Interpretacja indywidualna z dnia 17 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.586.2022.2.KF

Dotyczy opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości będących we wspólności małżeńskiej.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży udziałów w nieruchomości będących we wspólności małżeńskiej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 grudnia 2022 r. (data wpływu 23 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wraz z żoną nabył Pan do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską na podstawie aktu notarialnego rep. A nr (…) z 28 września 2007 roku udział 124/1000 w nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę o numerze 1. W ten sam sposób nabył Pan aktem notarialnym rep. A nr (…) z 6 kwietnia 2006 r. udział 2/5 w niezabudowanej działce o numerze 2. Obie nieruchomości w momencie nabycia oznaczone były w ewidencji gruntów jako grunty orne, a obecnie działka 2 oznaczona jest jako inne tereny zabudowane.

Prowadzi Pan od 1 stycznia 1998 roku działalność gospodarczą. Pana żona nie prowadzi działalności gospodarczej.

Przedmiotowe nieruchomości, od momentu nabycia ich przez Pana nie były wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej.

Głównym przedmiotem Pana działalności jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli (45.20.Z), którą to działalność prowadzi Pan pod adresem (…).

Na obu nieruchomościach przeznaczonych do zbycia została zrealizowana przez jednego ze współwłaścicieli inwestycja polegająca na wybudowaniu wolnostojącego, parterowego, niepodpiwniczonego budynku magazynowo-usługowego z częścią biurowo-socjalną, o powierzchni zabudowy 270 m² (dwieście siedemdziesiąt metrów kwadratowych) i powierzchni użytkowej około 270 m² (dwieście siedemdziesiąt metrów kwadratowych), który został wykonany z płyty warstwowej na konstrukcji stalowej, wyposażony w instalacje: elektryczną, gazową, wodną i kanalizacyjną.

Budynek ten został wybudowany w 2007 roku na podstawie ostatecznej decyzji nr (…) zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę wydanej z upoważnienia Prezydenta (…) 24 września 2007 roku (znak: (…)). Oddanie do użytkowania budynku nastąpiło 27 maja 2009 roku.

Inwestycja została w całości zrealizowana i sfinansowana przez jednego ze współwłaścicieli obu nieruchomości, bez Pana udziału zarówno w procesie uzyskiwania pozwolenia na budowę, jak również w zakresie finansowania kosztów inwestycji. Dwaj pozostali współwłaściciele wykorzystują przedmiotowe nieruchomości do prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej.

Nie uzyskuje Pan żadnych przychodów z tej nieruchomości.

Nieruchomość nie była ujawniona jako środek trwały w ramach Pana działalności gospodarczej. Nie korzystał Pan z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem nieruchomości.

Nie zakupił Pan tej nieruchomości w celu przeznaczenia jej na cele inwestycyjne. Będąc stroną umowy nie występował Pan w charakterze handlowca, a nabyta nieruchomość stała się jego majątkiem prywatnym. Przez wiele lat nie miał Pan potrzeby pozbywania się nieruchomości w szczególności, że obowiązujące przez długi czas postanowienia planu zagospodarowania przestrzennego dla tej nieruchomości wyłączały możliwość jej zabudowy. Nie podejmował Pan również żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia tej nieruchomości. Nie ponosił Pan żadnych nakładów na tą nieruchomość.

Zamierza Pan zbyć wszystkie udziały w prawie własności powołanych powyżej nieruchomości w ramach transakcji sprzedaży.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

‒Działki zostały nabyte okazyjnie jako lokata kapitału. Ich atrakcyjna cena wynikała przede wszystkim z niekorzystnych zapisów obowiązującego w tamtym okresie planu zagospodarowania przestrzennego. Oczekiwał Pan na realizację inwestycji przez (…) i ustalenie jaka część działki będzie nadawała się ewentualnie pod zabudowę i jaka będzie zabudowana. W związku z brakiem realizacji działań przez władze miasta część współwłaścicieli podjęła decyzje o zagospodarowaniu nieruchomości na własne cele związane z prowadzonymi przez nich działalnościami gospodarczymi,

‒nie korzystał Pan z przedmiotowych działek,

‒w związku z brakiem wykorzystywania przez Pana działek od momentu nabycia, nie zaspokajał Pan żadnych potrzeb osobistych w związku z ich posiadaniem,

‒została wyrażona zgoda na dysponowanie gruntem przez współwłaściciela na cele budowlane, co jest warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę. Nie otrzymał Pan z tego tytułu żadnego wynagrodzenia ani innej korzyści. Nie partycypował Pan również w kosztach budowy i innych z tym związanych,

‒nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do zmiany postanowień planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. działek, nie składał Pan wniosku do projektu planu i nie zaskarżał żadnych decyzji w tym zakresie,

‒działki nie były przedmiotem żadnych umów od momentu nabycie przez Pana udziału w tej nieruchomości,

‒swoje udziały w działkach sprzeda Pan na rzecz wybranych pozostałych współwłaścicieli,

‒nie uzyskuje Pan przychodów ze sprzedaży nieruchomości, ani obsługi sprzedaży nieruchomości, w tym prowizji. Od 12 miesięcy uzyskuje Pan przychody z wynajmu nieruchomości własnej, innej niż przedmiot zapytania tj. wynajmuje Pan jedno pomieszczenie w budynku mieszkalno-usługowym,

‒nie dokonywał Pan w przeszłości sprzedaży innych nieruchomości.

Pytanie

Czy zbycie przez Pana i Pana żonę nieruchomości zabudowanych opisanych we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie odpowiedź na pytanie jest negatywna. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tym samym opodatkowanie tym podatkiem czynności dokonywanej przez podatnika musi być powiązane z działalnością gospodarczą podatnika. W ust. 2 powołanego artykułu znajduje się definicja legalnej działalności gospodarczej, zgodnie z którą działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z powołaną definicją działalnością gospodarczą będzie działalność wykonywana w celach zarobkowych w sposób ciągły. Prowadzi Pan taką działalność od 1998 roku.

Jednakże przeważająca działalność opiera się na konserwacji i naprawie pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli i jest realizowana na innej nieruchomości. Nieruchomość, która jest przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana w tym zakresie przez Pana.

W ramach pozostałej działalności gospodarczej ma Pan wskazaną działalność polegającą na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jednakże w tym zakresie nie wykorzystywał Pan przeznaczonej do sprzedaży nieruchomości.

Działalność tą realizuje Pan od grudnia 2021 roku i w ramach niej uzyskuje dochody z najmu lokalu w nieruchomości na ul. (…). Nie uzyskiwał Pan przychodów z nieruchomości objętej tym wnioskiem i nie ponosił Pan na nią nakładów. Tym samym nie można uznać, że nieruchomość przeznaczona do sprzedaży była w jakikolwiek sposób wykorzystywana przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Jednoczenie nie uzyskiwał Pan przychodów z tej nieruchomości co oznacza, że również w tym zakresie nie można uznać, iż nieruchomość została przez Pana nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu. Ostatecznie nie stanowi działalności gospodarczej samo zbycie nieruchomości przez Pana, ponieważ jest to jednostkowa transakcja po Pana stronie. Nabycia udziałów w tej nieruchomości dokonał Pan do majątku wspólnego. Nabycie miało miejsce w 2006 oraz 2007 roku i od tamtej pory nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do zbycia tej nieruchomości. Oznacza to, że samo zbycie tej nieruchomości nie może być uznane za realizacje celu gospodarczego co wyłącza ta transakcje z konieczności opodatkowania przychodu podatkiem od towarów i usług jako nie stanowiącej działalności gospodarczej. Zasadniczo bowiem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Nie podejmował Pan żadnych działań w celu polepszenia stanu nieruchomości, w tym czynności zmierzających do zmiany postanowień planu zagospodarowania dla działek. Nie dokonał Pan podziału nieruchomości lub jej scalenia. Ostatecznie nie podejmował Pan również działań zmierzających do ogłoszenia chęci sprzedaży. Przyszła sprzedaż ma zostać dokonana w całości na rzecz jednego ze współwłaścicieli. Tym samym nie działał Pan w celu sprzedaży jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE:

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie  C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży udziałów w działkach istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął lub podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem sprzedaży będą udziały w działce nr 1 i 2, które nabył Pan wraz z żoną do majątku objętego wspólnością majątkową. Prowadzi Pan od 1 stycznia 1998 roku działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem Pana działalności jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych. Nieruchomości te jednak, od momentu ich nabycia nie były wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej. Na obu nieruchomościach została zrealizowana przez jednego ze współwłaścicieli inwestycja polegająca na wybudowaniu wolnostojącego, parterowego, niepodpiwniczonego budynku magazynowo-usługowego z częścią biurowo-socjalną. Budynek ten został wybudowany w 2007 roku na podstawie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę. Inwestycja została w całości zrealizowana i sfinansowana przez jednego ze współwłaścicieli obu nieruchomości, bez Pana udziału zarówno w procesie uzyskiwania pozwolenia na budowę, jak również w zakresie finansowania kosztów inwestycji. Nie podejmował Pan żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia nieruchomości. Nie ponosił Pan żadnych nakładów na tą nieruchomość. Nie korzystał Pan z przedmiotowych działek. W związku z brakiem wykorzystywania przez Pana działek od momentu nabycia, nie zaspokajał Pan żadnych potrzeb osobistych w związku z ich posiadaniem. Działki nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze od momentu nabycia udziałów. Została wyrażona przez Pana zgoda na dysponowanie gruntem przez współwłaściciela na cele budowlane, co jest warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę. Nie otrzymał Pan z tego tytułu żadnego wynagrodzenia ani innej korzyści. Nie partycypował Pan również w kosztach budowy i innych z tym związanych. Nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do zmiany postanowień planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. działek, nie składał Pan wniosku do projektu planu i nie zaskarżał żadnych decyzji w tym zakresie.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy w związku ze sprzedażą udziałów w działkach  nr 1 i 2 będących we wspólności małżeńskiej, będzie Pan uznany za podatnika podatku VAT.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży udziałów w działkach będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala Pana zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży udziałów w działkach, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży udziałów w opisanych we wniosku Nieruchomościach, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Pana udziałów w działkach, wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nie podjął Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Podjęte przez Pana działania należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedając udziały w działkach nr 1 i 2 będących we wspólności małżeńskiej, będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziałów w działkach, a opisaną dostawę cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, ww. sprzedaż nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zgodnie z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku (np. udzielenie pełnomocnictwa, które pozwoli na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie działek itd.), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że interpretacja ta wywołuje skutki podatkowe jedynie dla Pana, nie ma natomiast zastosowania do współwłaściciela działki, tj. Pana żony.

Jednocześnie informujemy, że niniejszy wniosek dotyczy 1 zdarzenia przyszłego (nieuznania Pana za podatnika podatku VAT). Tytułem wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług wykorzystana zostanie opłata w wysokości 40 zł. 2 grudnia 2022 r. dokonał Pan opłaty w wysokości 120 zł. W związku z tym, że kwota potrzebna do wydania interpretacji indywidualnej wynosi 40 zł to nadpłata w wysokości 80 zł w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej podlega zwrotowi według Pana dyspozycji tj. zwrot przekazem pocztowym na Pana adres wskazany we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).