Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.282.2022.2.MR1

Ustalenie czy składniki majątkowe stanowią odrębne od budynku środki trwałe i mogą podlegać amortyzacji odrębnie od budynku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnychjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej 

21 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21.12.2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania składników majątkowych za pojedyncze lub kompleksowe środki trwałe i możliwości ich amortyzacji odrębnie od budynku.

Treść wniosku jest następująca :

Opis  stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca podlega od 1 stycznia 2022 r. opodatkowaniu CIT w ramach tzw. systemu estońskiego - ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych. W poprzednim okresie Spółka podlegała opodatkowaniu CIT według tzw. klasycznych zasad. Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i serwisu samochodów za pośrednictwem prowadzonych salonów samochodowych. W celu zwiększenia przestrzeni salonu oraz serwisu Spółka prowadzi inwestycję mającą na celu rozbudowę budynku mieszczącego salon samochodowy. W związku z prowadzoną inwestycją w budynku oraz na dachu i ścianach budynku umieszczone zostaną m.in. następujące składniki majątkowe:

1. Elementy wyposażenia wewnętrznego Wyposażenie wewnętrzne obejmujące m.in. sufit z profili metalowych i płyt gipsowych; podwieszany sufit; sufit napinany - typu (...) (elementy oświetlenia na samodzielnej konstrukcji nośnej - podwieszone pod stropem budynku - możliwe do demontażu); balustrady na wewnętrznych klatkach schodowych; automatyczne drzwi zewnętrzne oraz wewnętrzne i bramy wjazdowe oraz garażowe (m.in. automatyczne drzwi rozsuwane, brama wjazdowa dla samochodów od strony południowej), drzwi wewnętrze, okna wewnętrzne, oświetlenie - lampy wiszące i wpuszczone w sufit podwieszony wraz z osprzętem (np. zasilacz, źródła światła itp..), zabudowy kuchenne, szafy z profilem, ścianka TV, biurko recepcji; schody w salonie - z poziomu 0 na poziom +2 (schody dla Klientów reprezentacyjne na niezależnej konstrukcji mocowane do elementów stałych budynku - nie stanowią konstrukcji elementu nośnego budynku), lodówka blatowa - kafeteria na poziomie 0, lodówka, zmywarka, zlewozmywak, kuchenka mikrofalowa, armatura; wyposażenie łazienki - armatura, kabina, toaleta, umywalka, dodatki łazienkowe, grzejnik; przeszklenie 7 pokoi konsultacyjnych, ścianki działowe oraz drzwi. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (Dz. U. 2010 nr 242 poz. 1622, dalej jako: Klasyfikacja Środków Trwałych, KŚT) elementy takie stanowią środki trwałe z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).
2. Elementy wyposażenia zewnętrznego Wyposażenie zewnętrzne obejmujące balustradę na dachu budynku, elewację wentylowaną - element ozdobny wykonany z blachy perforowanej mocowany do budynku niestanowiący konstrukcji budynku, daszek nad wejściem - element nie związany z konstrukcja budynku, związany z fasadą wentylowaną) – w ocenie Spółki zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych elementy takie stanowią środki trwałe z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).
3. System monitoringu olejowego - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
4. System wentylacji mechanicznej oraz klimatyzacji (system wentylacji/ rekuperacji/ klimatyzacji wraz z centralami, instalacja klimatyzacji w serwerowni) - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
5. Instalacja wodno-kanalizacyjna obejmująca w szczególności promienniki, nagrzewnice wodne, grzejniki, armaturę łazienkową, muszle WC, umywalki, akcesoria łazienkowe, pisuary, armaturę do pisuarów, stelaże instalacyjne do pisuarów, umywalek, toalet - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
6. Instalacja oświetlenia - obejmująca w szczególności oprawy LED, oprawy awaryjne - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
7. Instalacja przeciwpożarowa - czujniki dymu, przyciski przeciwpożarowe, ostrzegacze przeciwpożarowe, elementy sterujące, syreny przeciwpożarowe, zasilacze/akumulatory, przyciski oddymiania, klapy dymowe, siłowniki drzwi, czujniki deszczu/wiatru, nawiew dymowy - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
8. Instalacja elektryczna obejmująca m.in. korytka - rozdzielnie, okablowanie, koryta kablowe wraz z pokrywami, uchwyty/zawiesia/kotwy, bezpiecznik, puszki montażowe, złączki i szybkozłączki, opaski montażowe, rurki montażowe PCV - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
9. Instalacja pneumatyczna - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
10. Instalacja wyciągu spalin - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
11. Ładowarka elektryczna dla samochodów elektrycznych (na placu przed budynkiem - dla pojazdów elektrycznych Klientów) - zgodnie z KŚT w ocenie Spółki każdą z ładowarek można wyodrębnić jako odrębny środek trwały z grupy 4 (urządzenia techniczne).
12. System video obejmujący 23 monitory NEC + serwer + oprogramowanie oraz system audio obejmujący 51 głośników + 9 wzmacniaczy + 2 mixery + oprogramowanie - nagłośnienie obiektu zgodnie z wymaganiami standardu marki samochodów sprzedawanej przez Spółkę - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
13. Dźwigi oraz windy, w szczególności dźwig panoramiczny W1 (osobowa winda przeszklona - dla Klientów obsługująca obiekt od poziomu -1 do poziomu +3), dźwig w szybie betonowym W2 - (osobowa winda dla Klientów i pracowników pomiędzy poziomami -1 do +3), dźwig towarowy w części serwisowe (do obsługi magazynu serwisowego - części zamienne obsługa poziomu od -1 do poziomu 0), dźwig towarowy samochodowy (obsługuje ekspozycje pojazdów od poziomu -1 do poziomu +1) jak również przeszklenie szybu windy. Zgodnie z KŚT windy oraz dźwigi osobowe i towarowe stanowią środki trwałe zaszeregowane w grupie 6 (urządzenia techniczne).
14. System podłogi podniesionej obejmujący m.in. samodzielną konstrukcję podłogi technicznej, modułowej demontowalnej oraz elektryczne puszki podłogowe i wykładzinę - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
15. System oznakowania zewnętrznego i wewnętrznego dotyczącego firmy Spółki oraz marek sprzedawanych samochodów umieszczone na zewnątrz oraz wewnątrz Budynku (w szczególności - gwiazda obrotowa na dachu budynku oraz oznakowanie wewnętrzne, szyldy) - zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
16. Drzwi zewnętrzne oraz bramy wjazdowe i garażowe (m.in. automatyczne drzwi rozsuwane, brama wjazdowa dla samochodów, brama garażowa). Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, ww. drzwi oraz bramy można zaklasyfikować do grupy 6 podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

Wszystkie wymienione w stanie faktycznym wniosku składniki majątkowe stanowią własność Wnioskodawcy i są/będą/ wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą po oddaniu budynku do użytkowania. Przewidywany okres używania składników majątkowych jest dłuższy niż rok. Wszystkie wymienione powyżej składniki majątkowe wraz z ewentualnym okablowaniem stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Przedmiotowe składniki majątkowe posiadają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość zgodnie z przeznaczeniem oraz zostały zamontowane przed oddaniem budynku do użytkowania. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż zespół elementów wyposażenia nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku.

Pytanie

Czy wymienione w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 16 składniki majątkowe stanowią odrębne pojedyncze lub kompleksowe środki trwałe i jako takie mogą podlegać amortyzacji odrębnie od budynku ?

Państwa stanowisko w sprawie

Wymienione w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 16 składniki majątkowe stanowią odrębne pojedyncze lub kompleksowe środki trwałe i jako takie podlegają odrębnie od budynku amortyzacji zgodnie ze stawką amortyzacji wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Updop. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Stosownie do art. 15 ust. 6 Updop kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Regulacja art. 16a ust. 1 tej ustawy stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

‒ budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

‒ maszyny, urządzenia i środki transportu,

‒ inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 Updop, zwane środkami trwałymi.

Przy uwzględnieniu, że amortyzacji środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (art. 16i Updop) stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, w którym następuje odwołanie się do symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych, należy stwierdzić, że rozwinięcie zakresu przedmiotowego środków trwałych wskazanych w art. 16a ust. 1 ww. ustawy ma miejsce w Klasyfikacji Środków Trwałych, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. 2010 nr 242 poz. 1622, dalej jako: Rozporządzenie). Pragną Państwo zaznaczyć, że dokonują klasyfikacji środków trwałych zgodnie z Rozporządzeniem, ponieważ ma ono zastosowanie w sprawach podatkowych, o których mowa w Ustawie o CIT do dnia 31 grudnia 2017 (zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016, poz. 1864).

Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustaleniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

Przez środki trwałe rozumie się w Klasyfikacji Środków Trwałych rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki lub oddane do używania na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się w Klasyfikacji Środków Trwałych pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy , którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.

Podsumowując, aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika muszą spełniać następujące warunki:

‒zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;

‒stanowią własność lub współwłasność podatnika — amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

‒są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania

‒amortyzacja wskazana w art. 16a ust. 1 Updop uzależniona jest od kompletności, jak i zdatności do użytku środka trwałego w dniu przyjęcia go do używania. Ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie;

‒przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok - o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik;

‒są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Podatnik musi te środki w takiej działalności używać

‒nie są wymienione w katalogu środków trwałych określonym w art. 16c Updop.

Wszystkie wymienione we stanie faktycznym przedmiotowego wniosku składniki majątkowe stanowią rodzaj składników majątkowych, które ze względu na typowe dla środków trwałych wspólne cechy mogą stanowić odrębne środki trwałe.

1. Elementy wyposażenia wewnętrznego. Wyposażenie stanowią elementy wyposażenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane. Każdy z elementów posiada cechy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż zespół elementów wyposażenia nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku. W Państwa ocenie zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (Dz. U. 2010 nr 242 poz. 1622, dalej jako: Klasyfikacja Środków Trwałych, KŚT) zespół ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).
2. Elementy wyposażenia zewnętrznego. Wyposażenie zewnętrzne składa się z elementów wyposażenia zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej został zamontowany np. balustrada czy elewacja. Każdy z elementów posiada cechy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania każdego z elementów na zewnątrz budynku należy uznać, iż każdy z tych elementów nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku. W Państwa ocenie zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych każdy z tych elementów można wyodrębnić jako środek trwały z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).
3. System monitoringu olejowego. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
4. System wentylacji oraz klimatyzacji. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
5. Instalacja wodno-kanalizacyjna. Instalacja stanowi kompleksowy zespół urządzeń, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
6. Instalacja oświetlenia. Instalacja stanowi kompleksowy zespół urządzeń zapewniających oświetlenie budynkowi, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Zgodnie z KŚT system ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
7. Instalacja przeciwpożarowe. Instalacja przeciwpożarowa to zespół urządzeń służących zabezpieczeniu budynku przed pożarem, a więc rodzaj systemu przeciwpożarowego. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tej instalacji w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji instalacji przeciwpożarowej po jej ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. W Państwa ocenie zgodnie z KŚT urządzenie przeciwpożarowe zostało sklasyfikowane jako kompleksowy środek trwały w grupie 6 (urządzenia techniczne).
8. Instalacja elektryczna. Instalacja elektryczna to kompleksowy system składający się z sieci przewodów rozprowadzających lub łączących ze sobą poszczególne urządzenia w celu zapewnienia dostawy oraz przesyłu energii elektrycznej w budynku. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tej instalacji w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji instalacji przeciwpożarowej po jej ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. W Państwa ocenie zgodnie z KŚT instalacja elektryczna została sklasyfikowane jako kompleksowy środek trwały w grupie 6 (urządzenia techniczne).
9. Instalacja pneumatyczna. Instalacja pneumatyczna to kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. Posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tej instalacji w budynku należy uznać, iż nie jest trwale związana z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na tę instalację urządzeń. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji instalacji pneumatycznej po jej ewentualnym demontażu, instalację należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. W Państwa ocenie zgodnie z KŚT instalacja ta została sklasyfikowana jako kompleksowy środek trwały w grupie 6 (urządzenia techniczne).
10. System wyciągu spalin. System wyciągu spalin to zespół urządzeń służących odprowadzaniu szkodliwych dla zdrowia spalin z budynku. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tej instalacji w budynku należy uznać, iż nie jest ona trwale związana z budynkiem, gdyż można ją odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu wyciągu spalin po jej ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. W Państwa ocenie zgodnie z KŚT system wyciągu spalin został sklasyfikowany jako kompleksowy środek trwały w grupie 6 (urządzenia techniczne).
11. Ładowarka elektryczna dla samochodów elektrycznych. Ładowarka jest zdatna do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowana oraz posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jej zamontowania w budynku należy uznać, iż nie jest ona trwale związana z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. W Państwa ocenie zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych każdą z ładowarek można wyodrębnić jako środek trwały z grupy 4.
12. System video. System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostanie zamontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń. Zgodnie z KŚT System ten stanowi kompleksowy środek trwały z grupy 6 (urządzenia techniczne).
13. Windy oraz dźwigi osobowe i towarowe. W Państwa ocenie zgodnie z KŚT windy oraz dźwigi osobowe i towarowe stanowią środki trwałe zaszeregowane w grupie 6 (urządzenia techniczne). Wyszczególnienie to wyraźnie sugeruje możliwą odrębność ewidencyjną wymienionych urządzeń. Sama winda czy dźwig osobowy/towarowy są urządzeniami kompletnymi, które mogą być wymontowane bez uszczerbku dla budynku oraz tych urządzeń, a następnie zamontowane także w innych budynkach, bez zmiany ich przeznaczenia. Jednocześnie argumentem przemawiającym za wyodrębnieniem przedmiotowych urządzeń jako środków trwałych jest fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące. Zainstalowane w budynku windy oraz dźwigi osobowe i towarowe stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostaną zamontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Mając powyższe na uwadze z punktu widzenia kryteriów techniczno- użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji tych urządzeń po ich ewentualnym demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.
14. System podłogi podniesionej obejmująca m.in. samodzielną konstrukcję podłogi technicznej, modułowej demontowalnej oraz elektryczne puszki podłogowe i wykładzinę. System podłogi podniesionej stanowi zespół elementów wyposażenia zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej został zamontowany. Zespół ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku należy uznać, iż zespół elementów wyposażenia nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku. W Państwa ocenie zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (Dz. U. 2010 nr 242 poz. 1622, dalej jako: Klasyfikacja Środków Trwałych, KŚT) zespół ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane).
15. Oznakowanie zewnętrzne i wewnętrzne dotyczącego firmy Spółki oraz marek sprzedawanych samochodów umieszczone na zewnątrz oraz wewnątrz Budynku. Każdy z tych elementów jest zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej został zamontowany oraz posiada wszystkie cechy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem. Jednocześnie mając na uwadze sposób zamontowania tych elementów w budynku i na budynku należy uznać, iż każdy z nich nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku. W ocenie Spółki zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (Dz. U. 2010 nr 242 poz. 1622, dalej jako: Klasyfikacja Środków Trwałych, KŚT) elementy te można zakwalifikować jako odrębne środki trwałe z grupy 8 (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej nieklasyfikowane). Przykładowo gwiazda obrotowa powinna zostać przyporządkowana do rodzaju 808 - Pozostałe narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane.
16. Drzwi zewnętrzne oraz bramy wjazdowe i garażowe. Przy założeniu, że drzwi oraz bramy są kompletne oraz zdatne do użytku, jest możliwe ich zdemontowanie bez uszczerbku dla drzwi oraz budynku i zamontowanie w innym budynku, mogą one zostać zakwalifikowane jako odrębny środek trwały. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, urządzenia te można zaklasyfikować do grupy 6 podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

Reasumując, wszystkie opisane wyżej składniki majątku mogą zostać uznane za odrębne środki trwałe, ponieważ:

‒zostały wytworzone we własnym zakresie,

‒stanowią własność Wnioskodawcy,

‒są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

‒przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, oraz

‒są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej opis poszczególnych obiektów, w Państwa ocenie, nie powinno budzić wątpliwości ich zakwalifikowanie do odrębnych środków trwałych z punktu widzenia zarówno kryteriów wynikających z przepisów, jak i stanowisk organów podatkowych. Stanowisko Spółki zostało potwierdzone przez organy podatkowe przykładowo w następujących interpretacjach:

interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lutego 2016 roku, sygn. ILPB4/4510-1-570/15-2/DS., w której Organ potwierdził, że środki trwałe analogiczne do przedstawionych przez Spółkę w stanie faktycznym mogą zostać wyodrębnione z budynku: „Z opisu sprawy wynika, że wszystkie wymienione w opisie zdarzenia przyszłego (w pkt od 1 do 54) urządzenia techniczne będą stanowić własność Spółki, zostaną przez nią nabyte oraz będą wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, zaś ich okres używania będzie dłuższy niż rok. Wszystkie wymienione w opisie sprawy składniki majątkowe wraz z ewentualnym okablowaniem będą stanowić kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Urządzenia będą posiadać wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość, zgodnie z przeznaczeniem. Ponadto Spółka sklasyfikowała również te urządzenia w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych. Wobec tego należy zgodzić się ze Spółką, że wszystkie wymienione przez nią we wniosku urządzenia i systemy będą stanowić odrębne środki trwałe.

interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. ILPB1/415-1219/14-2/AG, w której Organ potwierdził, że środki trwałe analogiczne do przedstawionych przez Spółkę w stanie faktycznym mogą zostać wyodrębnione z budynku: „Na podstawie opisu stanu faktycznego, mając na uwadze powyższe objaśnienia przyjęto za Wnioskodawcą, że wskazane urządzenia techniczne stanowią odrębne środki trwałe, spełniają bowiem - opierając się na treści wniosku - przesłanki konieczne dla uznania ich za środki trwałe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazane w opisie składniki majątkowe, stanowiące elementy wyposażenia budynku biurowo-usługowego, podlegać będą zatem amortyzacji, według stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne środki trwałe. Zatem, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne wymienionych w przedstawionym stanie faktycznym urządzeń, w części przypadającej proporcjonalnie do posiadanych udziałów w Spółce, w przypadku gdy urządzenia te zostały ujęte w ewidencji jako osobne środki trwałe i podlegają amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując - wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki majątkowe obejmujące urządzenia techniczne oraz elementy wyposażenia mogą stanowić odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do tej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych - stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek kapitałowych” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych, ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Podatnik, aby móc wybrać ryczałt od dochodów spółek, jest zobowiązany spełnić warunki określone w przepisach o ryczałcie. Dodatkowo przepisy te wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji. Wyłączenie podmiotowe może mieć charakter trwały i wówczas dotyczy podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 1-4 ustawy CIT. Może mieć również charakter czasowy i dotyczyć tych podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 5-6 ustawy CIT.

Z przedstawionego wniosku wynika, że w celu zwiększenia przestrzeni salonu oraz serwisu Spółka prowadzi inwestycję mającą na celu rozbudowę budynku mieszczącego salon samochodowy. W związku z prowadzoną inwestycją w budynku oraz na dachu i ścianach budynku umieszczone zostaną m.in.  składniki majątkowe wymienione w pkt 1-16. Zgodnie z opisem stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, wszystkie obiekty i urządzenia wymienione przez Państwa w punktach 1-16 stanowią własność Spółki i będą wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą przez okres dłuższy niż rok.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy wymienione w stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 16 składniki majątkowe stanowią odrębne pojedyncze lub kompleksowe środki trwałe i jako takie mogą podlegać amortyzacji odrębnie od budynku.

Państwa zdaniem, wymienione w stanie faktycznym przedmiotowego wniosku o interpretację w pozycjach od 1 do 16 składniki majątkowe stanowią odrębne pojedyncze lub kompleksowe środki trwałe i jako takie podlegają odrębnie od budynku amortyzacji zgodnie ze stawką amortyzacji wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

W tym miejscu należy podkreślić, że od 1 stycznia 2022 r. Spółka korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek.

Jak już wspomniano wcześniej, ten sposób opodatkowania uregulowany został w rozdziale 6b ustawy o CIT zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek”, a także w przepisach ogólnych, które są związane z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie (m.in. art. 12 ust. 1 pkt 4e, 5a i 12 oraz ust. 3aa pkt 3, ust. 4 pkt 28, art. 15 ust. 1ab pkt 3, ust. 1ze, art. 16g ust. 22 i art. 16h ust. 3e oraz art. 18aa).

W przypadku podatników, którzy wybrali opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, nowy sposób opodatkowania oznacza odejście od dotychczasowych zasad znanych z ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT

Przepis ten wskazuje, że dla ustalenia podstawy opodatkowania w ryczałcie nie stosuje się innych przepisów ustawy o CIT regulujących analogiczne kwestie, tj. w zakresie ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej, a także podatku od przychodów z budynków czy podatku minimalnego, których rozliczenie jest bezpośrednio związane z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT.

Ten sposób opodatkowania wiąże podstawę opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego.

Przy ocenie prawidłowości kwalifikacji przychodów, kosztów, zysków, strat i innych kategorii rachunkowych uwzględnianych w wyniku finansowym netto, znaczenie mają przyjęte w spółce zasady (polityka) rachunkowości, treść ekonomiczna zdarzeń oraz nadrzędne zasady rachunkowości (m.in. wiarygodności, przewagi treści nad formą, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożności, istotności, ciągłości, kontynuacji działalności oraz indywidualnej wyceny). Podatnik obowiązany jest rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki, stosując przyjęte zasady (politykę) rachunkowości zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości.

Z kolei, jak wynika z art. 28n ust. 3 ustawy o CIT

Następuje zatem kontynuacja przyjętych przez podatnika zasad rachunkowości, np. stawki amortyzacyjne, rozliczanie międzyokresowe kosztów, etc. Kontynuacja operacji gospodarczych następuje według zasad przyjętych w księgach rachunkowych i nie wymaga modyfikacji w okresie opodatkowania ryczałtem, w związku ze zmienioną formą opodatkowania podatkiem dochodowym (Rozdział 5.4 Przewodnika).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, składając wniosek o interpretację indywidualną w uzasadnieniu wniosku przytaczają Państwo m.in. art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 6, art. 16a ust.1, art. 16i ustawy o CIT. Przepisy te są to przepisy ogólne dot. amortyzacji podatkowej, które służą do ustalenia kosztów uzyskania przychodu związanych z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT.

Nie dotyczą zatem ustalania podstawy opodatkowania w ryczałcie od dochodu spółek, która wiąże się z kategoriami prawa bilansowego.

Ww. przepisy nie zawierają się także w przepisach ogólnych, które są związane z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie od dochodów spółek (m.in. art. 12 ust. 1 pkt 4e, 5a i 12 oraz ust. 3aa pkt 3, ust. 4 pkt 28, art. 15 ust. 1ab pkt 3, ust. 1ze, art. 16g ust. 22 i art. 16h ust. 3e oraz art. 18aa). Zatem ww. przepisy dot. amortyzacji podatkowej nie znajdą zastosowania w odniesieniu do podatników opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek.

Ponadto, jak wynika z wniosku na skutek prowadzonej inwestycji polegającej na rozbudowie budynku, składniki majątkowe wymienione w punktach 1-16 zostaną dopiero umieszczone w budynku oraz na jego ścianach i dachu. Zatem Spółka zamierza je dopiero amortyzować wg ustalonych dla nich właściwych stawek amortyzacyjnych w świetle przepisów art. 15 ust. 6 i art. 16a ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe oznacza, że nie następuje kontynuacja przyjętych przez podatnika zasad rachunkowości, o której mowa w art. 28n ust. 3 ustawy o CIT.

Mając powyższe na względzie, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Spółka będzie mogła amortyzować środki trwałe w sposób i na zasadach wskazany w art. 16a ust. 1, art. 16h ust. 1 art. 16i ust. 1 i art. 16k ust. 1 ustawy o CIT, w związku z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, ponieważ ww. przepisy nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie ze względu na fakt, że Spółka korzysta od 1 stycznia 2022 r. z opodatkowania dochodów ryczałtem od dochodów spółek (Estoński CIT).

Podobne stanowisko zostało zajęte przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r.

 Zatem Państwa stanowisko w sprawie należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒Stanu faktycznego, który państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

‒zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyOrdynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2862 ze zm.).