Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.816.2022.1.MF

Dotyczy ustalenia, czy: - w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w postaci Centrum, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem; - nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w postaci Centrum, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem;

- nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest spółką należąca do włoskiej grupy B zajmującą się (…).

W związku z prowadzoną działalnością Spółka rozpoczęła realizację projektu, w ramach którego wybudowano centrum usług wspólnych i badawczo-rozwojowe na potrzeby branży logistycznej (dalej: „Centrum”) oraz na który otrzymała dotację Ministerstwa Gospodarki w ramach umowy o dofinansowanie na projekt (dalej: „Umowa”) (dalej łącznie: „Projekt”). Centrum zostało sfinansowane środkami z Umowy w wysokości ok. (…)% wartości całej inwestycji. Dnia (…) Spółka zakończyła realizację inwestycji i przekazała Centrum do użytku.

Otrzymane dofinansowanie ujęto jako przychód podatkowy wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. ustawy o CIT w momencie otrzymania środków z Umowy.

Centrum powstałe w ramach Projektu zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i rozpoczęto jego amortyzację dla celów podatkowych. Wartość początkowa Centrum została ustalona na zasadach ogólnych, tj. w oparciu o kwotę wydatków poniesionych na ich nabycie lub wytworzenie, bez pomniejszenia tej wartości o kwotę uzyskanej dotacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka zaliczała do kosztów uzyskania przychodu wyłącznie tę część odpisów amortyzacyjnych, która odpowiadała proporcji, w jakiej wydatki na nabycie lub wytworzenie środka trwałego w postaci Centrum zostały sfinansowane ze środków własnych Spółki (tj. odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych w części sfinansowanej dotacją klasyfikowane były przez Spółkę jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu).

Pod względem bilansowym wartość otrzymanej dotacji ujęta została na koncie rozliczeń międzyokresowych przychodów, a następnie była rozliczana na konto pozostałych przychodów operacyjnych równolegle do odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca w dniu (…) 2022 r., sprzedał Centrum innej spółce (podmiotowi niepowiązanemu). Sprzedaż została udokumentowana fakturą wystawioną przez Spółkę.

Pytania

 1. Czy prawidłowo Spółka uważa, że w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w postaci Centrum, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem?

 2. Czy prawidłowo Spółka uważa, że nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

 1. Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w postaci Centrum, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją otrzymaną w ramach Umowy kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość Centrum bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

 2. Zdaniem Wnioskodawcy, nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach Umowy, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w postaci Centrum zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanych powyżej przepisów wynika zatem, że kosztem uzyskania przychodu nie są odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Centrum w części, która została zwrócona Spółce w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca zgadza się z takim obowiązkiem wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części sfinansowanej dotacją. Jednakże powyższe przepisy nie określają, że otrzymana dotacja wpływa na ustalenie wartości początkowej środka trwałego w postaci Centrum.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego Centrum, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

 a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

 b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

 c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z brzmieniem wskazanego przepisu, koszty uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży środka trwałego stanowią wydatki poniesione na ich nabycie lub wytworzenie (które zarazem składają się na wartość początkową środka trwałego), pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, przy czym w kalkulacji należy uwzględnić zarówno odpisy amortyzacyjne stanowiące, jak i niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Powołana wyżej regulacja stanowi wyłączną podstawę do ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży środków trwałych. Z tego względu, bez znaczenia dla ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodu pozostaje fakt, że część wydatków na nabycie lub wytworzenie środka trwałego została sfinansowana dotacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynym skutkiem zastosowania wspomnianego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT jest obowiązek wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części, w jakiej wartość początkowa środka trwałego została sfinansowana dotacją. Jednocześnie, przepis ten nie ogranicza prawa do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży środka trwałego, który to koszt ustalany jest jako różnica pomiędzy wartością początkową środka a kwotą dokonanych do dnia jego sprzedaży odpisów amortyzacyjnych (zgodnie z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). W szczególności, brak jest podstaw prawnych, aby w oparciu o przepisy ww. ustawy pomniejszyć koszt uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży środka trwałego o tę część niezamortyzowanej wartości początkowej tego środka, która została sfinansowana dotacją.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji (zwolnionej od podatku dochodowego od osób prawnych), jest wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego wytworzenie (niezależnie od źródła ich finansowania, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2), pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Bez znaczenia w tym momencie jest sposób sfinansowania wytworzenia tego środka trwałego. Tym samym, kosztem uzyskania przychodów jest „cała” niezamortyzowana wartość środka trwałego (również w części sfinansowanej dotacją).

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku zbycia środka trwałego kosztem uzyskania przychodów jest cała niezamortyzowana wartość środka trwałego (również w części sfinansowanej dotacją zwolnioną z podatku dochodowego od osób prawnych) było wielokrotnie potwierdzane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in. w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.517.2021.1.JKU;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 października 2020 r., Znak: 0115-KDIT3.4011.488.2020.2.KR;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.542.2019.1.AB;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 czerwca 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.275.2019.1.AR;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.284.2018.1.SG;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2018 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.109.2018.2.DS;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.352.2017.1.ZK;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.458.2017.3.AN;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 września 2016 r., Znak: IBPB-1-1-4510-243/16-2/ZK;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 grudnia 2015 r., Znak: IBPB-1-3/4510-435/15/APO;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 lipca 2015 r., Znak: IPTPB3/4510-150/15-4/PM.

Podsumowując, Spółka uważa, że kosztem uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą środków trwałych (Centrum) będzie różnica między ich wartością początkową, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Nie ma znaczenia to, że środki trwałe częściowo zostały sfinansowane środkami z dotacji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach Projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Katalog tych przysporzeń nie jest katalogiem zamkniętym, o czym świadczy użyty w treści tego przepisu zwrot „w szczególności”. Taka konstrukcja art. 12 ust. 1-3 ustawy o CIT, przy jednoczesnym braku definicji legalnej przedmiotowego pojęcia, prowadzi do wniosku, że wystąpienie okoliczności innych niż wymienione w art. 12 ust. 1-3 ustawy o CIT, których następstwem jest trwałe przysporzenie w majątku podatnika, wiąże się także z powstaniem przychodu. I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc o zaliczaniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel. W związku z powyższym, otrzymane dofinansowanie w ramach projektu unijnego stanowiło przychód podatkowy Spółki w dacie jej otrzymania (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Jednocześnie przychód z tytułu otrzymanego dofinansowania korzystał ze zwolnienia z opodatkowania, zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 217, dalej: „ustawa o rachunkowości”), środki pieniężne otrzymane tytułem dotacji na zakup lub wytworzenie środka trwałego kwalifikuje się do rozliczeń międzyokresowych przychodów. Następnie kwota ta stopniowo zwiększa pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tego środka trwałego. W przypadku sprzedaży środka trwałego, pozostałą, nierozliczoną kwotę widniejącą na rozliczeniach międzyokresowych przychodów, zalicza się do pozostałych przychodów operacyjnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, iż otrzymane przez Spółkę dofinansowanie w ramach projektu zostało zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów. Następnie kwota otrzymanego dofinansowania stopniowo zwiększała pozostałe przychody operacyjne równoległe do dokonanych odpisów amortyzacyjnych i nie stanowiła przychodu do opodatkowania. Dlatego też należy stwierdzić, iż zarówno sprzedaż nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, których wytworzenie zostało sfinansowane częściowo za środki otrzymane w ramach Projektu, jak i ich całkowita amortyzacja w Spółce, będzie wiązać się z zaliczeniem tej samej wartości (księgowo) do pozostałych przychodów operacyjnych. Jedyną różnicą jest fakt, iż w przypadku pełnej amortyzacji środków trwałych, sfinansowanych częściowo za środki otrzymane w ramach projektu, zaliczenie tej wartości do pozostałych przychodów operacyjnych będzie rozłożone w czasie. Natomiast w przypadku sprzedaży wartość ta zostanie zaliczona jednorazowo do pozostałych przychodów operacyjnych. W konsekwencji, należ zauważyć, iż w związku ze sprzedażą środka trwałego w postaci Centrum samo przeksięgowanie nierozliczonej części dofinansowania otrzymanego na jego wytworzenie/zakup w ramach Projektu z rozliczeń międzyokresowych przychodów w pozostałe przychody operacyjne Spółki nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki, gdyż będzie jedynie przesunięciem (przeksięgowaniem) części środków w obrębie prowadzonej ewidencji księgowej przez Spółkę.

W zakresie otrzymanego dofinansowania przychód podatkowy został rozpoznany w związku z otrzymaniem dofinansowania (jako przychód zwolniony), dlatego też księgowe rozliczenie dotacji nie powoduje ponownego rozpoznania przychodu podatkowego. Do powstania przysporzenia majątkowego po stronie Spółki doszło bowiem w momencie otrzymania dofinansowania, a nie w momencie jego wydatkowania, czy też w momencie sprzedaży środków trwałych, których nabycie było związane z otrzymanym dofinansowaniem w ramach Projektu. W konsekwencji, nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach Projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Kwestia powyższa została potwierdzona w Interpretacji podatkowej przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in. w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.517.2021.1.JKU;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.560.2019.1.AB;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 października 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-983/12/JD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Jednocześnie zaznaczyć należy, że stosownie do zadanych pytań (wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku), w kontekście opisanego zdarzenia przyszłego, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ww. kwestia dotycząca ustalenia, czy

- w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w postaci Centrum, którego wytworzenie częściowo zostało sfinansowane dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem;

- nierozliczona wartość dofinansowania otrzymanego w ramach projektu, która w związku ze sprzedażą nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych zostanie wyksięgowana z rozliczeń międzyokresowych przychodów i zaliczona do pozostałych przychodów operacyjnych, nie będzie stanowić po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, przedmiotem niniejszej interpretacji nie była oceny, czy przychód z tytułu otrzymanej dotacji podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.). Stwierdzenie o zwolnieniu dotacji z opodatkowania stanowi element opisu zdarzenia przyszłego. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była również ocena stanowiska Wnioskodawcy objętego przepisami ustawy o rachunkowości, bowiem przepisy tej ustawy nie są przepisami prawa podatkowego i nie podlegają interpretacji indywidualnej w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Na marginesie należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2022 r. uległo zmianie brzmienie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem tego przepisu

Powyższa okoliczność pozostaje jednak bez wpływu na ocenę istoty przedstawionego stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.