Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.801.2022.2.KO
W zakresie - zaistniałego stanu faktycznego: - w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego, - w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartość dochodów uzyskanych z krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci, jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, - zdarzenia przyszłego: - w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z tytułu najmu tj. najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego:
- zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego,
- nieprawidłowe w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci, jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości,
- zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- nieprawidłowew zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z tytułu najmu tj. najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 października 2022 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie
- zaistniałego stanu faktycznego:
- w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego,
- w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartość dochodów uzyskanych z krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci, jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości,
- zdarzenia przyszłego:
- w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z tytułu najmu tj. najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Pismem z 29 grudnia 2022 r. uzupełniono wniosek w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Stan faktyczny
Sąd, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z uwagi na to, iż łączna wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Celem udokumentowania, zgodnie z art. 109 ust. 1 powołanej ustawy, każdorazowa sprzedaż podlega ewidencji. Do chwili obecnej Sąd uzyskiwał dochody:
- ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego (zarówno tych, dla których dokonywano odpisów amortyzacyjnych metodą liniową tj. środków trwałych o wartości 10 000 zł i wyższej, jak również tych co do których naliczano odpisy amortyzacyjne w sposób uproszczony – jednorazowo w 100% w miesiącu przyjęcia do użytkowania przez spisanie w koszty tj. środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł),
- z krótkoterminowego najmu czterech pokoi gościnnych znajdujących się w budynku Sądu, na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci,
- z tytułu refundacji poniesionych uprzednio wydatków - refakturowanie opłat za zużytą energię elektryczną, cieplną, wodę, odprowadzenie ścieków a także podatku od nieruchomości, należności z tyt. trwałego zarządu, składki z tyt. ubezpieczenia nieruchomości (na podstawie umów użyczenia nieruchomości lub ich części zawartych z Sądem Okręgowym w …, Zakładem Karnym w … oraz Gminą Miasta …).
Zdarzenie przyszłe
Sąd przewiduje uzyskanie, poza dotychczasowymi, dodatkowych dochodów z tytułu najmu, jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu. Planuje się, iż wynajmujący będzie opłacał czynsz z tytułu najmu, który w ciągu roku nie przekroczy około 40.000 zł, a także, że zobowiązany będzie do pokrywania kosztów zużycia energii energetycznej, cieplnej, wody i odprowadzenia ścieków.
Pismem z 29 grudnia 2022 r. uzupełniono opis sprawy następująco:
Ad. 1a
Sprzedawane zbędne oraz zużyte składniki majątku trwałego na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez Sąd do środków trwałych podlegających amortyzacji. Do składników majątku o wartości 10.000 zł i wyższej odpisy amortyzacyjne naliczane są metodą liniową, a do składników o wartości niższej niż 10.000 zł odpisy amortyzacyjne dokonywane są w sposób uproszczony, tj. jednorazowo w 100%, w miesiącu przyjęcia ich do użytkowania poprzez spisanie w koszty. Takie same metody będą znajdowały zastosowanie w latach kolejnych.
Ad. 1b
Do świadczonej przez Sąd usługi krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych odnosi się, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), symbol 55.90.19.
Ad. 1c
W 2022 roku Sąd z tytułu refundacji poniesionych wydatków dotyczących energii elektrycznej, wody i ścieków, składki z tytułu ubezpieczenia nieruchomości, podatku od nieruchomości i trwałego zarządu uzyska wpływ około 172.000 zł, co stanowi 1,18% ogólnej sumy dochodów związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, czyli kwoty około 14.582.000 zł.
Przewiduje się, iż w kolejnych latach Sąd będzie uzyskiwał wyłącznie wpływy z tytułu refundacji poniesionych wydatków związanych z opłaceniem energii elektrycznej, cieplnej, wody i ścieków od firmy wynajmującej jedno z pomieszczeń w budynku Sądu z przeznaczeniem na bufet.
Nie przewiduje się natomiast dochodów z tytułu refundacji podatku od nieruchomości, trwałego zarządu, składki z tytułu ubezpieczenia nieruchomości, co jest związane z tym, iż z dniem 1 stycznia 2023 r. trwały zarząd nieruchomości przy ul. …, którym dotychczas Sąd Rejonowy w … zarządzał i oddawał w użyczenie, został decyzją administracyjną przeniesiony na rzecz Sądu Okręgowego w …. W związku z tym umowa użyczenia nie będzie już obowiązywać i nie będzie podstaw do obciążeń. Procentowy udział dochodów uzyskiwanych z tytułu refundacji wydatków do ogólnej sumy dochodów związanych z podstawową działalnością w przyszłym roku z pewnością będzie znacznie niższy od zakładanego na bieżący rok, czyli niższy niż 1,18%.
Ad. 1d
Przedmiotem użyczenia (do 31.12.2022 r.) na rzecz Sądu Okręgowego w … jest budynek przy ul. …, w którym mieszczą się pomieszczenia biurowe, sale rozpraw oraz pomieszczenia archiwum i wykorzystywany jest przez biorącego w użyczenie do prowadzenia podstawowej działalności jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Zakład Karny w … korzysta z wydzielonego korytarza w budynku przy ul. …, który służy do przeprowadzania konwojowanych osób osadzonych. Gmina Miasta … obciążana była kosztami energii elektrycznej i cieplnej w nieużytkowanych w tym czasie pomieszczeniach w budynku przy ul. …, po formalnym przekazaniu Gminie przez Sąd budynku, w związku z przedłużającą się procedurą przepisania liczników.
Ad. 1e
Umowy podpisane przez Sąd z biorącymi w użyczenie zawierają zapisy o rodzaju kosztów podlegających refundacji na rzecz Sądu a także o sposobie ich rozliczenia.
Ad. 1f
Biorący w użyczenie obciążani są wyłącznie kosztami mediów bez doliczania dodatkowej marży.
Ad. 1g
Biorący w użyczenie mają wpływ jedynie na wielkość zużytych mediów, tj. energii elektrycznej, wody i ścieków, za które obciążani są zgodnie ze wskazaniami liczników. Na pozostałe koszty tj. podatku od nieruchomości, trwałego zarządu oraz składki z tytułu ubezpieczenia nieruchomości nie mają wpływu gdyż ustalane są one w drodze decyzji administracyjnych lub polisy ubezpieczeniowej.
Ad. 1h
Biorący w użyczenie obciążani są wyłącznie kosztami podatku od nieruchomości i trwałego zarządu bez doliczania dodatkowej marży
Pytania
Odnośnie stanu faktycznego:
Czy słusznie Sąd wyłącza z limitu sprzedaży wartość dochodów uzyskanych:
- ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego (zarówno tych, dla których dokonywano odpisów amortyzacyjnych metodą liniową tj. środków trwałych o wartości 10 000 zł i wyższej, jak również tych co do których naliczano odpisy amortyzacyjne w sposób uproszczony - jednorazowo w 100% w miesiącu przyjęcia do użytkowania przez spisanie w koszty tj. środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł) - zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.),
- z krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych znajdujących się w budynku Sądu, na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci, jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, co potwierdza odsetek wartości uzyskiwanych dochodów rocznych z najmu (około 17 000 zł) do wartości dochodów ogółem (około 14 582 000 zł) - zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.).
Odnośnie zdarzenia przyszłego:
Czy słusznie Sąd zamierza wyłączać z limitu sprzedaży łączną wartość dochodów uzyskanych z tytułu najmu tj. najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, czego potwierdzeniem będzie odsetek planowanych dochodów z najmu 15 000 zł do planowanych dochodów ogółem 14 956 000 zł - zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.).
Państwa stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 29 grudnia 2022 r.
Zgodnie z art.113 ust. 1, ust. 2 pkt 2 a oraz ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) nie podlegają wliczaniu do rocznego limitu wartości sprzedaży dochody uzyskiwane:
- ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego (zarówno tych, dla których dokonywano odpisów amortyzacyjnych metodą liniową tj. środków trwałych o wartości 10.000 zł i wyższej, jak również tych co do których naliczano odpisy amortyzacyjne w sposób uproszczony - jednorazowo w 100% w miesiącu przyjęcia do użytkowania przez spisanie w koszty tj. środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł),
- z krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych znajdujących się w budynku Sądu, na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci oraz innych osób jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości,
- najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku dotyczące:
- zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych ze sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego,
- nieprawidłowe w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci, jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości,
- zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- nieprawidłowew zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z tytułu najmu tj. najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy,
zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 113 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 ustawy,
do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy,
jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy,
zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Z opisu sprawy wynika, że sprzedawane zbędne oraz zużyte składniki majątku trwałego na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez Państwa do środków trwałych podlegających amortyzacji. Do składników majątku o wartości 10.000 zł i wyższej odpisy amortyzacyjne naliczane są metodą liniową, a do składników o wartości niższej niż 10.000 zł odpisy amortyzacyjne dokonywane są w sposób uproszczony, tj. jednorazowo w 100%, w miesiącu przyjęcia ich do użytkowania poprzez spisanie w koszty.
Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii czy prawidłowo wyłączają Państwo z limitu sprzedaży wartość dochodów uzyskanych ze sprzedaży ww. zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego.
Jak już wyżej wskazano do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że postępują Państwo prawidłowo nie wliczając do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, sprzedaży zbędnych lub zużytych składników majątku trwałego, które są przez Państwa na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy.
Stanowisko Państwa w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Z opisu sprawy wynika, że podstawową działalnością Państwa jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości. Ponadto przedmiotem usług jest krótkoterminowy najem czterech pokoi gościnnych znajdujących się w budynku Sądu, na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci. Do świadczonej przez Państwa usługi krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych odnosi się, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), symbol 55.90.19.
Ponadto przewidują Państwo uzyskanie, poza dotychczasowymi, dodatkowych dochodów z tytułu najmu, jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu.
Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii wliczania do rocznego limitu wartości sprzedaży dochodów uzyskiwanych z:
- krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych znajdujących się w budynku Sądu, na rzecz pracowników, emerytów i rencistów resortu sprawiedliwości oraz osób pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i ich dzieci,
- zamierzonego najmu, jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu, pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu,
jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy nie bierze się pod uwagę m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy,
zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561);
Natomiast stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy,
dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138 i ust. 4.
W poz. 47 w załączniku 3 „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” wymieniono PKWiU 55 - Usługi związane z zakwaterowaniem.
Art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, że
w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Z kolei art. 82 ust. 3 ustawy stanowi, że
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:
1) specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
2) przebieg realizacji budżetu państwa;
3) potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
4) przepisy Unii Europejskiej.
Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.),
zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, świadczone na rzecz:
a) jednostek samorządu terytorialnego i ich związków,
b) samorządowych jednostek organizacyjnych,
c) jednoosobowych spółek samorządu terytorialnego niebędących społecznymi agencjami najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807)
- wyłącznie w celu wynajmu lub dzierżawy na rzecz osób fizycznych na ich własne cele mieszkaniowe.
W związku z powyższym świadczone przez Państwa usługi
- krótkoterminowego najmu pokoi gościnnych klasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem 55.90.19,
- najmu jednego wydzielonego na parterze budynku Sądu pomieszczenia firmie zewnętrznej prowadzącej działalność gospodarczą na uruchomienie w nim bufetu
nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.
Na podstawie art. 288 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.),
1. Kwota rocznego obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 284, obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:
a) wartość dostaw towarów i świadczenia usług w zakresie, w jakim byłyby one opodatkowane, gdyby zostały dokonane przez podatnika nieobjętego zwolnieniem;
b) wartość transakcji zwolnionych, z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie, zgodnie z art. 98 ust. 2 lub art. 105a;
c) wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146–149 oraz art. 151, 152 i 153;
d) wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 138, gdy zastosowanie ma zwolnienie przewidziane w tym artykule;
e) wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b)–g), oraz usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.
2. Zbycia materialnych lub niematerialnych dóbr inwestycyjnych podatnika nie uwzględnia się do celów obliczania obrotu, o którym mowa w ust. 1.
Zatem Dyrektywa 2006/112/WE w art. 288 pkt 1 lit. e stanowi, że kwota obrotu obejmuje wartość transakcji związanych z nieruchomościami.
Zauważyć należy, że Dyrektywa 2006/112/WE najem i dzierżawę nieruchomości traktuje jako transakcje. Wynika to chociażby z treści art. 135 lit. l Dyrektywy, dotyczącego zwolnienia od podatku określonych transakcji, który jako transakcje zwolnione wymienia dzierżawę i najem nieruchomości.
Według internetowego wielkiego słownika języka polskiego (strona internetowa https://wsjp.pl/szukaj/podstawowe/wyniki?szukaj=transakcja) transakcja to czynność lub zespół czynności prowadzący lub mający doprowadzić do kupna albo sprzedaży jakichś towarów.
Wskazać także należy, że ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia charakter „pomocniczy”. W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych.
Według internetowego słownika synonimów (strona internetowa - http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa „pomocniczy” są pojęcia: „pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający”.
Przepisy unijnej dyrektywy w zakresie VAT posługują się określeniem „incidental transactions” w ramach odpowiedniego przepisu, co na język polski może być tłumaczone jako „transakcje incydentalne/uboczne”. Termin „incydentalny” wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym „mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko”, natomiast termin „uboczny” oznacza „dotyczący czegoś pośrednio, mniej istotny lub dodatkowy”. Transakcje o charakterze „incydentalnym” oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie „incydentalności” odnosi się więc nie tyle do samej częstotliwości występowania danego zdarzenia, co raczej do jego poboczności względem zasadniczej działalności podatnika.
Także w wersji francuskiej omawianej VI Dyrektywy użyto określenia „accessoire”, a w wersji niemieckiej „Hilfsumsaetze”, co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania „transakcje sporadyczne” i określa omawiane czynności jako „transakcje pomocnicze”.
Transakcje pomocnicze zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić, czy dana czynność może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze.
Zatem, aby ocenić, czy świadczona usługa ma charakter „pomocniczy”, należy wziąć pod uwagę to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.
Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie najem pokoi gościnnych i pomieszczenia firmie zewnętrznej, których są Państwo właścicielem jest przedmiotem odrębnej działalności Państwa od działalności jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości, a więc nie ma charakteru transakcji pomocniczej do działalności Państwa dotyczącej sprawowania wymiaru sprawiedliwości. Obie sfery działalności są od siebie niezależne i są na tyle odrębne, że można wskazać, że działalność Państwa polegająca na sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości jest zasadniczą działalnością Sądu. Natomiast najem pokoi gościnnych i pomieszczenia firmie zewnętrznej to transakcje w zakresie odrębnego rodzaju (przedmiotu) wykonywanej przez Państwa działalności, gdyż w przypadku zrezygnowania z najmu będą mogli Państwo nadal prowadzić działalność polegającą na sprawowanie wymiaru sprawiedliwości bez jakichkolwiek przeszkód.
Zatem - w analizowanej sprawie - z uwagi na treść art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy – Państwo są zobowiązani wliczać wynagrodzenie z tytułu usługi najmu pokoi gościnnych i pomieszczenia firmie zewnętrznej do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż świadczenie usługi najmu ww. pokoi i pomieszczenia nie jest zwolnione od podatku oraz stanowi „transakcję związaną z nieruchomością” i nie ma charakteru transakcji pomocniczej.
Stanowisko Państwa w ww. części jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Ocena stanowiska Państwa dotycząca:
- zaistniałego stanu faktycznego w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z tytułu refundacji poniesionych uprzednio wydatków - refakturowanie wydatków związanych z opłaceniem podatku od nieruchomości, należności z tytułu trwałego zarządu i składki z tyt. ubezpieczenia nieruchomości,
- zdarzenia przyszłego w zakresie wyłączenia z limitu sprzedaży wartości dochodów uzyskanych z tytułu najmu tj. najmu czterech pokoi gościnnych jako dochodów o charakterze transakcji pomocniczych nie związanych z podstawową działalnością jaką jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości
zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right