Interpretacja indywidualna z dnia 9 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.758.2022.3.SR

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług przeznaczonych na realizację Konkursu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Państwa towarów i usług przeznaczonych na realizację Konkursu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2022 r. (wpływ 28 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT rozliczającym się za okresy miesięczne. Sprzedaż towarów i usług realizowana w ramach podstawowej działalności Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawek innych niż zwolniona. Spółka dokonuje również sprzedaży usług zwolnionych z VAT, niemniej usługi te stanowią marginalną część obrotów osiąganych ze sprzedaży towarów i usług.

Podstawowa działalność Spółki to (…), którą Wnioskodawca prowadzi w Polsce jak również na obszarze (…) (poprzez spółki zależne). Projekty (…) realizowane przez Wnioskodawcę zlokalizowane są w (…).

Obecność Wnioskodawcy na rynku międzynarodowym stwarza warunki dla rozwoju firmy i wzmacnia (…), jako (…), co przede wszystkim przekłada się na generowane zyski z działalności Spółki. Niemniej aktywność Wnioskodawcy na arenie międzynarodowej przekłada się również na (…). Z tego powodu Wnioskodawca zdecydował się powołać do życia (…) konkurs pn. (…) mający na celu wyróżnienie i nagrodzenie (…).

Zaszczytny tytuł (…) może uzyskać osoba, która (…).

Zgodnie z regulaminem konkursu, zgłoszenia kandydatur do udziału w Konkursie dokonywane są poprzez stronę internetową (wskazaną przez Wnioskodawcę, jako organizatora Konkursu, do publicznej wiadomości). Spośród zgłoszonych Kandydatów Organizator Konkursu wybiera kilku Kandydatów i przekazuje pod obrady Kapituły Konkursu. Kapituła ocenia zgłoszone Kandydatury mając na względzie (…). Zwycięzców plebiscytu wybiera Kapituła konkursu złożona z (…). Laureatów wyłania się spośród nadesłanych przez internautów kandydatur. Nagrodzone mogą zostać (…). Jury bierze pod uwagę nie tylko (…), która przyczynia się do (…).

Informacje dotyczące listy kandydatur przekazanych do Kapituły Konkursu oraz zwycięzców Konkursu podawane są na stronie internetowej, za pośrednictwem której publikowana jest informacja o Konkursie.

Nagrody w postaci (…) wręczane są zwycięzcom podczas (…).

Na organizację Konkursu Wnioskodawca ponosi szereg wydatków, które obejmują koszty nabycia towarów i usług związanych z:

1)rozpowszechnieniem informacji o organizowanym Konkursie (…),

2)realizacją świadczeń reklamowych na rzecz Wnioskodawcy w ramach (…),

3)koordynacją całości Konkursu,

4)organizacją (…), w tym nabycie towarów i usług dot.:

-autorskiej koncepcji (…),

-harmonogramu (…),

-projektu (…),

-projektu (…),

-druku oraz dystrybucji zaproszeń na wydarzenie,

-zapewnienia oprawy technicznej w zakresie (…),

-zaangażowania (…),

-ochrony i ubezpieczenia wydarzenia,

-obsługi (…),

-aranżacji (…),

-zapewnienia (…),

-zapewnienia aranżacji kwietnych (scena, stoliki koktajlowe, kwiaty dla laureatów),

-organizacji i zapewnienia pomieszczeń (obiektów) na organizację (…),

-nabycia (…),

-budowy (…), realizacji nagrania, montażu oraz (…),

-przygotowania relacji wideo z (…),

5)lokowaniem znaku towarowego Wnioskodawcy, w trakcie (…) oraz (…), w których przeprowadzona została akcja promocyjna wydarzenia (…),

6)wykonaniem usługi content marketingu polegającej na przygotowaniu w strukturze portalu (…) zakładki o nazwie (…) oraz jej utrzymaniu w strukturze portalu co najmniej przez okres 12 miesięcy, w której zostaną umieszczone materiały w postaci 4 artykułów.

Towary i usługi nabywane w związku z organizacją Konkursu, udokumentowane są fakturami (wystawianymi przez czynnych podatników VAT), na których wykazany jest podatek VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji Konkursu są/będą wystawione na Wnioskodawcę.

Udział kandydatów w konkursie jest/będzie nieodpłatny.

Świadczenia nabywane na organizację Konkursu wpisują się w realizację ogólnej strategii Spółki zmierzającej m.in. do budowania pozytywnego wizerunku Spółki na arenie krajowej i międzynarodowej, a to przekłada się pośrednio na generowanie przez nią obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT.

W ocenie Spółki, realizacja Konkursu powinna się przekładać na konkurencyjność Spółki, bowiem podejmowane w tym zakresie przez Spółkę działania nakierowane są na postrzeganie jej jako silnego i stabilnego kontrahenta, doświadczonego partnera biznesowego otwartego na otoczenie i zainteresowanego budową pozytywnych relacji gospodarczych oraz społecznych.

Organizacja Konkursu jest środkiem służącym reklamie marki firmy i upowszechnianiu wizerunku znaku firmy, co z kolei wpływa, w ocenie Spółki, na decyzje zakupowe kontrahentów produktów Spółki, kojarzonych z tą marką.

Realizacja tego działania, w ocenie Spółki, przekłada się na cele marketingowe, bowiem jest elementem strategii zarządzania Spółką, co wpływa na pozytywne postrzeganie Spółki, a w konsekwencji pośrednio na jej konkurencyjność.

Miarą silnej marki jest nie tylko dbałość o rozwój firmy i generowanie zysków, ale również dbałość o wizerunek firmy. Promowanie firmy w różnych obszarach jest obecnie jednym z kluczowych narzędzi komunikacji przedsiębiorstwa z otoczeniem, w tym przede wszystkim z klientem. Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja Konkursu i (…), w tym w szczególności (…) jest środkiem służącym budowie pozytywnego wizerunku Spółki.

Realizacja Konkursu nie jest bezpośrednio związana z profilem działalności wykonywanej przez Spółkę. Niemniej ideą tego Konkursu jest (…). W tym obszarze Wnioskodawca wspiera i promuje (…).

Na pytanie Organu „Jakie konkretnie korzyści dla działalności Państwa Spółki ma/będzie miała realizacja Konkursu?”, odpowiedzieli Państwo, że „Korzyści Wnioskodawcy z realizacji Konkursu zawierają się w odpowiedziach udzielonych na poprzednie pytania. Należą do nich budowa wizerunku firmy, podtrzymywanie więzi z otoczeniem, w szczególności z przedstawicielami różnych środowisk, a także promowanie (…). Na uwagę zasługuje w tym względzie (…), podczas której prezentowane jest nie tylko logo Spółki, ale także elementy charakterystyczne dla (…)”

Informacje promujące organizację Konkursu opatrzone są logo Spółki. Dotyczy to również informacji na temat planowanej (…) oraz przebiegu (…), podczas której prezentowane są materiały wizerunkowe Spółki. Umieszczenie tego typu materiałów wizerunkowych promuje Spółkę, spełnia rolę reklamy Wnioskodawcy jako firmy o stabilnej pozycji, budującej relacje z otoczeniem i zainteresowanej współpracą w szerokim obszarze, nie tylko tym ukierunkowanym na konkretną sprzedaż, ale na ogólny rozwój firmy i na potrzeby. Relacja z (…) dostępna jest na stronie (…).

Udział w (…) organizowanej w ramach realizacji Konkursu jest/będzie dla jej uczestników nieodpłatny.

Uczestnikami (…) są zaproszeni przez Spółkę goście, do których m.in. należą: (…).

Uczestnicy (…) nie są odbiorcami jej produktów i w tym względzie nie sposób stwierdzić, iż ich obecność podczas (…) przekłada się bezpośrednio na wzrost sprzedaży. Niemniej (…), podnosi prestiż tego wydarzenia, o czym świadczy (…) oraz niesłabnące zainteresowanie tym wydarzeniem (…).

Uczestnicy (…) organizowanej w ramach realizacji Konkursu biorą w niej udział w charakterze gości, w związku z tym nie są zobowiązani do jakichkolwiek czynności na rzecz Spółki.

Podczas (…) nie są promowane towary produkowane przez Wnioskodawcę. Promowana jest marka Spółki.

W związku z realizacją Konkursu, w tym z organizacją (…), Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia.

Spółka nie nabywa/nie planuje nabycia alkoholu w związku z realizacją wydarzenia, a ewentualna zmiana decyzji Spółki w tym zakresie, nie będzie skutkowała odliczeniem VAT od zakupu alkoholu.

Pytanie

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług przeznaczonych na realizację Konkursu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nabycie świadczeń wyspecyfikowanych w opisie sprawy spełnia ustawowe przesłanki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych przez Spółkę faktur.

Zgodnie z przywołanym przepisem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zakup opisanych towarów i usług nie stanowi wydatków, które można bezpośrednio powiązać z konkretną sprzedażą opodatkowaną. Niemniej realizacja podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku VAT, tj. zasady neutralności podatku VAT, umożliwia podatnikowi obniżenie podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu również w przypadku, gdy związek tych zakupów występuje w sposób pośredni, a nabywane towary/usługi mają charakter kosztów ogólnych prowadzonej działalności.

Prawo do odliczenia VAT w tym przypadku znajduje potwierdzenie w unijnej zasadzie neutralności VAT wyrażonej w art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT. Stanowi ona podstawową zasadę konstrukcji podatku VAT, która przejawia się prawem do obniżenia podatku należnego od sprzedaży towarów i usług o podatek naliczony przy dokonywanych przez podatnika nabyciach towarów i usług, pod warunkiem przeznaczenia nabywanych towarów i usług do celów działalności opodatkowanej. Zasada neutralności podatkowej była wielokrotnie przedmiotem orzeczeń TSUE. Z orzecznictwa tego wynika, że wszelkie ograniczenia tego prawa, które ze swej natury niweczą neutralność, mają charakter wyjątkowy i muszą mieć wyraźne oparcie w przepisach art. 167-192 Dyrektywy VAT 2006/112/WE. Na bazie tez TSUE prezentowanych w poszczególnych sprawach mających za przedmiot sposób i zakres stosowania tej zasady, sformułować można następujące wytyczne jakie należy wziąć pod uwagę przy ocenie prawa podatnika do odliczenia VAT w sposób odpowiadający zasadzie neutralności.

Przede wszystkim, system odliczeń podatku naliczonego ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Teza ta została sformułowana przez TSUE w wyroku z dnia 21 września 1988 r. w sprawie C-50/87 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej.

Zgodnie z tezą TSUE wyrażoną w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-165/86 Leesportefeuille „Intiem” CV przeciwko Staatssecretaris van Financien, system ten powinien być stosowany w taki sposób, by jego zakres w możliwie największym stopniu odpowiadał działalności gospodarczej podatnika.

Prawo do odliczenia VAT, w rozumieniu zasady neutralności, winno być interpretowane w sposób szeroki, pozwalający na uwolnienie podatnika od ciężaru ekonomicznego związanego z ponoszeniem kosztów podatku naliczonego. Wnioski takie należy wywieść z treści orzeczenia TSUE z dnia 11 lipca 1991 r. w sprawie C-97/90 Hansgeorg Lennartz przeciwko Finanzamt Munchen III, w którym TSUE stwierdził, że podatnik, który wykorzystuje towary do celów działalności gospodarczej, uprawniony jest do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, zgodnie z zasadami określonymi w artykule 17 VI Dyrektywy, nawet jeśli towary te wykorzystywane są w prowadzonej działalności w bardzo niewielkim zakresie.

Z powyższych wskazań TSUE dot. zakresu stosowania zasady neutralności wynika, że zasada ta stanowi fundament konstrukcji podatku VAT, co oznacza, że prawo do odliczenia VAT nie może być traktowane w formie ulgi czy przywileju podatnika. Jest to bowiem bezwzględny nakaz wynikający z konstrukcji tego podatku. Stąd prawo do odliczenia VAT przysługiwać będzie podatnikowi, który wykorzystuje nabywane towary i usługi w prowadzonej działalności gospodarczej, a działalność ta podlega opodatkowaniu VAT.

Prawo do odliczenia VAT przysługuje również w sytuacjach, gdy związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi wprawdzie nie jest bezpośredni, lecz pozwala stwierdzić, iż realizowane przez podatnika zakupy przyczyniają się do uzyskania obrotu i do jego wzrostu poprzez ogólne oddziaływanie na działalność podatnika.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki wydatki wskazane w niniejszym Wniosku związane są z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, a zatem z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Świadczenia nabywane na organizację Konkursu wpisują się w realizację ogólnej strategii Spółki zmierzającej m.in. do budowania pozytywnego wizerunku Spółki na (…), a to przekłada się pośrednio na generowanie przez nią obrotu. Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja Konkursu, jest także środkiem służącym reklamie marki firmy i upowszechnianiu wizerunku znaku firmy, co z kolei wpływa na rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z tą marką. W związku z tym wydatki poniesione na realizację zdarzeń, które promują wizerunek firmy, jak to ma miejsce w przypadku realizacji Konkursu (…), dają Spółce prawo do uznania ich za związane z działalnością opodatkowaną, co uzasadnia prawo Wnioskodawcy do odliczenia VAT związanego z tymi zakupami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Dla prawa do odliczenia podatku naliczonego wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Przy tym podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zdecydowali się Państwo powołać do życia (…) konkurs pn. (…).

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Państwa towarów i usług przeznaczonych na realizację Konkursu.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego, która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście prawo to nie przysługuje – nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione – w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji nie dających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën. W wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C 32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z  27 września 2001 r. w sprawie C 16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

W konsekwencji, z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Przenosząc tezy płynące z powyższego orzeczenia C-435/05 na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że nie można zakładać, iż w każdym przypadku ten związek pośredni zakupów uprawnia do odliczenia podatku. Oznacza to, że wydatki związane z określonymi działaniami mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną, ale nie muszą.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Odpowiadając na Państwa pytanie należy w stosunku do wydatków opisanych we wniosku przeanalizować, czy istnieje pomiędzy tymi wydatkami, a opodatkowaną działalnością gospodarczą Państwa Spółki bezpośredni lub pośredni (tj. wpływający na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości i przyczyniający się do generowania przez Państwa Spółkę obrotów) związek uprawniający podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Prawo to jest bowiem uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku, a w szczególności charakteru poniesionego wydatku i profilu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Mając na uwadze całokształt ocenianej sprawy należy wskazać, że wydatki poniesione w ramach organizacji Konkursu mają związek ogólny z Państwa Spółką, gdyż jest on przez Państwa Firmę organizowany, jednakże nie w sposób uzasadniający przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, przedmiotem działalności Spółki jest (…). Spółka zdecydowała się powołać do życia (…) konkurs pn. (…) w celu wyróżnienia i nagrodzenia (…). Powodem powołania do życia ww. konkursu jest – jak wynika z treści wniosku – budowanie (…). Zaszczytny tytuł (…) może uzyskać osoba, która (…).

Analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że wbrew Państwa twierdzeniu, realizacja ww. Konkursu nie przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej. Jak Państwo wskazali, realizacja konkursu nie jest bezpośrednio związana z profilem działalności wykonywanej przez Spółkę, a ideą Konkursu jest nagradzanie (…). Nagrodzone mogą zostać (…). Z powyższego wynika, że nie są to osoby, które mają jakikolwiek związek z Państwa Spółką. W opinii Organu, powiązanie działań związanych z realizacją Konkursu ze wzrostem sprzedaży opodatkowanej Państwa Spółki jest zbyt daleko idące i niedające się zracjonalizować.

Pomimo, iż informacje promujące organizację Konkursu, opatrzone są logo Spółki, a podczas (…) prezentowane są materiały wizerunkowe Spółki, to mając na uwadze specyfikę działalności Spółki jak też krąg jej odbiorców, w przedmiotowej sprawie brak jest racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy realizacją ww. Konkursu, a zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej Państwa Spółki. Związek ten nie może być bowiem jakikolwiek, lecz wyraźny, ścisły i racjonalny, jak również wydatek powinien mieć cenotwórczy charakter.

Sam fakt, że realizowane działania kreują wizerunek Państwa Spółki, nie jest wystarczający do przyznania Państwu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur z tytułu poniesienia nakładów na towary i usługi nabywane w celu realizacji przedmiotowego Konkursu.

Należy również zauważyć, że w związku z realizacją Konkursu, w tym z organizacją (…), Państwa Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia, a udział kandydatów w konkursie, jak i uczestników (…) jest nieodpłatny. Na uwagę zasługuje także okoliczność, że kandydatem w konkursie może zostać w zasadzie każda osoba, która (…). Natomiast uczestnikami (…) są zaproszeni przez Spółkę goście, do których m.in. należą: (…). Uczestnicy (…) nie są odbiorcami jej produktów i w tym względzie nie sposób stwierdzić, iż ich obecność podczas (…) przekłada się bezpośrednio na wzrost sprzedaży.

Okoliczność, że (…) – jak Państwo argumentują – podnosi prestiż tego wydarzenia, o czym świadczy (…) oraz niesłabnące zainteresowanie tym wydarzeniem (…), nie może wpłynąć na prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją ww. Konkursu. (…) jest skierowana w istocie do wszystkich obywateli, głównie zatem osób niemających nawet potencjalnych związków ze Spółką.

Nie sposób zatem z faktu organizacji opisanego Konkursu oraz (…) wyprowadzić wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej w Państwa Spółce prowadzącej działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie (…). Trudno uznać, że to konkretne działanie Spółki wpływa (w szczególności dzięki swojemu aspektowi marketingowemu) na zwiększenie rozpoznawalności sprzedawanych produktów. Podczas (….) nie są promowane towary produkowane przez Państwa Spółkę, a realizacja Konkursu nie jest bezpośrednio związana z profilem działalności wykonywanej przez Spółkę, zatem dostrzeżenie tutaj takiego związku ze sprzedażą opodatkowaną, który uzasadniałby przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tym wydarzeniem, jest zbyt daleko idące.

W świetle powyższej argumentacji nie można zgodzić się z Państwa stwierdzeniami, że realizacja Konkursu służy reklamie marki firmy i upowszechnianiu wizerunku firmy, co wpływa na decyzje zakupowe kontrahentów produktów Spółki, kojarzonych z tą marką. Fakt lokowania znaku towarowego Państwa Spółki czy też opatrzenie informacji o wydarzeniu logo firmy, pozostaje w tym konkretnym przypadku bez znaczenia.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji dla oceny istnienia związku z działalnością opodatkowaną podatnika należy wykazać konkretny, ścisły i racjonalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a prowadzoną działalnością opodatkowaną oraz ich cenotwórczy charakter. Zatem również działania promocyjno-marketingowo-reklamowe powinny mieć taki charakter i być skierowane do aktualnych czy potencjalnych kontrahentów. Natomiast w przedmiotowej sprawie – jak wynika z powyższej analizy przedstawionych we wniosku okoliczności – związek taki ani charakter nie występuje. Również (…), podczas której prezentowane jest logo Państwa Spółki oraz elementy charakterystyczne dla (…), pozostaje bez wpływu na sprzedaż Spółki, gdyż (…) ma bardziej charakter rozrywkowy.

Podsumowując, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług przeznaczonych na realizację Konkursu.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych przez Państwa orzeczeń TSUE należy zwrócić uwagę na rolę jaką odgrywa Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w kształtowaniu wykładni wspólnotowej, w tym wykładni prawa podatkowego. Istotę funkcji TSUE należy postrzegać nie tylko przez pryzmat dokonywanej przez niego wykładni konkretnych przepisów prawa wspólnotowego, ale również z punktu widzenia roli jego orzeczeń jako źródła prawa wspólnotowego. Należy także dodać, iż TSUE odgrywa kluczową rolę z punktu widzenia jednolitej interpretacji prawa i gwarantuje zarazem, że normy prawa wspólnotowego nie wywołają odmiennych skutków w różnych państwach. Jednakże powołane przez Państwa w uzasadnieniu stanowiska orzeczenia TSUE nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem merytorycznie dotyczą zupełnie innych spraw aniżeli przedstawiona w niniejszym wniosku. Wyrok w sprawie C-97/90 dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT w związku ze zmianą przeznaczenia samochodu osobowego nabytego przez osobę fizyczną. Natomiast wyrok w sprawie C-165/86 dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia paliwa. Z kolei wyrok w sprawie C-50/87 dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do najmu nieruchomości. Nie można tez płynących z tych orzeczeń w sposób oderwany od okoliczności, w których zapadły, odnosić do niniejszej sprawy, której zakres jest zupełnie inny.

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).