Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.897.2022.1.JSZ

Brak obowiązku uwzględnienia w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wartości usług świadczonych poza terytorium kraju oraz rejestracja jako czynny podatnik VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 13 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku uwzględnienia w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wartości usług świadczonych poza terytorium kraju oraz rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

... [dalej: Wnioskodawca] jest osobą fizyczną, prowadzącą w Polsce (począwszy od 1 kwietnia 2016 r.) działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych pomocniczych. Ewidencja prowadzona jest w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi budowlane pomocnicze świadczone są w Belgii i w Polsce.

Zagraniczny nabywca usług Wnioskodawcy to podmiot posiadający siedzibę działalności gospodarczej w Belgii.

Wnioskodawca nie wykonuje w Belgii usług na rzecz żadnego polskiego przedsiębiorcy (tj. spółki z siedzibą w Polsce świadczącej usługi w Belgii).

Wnioskodawca wykonuje w Polsce usługi na rzecz polskich kontrahentów na znacznie mniejszą skalę niż za granicą (w Belgii). Wartość usług świadczonych w Polsce stanowi ok. 25% obrotów, natomiast w Belgii – ok. 75% obrotów.

Przychody osiągane na terytorium Belgii dotyczą usług budowlanych pomocniczych i na podstawie art. 28e ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu w kraju (z uwagi na fakt, że są związane bezpośrednio z nieruchomością zlokalizowaną poza krajem).

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż ze względu na wysokość przychodów ze sprzedaży korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT do limitu 200.000,00 zł. Zarówno w poprzednich latach podatkowych, jak i w bieżącym roku obrotowym (do dnia wniesienia niniejszego Wniosku), sprzedaż krajowa nie przekroczyła limitu zwolnienia podmiotowego. Obecnie także po wliczeniu (do limitu 200.000,00 zł) wartości usług świadczonych w Belgii, Wnioskodawca nie przekracza tegoż limitu.

Jednakże biorąc pod uwagę szacowaną wielkość obrotów osiąganych w Belgii oraz rosnący kurs euro, jako zdarzenie przyszłe Wnioskodawca wskazuje hipotetyczną możliwość przekroczenia w przeszłości limitu 200.000,00 zł (przy uwzględnieniu w tym limicie wartości przychodów osiąganych w Belgii).

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powinien wliczyć do limitu/ująć w limicie 200.000,00 zł (pozwalającym na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT) wartość usług świadczonych w Belgii, a w razie przekroczenia ww. limitu zarejestrować się jako czynny podatnik VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość usług świadczonych na nieruchomościach położonych na terytorium Belgii nie powinna wliczać się do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 200.000,00 zł, gdyż limit ten odnosi się do odpłatnego świadczenia usług na terytorium RP, a więc nie obejmuje usług świadczonych poza terytorium kraju, które nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT.

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do treści art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Biorąc pod uwagę ww. uregulowania, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zwolnienie wynikające z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT przestaje znajdować zastosowanie, wówczas gdy wartość sprzedaży u danego podatnika w danym roku podatkowym przekroczy kwotę 200.000,00 zł. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, pod pojęciem sprzedaży należy rozumieć: odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a także eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jednocześnie przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Przepis art. 2 pkt 22 ustawy o VAT zawiera zatem zamknięty katalog czynności, za które ustawa uznaje sprzedaż.

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Stosownie do treści art. 28e ustawy o VAT, należy zatem przyjąć, że usługi związane z nieruchomościami położonymi w Belgii, są świadczone w Belgii i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju (w analizowanym przypadku w Belgii) nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług

Przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie należy zatem uwzględniać świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju (w tym przypadku w Belgii).

W konsekwencji, Wnioskodawca nie powinien wliczać kwot z tytułu usług świadczonych w Belgii, do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 200.000,00 zł.

Jednocześnie dopóki wartość usług świadczonych przez Wnioskodawcę na terytorium kraju w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł., Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Końcowo należy wskazać, że stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS), oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych, dotyczących analogicznych stanów faktycznych do prezentowanego w niniejszym Wniosku. 

W szczególności:

·w interpretacji indywidualnej DKIS z 30 marca 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.49.2020.1.PJ, dotyczącej usług obróbki mechanicznej świadczonych m.in. na terytorium Belgii – Organ stwierdził, że ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce oraz nie stanowią sprzedaży w kraju, która jest uwzględniania przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT;

·w interpretacji indywidualnej DKIS z 19 grudnia 2019 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.631.2019.2.KT, dotyczącej m.in. kwestii niewliczania wartości sprzedaży z tytułu świadczonych przez polskiego przedsiębiorcę usług na rzecz podmiotu z USA do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – Organ stwierdził, że przy ustalaniu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, należy brać pod uwagę jedynie wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju (podobnie w interpretacji indywidualnej z 11 kwietnia 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPP4/4512-31/16/PK);

·w interpretacji indywidualnej DKIS z 1 sierpnia 2018 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.460.2018.1. PC, dotyczącej przychodów osiąganych na terytorium Czech (w związku ze świadczeniem usług remontowych na instalacjach rafineryjnych) – Organ stwierdził, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza się kwot z tytułu wykonania usług, które stosownie do art. 28e ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski;

·w interpretacji indywidualnej z 18 grudnia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPP3/4512-806/15-2/KP, dotyczącej zasad określania wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – Organ stwierdził, że wartość usług niepodlegających opodatkowaniu na terytorium kraju lecz w miejscu, w którym zagraniczny usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, nie podlega wliczeniu do limitu sprzedaży uprawniającego do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Warto w tym miejscu przywołać także tezy z orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 lutego 2018 r., sygn. I FSK 739/16 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 14 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Sz 1063/15, wartości sprzedaży dokonanej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju przez podatnika, będącego przedsiębiorcą, do którego ma zastosowanie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza się do limitu kwotowego 200.000,00 zł określającego prawo do zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w zakresie pytania sformułowanego w niniejszym Wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy:

Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Według art. 28e ustawy:

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 96 ust. 4 ustawy:

Na mocy art. 96 ust. 5 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną, prowadzącą w Polsce (począwszy od 1 kwietnia 2016 r.) działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych pomocniczych. Wykonywane przez Pana usługi budowlane pomocnicze świadczone są w Belgii i w Polsce. Nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż ze względu na wysokość przychodów ze sprzedaży korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT do limitu 200.000,00 zł. Zarówno w poprzednich latach podatkowych, jak w bieżącym roku obrotowym (do dnia wniesienia niniejszego Wniosku), sprzedaż krajowa nie przekroczyła limitu zwolnienia podmiotowego. Zagraniczny nabywca Pana usług to podmiot posiadający siedzibę działalności gospodarczej w Belgii. Nie wykonuje Pan w Belgii usług na rzecz żadnego polskiego przedsiębiorcy (tj. spółki z siedzibą w Polsce świadczącej usługi w Belgii). Wykonuje Pan w Polsce usługi na rzecz polskich kontrahentów na znacznie mniejszą skalę niż za granicą (w Belgii). Wartość usług świadczonych w Polsce stanowi ok. 25% obrotów, natomiast w Belgii – ok. 75% obrotów.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy zauważyć, że – jak wynika z okoliczności sprawy – świadczy Pan na terytorium Belgii usługi budowlane pomocnicze, które na podstawie art. 28e ustawy nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, z uwagi na fakt, że są związane bezpośrednio z nieruchomością zlokalizowaną poza krajem.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy podkreślić należy, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinien Pan wliczać kwot z tytułu wykonania usług, które stosownie do art. 28e ustawy nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Zatem wartość usług wykonywanych przez Pana na nieruchomościach znajdujących się poza terytorium kraju, do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, nie będzie wliczana do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że jeżeli, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski przekroczy kwotę 200.000 zł, to utraci Pan prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i będzie Pan wówczas zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona wskazana kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy.

Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, utraci Pan prawo do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).