marca 2001 roku w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00), gdzie TSUE doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie podatku VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej.
Przenosząc zatem powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy, należy zaznaczyć, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem na potrzeby podatku VAT na terytorium RP. Spółka spełnia zatem podstawową przesłankę do odliczenia podatku VAT naliczonego. Co więcej, jak już wykazano powyżej, bezsprzeczny jest bezpośredni związek dokonywanego zakupu energii elektrycznej od Dostawcy z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy – nabywany od Kontrahenta towar (energia elektryczna) służy odsprzedaży, tj. z punktu widzenia VAT realizacji dostaw na rzecz Klientów Spółki w związku z Kartą Energetyczną.
Biorąc zatem pod uwagę, że w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym towary (energia elektryczna) nabywane przez Wnioskodawcę będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT przez Spółkę i zarazem zostaną spełnione przesłanki odliczenia VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy o VAT oraz nie znajdzie zastosowania żadna z przesłanek wynikająca z przepisów art. 88 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje oraz będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z transakcją zakupu energii elektrycznej od Dostawcy, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Potwierdzenia w tym zakresie można doszukać się w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych np.:
a)z dnia 21 kwietnia 2021 roku, sygn. akt 0114-KDIP1-2.4012.608.2021.2.JO: „Zatem w analizowanej sprawie spełnione będą przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. nabędziecie Państwo energię elektryczną w celu wykonania czynności opodatkowanych (...)”.
b)z dnia 23 grudnia 2021 roku, sygn. akt 0114-KDIP1-2.4012.246.2021.2.JŻ: „Zatem w analizowanej sprawie spełnione będą przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. nabycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę – czynnego podatnika VAT będzie związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi”.
a.z dnia 25 sierpnia 2022 roku, sygn. akt 0113-KDIPT2-1.4011.445.2022.2.RK oraz 0113-KDIPT1-2.4012.381.2022.2.KW: „Tym samym będą mieć Państwo prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych przez Dostawcę Ładowania z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej do ładowania pojazdów, pod warunkiem niezaistnienia innych negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy”.
Innymi słowy, w świetle powyższego, Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadał prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych na Niego przez Dostawcę z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie rozliczeniowym przez Klientów do ładowania pojazdów za pomocą Kart Energetycznych.
Ad 2
Zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o VAT „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”. Oznacza to, iż na gruncie przepisów ustawy o VAT, energia elektryczna stanowi towar. Jak wskazuje natomiast art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju” oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”. Z tego względu należy uznać, że sprzedaż energii elektrycznej stanowi oraz będzie stanowiła dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, pod warunkiem, że w jej wyniku dochodzi do przejścia prawa do rozporządzania energią jak właściciel.
Nie ulega wątpliwości, iż zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego, czynności realizowane przez Spółkę na rzecz Klientów, mające na celu umożliwienie Klientom nabycia energii elektrycznej do naładowania pojazdów w związku z użyciem Karty Energetycznej, będą miały charakter odpłatny (co będą potwierdzać faktury, które Wnioskodawca wystawi na rzecz Klientów), a także będą podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej, wpisując się w przedmiot tej działalności. Powinny być one zatem potraktowane jako czynności realizowane za wynagrodzeniem przez podatnika działającego w takim charakterze, tj. jako czynności opodatkowane VAT w ramach realizowanej dostawy towaru pod postacią energii elektrycznej.
W rezultacie należy przeanalizować i potwierdzić, czy w opisie sprawy w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego czynności składające się na towar jakim jest energia elektryczna powinny być traktowane jako przeniesienie prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel, czy też jako forma innej czynności (np. dystrybucji energii elektrycznej), co mogłoby przesądzać o ich kwalifikacji jako świadczenia usług. Kluczowe jest zatem ustalenie, czy w analizowanej sprawie będzie dochodzić pomiędzy Wnioskodawcą a jej Klientami do przeniesienia prawa do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel.
W tym miejscu, warto wskazać w jaki sposób wypowiadają się na temat przedmiotowej kwestii sądy administracyjne. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt I FSK 657/13, uznał, że „zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT za dostawę towarów uznaje się „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”, przy czym musi mieć ona charakter odpłatny. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Definicja ta jest zatem bardzo szeroka, wskazująca, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny, aspekt transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak w przypadku własności”.
Podobne wnioski wypływają z uchwały siedmiu sędziów NSA z dnia 12 października 2015 r., sygn. akt I FPS 1/15, w której NSA wskazał m.in., że: „(...) rozumienie pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” w ujęciu art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 7 ust. 1 u. p. t. u. (zdanie wstępne), nie oznacza jego interpretowania jedynie w sensie ekonomicznym. Z użytego w tych przepisach zwrotu wynika bowiem, że z dostawą towarów mamy do czynienia nie tylko gdy dochodzi do przejścia prawa własności towaru, co oznacza, że do dostawy towarów dochodzi zawsze, gdy następuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) oraz w każdym innym przypadku, gdy podatnik przeniesie faktyczne lub ekonomiczne władztwo nad rzeczą na inny podmiot, a nabywca towaru będzie miał swobodę w dysponowaniu (rozporządzaniu) rzeczą, tak jakby był jej właścicielem.
(...) Należy zatem w kontekście tego jeszcze raz stwierdzić, że skutkiem przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym (cywilistycznym) jest uzyskanie zawsze prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 u. p. t. u., natomiast w świetle tego przepisu za „dostawę towarów” należy uznać także wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem, nawet jeśli nie nastąpiło faktyczne przeniesienie własności tego majątku w świetle przepisów prawa.
Reasumując zatem: za „dostawę towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 u. p. t. u. należy uznać takie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, które z prawnego punktu widzenia przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy rozporządzanie (dysponowanie) towarem prawie jak właściciel (...)”.
Z powyższego wynika zatem, że o dokonaniu dostawy decyduje możliwość dysponowania daną rzeczą, przenoszenia jej własności, niekoniecznie zaś jeszcze wejście w jej fizyczne posiadanie. Powyższe pozostaje zresztą zbieżne z koncepcją transakcji łańcuchowych, która znajduje aktualnie swoje potwierdzenie m.in. w przepisach art. 22 ustawy o VAT, gdzie mowa o transakcjach, w ramach których te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy. W przypadku dostaw energii specyfika tego towaru dodatkowo utrudnia mówienie o wejściu w jego fizyczne posiadanie, wydaniu go innemu podmiotowi, gdyż energia elektryczna nie przyjmuje postaci stricte materialnej. Tym bardziej w przypadku towaru pod postacią energii elektrycznej, istotnego oraz doniosłego znaczenia nabiera czynnik w postaci swobody dysponowania zbywaną energią, czyli rozporządzania nią jak właściciel.
Mając zatem na względzie powyższe uwagi, należy potwierdzić, czy w ramach realizowanych transakcji, które są oraz będą dokonywane pomiędzy Spółką a jej Klientami ładującymi Pojazdy przy użyciu infrastruktury stacji, fizycznie udostępnianych przez Dostawców, Wnioskodawca jako ogniwo „pośrednie” w tym łańcuchu będzie dysponował prawem do rozporządzania energią elektryczną udostępnianą Klientom jak właściciel, z wyłączeniem, co oczywiste w tym przypadku, fizycznego posiadania towaru na skutek jego nabycia od Dostawców.
Konieczne jest zatem przede wszystkim przeanalizowanie oraz potwierdzenie stopnia zaangażowania i wpływu Spółki na realizowane transakcje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz jej Klientów. Przy czym w ocenie Wnioskodawcy, analiza tej kwestii w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego nie pozostawia wątpliwości, że w ramach czynności dostawy energii elektrycznej na rzecz Klientów, Spółka przenosi oraz będzie przenosiła na nich prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tym samym dokonuje oraz dokona na ich rzecz dostawy towarów.
Wnioskodawca będzie bowiem aktywnym uczestnikiem opisanych łańcuchów transakcyjnych, za czym przemawiają następujące okoliczności:
a)Wnioskodawca posiada oraz będzie miał wpływ na to, w jakim czasie i miejscu Klient będzie mógł nabyć towar (energię elektryczną) – tj. wyłącznie w okresie trwania umowy pomiędzy Klientem a Wnioskodawcą (umowa na czas określony), zaś samo ładowanie pojazdów będzie możliwe wyłącznie na stacjach objętych umową, wskazanych przez Dostawcę;
b)Spółka posiada oraz będzie miała zatem możliwość kształtowania ram czasowych ładowania w związku z dostępem do zamkniętego katalogu stacji, z których Klient będzie mógł skorzystać; Wnioskodawca będzie tym samym m.in. tą drogą aktywnie wpływał na miejsce oraz datę zakupu towaru;
c)Wnioskodawca posiada oraz będzie miał realny wpływ na kształtowanie cen oferowanych swoim Klientom, tj. na kształtowanie cen sprzedawanej przez niego energii; jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego, Wnioskodawca będzie posiadał swobodę w tym zakresie i będzie mógł kształtować cenę towaru np. poprzez udzielanie rabatów wobec Klientów od ceny stosowanej w stosunku do Spółki przez Dostawców;
d)Wnioskodawca ponosi oraz będzie ponosił odpowiedzialność cywilnoprawną względem swoich Klientów, jak również będzie podmiotem odpowiedzialnym za rozpatrywanie zgłaszanych przez Klientów reklamacji i za wykonania odpowiednich postanowień umownych w tym zakresie;
e)Spółka ponosi oraz będzie ponosić ryzyko braku zrealizowania płatności za nabytą energię elektryczną przez Klienta, będzie odpowiedzialna za dokonanie płatności na rzecz Dostawców mimo potencjalnego braku otrzymania zapłaty od Klienta;
f)Spółka posiada oraz będzie posiadała możliwość zmiany ustalonych limitów oraz możliwość blokowania Karty Energetycznej w określonych przypadkach, np. w związku z utratą Karty przez Klienta lub zaprzestania regulowania zobowiązań wynikających z łączącej Klienta ze Spółką umowy;
g)Spółka ustala oraz będzie ustalała limit kwotowy nabywanej energii elektrycznej oraz innych towarów i usług w ramach zindywidualizowanej Karty Energetycznej.
Łącznie oznacza to bez wątpliwości, iż Wnioskodawca pełni zatem rolę aktywnego podmiotu, mającego wpływ na warunki, w jakich realizowane są transakcje i ponoszącego związane z nimi ryzyko biznesowe. Tym samym, w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz stanie faktycznym pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem, będzie dochodziło do dostawy towarów (energii elektrycznej) w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Wskazane powyżej stanowisko w odniesieniu do analogicznych transakcji jest akceptowane w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych np.:
a)z dnia 23 grudnia 2021 roku, sygn. akt 0114-KDIP1-2.4012.246.2021.2.JŻ „(...) ponieważ w wyniku nabycia energii elektrycznej Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel, odsprzedając energię Klientom/Resellerom według ustalonych zasad, Spółka dokona dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesie to prawo na kolejny podmiot”.
b)z dnia 19 stycznia 2022 roku, sygn. akt. 0114-KDIP4-3.4012.595.2021.2.RK „W konsekwencji całość opisanych we wniosku świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę w Modelu 2 na rzecz Zainteresowanego można uznać za jedną czynność podlegającą opodatkowaniu. Przy czym, jak wyżej wskazano za świadczenie główne w przedmiotowej sprawie uznać należy dostawę energii elektrycznej. Tym samym, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego w Modelu 2 stanowią odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy”.
c)z dnia 21 kwietnia 2022 roku, sygn. akt. 0114-KDIP1-2.4012.608.2021.2.JO„Tym samym, ponieważ w wyniku nabycia energii elektrycznej Państwa Spółce będzie przysługiwało prawo do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel, a odsprzedając energię Klientom, dokonacie Państwo dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesiecie to prawo na kolejny podmiot, tj. Klienta. Państwa Spółka będzie więc posiadała prawo do faktycznego rozporządzania jak właściciel energią elektryczną nabytą od Dostawcy i będzie przenosiła to prawo na swoich Klientów. Ponieważ w wyniku nabycia energii elektrycznej będzie Państwu przysługiwało prawo do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel, odsprzedając energię Klientom, dokonacie Państwo dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesie to prawo na kolejny podmiot”.
d)z dnia 23 sierpnia 2022 roku, sygn. akt 0113-KDIPT2-1.4011.445.2022.2.RK oraz 0113-KDIPT1-2.4012.381.2022.2.KW „W związku z powyższym, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy, w wyniku nabycia energii elektrycznej będzie Państwu przysługiwało prawo do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel, to odsprzedając energię Leasingobiorcom, dokonacie Państwo dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesiecie to prawo na kolejny podmiot”.
Reasumując, biorąc pod uwagę powyższe argumenty należy stwierdzić, że w ramach przyjętego między Stronami schematu współpracy z wykorzystaniem Kart Energetycznych, dochodzi oraz będzie dochodziło do dostawy energii elektrycznej przez Spółkę na rzecz jej Klientów.
Zatem w niniejszej sprawie, łącznie określone i opisane czynności dokonywane pomiędzy Dostawcą a Spółką i dalej pomiędzy Spółką a Klientami będą stanowić odpłatną dostawę towarów, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowane właściwą stawką podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy wskazać, że dla przejrzystości rozstrzygnięcia uznano za zasadne udzielenie w pierwszej kolejności odpowiedzi na pytanie nr 2, a następnie na pytanie nr 1 wniosku ORD-IN.
Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast, przez system elektroenergetyczny, stosownie do art. 2 pkt 27a ustawy:
rozumie się przez to system elektroenergetyczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.);
Należy zauważyć, że w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, że dostawa w rozumieniu ustawy nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów.
Ponadto, w przypadku wydania przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi towarów, gdzie podmiot pośredniczący w ogóle nie wchodzi w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy, istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania.
W przypadku, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot ten posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru i kolejnymi w łańcuchu podmiotami.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Państwa wątpliwość dotyczy kwestii uznania czynności wykonywanych przez Państwa Spółkę na rzecz Klientów, polegających na umożliwieniu Klientom nabycie energii elektrycznej do ładowania pojazdów elektrycznych za pomocą Kart Energetycznych, na gruncie przepisów ustawy o VAT jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, podlegających zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Odnosząc się do powyższej wątpliwości przede wszystkim należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, energia jest towarem, a zatem w przypadku jej sprzedaży mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a nie ze świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.
Zatem odnosząc się do kwestii opodatkowania świadczeń realizowanych przez Państwa Spółkę na rzecz Klientów w rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że energia jest towarem, a zatem w przypadku jej sprzedaży mamy do czynienia z dostawą towarów, a nie ze świadczeniem usług.
Jak wskazaliście Państwo, Spółka zamierza umożliwić Klientom zgłaszanie problemów i reklamacji związanych z Kartami poprzez prowadzoną przez siebie infolinię lub elektronicznie biuro obsługi klienta (strona www, dedykowany portal). W razie zgłoszenia przez Klienta zastrzeżeń co do jakości zakupów dokonanych przy użyciu Karty to Państwo będziecie rozpatrywali uwagi/roszczenia Klienta, jak również to Państwo będziecie ponosili odpowiedzialność za jakość procesu ładowania wobec Klientów. W zakresie w jakim to będzie konieczne i wskazane, będziecie również konsultować zasadność reklamacji i tryb jej rozpatrzenia z Dostawcą, niemniej wobec Klienta podmiotem odpowiedzialnym będzie Państwa Spółka.
Ponadto, Spółka będzie wykonywać pewne czynności o charakterze technicznym i administracyjnym, takie jak dokonywanie rozliczenia kosztów ładowania, przypadających na poszczególnych Klientów, na podstawie informacji uzyskanych od Dostawcy oraz obciążanie Klientów kosztem doładowań dokonanych w danym okresie rozliczeniowym, bieżąca obsługa Kart dla poszczególnych Klientów, np. ich aktywacja, dezaktywacja, wyłączenie dostępu, zawieszenie itp., odpowiedzialność względem Klientów za właściwe wykonanie świadczenia, przyjmowanie i rozpatrywanie ewentualnych reklamacji oraz udzielanie za pośrednictwem infolinii lub elektronicznego biura obsługi klienta niezbędnych informacji o działaniu Karty Energetycznej. Będziecie też Państwo ustalać warunki wynagrodzenia pomiędzy Spółką a Klientem, w tym terminy płatności, warunki przyznawania i wysokość ewentualnych rabatów.
Wskazać należy, iż Spółka nie będzie ostatecznym konsumentem nabywanej energii elektrycznej. Spółka będzie nabywać towary w celu ich dalszej odsprzedaży, przy czym bezpośrednim ich odbiorcą od Dostawców będą Klienci. Klienci Spółki, poprzez użycie indywidualnej Karty Energetycznej, nabędą od Spółki produkty Dostawcy oraz dokonają ich zużycia według własnego uznania, według własnych potrzeb. Karta Energetyczna umożliwi Spółce przypisanie sprzedaży produktów do konkretnego pojazdu/danego klienta.
Ponadto Państwa Spółka, będzie wystawiać na Klienta fakturę za sprzedaż energii elektrycznej, będzie też ustalać warunki wynagrodzenia pomiędzy nim a Klientem, w tym terminy płatności, warunki przyznawania i wysokość ewentualnych rabatów. Będą Państwo również uprawnieni do zablokowania Karty Energetycznej w przypadku jej zagubienia przez Klienta bądź kradzieży lub w przypadku nieuregulowania płatności przez Klienta.
Zatem należy wskazać, że w opisanej sprawie – jak wynika z treści wniosku – będą mieli Państwo wpływ na istotne elementy kształtujące obrót energią elektryczną, a tym samym będą Państwo posiadali prawo do faktycznego rozporządzania jak właściciel energią elektryczną nabytą od Dostawców i będą przenosili to prawo na swoich Klientów. Pozycja Dostawcy wobec Państwa bowiem będzie kształtować się analogicznie jak pozycja Państwa względem Klientów w zakresie swobody kształtowania cen, rozpatrywania reklamacji, odpowiedzialności za niewykonanie/nienależyte wykonanie zobowiązania, ryzyka niewypłacalności swojego klienta, ustalenia miejsca realizacji transakcji (objęte umową Stacje).
Tym samym, ponieważ w wyniku nabycia energii elektrycznej będzie Państwu przysługiwało prawo do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel, a odsprzedając energię swoim Klientom, dokonacie Państwo dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesiecie to prawo na kolejny podmiot, tj. Klienta, będą więc Państwo posiadali prawo do faktycznego rozporządzania jak właściciel energią elektryczną nabytą od Dostawcy i będą Państwo przenosili to prawo na Klienta.
W związku z powyższym, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy, w wyniku nabycia energii elektrycznej będzie Państwu przysługiwało prawo do rozporządzania energią elektryczną jak właściciel, to odsprzedając energię swoim Klientom, dokonacie Państwo dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, wykonywane przez Państwa na rzecz Klientów czynności, polegające na umożliwieniu Klientom nabycie energii elektrycznej do ładowania pojazdów elektrycznych za pomocą Kart Energetycznych, stanowią oraz będą stanowić na gruncie przepisów ustawy o VAT dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, podlegającą zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wobec powyższego Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Kolejne Państwa wątpliwości, dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych na Państwa Spółkę przez Dostawcę z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie rozliczeniowym przez Klientów do ładowania pojazdów za pomocą Kart Energetycznych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na ratunek bankowy, określone zostały w art. 87 ust. 2-6l ustawy.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Jak zostało wskazane we wniosku, Spółka posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę działalności gospodarczej oraz status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Jest podmiotem prowadzącym działalność finansową, w szczególności w zakresie zawierania umów leasingu operacyjnego i finansowego, najmu oraz udzielania klientom finansowania w formie pożyczek (dalej: umowy finansowania). Oferta Państwa jest skierowana przede wszystkim do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, będących podatnikami VAT, ale też do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: Klient).
Obecnie Spółka zamierza rozszerzyć swoją ofertę o umożliwienie Klientom ładowania samochodów elektrycznych energią elektryczną z wykorzystaniem kart, które umożliwiają zakup energii elektrycznej w celu naładowania pojazdu elektrycznego. Karta może przybrać zarówno postać fizyczną lub być w formie aplikacji mobilnej.
Zgodnie z planowanym modelem, Dostawca będzie nabywać energię elektryczną od sprzedawców energii elektrycznej lub od Operatora, którzy to nabędą ją od sprzedawcy energii elektrycznej, gdzie Dostawca będzie sprzedawał energię elektryczną na rzecz Państwa Spółki.
Energia elektryczna będzie wykorzystywana do ładowania pojazdów elektrycznych, przez Klientów Spółki a Klienci będą ładować pojazdy posługując się Kartą. Następnie, Dostawca będzie obciążał Spółkę należnymi mu kwotami (ceną) za ładowanie energii elektrycznej przez Klientów z wykorzystaniem Karty, a Spółka będzie obciążała klientów kwotą (ceną) dotyczącą energii elektrycznej wykorzystanej u Dostawcy przez danego Klienta.
Na podstawie umowy zawartej z Dostawcą, Państwa Spółka otrzyma jedną fakturę za każdy okres rozliczeniowy (miesiąc kalendarzowy), która zawierać będzie wszystkie nabyte w danym miesiącu kalendarzowym towary, w tym energię elektryczną oraz wykonane usługi. Co do zasady, faktura na Państwa rzecz zostanie wystawiona w terminach wskazanych w ustawie o VAT. Wraz z fakturą Dostawca przedstawi oraz przekaże szczegółowe zestawienie, w formie elektronicznego załącznika, po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, w którym zostaną wymienione wszelkie nabyte z udziałem Kart Energetycznych produkty, w tym zużyta energia elektryczna zakupiona w celu ładowania pojazdów elektrycznych.
Następnie Państwo jako Spółka wystawią fakturę na rzecz Klienta, dokumentacja ta będzie również zawierała listę poszczególnych dokonanych doładowań, w oparciu o liczbę nabytych kilowatogodzin energii w każdej sesji ładowania, pomniejszone o przyznany Klientowi rabat.
Zatem z powyższego wynika, iż będą Państwo nabywali energię elektryczną od Dostawców celem jej dalszej odsprzedaży na rzecz swoich Klientów. W analizowanej sprawie zostaną więc spełnione przesłanki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, w związku z nabyciem przez Spółkę energii elektrycznej w celu wykonania czynności opodatkowanych, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT.
Podsumowując, posiadają oraz będą Państwo posiadać prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych dla Państwa przez Dostawcę z tytułu nabytej energii elektrycznej wykorzystanej w danym okresie rozliczeniowym przez Klientów do ładowania pojazdów za pomocą Kart Energetycznych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT pod warunkiem niezaistnienia innych negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytanianr 1 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right