Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.551.2022.2.BG
Sprzedaż przez Wnioskodawców prawa własności wydzielonej części działki na rzecz Znajomych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
17 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 13 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży wydzielonej części działki.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 stycznia 2023 r. (wpływ 26 stycznia 2023 r.).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
Pan B;
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
Pani A
Opis zdarzenia przyszłego
Stan faktyczny będący przedmiotem niniejszego wniosku jest zasadniczo tożsamy z opisem zdarzenia przyszłego, który był przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (…) 2019 r. (…), wydanej na rzecz zainteresowanego będącego stroną niniejszego postępowania (B). Wnoszę o jego włączenie do niniejszego postępowania.
Przy czym w zakresie w jakim we wskazanej interpretacji stanowisko Wnioskodawcy zostało ocenione jako nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania dostawy części działki nr 1 na rzecz (…) sp. z o.o., A i B, małżonkowie (...) aktem notarialnym z (…) 2021 r. sporządzonym przed notariuszem (Repertorium A numer (…)) – Umową sprzedaży – dokonali sprzedaży nieruchomości gruntowej – niezabudowanej działki obszaru 0,3500 ha, położonej w miejscowości (...) na rzecz (…), za cenę brutto (…) zł, na którą to cenę składała się cena netto (…) zł oraz należny podatek od towarów i usług (VAT) według stawki 23% w kwocie (…) zł. Sprzedaż ta – zgodnie z wydaną interpretacją – została opodatkowana podatkiem od towarów i usług i opodatkowanie tej nieruchomości nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.
Przedmiotem niniejszego wniosku jest opodatkowanie dostawy części działki nr 1 na rzecz Znajomych. W wydanej interpretacji organ interpretujący ocenił stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie za prawidłowe. Organ wziął w szczególności pod uwagę, że z opisu dotyczącego tej działki nie wynikało, aby Wnioskodawca podejmował aktywne działania zmierzające do przygotowania tej nieruchomości, w takim zakresie w jakim podejmują je handlowcy (np. przez nabycie z zamiarem odsprzedaży, złożone działania marketingowe, itp.). Nieruchomość od dnia nabycia była wykorzystywana w celach prywatnych. Ww. działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy. W stosunku do przedmiotowej działki nie były podejmowane działania związane z przygotowaniem działki do sprzedaży (poza podziałem), nie ponoszono żadnych nakładów na gruntach. Ponadto, Zainteresowani kupnem sami zgłaszali się do Wnioskodawcy z ofertą zakupu.
W powyższym zakresie Wnioskodawca uzupełnia opis zdarzenia przyszłego. Mianowicie w opisie zdarzenia przyszłego, który był przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (…) 2019 r. (…), skupiono się wyłącznie na opisie planowanych sprzedaży części działki nr 1, która w części została już sprzedana na rzecz (…), a w części ma być sprzedana na rzecz Znajomych.
Nie opisano jednak, że również działka nr 2 o powierzchni 1,4692 ha (zawzmiankowana jedynie na wstępie tamtego wniosku) ma być przedmiotem sprzedaży. Tymczasem, już po wydaniu wspomnianej interpretacji, (…) 2021 r. A i B, małżonkowie (...) zawarli ze spółką prowadzoną pod firmą: (…) akt notarialny – Przedwstępną umowę sprzedaży wraz z pełnomocnictwem do dysponowania nieruchomością (Repertorium A numer (…)), na mocy której strony zobowiązały się zawrzeć do 31 stycznia 2023 r. umowę sprzedaży, na mocy której małżonkowie (...) sprzedadzą wskazanej spółce prawo własności nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 2 za cenę wynoszącą netto (…) zł powiększoną o obowiązujący w dniu zawarcia umowy podatek VAT, o ile wystąpi.
Opodatkowanie lub brak opodatkowania sprzedaży działki nr 2 nie jest przedmiotem niniejszego wniosku, jednak w ocenie Wnioskodawców jest to nowa okoliczność w opisie zdarzenia przyszłego, która powinna zostać uwzględniona przez organ interpretujący w interpretacji indywidualnej z wniosku wspólnego.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
1.B jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT – działalność gospodarcza ((...)) w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzi od kwietnia 1990 r., a podatnikiem VAT z tego tytułu jest od (…) 1995 r. A nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
2.Przedmiotowa część działki nr 1 została nabyta do majątku prywatnego.
3.Przedmiotowa część działki nr 1 nie była ani nie jest wykorzystywana do działalności rolniczej, ani do żadnej innej działalności.
4.Część działki nr 1 nie była ani nie jest wykorzystywana w żaden sposób.
5.Na zadane pytanie, jakie cele osobiste Pana i Pana żony przedmiotowa część działki nr 1 miała zaspokajać/zaspokaja i w jaki sposób cele te były/są realizowane. Wnioskodawcy udzielili odpowiedzi, że mieli zamiar budowy budynku mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe (zamieszkania w nim). Natomiast później cel się zmienił i Wnioskodawcy nabyli mieszkanie w (...) na własne cele mieszkaniowe.
6.Działka nr 1 została podzielona na 2 działki nr 2 (1,119ha) i nr 3 (0,35ha). (…) 2019 r. uzyskano decyzję o warunkach zabudowy i działka została oznaczona jako obszar 1 UM. Innych nakładów nie ponoszono.
7.Przedmiotowej części działki nr 1 nikomu nie udostępniano ani nie jest udostępniana.
8.Nabywcy sami się zgłosili (byli to znajomi Wnioskodawców).
9.(…) 2019 r. została zawarta umowa przedwstępna z nabywcami.
a)Warunkiem jest to, że w terminie do (…) 2020 r. zostanie dokonany podział geodezyjny działki gruntu nr 1 z której podziału postanie między innymi działka o powierzchni wynoszącej około 1,1200 ha.
b)Nie były udzielane żadne pełnomocnictwa dla kupujących i Wnioskodawcy nie mają takich zamiarów.
c)Strona kupująca nie dokonywała i nie będzie dokonywała żadnych inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą atrakcyjność przedmiotowej części działki nr 1.
d)Nabywca nie ponosi i nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych związanych z ww. częścią działki nr 1 od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej.
e)Wnioskodawcy nie zamierzają udzielać kupującym jakichkolwiek pełnomocnictw.
Pytanie
Czy sprzedaż prawa własności wydzielonej części działki nr 1 na rzecz Znajomych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawców, sprzedaż własności wydzielonej części działki nr 1 na rzecz Znajomych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawcy powołują przy tym stanowisko organu interpretującego wyrażone w tym zakresie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (...) 2019 r. (…), wydanej na rzecz zainteresowanego będącego stroną niniejszego postępowania (B), zgodnie z którą analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego, a także kluczowego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), prowadzi do stwierdzenia, że trudno uznać aby sprzedaż przedmiotowej części działki nr 1 na rzecz Znajomych będzie miała miejsce w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby Wnioskodawca podejmował aktywne działania zmierzające do przygotowania tej nieruchomości, w takim zakresie w jakim podejmują je handlowcy (np. przez nabycie z zamiarem odsprzedaży, złożone działania marketingowe, itp.). Nieruchomość od dnia nabycia była wykorzystywana w celach prywatnych. Ww. działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy. W stosunku do przedmiotowej działki nie były podejmowane działania związane z przygotowaniem działki do sprzedaży (poza podziałem), nie ponoszono żadnych nakładów na gruntach. Ponadto, Zainteresowani kupnem sami zgłaszali się do Wnioskodawcy z ofertą zakupu. Wszystko to zatem wyklucza handlowy cel transakcji sprzedaży części działki nr 1 na rzecz Znajomych. W tej konkretnej sprawie, tj. sprzedaży części działki nr 1 na rzecz Znajomych aktywność Wnioskodawcy nie jest porównywalna do działań handlowców wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do tych czynności Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność sprzedaży mieści się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym, do których unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.
Reasumując, dla czynności zbycia części działki nr 1 na rzecz Znajomych Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika, a sprzedaż stanowi w takim przypadku sprzedaż majątku osobistego, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.
W ocenie Wnioskodawców powołane w opisie zdarzenia przyszłego zawartego w niniejszym wniosku okoliczności związane z zawarciem (…) 2021 r. przedwstępnej umowy sprzedaży ze spółką prowadzoną pod firmą: (…) dotyczącej zobowiązania do sprzedaży prawa własności nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 2, nie wpływają na ocenę w zakresie braku opodatkowania dostawy części działki nr 1 na rzecz Znajomych. Jest to bowiem odrębna działka i fakt ewentualnego opodatkowania jej sprzedaży podatkiem od towarów i usług nie powinien wpływać na brak opodatkowania sprzedaży własności wydzielonej części działki nr 1 na rzecz Znajomych, podobnie jak na brak opodatkowania tej działki nie wpłynęło opodatkowanie części działki nr 1 sprzedanej na rzecz (…).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.
Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).
Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W myśl art. 36 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Na mocy art. 36 § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne np. w akcie notarialnym dokumentującym nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Dostawa towaru, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.
Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.
Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący stroną jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w zakresie sprzedaży detalicznej, natomiast jego żona (Wnioskodawca niebędący stroną) nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowa część działki została nabyta przez Wnioskodawców do majątku prywatnego. Nie była, ani nie jest wykorzystywana w działalności rolniczej, ani żadnej innej. Nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawców w żaden sposób. Wnioskodawcy mieli zamiar budowy budynku mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe, ale z niego zrezygnowali. Działka 1 została podzielona na dwie działki. (…) 2019 r. uzyskano decyzję o warunkach zabudowy. Innych nakładów nie ponoszono. Przedmiotowa część działki nie była i nie jest przez Wnioskodawców nikomu udostępniana. Potencjalni nabywcy sami zgłosili się do Wnioskodawców (byli to Znajomi Wnioskodawców). Strony podpisały między sobą umowę przedwstępną, której warunkiem jest to, że do (…) 2020 r. dokonany zostanie podział geodezyjny działki gruntu nr 1. W ramach podpisanej umowy przedwstępnej Wnioskodawcy nie udzielali żadnych pełnomocnictw dla kupujących oraz nie mają takiego zamiaru. Kupujący nie dokonywali i nie będą dokonywać żadnych inwestycji infrastrukturalnych, aby zwiększyć atrakcyjność przedmiotowej części działki. Od momentu podpisania umowy przedwstępnej do czasu zawarcia umowy finalnej, nabywca nie ponosi i nie będzie ponosił żadnych nakładów. Poza przedwstępną umową sprzedaży Wnioskodawcy nie zamierzają udzielać kupującym jakichkolwiek pełnomocnictw.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawców dotyczą wskazania, czy sprzedaż prawa własności wydzielonej części działki 1 na rzecz Znajomych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawców – w związku z planowaną sprzedażą ww. części działki – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.
W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie sprzedaży części działki nr 1, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawcy nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawców należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i podział działki były związane wyłącznie z wykonywanie prawa własności. Dokonując sprzedaży części działki nr 1 będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawcy skorzystali z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy.
Zatem w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy nie będą działać w charakterze podatników, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ww. części działki w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawców prawa własności wydzielonej części działki nr 1 na rzecz Znajomych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, stanowisko Państwa należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k–14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k–14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan B (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43–300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right