Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.745.2022.3.PC

Czy jako beneficjent umów o dofinansowanie w formie pożyczki oraz dotacji inwestycji termomodernizacyjnej budynku przy ul. (…), stosując do rozliczeń podatku od towarów i usług zasadę wyrażoną w art. 90 ust. 10 pkt 2 VAT – Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć VAT od wydatków do kosztów uzyskania przychodu – tu stanowiących koszty kwalifikowane – z uwagi na brak prawnej możliwości odliczenia podatku VAT?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy jako beneficjent umów o dofinansowanie w formie pożyczki oraz dotacji inwestycji termomodernizacyjnej budynku przy ul. (…), stosując do rozliczeń podatku od towarów i usług zasadę wyrażoną w art. 90 ust. 10 pkt 2 VAT – Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć VAT od wydatków do kosztów uzyskania przychodu – tu stanowiących koszty kwalifikowane – z uwagi na brak prawnej możliwości odliczenia podatku VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 stycznia 2022 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Szpital”) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, którego organem założycielskim jest uczelnia medyczna – (…).

Szpital działa na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się udzielaniem świadczeń z zakresu opieki medycznej zwolnionych z podatku od towaru i usług na mocy zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 18-19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Są to świadczenia opieki medyczne służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Ich odbiorcą jest Narodowy Fundusz Zdrowia (dalej: „NFZ”). Dodatkowo, korzystając z wspomnianego powyżej zwolnienia przedmiotowego Szpital na zasadach odpłatności świadczy także usługi z zakresu m.in. świadczeń zdrowotnych dla ludności i podmiotów gospodarczych realizowanych na ich zlecenie lub na podstawie zwartych umów. Ponadto, Wnioskodawca jako placówka medyczna, której organem założycielskim jest (…) udostępnia odpłatnie studentom wspomnianego Uniwersytetu pomieszczenie na realizację zadań dydaktycznych i badawczych, które są nierozerwalnie powiązanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych (co również stanowi działalność zwolnioną z podatku od towarów i usług).

Poza wspomnianą powyżej działalnością medyczną Szpital świadczy również usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, do których zalicza się:

1)usługę najmu i obciążeń za media dla kontrahentów, którzy prowadzą działalność na terenie Szpitala,

2)usługę sterylizacja narzędzi,

3)opłaty administracyjne związane z umowami na badania kliniczne,

4)opłaty za wykonywanie kserokopii dokumentacji medycznej,

5)usługi unieszkodliwienia leków.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest łącznie w (...) lokalizacjach na trenie województwa (…): - (…).

W związku z zawartymi w dniu 20 grudnia 2021 r. z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: „NFOŚiGW”) umowami (a) dofinansowania w formie pożyczki oraz (b) dofinansowania w formie dotacji, Wnioskodawca rozpoczął inwestycję termomodernizacyjną budynku należącego do Szpitala przy ul. (…).

W ramach inwestycji pokrytej ze wspomnianych w pkt (a-b) dofinansowań z NFOŚG przeprowadzone zostaną prace obejmujące swoim zakresem następujące prace rozbiórkowe jak i budowlano-instalacyjne:

-Rozbiórka istniejących instalacji termicznych ścian;

-Ocieplenie ścian zewnętrznych;

-Wymiana okien;

-Wymiana drzwi i bram;

-Izolacja stropodachu, połączenie izolacji z izolacją ścian, korekta wysokości wyprowadzonych przewodów, odtworzenie pokrycia dachowego;

-Budowa wytwórczej instalacji fotowoltaicznej;

-Wymiana instalacji ogrzewania;

-Przebudowa lokalnej sieci ciepłowniczej;

-Przebudowa lokalnego źródła ciepła;

-Montaż wodnej pompy ciepła;

-Montaż instalacji fotowoltaicznej;

-Wymiana oświetlenia wbudowanego, montaż nowych opraw z LED-owymi źródłami oświetlenia;

-Wymiana oświetlenia terenu przyległego do budynku, montaż nowych słupów oraz opraw z LED-owymi źródłami oświetlenia;

-Prace towarzyszące tj.: zakup budek lęgowych, odtworzenie elewacji, zabezpieczenie placu budowy.

W budynkach objętych inwestycją termomodernizacją znajdują są powierzchnie będące przedmiotem najmu:

A.w budynku głównym oznaczonym numerem (...), łączna ilość najemców wynosi 4 i są to najemcy zajmujący się udostępnianiem automatów samosprzedających, świadczeniem usług z zakresu telewizji szpitalnej, cateringu szpitalny oraz opieki nad pacjentami;

B.w budynku oznaczonym numerem (...) jest jeden najemca, którym jest catering szpitalny;

C.w budynku oznaczonym numerem (...) jest jeden najemca zajmujący się aparaturą medyczną.

W związku z wynajmowanymi pomieszczeniami Szpital obciąża najemców kosztami związanymi z utrzymaniem powierzchni np. media, wywóz odpadów, refakturując je na najemców powierzchni, którzy faktycznie z nich korzystają. W tym celu, Wnioskodawca stosuje odpowiednie klucze do wyliczenia użytkowanych przez najemców mediów, wg wskazań liczników lub średnich zużyć mediów pomnożonych razy stawka na fakturze od dostawcy usługi.

Wnioskodawca w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT prowadzonym przez MF tzn. Biała Lista widnieje jako podatnik VAT czynny zarejestrowany do podatku VAT od 16 lutego 1992 r.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności nie odlicza jednak podatku od towarów i usług, stosując zasadę wyrażoną w art. 90 ust. 10 pkt 2 VAT, ponieważ proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 nie przekroczyła 2% i Wnioskodawca w ślad za przytoczoną regulacją miał prawo uznać, że wynosi ona 0%.

W piśmie z 8 stycznia 2023 r. będącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał również, że:

-wartość podatku VAT będzie kosztem kwalifikowanym i będzie zwracana Wnioskodawcy jako dofinansowanie z NFOŚiGW;

-w zakresie środków trwałych faktury inwestycyjne w wartości brutto, są alokowane jako inwestycja w obcym środku trwały.

Pytanie

Czy jako beneficjent umów o dofinansowanie w formie pożyczki oraz dotacji inwestycji termomodernizacyjnej budynku przy ul. (…), stosując do rozliczeń podatku od towarów i usług zasadę wyrażoną w art. 90 ust. 10 pkt 2 VAT – Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć VAT od wydatków do kosztów uzyskania przychodu – tu stanowiących koszty kwalifikowane – z uwagi na brak prawnej możliwości odliczenia podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na ustaloną w ślad za art. 90 ust. 2-8 VAT proporcją wynoszącą poniżej 2%, ma on prawo uznać, że wynosi ona 0%. Co za tym idzie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 46 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „u.p.d.o.p.”) podatek od towarów i usług jako podatek VAT naliczony jest kosztem uzyskania przychodu ponieważ podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z ustawową dyspozycją art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest on kosztem uzyskania przychodów w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy VAT, jeżeli naliczony VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (por. art. 90 ust. 1 VAT). Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (por. art. 90 ust. 2 VAT). Proporcję, o której wspomina ustawodawca ustala się zgodnie z art. 90 ust. 3 - 6 VAT jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Ustaloną w ten sposób proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu podczas ustalania proporcji nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalność jaki i transakcji dotyczących (1) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych i (2) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2 - 8 nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

W przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług opodatkowanych VAT, proporcja określona w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, która ustalana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo – nie przekroczyła 2%.

Wobec powyższego Wnioskodawca ma prawo uznać, że proporcja wynosi 0%, zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT. Skoro zatem, na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje opcjonalna (fakultatywna) możliwość obniżenia kwoty podatku należnego tj. „podatnik ma prawo uznać”, a zatem Wnioskodawca może, ale nie musi z takiej możliwości korzystać.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że w sytuacji, gdy nie skorzysta z możliwości odliczenia podatku naliczonego, zachowuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu podatku naliczonego w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W sytuacji, bowiem, gdy podatnik nie skorzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego, które jest dla podatnika opcjonalne, nie ma tym samym prawa do obniżenia kwoty podatku od towarów i usług oraz może zaliczyć kwotę niniejszego podatku, do kosztów uzyskania przychodu, o których umowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na warunkach w tym przepisie określonych.

Ponadto stanowisko takie zostało już poparte przez Organy podatkowe w orzeczeniach takich jak piśmie z dnia 31 marca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej znak 0113-KDIPT1-3.4012.27.2022.1.ALN, czy w piśmie z dnia 29 lipca 2015 r. Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPB3/4510-418/15-2/PK1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej „updop”),

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Zgodnie z art. art. 15 ust. 1 updop,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany.

Z opisu stanu faktycznego przedstawianego we wniosku m.in. wynika, że Wnioskodawca jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej. Wnioskodawca działa na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się udzielaniem świadczeń z zakresu opieki medycznej zwolnionych z podatku od towaru i usług na mocy zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 18-19 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

W związku z zawartymi w dniu 20 grudnia 2021 r. z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: „NFOŚiGW”) umowami (a) dofinansowania w formie pożyczki oraz (b) dofinansowania w formie dotacji Wnioskodawca rozpoczął inwestycję termomodernizacyjną budynku należącego Niego.

W związku z wynajmowanymi pomieszczeniami Szpital obciąża najemców kosztami związanymi z utrzymaniem powierzchni np. media, wywóz odpadów, refakturując je na najemców powierzchni, którzy faktycznie z nich korzystają. W tym celu Wnioskodawca stosuje odpowiednie klucze do wyliczenia użytkowanych przez najemców mediów, wg wskazań liczników lub średnich zużyć mediów pomnożonych razy stawka na fakturze od dostawcy usługi. Wnioskodawca w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT prowadzonym przez MF tzn. Biała Lista widnieje jako podatnik VAT czynny zarejestrowany do podatku VAT od 16 lutego 1992 r.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności nie odlicza jednak podatku od towarów i usług, stosując zasadę wyrażoną w art. 90 ust. 10 pkt 2 VAT, ponieważ proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 nie przekroczyła 2% i Wnioskodawca w ślad za przytoczoną regulacją miał prawo uznać, że wynosi ona 0%.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT,

Co do zasady nieodliczony VAT nie stanowi kosztów uzyskania przychodu. Podatek VAT wynikający z faktur zakupowych (które spełniają warunki z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), może jednak stanowić koszt uzyskania przychodu (w myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret pierwsze updop), jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 updop,

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 updop,

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, w swej konstrukcji nie zawiera definicji przychodów, a jedynie otwarty katalog przychodów podatkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop,

Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

W świetle ww. przepisów otrzymane środki stanowią co do zasady przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymieniono rodzaje przychodów, których wystąpienie skutkuje zwolnieniem z opodatkowania (m.in. art. 17 ust. 1 pkt 21, art. 17 ust. 1 pkt 47, art. 17 ust. 1 pkt 48).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 updop,

Omawiane zwolnienie dotyczy środków, które kumulatywnie spełniają dwa warunki:

1.dotacje, subwencje, dopłaty i inne świadczenia otrzymane zostały na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem środków trwałych,

2.nabyte bądź wytworzone środki trwałe objęte są odpisami amortyzacyjnymi, zgodnie z art. 16a-16m updop.

W ocenie tut. Organu, otrzymane przez Spółkę środki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jako pomoc w postaci dofinansowania projektu termomodernizacji budynku nie stanowią środków o których mowa w ww. przepisie, ponieważ nie są to wydatki związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 1 pkt 47 updop,

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 48 updop,

Z literalnego brzmienia wyżej określonych przepisów wynika, iż zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają dotacje uzyskane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub od agencji rządowych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Spółka otrzyma dotację z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na pokrycie kosztów związanych z termomodernizacją budynku należącego do Szpitala przy ul. (…).

Środki otrzymane z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie spełniają żadnego z powyższych kryterium.

W świetle powyższych przepisów, analizując przedstawiony we wniosku opis zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 46 lit. a) updop, podatek od towarów i usług jako podatek VAT naliczony jest kosztem uzyskania przychodu ponieważ podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).