Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.921.2022.1.NM
Możliwość odliczenia podatku od dywidend zapłaconego w państwie źródła.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 30 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia podatku od dywidend zapłaconego w państwie źródła.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Jest Pani osobą fizyczną i posiada Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski, w związku z czym podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”).
Od wielu lat dokonuje Pani inwestycji poprzez nabywanie udziałów i akcji w spółkach zagranicznych, w tym w szczególności niemieckich. Nabycia udziałów i akcji dokonuje Pani za pośrednictwem niemieckiego banku ….
Z uwagi na posiadane udziały i akcje w niemieckich podmiotach, raz w roku otrzymuje Pani dywidendy przysługujące z tego tytułu. Dywidendy te wypłacane są przez bank …. Pomimo, iż bank … ma świadomość, że jest Pani beneficjentem rzeczywistym wypłaconych dywidend, a Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się w Polsce, bank wypłacający dywidendy każdorazowo dokonuje wypłaty przedmiotowych dywidend z potrąceniem podatku według stawki krajowej niemieckiej, tj. 19%.
W związku z powyższym, od wypłaconych Pani dywidend pobierany jest 19% podatek u źródła, tym samym, nie znalazła zastosowania preferencyjna stawka podatku wynikająca z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90; dalej: „UPO PL-DE”), tj. 15% kwoty dywidendy brutto.
Podsumowując, jest Pani beneficjentem rzeczywistym należności oraz zapłaciła Pani w latach poprzednich 19% podatku od dywidendy w państwie źródła, tj. w Niemczech.
Pytanie
Czy od uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend oraz dywidend uzyskanych w przyszłości z tytułu posiadania określonych udziałów i akcji w spółkach zagranicznych, dokonując rozliczenia dochodów w PIT-38 może Pani odliczyć kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą do wysokości 19%, w myśl art. 30a ust. 9 ustawy o PIT?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, od uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend oraz ewentualnie dywidend uzyskanych w przyszłości, z tytułu posiadania określonych udziałów i akcji w spółkach zagranicznych, może odliczyć Pani kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą, w myśl art. 30a ust. 9 ustawy o PIT.
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Jak wynika z cytowanego przepisu, źródłem nieograniczonego obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania podatnika w Polsce. Treść tego obowiązku odnosi się natomiast do całości dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez tego podatnika, tj. zarówno dochodów (przychodów) uzyskiwanych w Polsce, jak i dochodów uzyskiwanych poza granicami Polski.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się przy tym – stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, osobę fizyczną, która:
·posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
·przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania w ramach obowiązku podatkowego. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega.
Na mocy art. 9 ust. 1a ustawy o PIT, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest natomiast nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.
Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawa o PIT przewiduje:
·tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a-2 ustawy oraz stawki podatku określone w skali podatkowej(art. 27 ust. 1ustawy);
·szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów.
Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT. Wśród nich ustawodawca wymienił: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7).
Ogólne wyjaśnienie pojęcia „przychodów” zawarto w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. I tak, przychodami – z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych przez ustawodawcę - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powołanego przepisu, pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.
Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały ponadto uregulowane w art. 12-20 omawianej ustawy.
I tak, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału. Przepis dotyczy przy tym zarówno dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych utworzonych na gruncie prawa polskiego, jak i utworzonych na gruncie prawa innych państw.
Dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegają opodatkowaniu na zasadach szczególnych, określonych w art. 30a ustawy o PIT.
Stosownie do art. 30a ust. 7 ustawy, dochodów (przychodów) tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na tzw. zasadach ogólnych określonych w art. 27 (według skali podatkowej).
Na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, od dochodów (przychodów) uzyskanych z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.
W przypadku dywidendy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30a ust. 6 ustawy o PIT).
Należy przy tym wskazać, że co do zasady zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT jest pobierany przez płatnika (art. 41 ust. 1 i 4 ustawy).
Jeżeli jednak podatek ten nie został pobrany przez płatnika, to zgodnie z regulacją art. 45 ust. 3b ustawy o PIT – podatnik wykazuje należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a.
Jednocześnie, stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy o PIT podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. podatnicy o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce), uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 4 (m.in. dywidendy ze spółek z siedzibą w państwie innym niż Polska), od zryczałtowanego podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) zgodnie z ust. 1, odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 4, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a (art.30a ust. 11 ustawy o PIT).
Z kolei art. 30a ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pod warunkiem udowodnienia kraju rezydencji podatkowej. To oznacza, że jeśli podmiot polski wypłaca dywidendę osobie zamieszkałej, np. w Niemczech, i ta osoba przedstawiła certyfikat rezydencji, to ten podmiot pobiera podatek od dywidendy określony w umowie, czyli 15% a nie 19%, jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Stosowanie prymatu umowy nad przepisem krajowym w tym przypadku dotyczy zatem tylko zasad ustalania właściwego podatku od dywidendy wypłacanej przez spółkę polską osobie zamieszkałej, np. w Niemczech. Natomiast nie stosuje się tej zasady w przypadku rozliczania dywidend uzyskanych, np. w Niemczech przez podmiot zamieszkały w Polsce objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, bo ten podmiot wszystkie uzyskane w kraju i za granicą dywidendy musi rozliczyć według przepisów krajowych, czyli zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.
W Pani przypadku przepisy UPO PL-DE mogły mieć zastosowanie na etapie pobierania podatku w Niemczech od dywidendy uzyskanej od spółki niemieckiej, oczywiście pod warunkiem przedstawienia wypłacającemu dywidendę certyfikatu rezydencji, brak udowodnienia kraju rezydencji powoduje pobór podatku u źródła według prawa kraju źródła wypłaty dywidendy.
Przepisy UPO PL-DE nie mają zatem zastosowania na etapie ustalania przez polskiego podatnika o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce podatku w Polsce należnego od dywidend uzyskanych za granicą, bo ten ustala się wg przepisów polskich. Podobnie jest z prawem do odliczenia podatku zapłaconego za granicą, w tej materii obowiązuje Panią przepis art. 30a ust. 9 ustawy o PIT.
Zwrócić bowiem należy uwagę, że w art. 30a ust. 2 ustawy o PIT zapisano, że tylko przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie ma tu mowy o stosowaniu przepisów umowy również w przypadku ust. 9 tego artykułu. Ten przepis stosujemy do podatnika objętego w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym rozliczającego w Polsce dywidendy uzyskane za granicą i to bez względu na to, jaki podatek został pobrany u źródła (czy wg stawki z umowy, czy też nie). Nie ma w tej materii żadnego odniesienia do umowy dwustronnej.
W opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym wskazała Pani, że uzyskuje i będzie uzyskiwała w przyszłości dywidendy ze spółek mających siedzibę poza granicami Polski, tj. m.in. w Niemczech. Jest Pani podatnikiem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, a więc zgodnie z ustawą o PIT, Pani przychody z dywidend wypłacanych w związku z posiadaniem udziałów i akcji w spółkach zagranicznych podlegały i podlegać będą opodatkowaniu w Polsce na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.
Jednocześnie, stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy o PIT, przysługiwało i przysługuje Pani prawo do odliczenia od zryczałtowanego podatku od dywidendy zagranicznej obliczonej zgodnie z ust. 1 kwoty równej podatkowi zapłaconemu od tej dywidendy w państwie źródła (w analizowanym przypadku dywidendy z Niemiec są opodatkowane na gruncie wewnętrznych przepisów 19% stawką podatku).
Możliwość zastosowania wprost art. 30a ust. 9 ustawy o PIT i odliczenia podatku realnie zapłaconego za granicą do wysokości 19%, niezależnie od wskazania takiej możliwości w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania lub jej braku, potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 5 lipca 2022 r., sygn. akt I SA/Gd 290/22. W wyroku tym Sąd wskazał, że: „przepis art. 30a ust. 9 ustawy o PIT, który nie zawiera żadnych odniesień do umowy dwustronnej jest jednoznaczny i pozwala podatnikowi na odliczenie od podatku należnego w Polsce od dywidendy uzyskanej za granicą, podatku zapłaconego u źródła, jednakże odliczenie to nie może przekraczać kwoty podatku obliczonego od tej dywidendy przy zastosowaniu stawki 19% i nie ma żadnej podstawy prawnej do ograniczania tego odliczenia do wysokości podatku należnego od tej dywidendy u źródła wynikającego z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania”.
Biorąc pod uwagę powyższe, w Pani ocenie przepis art. 30a ust. 9 ustawy o PIT jest jednoznaczny i pozwala podatnikowi na odliczenie od podatku należnego w Polsce od dywidendy uzyskanej za granicą, podatku zapłaconego za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekraczać kwoty podatku obliczonego od tej dywidendy przy zastosowaniu stawki 19% i nie ma żadnej podstawy prawnej do ograniczania tego odliczenia do wysokości podatku należnego od tej dywidendy u źródła wynikającego z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym od uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend oraz ewentualnie dywidend uzyskanych w przyszłości, z tytułu posiadania określonych udziałów i akcji w spółkach zagranicznych, może Pani odliczyć kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą, w myśl art. 30a ust. 9 ustawy o PIT, jednakże odliczenie to nie może przekraczać kwoty podatku obliczonego od tej dywidendy przy zastosowaniu stawki 19%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Jak wynika z cytowanego przepisu, źródłem nieograniczonego obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania podatnika w Polsce. Treść tego obowiązku odnosi się natomiast do całości dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez tego podatnika, tj. zarówno dochodów (przychodów) uzyskiwanych w Polsce, jak i zagranicznych.
Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się przy tym –– osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają pierwszeństwo przed polskim wewnętrznym prawem podatkowym.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepis ten wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania w ramach obowiązku podatkowego. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega.
Na mocy art. 9 ust. 1a ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawa przewiduje:
- tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a - 2 ustawy oraz stawki podatku określone w skali podatkowej (art. 27 ust. 1 ustawy);
- szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów.
Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wśród nich w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy ustawodawca wymienił:
Kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c .
Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
a)dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
b)oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
c)podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
d)wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.
Przepis dotyczy przy tym zarówno dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych utworzonych na gruncie prawa polskiego, jak i utworzonych na gruncie prawa innych państw.
Dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegają opodatkowaniu na zasadach szczególnych, określonych w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 30a ust. 7 ustawy:
Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1 nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na tzw. zasadach ogólnych określonych w art. 27.
I tak, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy:
Od dochodów (przychodów) uzyskanych z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.
Na mocy art. 30a ust. 2 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Należy przy tym wskazać, że co do zasady zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest pobierany przez płatnika co wynika z treści art. 41 ust. 1 i ust. 4 ustawy.
Jeżeli jednak podatek ten nie został pobrany przez płatnika, to – zgodnie z regulacją art. 45 ust. 3b ustawy – podatnik wykazuje należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a.
Jednocześnie, stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 (podatnicy o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce), uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5 (m.in. dywidendy ze spółek z siedzibą w państwie innym niż Polska), od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
Podatnicy o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, którzy uzyskują poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody m.in. z dywidend ze spółek z siedzibą w państwie innym niż Polska, od zryczałtowanego podatku obliczonego wg art. 30a ust. 1 od tych dywidend, odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
W myśl art. 30a ust. 11 ustawy:
Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.
Zgodnie z omawianą ustawą – Pani przychody z dywidend podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy.
W przypadku dywidend z zagranicznych spółek ocena skutków podatkowych powinna uwzględniać odpowiednią umowę o uniknięciu podwójnego opodatkowania podpisaną między Polską a krajem, w którym ma siedzibę spółka wypłacająca dywidendę.
W przypadku dywidendy ze spółki niemieckiej będzie to Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).
Ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo stosowania przed przepisami ustawy, a więc może modyfikować sposób opodatkowania wynikający z przepisów krajowych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania
Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. Umowy:
Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
a)5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent;
b)15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
Natomiast w myśl art. 10 ust. 4 ww. Umowy:
Postanowień ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie maja zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Dywidenda uzyskana przez polskiego rezydenta podatkowego z Niemiec – zgodnie z przepisami Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami, które są nadrzędne w stosunku do wewnętrznych przepisów podatkowych danego państwa – podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Niemczech jednakże kwota podatku w Niemczech nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.
W przypadku dywidendy z Niemiec Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje, że dywidendy uzyskiwane przez Panią z Niemiec mogą być opodatkowane w Polsce i mogą być opodatkowane w Niemczech, przy czym podatek ustalony w Niemczech nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.
Wątpliwości Pani dotyczą czy od uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend, może odliczyć od podatku należnego od tych dywidend w Polsce kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą do wysokości 19%, w myśl art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też odliczeniu podlega tylko kwota podatku jaka powinna zostać zapłacona zgodnie z przepisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Rozwijając kwestie wysokości odliczenia, o którym mowa w zacytowanym wcześniej art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy podkreślić, że w tym przepisie ustawodawca wskazał, iż odliczeniu podlega kwota równa podatkowi zapłaconemu za granicą.
Przepisy prawa podatkowego, w tym te dotyczące odliczeń zakładają, że podatnicy prawidłowo realizują swoje zobowiązania podatkowe. Zatem w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania (która ma pierwszeństwo przed wewnętrznym prawem podatkowym danego państwa) wskazuje jako stawkę opodatkowania 15% kwoty dywidendy brutto uznaje się, że taka kwota powinna zostać uiszczona.
W sytuacji, gdy rezydent polski zapłacił za granicą więcej podatku niż wynika z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (np. 30% zamiast 15%) to odliczyć może tylko taką wysokość podatku, jaka wynika z umowy i jest prawidłowa czyli 15%.
W przypadku, gdy polski rezydent podatkowy zapłaci za granicą podatek w wyższej wysokości niż przewidują to przepisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania to o ewentualny zwrot nadpłaty należy ubiegać się za granicą i zgodnie z tamtejszymi przepisami.
Przychody z tytułu dywidend podlegają w Polsce opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem. Od zryczałtowanego podatku obliczonego w Polsce, odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli w odniesieniu do Niemiec 15% kwoty dywidendy brutto.
Zatem, od uzyskanych przez Panią poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend oraz dywidend uzyskanych w przyszłości z tytułu posiadania określonych udziałów i akcji w spółkach zagranicznych, dokonując rozliczenia dochodów w PIT-38 może Pani odliczyć kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W związku z powyższym, stanowisko Pani należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right