Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.225.2022.1.SP

Ustalenie czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów finansowania dłużnego (uwzględniając limity wynikające z art. 15c ustawy o CIT): odsetki od Kredytu w Rachunku; wydatki na spłatę Kosztów Dodatkowych; odsetki od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę kapitału i odsetek wynikających z Umowy Kredytu; odsetki od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę Kosztów Dodatkowych; odsetki od Pożyczki nr 2; odsetki od Potencjalnej Pożyczki udzielonej przez Wspólnika Spółki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów finansowania dłużnego (uwzględniając limity wynikające z art. 15c ustawy o CIT): odsetki od Kredytu w Rachunku; wydatki na spłatę Kosztów Dodatkowych; odsetki od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę kapitału i odsetek wynikających z Umowy Kredytu; odsetki od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę Kosztów Dodatkowych; odsetki od Pożyczki nr 2; odsetki od Potencjalnej Pożyczki udzielonej przez Wspólnika Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest spółką informatyczną, tworzącą i rozwijającą innowacyjne i technologicznie zaawansowane programy komputerowe.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest:

1)licencjonowanie autorskiej platformy służącej do budowy multimedialnych serwisów internetowych,

2)tworzenie i implementacja oprogramowania w ramach prowadzonych projektów klienckich,

3)licencjonowanie technologii służącej do głębokiej inspekcji ruchu sieciowego,

4)usługi przechowywania i transferu treści multimedialnych w Internecie,

5)usługi utrzymaniowe w zakresie oferowanego oprogramowania.

Z uwagi na profil prowadzonej działalności, istotna część wpływów ze sprzedaży ma charakter nieregularny. Dotyczy to w szczególności sprzedaży licencji, gdzie klient dokonując jednorazowej płatności z góry nabywa prawo do korzystania z platformy w danym okresie (zwykle kilkunastomiesięcznym). Ponadto, usługi związane z tworzeniem i implementacją oprogramowania dla klientów najczęściej realizowane są w ramach uzgodnionego, wielomiesięcznego harmonogramu prac.

Przyjmowanie usług przez klienta odbywa się albo na podstawie końcowego protokołu odbioru, albo na podstawie częściowych odbiorów poszczególnych faz projektu. Z tego względu płatność za wyświadczone usługi (uwarunkowana najczęściej odbiorem) może nastąpić dopiero po kilku miesiącach od uruchomienia projektu. W związku z powyższym, sytuacja płynnościowa Spółki jest bardzo zróżnicowana. W przeciągu roku występują okresy, w których posiada ona znaczące nadwyżki gotówki, podczas gdy w niektórych miesiącach bieżąca płynność jest zagrożona i wymaga podjęcia dodatkowych działań.

Na przestrzeni ostatnich lat Spółka finansowała swoją działalność ze zrealizowanych zysków. Jednakże z uwagi na wzrost skali działalności, pojawiające się czynniki inflacyjne w zakresie kosztów osobowych, jak i nieosobowych, a także wzrost udziału przychodów w których wpływy od klientów maja charakter nieregularny, Spółka zdecydowała się korzystać również z finansowania zewnętrznego.

W bieżącym roku podatkowym (2022 r.), Spółka posiadała lub nadal posiada zobowiązania finansowe wynikające między innymi z następujących umów:

1)Umowa kredytu w rachunku bieżącym z dnia 9 maja 2022r. (dalej: „Kredyt w Rachunku”):

‒  Kredytodawca: bank prowadzący rachunek bankowy Spółki,

‒  Cel wskazany w umowie: finansowanie bieżącej działalności Spółki,

‒  Wybrane paramenty określone w umowie: maksymalna kwota kredytu (1.000.000,00 złotych), termin wykorzystania, oprocentowanie, termin spłaty kredytu,

‒  Kontekst podpisania umowy i faktyczne przeznaczenie środków: Przedłużające się negocjacje z kluczowym kontrahentem oraz trwające i nieodebrane prace związane z prowadzonymi projektami klienckimi przyczyniły się do ograniczenia bieżącej płynności Spółki. Aby móc terminowo realizować swoje zobowiązania, Spółka zdecydowała się na uruchomienie Kredytu w Rachunku. Środki z Kredytu w Rachunku były na bieżąco wykorzystywane do codziennej działalności operacyjnej, w tym m.in. do spłaty zobowiązań wobec dostawców oraz uregulowania wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych. Równocześnie wpływy pieniężne z innych źródeł przychodów oraz projektów na bieżąco kompensowały wartość pożyczonych środków,

‒  Odsetki w związku z umową: o Zgodnie z zapisami umowy odsetki naliczane były w cyklu dziennym, obciążając rachunek Spółki ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca o Odsetki zostały w całości zapłacone w dniu spłaty Kredytu w Rachunku

‒  Spłata kapitału: Całkowita spłata nastąpiła w dniu 28 czerwca 2022 r.,

‒  Obecnie Kredyt w Rachunku nie jest wykorzystywany, gdyż umowa została zakończona.

2)Umowa pożyczki z dnia 30 czerwca 2022 r. (dalej: „Pożyczka nr 1”)

‒  Pożyczkodawca: udziałowiec większościowy (dalej: „Wspólnik”),

‒  Cel wskazany w umowie: brak postanowień co do celu udzielenia pożyczki, jak i na co konkretnie mają być przeznaczone pożyczone środki,

‒  Wybrane paramenty określone w umowie: wysokość pożyczonej kwoty (... złotych), termin wypłaty pożyczki, termin spłaty pożyczki, oprocentowanie pożyczki, możliwość dokonywania potrąceń zobowiązania Spółki z tytułu pożyczki ze zobowiązaniami Wspólnika względem Spółki, zasady wcześniejszej spłaty pożyczki.

Kontekst podpisania umowy i faktyczne przeznaczenie środków:

W dniu 30 czerwca 2022 r. Wspólnik nabył 92,5% udziałów w Spółce (dalej: „Transakcja”). Na dzień 30 czerwca 2022 r., Spółka posiadała zobowiązanie finansowe wynikające z Umowy Kredytu z dnia 21.12.2020 r. (dalej: „Umowa Kredytu”) na kwotę... złotych, plus narosłe odsetki w kwocie (...) złotych. Umowa Kredytu była umową zawartą przez podmiot zwany dalej „Spółką X”. Umowę zawarto w celu pozyskania przez Spółkę X środków finansowych na nabycie udziałów w Spółce. Umowa Kredytu zawierała liczne postanowienia dotyczące warunków ekonomicznych jakie kredytobiorca musi spełniać, aby nie powstał tzw. stan wymagalności (w tym w zakresie maksymalnej dźwigni finansowej, jak również minimalnego wskaźnika relacji przepływów pieniężnych do wartości obsługi długu za każde kolejne 12 miesięcy – liczonego w cyklach kwartalnych). Po nabyciu udziałów w Spółce, Spółka X (jako spółka przejmowana) została przejęta przez Spółkę (jako spółkę przejmującą). Nastąpiło to w dniu 1 lipca 2021 r. Skutkiem przejęcia Spółki X było przejście na Spółkę praw i obowiązków Spółki X, w tym m.in. wynikających z Umowy Kredytu. Wspólnik przed nabyciem udziałów w Spółce przeprowadził tzw. due dilligence, którego celem była weryfikacja sytuacji finansowej Spółki. Wspólnik nabywając udziały Spółki znał więc sytuację finansową Spółki, w tym Umowę Kredytu. Jednakże, z uwagi na zmieniające się uwarunkowania ekonomiczne (m.in. sytuację na Ukrainie, rosnącą inflację) mogące w przyszłości wpływać na ryzyko naruszenia postanowień Umowy Kredytu, jak również koszty wewnętrzne wynikające z obowiązków raportowania związanych z Umową Kredytu, Wspólnik zdecydował o udzieleniu Spółce finansowania w formie Pożyczki nr 1.

Naruszenie postanowień Umowy Kredytu skutkujące jego natychmiastową wymagalnością mogłyby spowodować realne zagrożenie dla istnienia lub funkcjonowania Spółki. W związku z powyższym środki pochodzące z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę zobowiązania z tytułu Umowy Kredytu, a także na dodatkowe koszty związane z zakończeniem Umowy Kredytu, prowizję z tytułu przedterminowej spłaty oraz prowizję administracyjną (dalej: „Koszty Dodatkowe”). Wartość Kosztów dodatkowych wyniosła (...) złotych. Decyzja o wykorzystaniu Pożyczki nr 1 na spłatę Umowy Kredytu (mimo iż umowa Pożyczki nr 1 nie wskazywała celu jej udzielenia) wynikała z obaw co do ryzyka naruszenia warunków Umowy Kredytu i doprowadzenia do stanu jej natychmiastowej wymagalności, wynikających z uwarunkowań ekonomicznych oraz utrudnionej bieżącej płynności Spółki (patrz Umowa kredytu w rachunku bieżącym z dnia 9 maja 2022 r.) minimalizacji ryzyka związanego ze skutkami natychmiastowej wymagalności Umowy Kredytu i dbałości o interes Spółki. Czynności związane z raportowaniem w związku z Umową Kredytu wymagały nakładu pracy, generującego dodatkowe koszty po stronie Spółki.

‒  Odsetki w związku z umową: Zgodnie z zapisami umowy odsetki naliczane są w cyklu dziennym i płatne co trzy miesiące licząc od daty wydania pożyczki. Płatność odsetek za pierwszy trzymiesięczny okres nastąpiła 29 września 2022r.

‒  Spłata kapitału: Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku, Pożyczka nr 1 nadal stanowi zobowiązanie finansowe w bilansie Spółki. Jednakże, pomimo braku w umowie częściowych spłat kapitałowych, Spółka w dniu 29 września 2022 r. zdecydowała się na przedterminową spłatę części kapitału. Decyzja ta wynikała z powstałych nadwyżek gotówkowych wynikających z rozliczenia zakończonych projektów oraz rosnących kosztów obsługi długu (m.in. wzrost WIBOR).

3)Umowa pożyczki z dnia 8 lipca 2022 r. (dalej „Pożyczka nr 2”):

‒  Pożyczkodawca: udziałowiec większościowy (Wspólnik);

‒  Cel wskazany w umowie: brak postanowień co do celu udzielenia pożyczki, jak i na co konkretnie mają być przeznaczone pożyczone środki;

‒  Wybrane paramenty określone w umowie: maksymalna wysokości pożyczonej kwoty (do 2.000.000,00 złotych), zasady wypłacania określonych przez Spółkę kwot w ramach limitu pożyczki, termin spłaty pożyczki, oprocentowanie pożyczki, zasady spłaty odsetek, możliwość dokonywania potrąceń zobowiązania Spółki z tytułu pożyczki ze zobowiązaniami Wspólnika względem Spółki;

‒  Kontekst podpisania umowy i faktyczne przeznaczenie środków:

Z uwagi na trwające ryzyko niemożności bieżącej obsługi zobowiązań, wynikające z omówionej wcześniej sezonowości wpływów pieniężnych, Spółka zdecydowała wystąpić do Wspólnika o wsparcie finansowe w postaci pożyczki. Środki z Pożyczki nr 2 były na bieżąco wykorzystywane do codziennej działalności operacyjnej, w tym m in. do spłaty zobowiązań wobec dostawców oraz uregulowania wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych. W wyniku realizacji płatności (w tym licencyjnych) przez największego kontrahenta sytuacja płynnościowa Spółki poprawiła się, co umożliwiło całkowitą spłatę Pożyczki nr 2, wraz z narosłymi odsetkami w dniu 29 lipca 2022r.

‒Odsetki w związku z umową:

Zgodnie z zapisami umowy odsetki naliczane były w cyklu dziennym, a płatne co trzy miesiące licząc od daty wydania pożyczki. Odsetki zostały zapłacone w dniu 29 lipca 2022 r. wraz ze spłatą kapitału.

‒Spłata kapitału:

Całkowita spłata dotychczas pożyczonego kapitału nastąpiła w dniu 29 lipca 2022 r. Jednakże umowa nadal pozostaje aktywna. W związku z tym Spółka może nadal dokonywać pożyczek do ustalonego w umowie limitu.

Podsumowując ww. umowy, Spółka w sposób aktywny zarządza płynnością finansową, co wynika z nieregularności wpływów pieniężnych do Spółki w trakcie roku. Również w przyszłości Spółka zamierza kontynuować działania mające na celu zabezpieczenie działalności operacyjnej przed utratą płynności, jednocześnie ograniczając koszty obsługi zadłużenia finansowego do minimum.

W związku z tym, w przypadku możliwych przyszłych nadwyżek gotówkowych (np. wynikających z rozliczenia trwających projektów klienckich lub sprzedaży licencji na kolejne okresy), Spółka zamierza w pierwszej kolejności przeznaczać tę nadwyżkę na przedterminowe spłaty części kapitału Pożyczki nr 1. Podejście to wynika przede wszystkim z faktu, że koszt obsługi Pożyczki nr 1 jest zdecydowanie wyższy niż możliwe przychody odsetkowe z lokat, czy depozytów od analogicznej kwoty. Jednocześnie, w przypadku wystąpienia w trakcie dalszej działalności Spółki problemów z bieżącą płynnością finansową, Spółka planuje albo korzystać z Pożyczki nr 2, albo wystąpić do Wspólnika o dodatkową pożyczkę, której parametry (za wyjątkiem kwoty, gdyż Spółce trudno przewidzieć czy będzie ona niższa czy wyższa) oraz przeznaczenie (finansowanie bieżących wydatków) będzie identyczne jak w przypadku Pożyczki nr 2 (dalej: Potencjalna Pożyczka”). Stan faktyczny, zdarzenie przyszłe oraz pytania dotyczą odsetek zapłaconych.

Pytania

1. Czy, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Kredytu w Rachunku?

2. Czy, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów  wydatki na spłatę Kosztów Dodatkowych?

3. Czy, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Pożyczki nr 1, w proporcji, w której środki z Pożyczki 1 zostały przeznaczone na spłatę kapitału i odsetek wynikających z Umowy Kredytu?

4. Czy, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Pożyczki nr 1, w proporcji, w której środki z Pożyczki 1 zostały przeznaczone na Koszty Dodatkowe?

5. Czy, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Pożyczki nr 2?

6. Czy w przypadku możliwej sytuacji przyszłej, tj. wystąpienia przez Spółkę do Wspólnika o Potencjalną Pożyczkę, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Potencjalnej Pożyczki?

Pytania 1 i 2 dotyczą stanu faktycznego. Pytania 3, 4 i 5 dotyczą stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Pytanie 6 dotyczy zdarzenia przyszłego.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad.1

Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Kredytu w Rachunku, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT.

Ad.2

Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania wydatki na spłatę Kosztów dodatkowych, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT.

Ad.3

Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Pożyczki nr 1, w proporcji, w której środki z Pożyczki 1 zostały przeznaczone na spłatę kapitału i odsetek wynikających z Umowy Kredytu, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT.

Ad.4

Uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Pożyczki nr 1, w proporcji, w której środki z Pożyczki 1 zostały przeznaczone na Koszty dodatkowe, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT.

Ad.5

Uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT, Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Pożyczki nr 2, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT.

Ad.6

Spółka ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od Potencjalnej Pożyczki, uwzględniając ewentualne limity wynikające z art. 15c Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów ma więc charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Powszechnie przyjmuje się, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

A. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik) - „Poniesienie”

B. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona - „Definitywność”

C. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą - „Związek z działalnością gospodarczą”

D. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów - „Celowość”

E. został właściwie udokumentowany -„Udokumentowanie”

F. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów - „Brak wyłączenia”.

W analizowanym przypadku wszystkie te warunki zostały (lub zostaną – w odniesieniu do pytań dotyczących zdarzenia przyszłego) spełnione, co wskazano poniżej:

A.Poniesienie

Zapłacone odsetki od Kredytu w Rachunku, Pożyczki nr 1, Pożyczki Nr 2, Potencjalnej Pożyczki oraz wydatki na Koszty Dodatkowe zostały/zostaną przez Spółkę pokryte bezpośrednio z jej zasobów majątkowych uzyskanych na skutek prowadzonej działalności gospodarczej. Poniesienie tych kosztów przez Spółkę potwierdzają zapisy w księgach rachunkowych (m.in. konta rozrachunkowe, rachunek bankowy).

B.Definitywność

Wartość poniesionych odsetek od Kredytu w Rachunku, Pożyczki nr 1, Pożyczki Nr 2, Potencjalnej Pożyczki i Kosztów Dodatkowych nie była i nie będzie Spółce zwracana w żaden sposób przez inny podmiot, przykładowo ani w postaci dotacji ani w postaci nieodpłatnego świadczenia czy darowizny.

C.Związek z działalnością gospodarczą

Odsetki od Kredytu w Rachunku, Pożyczki nr 1, Pożyczki Nr 2, Potencjalnej Pożyczki oraz wydatki na Koszty Dodatkowe są (i będą) związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Odsetki naliczono bowiem od finansowania jakie zostało przeznaczone na bieżące potrzeby Spółki - wynagrodzenia dla pracowników, spłata zobowiązań, rozliczenia z dostawcami. Koszty Dodatkowe poniesiono w związku z wcześniejszą spłatą Umowy Kredytu, co jak wskazano miało na celu minimalizację kosztów obsługi Umowy Kredytu i ryzyka związanego z naruszeniem postanowień Umowy.

D.Celowość

Odsetki od Kredytu w Rachunku, Pożyczki nr 1, Pożyczki Nr 2, Potencjalnej Pożyczki oraz wydatki na Koszty Dodatkowe poniesiono w celu zabezpieczenia przychodów.

W szczególności zaś:

‒W odniesieniu do odsetek od Kredytu w Rachunku, Pożyczki Nr 2 i Potencjalnej Pożyczki,

- przychody Spółki – jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – pochodzą w przeważającej mierze z licencjonowania autorskiej platformy służącej do budowy multimedialnych serwisów internetowych oraz świadczenia szeroko pojętych usług związanych z oprogramowaniem.

Aby świadczyć zawansowane technologicznie usługi Spółka musi posiadać m.in. odpowiednie zasoby kadrowe. Mając na uwadze tzw. rynek pracownika (zwłaszcza w obszarze IT) Spółka musi podjąć działania zapobiegające opóźnieniom w regulowaniu wynagrodzeń. Terminowa wypłata wynagrodzeń dla pracowników czy współpracowników jest więc istotna nie tylko z punktu widzenia przepisów prawa pracy czy prawa cywilnego, ale ma znaczenie przede wszystkim w relacjach z tymi osobami i zapobiega ich odchodzeniu z pracy/zrywaniu umów ze Spółką. A w konsekwencji zabezpiecza przychody Spółki. Podobnie rzecz ma się z innymi bieżącymi wydatkami operacyjnymi na które przeznaczono/przeznaczy się środki z Kredytu w Rachunku, Pożyczki Nr 2, Potencjalnej Pożyczki (nabywanie stosownych narzędzi informatycznych, nabywanie usług kolokacyjnych, przetwarzania danych itp., bez których uzyskanie przychodów byłoby ograniczone lub niemożliwe). Pozyskanie finansowania na wynagrodzenia czy inne niezbędne bieżące wydatki oznacza konieczność uiszczenia odsetek. Skoro więc sfinansowany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu to automatycznie odsetki od tego finansowania stanowią koszty uzyskania przychodu.

‒W odniesieniu do odsetek od Pożyczki nr 1 i Kosztów Dodatkowych:

Celowość tych wydatków przejawia się w minimalizacji ryzyka naruszenia postanowień Umowy Kredytu, ograniczeniu kosztów jego obsługi, uzyskaniu oszczędności które wykorzystano (i które będą wykorzystane w przyszłości) na spłatę bieżących zobowiązań. Tym samym zarówno bezpośredni wydatek na Koszty Dodatkowe jak i spłacone odsetki od Pożyczki nr 1, w proporcji przypadającej na Koszty Dodatkowe, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

E.Udokumentowanie

Wszystkie poniesione wydatki na zapłatę odsetek oraz Kosztów Dodatkowych zostały udokumentowane (umowy, wyliczenia, wyciągi bankowe).

F.Brak wyłączenia z kosztów

W ocenie Spółki żaden z przepisów art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów Kosztów Dodatkowych oraz zapłaconych odsetek od Kredytu w Rachunku, Pożyczki nr 1, Pożyczki nr 2 i Potencjalnej Pożyczki. Podsumowując należy uznać, że wszystkie wydatki wymienione w pytaniach Spółki były i będą wydatkami celowymi i zasadnymi dla jej funkcjonowania, a tym samym mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w negatywnym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT oraz pod warunkiem wykazania ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodów, względnie zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przepis ten konstytuuje więc ogólną zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem uzyskania przychodów oraz przychodami podatkowymi musi wystąpić związek przyczynowo skutkowy.

W konsekwencji powyższego, kosztem uzyskania przychodów będzie taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

‒został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

‒jest definitywny (rzeczywisty);

‒pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

‒poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

‒został właściwie udokumentowany;

‒nie może znajdować się w grupie kosztów , których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Dodatkowo, zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT:

Na podstawie art. 15c ust. 1a updop:

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT,

Podkreślić należy, że treść powołanego wyżej art. 15c ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że katalog kosztów ujętych w definicji „kosztów finansowania dłużnego” ma charakter przykładowy, o czym świadczy użycie przez Ustawodawcę sformułowań „wszelkiego rodzaju koszty” oraz „w szczególności”.

Dodatkowo, w świetle art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. koszty finansowania zewnętrznego oznaczają wydatki z tytułu odsetek od wszystkich form zadłużenia, inne koszty ekonomiczne równoważne odsetkom oraz wydatki związane z pozyskiwaniem finansowania, które mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z prawem krajowym. Wynikający zatem z Dyrektywy ATAD zakres pojęcia „finansowanie zewnętrzne” jest bardzo szeroki.

Zgodnie z art. 15c ust. 18 ustawy o CIT,

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką informatyczną, tworzącą i rozwijającą innowacyjne i technologicznie zaawansowane programy komputerowe. Istotna część wpływów ze sprzedaży ma charakter nieregularny, dotyczy to w szczególności sprzedaży licencji. Sytuacja płynnościowa Spółki jest bardzo zróżnicowana, w przeciągu roku występują okresy, w których posiada znaczące nadwyżki gotówki, natomiast w niektórych miesiącach płynność jest zagrożona i wymaga podjęcia dodatkowych działań. Spółka zdecydowała się korzystać z finansowania zewnętrznego. W roku podatkowym 2022, Wnioskodawca posiadał/posiada/może posiadać zobowiązania finansowe wynikające m.in. z:

‒  Umowy kredytu w rachunku bieżącym z 9 maja 2022 r., gdzie kredytodawcą jest bank prowadzący rachunek bankowy Spółki (Kredyt w Rachunku),

‒  Umowy pożyczki z 30 czerwca 2022 r., gdzie pożyczkodawcą jest udziałowiec większościowy Spółki (Pożyczka nr 1),

‒  Umowy pożyczki z 8 lipca 2022 r., gdzie pożyczkodawcą jest udziałowiec większościowy Spółki (Pożyczka nr 2),

‒  Potencjalnej umowy pożyczki, która może zostać zawarta z większościowym udziałowcem Spółki na tożsamych warunkach jak przy Pożyczce nr 2 (Potencjalna Pożyczka).

Kredyt w Rachunku został zaciągnięty w celu finansowania bieżącej działalności Spółki. Wnioskodawca spłacił kapitał związany z tym kredytem 28 czerwca 2022 r. i obecnie Kredyt w Rachunku nie jest wykorzystywany.

Pożyczka nr 1 została udzielona bez wskazania konkretnego celu na jaki mają zostać przeznaczone pożyczone środki pieniężne. Wnioskodawca zdecydował się pokryć z tych środków zobowiązanie finansowe wynikające z Umowy Kredytu zawartej przez Spółkę X w 2020 r. Spółka X została przejęta przez Wnioskodawcę w 2021 r. i w związku z tym wstąpił On we wszystkie prawa i obowiązki Spółki X. Zobowiązania finansowe związane z Umową Kredytu zawartą w 2020 r. obejmowały kwotę główną kredytu, narastające odsetki oraz Koszty Dodatkowe, tj. prowizje i opłaty wynikające z tytułu przedterminowej spłaty Umowy Kredytu. Spółka podjęła decyzję o wykorzystaniu Pożyczki nr 1 na spłatę Umowy Kredytu z obawy co do ryzyka naruszenia warunków Umowy Kredytu i doprowadzenia do stanu jej natychmiastowej wymagalności. Obawy były poparte bieżącymi uwarunkowaniami ekonomicznymi, utrudnioną bieżącą płynnością finansową Spółki oraz chęcią minimalizacji ryzyka związanego ze skutkami natychmiastowej wymagalności Umowy Kredytu i dbałością o interes Spółki. Pożyczka nr 1 nadal stanowi dla Wnioskodawcy zobowiązanie finansowe w bilansie Spółki, jednak zdecydował się On na przedterminową spłatę części kapitału.

Ponadto Wnioskodawca zawarł, również z większościowym udziałowcem, umowę Pożyczki (Pożyczka nr 2). Umowa nie zawiera postanowień co do celu udzielenie pożyczki oraz na co konkretnie mają zostać przeznaczone pożyczone środki. Wnioskodawca przeznaczał pożyczone środki finansowe na codzienną działalność operacyjną. W wyniku realizacji płatności przez największego kontrahenta, sytuacja płynnościowa Spółki poprawiła się, co umożliwiło całkowitą spłatę Pożyczki nr 2 wraz z narosłymi odsetkami w dniu 29 lipca 2022 r. Umowa Pożyczki nr 2 pozostaje aktywna, tzn. jeśli Wnioskodawca będzie potrzebował środków finansowych, to w ramach tej Umowy będzie mógł nadal dokonywać pożyczek do ustalonego limitu.

Wnioskodawca, mając na względzie możliwe problemy z bieżącą płynnością finansową, planuje albo korzystać nadal z Pożyczki nr 2 albo wystąpić do Wspólnika o dodatkową pożyczkę, której parametry (za wyjątkiem kwoty, gdyż Spółce trudno przewidzieć czy będzie ona niższa czy wyższa) oraz przeznaczenie (finansowanie bieżących wydatków) będzie identyczne jak w przypadku Pożyczki nr 2 (Potencjalna Pożyczka).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych, z uwzględnieniem limitu, o którym mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, kosztów ponoszonych w związku ze spłatą: odsetek od Kredytu w Rachunku; wydatków na spłatę Kosztów Dodatkowych (związanych z Umową Kredytu); odsetek od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę kapitału i odsetek wynikających z Umowy Kredytu; odsetek od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na Koszty Dodatkowe; odsetek od Pożyczki nr 2; odsetek od Potencjalnej Pożyczki w sytuacji kiedy Wnioskodawca wystąpi do Wspólnika o jej udzielenie.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, uwzględniając m.in. fakt, że Koszty Dodatkowe zostały spłacone ze środków uzyskanych z Pożyczki nr 1, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty poniesione/ponoszone w związku ze spłatą: odsetek od Kredytu w Rachunku; wydatków na spłatę Kosztów Dodatkowych (związanych z Umową Kredytu); odsetek od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na spłatę kapitału i odsetek wynikających z Umowy Kredytu; odsetek od Pożyczki nr 1 w proporcji, w której środki z Pożyczki nr 1 zostały przeznaczone na Koszty Dodatkowe; odsetek od Pożyczki nr 2, odsetek od Potencjalnej Pożyczki w sytuacji kiedy Wnioskodawca wystąpi do Wspólnika o jej udzielenie.

Powyższe stanowisko ma dla Państwa zastosowanie przy uwzględnieniu limitu wynikającego z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwoty 3.000.000 zł albo kwoty obliczonej według przywołanego wcześniej wzoru ([(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30%), w zw. z art. 15c ust. 1a updop.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy

‒stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).