Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1072.2022.2.MN
W zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego z USA przyznanego na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 listopada 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania świadczenia wdowiego z USA przyznanego na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2023 r. (wpływ 11 stycznia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
W roku (…) wyszła Pani za mąż za obywatela USA. Wyjechała Pani do USA i spędziła tam 36 lat prowadząc dom i wychowując dzieci. Nie pracowała Pani zarobkowo.
Posiada Pani podwójne obywatelstwo polsko-amerykańskie.
W wieku 62 lat dostała Pani zasiłek rodzinny dla żony emeryta – Family Benefits.
Po śmierci męża (obywatel USA, emeryt) w 2019 r. otrzymuje Pani świadczenie rodzinne wdowie – Family B.
W wieku 76 lat wróciła Pani do Polski. Od roku pobiera Pani już przekierowane świadczenie z USA do polskiego banku (…).
Od tego świadczenia bank pobiera zaliczkę na podatek dochodowy i zaliczkę na ubezpieczenie zdrowotne.
Z tego co się Pani zorientowała, świadczenia rodzinne wdowie w Polsce powinny korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zastanawia się Pani, jak przekonać o tym bank. Napisała Pani do nich pismo w tej sprawie i otrzymała od nich niezadowalającą odpowiedź. Prosi Pani o poradę, co im napisać, aby zaprzestali pobierania zaliczki na podatek i zaliczki na ubezpieczenie zdrowotne. Smutne jest to, że bank nie respektuje dokumentu z konsulatu USA.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Posiada Pani podwójne obywatelstwo polsko-amerykańskie.
Mąż - obywatel amerykański był emerytem z 40-letnim stażem.
Otrzymuje Pani zasiłek przysługujący w USA żonie emeryta – zasiłek wdowi, przyznany Pani przez Social Security USA.
Od roku 2020 pobiera Pani przeksięgowane świadczenie z USA do polskiego banku (dolary) (…).
Od tego świadczenia bank pobiera: zaliczkę na podatek, ZUS od świadczeń zagranicznych.
W USA Pani nie pracowała.
Od roku 2020 mieszka Pani na stałe w Polsce – (…).
Zgodnie z zaświadczeniem z konsulatu z dnia 4 lutego 2022 r. – Consulate General of the United States of America – konsulat generalny USA niniejszym zaświadcza, że Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration) wypłaca Pani świadczenie wdowie przyznane na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych. Z uwagi na Pani obywatelstwo amerykańskie lub zachowany status stałego rezydenta Stanów Zjednoczonych, od wypłacanego do Polskie świadczenia amerykański federalny podatek dochodowy nie jest potrącany.
Pani stały adres w okresie podatkowym za lata 2020-2023 (i nadal) to: ul. (…).
Pytanie
Czy świadczenie wdowie rodzinne podlega opodatkowaniu w Polsce?
Pani stanowisko w sprawie
Z tego co się Pani zorientowała, świadczenie rodzinne wdowie w Polsce powinno korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie zaś z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.
Opodatkowanie świadczenia w świetle Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania
Ponieważ otrzymuje Pani świadczenie z USA, w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).
Powyższa Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczenia wdowiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy:
Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.
Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy:
Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:
a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy:
Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.
Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia wdowiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia wdowiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.
Wskazała Pani, że w okresie będącym przedmiotem zapytania Pani miejsce zamieszkania to Polska, a zatem należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, świadczenie wdowie otrzymywane przez Panią z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.
Opodatkowanie świadczenia w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Natomiast, art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 0da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie zaś do art. 12 ust. 7 ww. Ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.
W sytuacji gdy świadczenie jest wypłacane przez bank w Polsce, to bank ten jako płatnik jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, w myśl którego:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent, pomniejszonych o potrącane przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit b.
Zwolnienie z opodatkowania świadczenia rodzinnego z USA
Pani wątpliwość budzi kwestia, czy przyznane Pani świadczenie wdowie może korzystać w Polsce ze zwolnienia z opodatkowania.
Jak już wyżej wskazano, otrzymywane przez Panią świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce. Natomiast niektóre świadczenia mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie odrębnych artykułów.
Należy jednakże podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:
1.posiada Pani obywatelstwo polsko-amerykańskie;
2.od 2020 r. mieszka Pani cały czas w Polsce;
3.od śmierci męża ma Pani wypłacane przez Social Security Administration świadczenie wdowie;
4.przedmiotowe świadczenie zostało przyznane na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych.
Należy zauważyć, że świadczenie wdowie przyznane na podstawie przepisów emerytalno-rentowych stanowi świadczenie odmienne od świadczeń rodzinnych przyznanych na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
Na gruncie ustawodawstwa krajowego świadczenia rodzinne wypłacane są na postawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 615 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ww. ustawy:
Świadczeniami rodzinnymi są:
1)zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego;
2)świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny, specjalny zasiłek opiekuńczy oraz świadczenie pielęgnacyjne;
3)zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a;
3a) świadczenia wypłacane przez gminy na podstawie art. 22b;
4)jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka;
5)świadczenie rodzicielskie.
Przysługują one co do zasady osobom, które spełniają wszystkie ustawowe warunki, od których uzależnione jest przyznanie prawa do świadczeń.
Natomiast instytucja renty przysługującej po śmierci członka rodziny została uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 504) w postaci renty rodzinnej, którą może otrzymać uprawniony członek rodziny po śmierci bliskiej osoby, np. zmarłego małżonka, który w chwili śmierci miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń bądź też pobierał zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.
Zgodnie bowiem z art. 65 ust. 1 powyższej ustawy:
Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.
W myśl natomiast art. 66:
Renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
Należy także zauważyć, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1) z dnia 30 kwietnia 2004 r. rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że otrzymywane przez Panią świadczenie, o którym mowa we wniosku - nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych w tym przepisie.
Ww. świadczenie pieniężne stanowi – jak sama Pani poinformowała w uzupełnieniu wniosku - świadczenie przyznane na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych i jako takie mieści się w dyspozycji art. 9 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem przedmiotowe świadczenie z USA podlega wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym w Polsce.
Pani stanowisko należało więc uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
‒stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
‒zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
