Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.480.2022.2.RST

Możliwości zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów będą sporządzane/przechowywane w formie elektronicznej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie towarów będą sporządzane/przechowywane w formie elektronicznej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem przesłanym za pośrednictwem ePUAP z 23 grudnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka („Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą działalności gospodarczej na terenie Niemiec. Spółka prowadzi również działalność gospodarczą na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Głównym obszarem działalności Spółki jest przemysł AGD. Spółka sprzedaje produkty wykorzystywane w gospodarstwie domowym, takie jak pralki, zmywarki i suszarki, jak również urządzenia wykorzystujące gorące powietrze (do gotowania i pieczenia) oraz urządzenia chłodnicze (lodówki i zamrażarki) [dalej: Towary].

Spółka jest zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE i dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych posługuje się nadanym numerem VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje między innymi z Polski transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej również: „WDT”) do nabywców z innych państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT-UE nadany przez państwo członkowskie ich siedziby (dalej: „Kontrahenci”).

Wnioskodawca gromadzi dokumentację od przewoźników Towarów i Kontrahentów, niezbędną do zastosowania stawki VAT 0% zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i potwierdzającą, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i dostarczone do Kontrahentów.

Na dokumentację gromadzoną przez Wnioskodawcę składają się w szczególności międzynarodowe listy przewozowe CMR (dalej: „CMR”). Możliwe jest otrzymywanie od kontrahentów także innych dokumentów, potwierdzających wywóz i dostarczenie Towarów.

Każdorazowo posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Wnioskodawca ma zamiar zmodyfikować zasady pozyskiwania i przechowywania CMR oraz innych dokumentów potwierdzających wywóz Towarów poprzez archiwizowanie CMR i innych dokumentów jedynie w formie elektronicznej, tj. skanów dokumentów wystawionych w formie papierowej. Celem modyfikacji sposobu archiwizowania dokumentów jest przyśpieszenie i usprawnienie procesu pozyskiwania CMR i dokumentów przewozowych oraz zaoszczędzenie przestrzeni magazynowej w archiwum oraz szybszy obieg dostępu do dokumentów w przyszłości.

Zmodyfikowanie zasad pozyskiwania i przechowywania CMR oraz innych dokumentów może dotyczyć następujących scenariuszy:

1.Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika CMR bądź inne dokumenty w formie papierowej. Następnie Wnioskodawca skanuje dokument CMR i zapisuje skan. CMR i inne dokumenty w formie elektronicznej będą przechowywane przez Wnioskodawcę, natomiast papierowe formy dokumentów będą niszczone (dalej: Scenariusz 1).

2.Wnioskodawca otrzymuje od przewoźników CMR bądź inne dokumenty już w formie elektronicznej. Dokumenty przesyłane będą na specjalnie utworzony w tym celu adres poczty elektronicznej Wnioskodawcy lub adresy dedykowanych osób. Wnioskodawca otrzymuje dokumenty w formie elektronicznej jako skan dokumentu oryginalnego, załączony do wiadomości e-mail lub wygenerowany z systemu. Tak otrzymane dokumenty będą przechowywane przez Wnioskodawcę. Spółka nie otrzymuje CMR ani innych dokumentów w formie papierowej. Zgodnie z wiedzą Spółki przewoźnicy mogą przechowywać CMR i inne dokumenty w formie papierowej, przy czym czas przechowywania może być krótszy niż okres przedawnienia zobowiązania podatkowego. Dokumenty w formie papierowej mogą być również niszczone przez przewoźników (dalej: Scenariusz 2).

3.Wnioskodawca otrzymuje od przewoźników dostęp do platformy internetowej, z której może pobrać CMR bądź inne dokumenty w formie elektronicznej. Dokument w formie elektronicznej to zeskanowany przez przewoźnika CMR bądź inny dokument potwierdzający dostarczenie Towarów w formie papierowej.

Dokumenty w formie elektronicznej będą przechowywane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej. Zgodnie z wiedzą Spółki przewoźnicy mogą przechowywać CMR i inne dokumenty w formie papierowej, przy czym czas przechowywania może być krótszy niż okres przedawnienia zobowiązania podatkowego. Dokumenty w formie papierowej mogą być również niszczone przez przewoźników (dalej: Scenariusz 3).

4.Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahentów, do których dostawa dokonywana jest na zasadach Incoterms 2020 EXW, dokumenty niezbędne do potwierdzenia wywozu Towarów z Polski w formie skanów dokumentów papierowych. Dokumenty w formie elektronicznej przesyłane będą na specjalnie utworzony w tym celu adres poczty elektronicznej Wnioskodawcy lub na adresy wyznaczonych, dedykowanych osób. W związku z faktem, że dostawa dokonywana jest na zasadach Incoterms EXW (dostawca nie ponosi jakichkolwiek ryzyk, dodatkowych kosztów transportu czy załadunku, które ponoszone są przez nabywcę) w CMR przeznaczonym dla nadawcy, w polu nr 1 wskazywane są dane odbiorcy. Wnioskodawca nie otrzymuje od Kontrahentów CMR bądź innych dokumentów w wersji papierowej. CMR oraz inne dokumenty w wersji elektronicznej otrzymywane są przez Spółkę drogą mailową. Kontrahenci oraz przewoźnicy nie archiwizują dokumentów CMR oraz innych dokumentów w formie papierowej. Wnioskodawca po otrzymaniu CMR i innych dokumentów przechowuje je w formie elektronicznej (dalej: Scenariusz 4).

5.Wnioskodawca w swoich archiwach posiada otrzymywane w przeszłości dokumenty CMR oraz inne dokumenty przewozowe potwierdzające wywóz Towarów z Polski i ich dostarczenie do Kontrahentów w formie papierowej. Wnioskodawca planuje samodzielnie zeskanować posiadane papierowe dokumenty CMR i inne dokumenty potwierdzające prawo do zastosowania stawki 0% przy WDT i następnie zutylizować wersje papierowe dokumentów. Spółka planuje po dokonaniu skanów przechowywanie CMR oraz innych dokumentów potwierdzających wywóz Towarów jedynie w formie elektronicznej do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych, których dotyczą te dokumenty (dalej: Scenariusz 5).

We wszystkich przedstawionych sytuacjach skanowanie i przechowywanie CMR oraz innych dokumentów w formie elektronicznej będzie się odbywało na następujących zasadach:

‒skan będzie stanowił wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR bądź innego dokumentu przewozowego w formie papierowej,

‒skan zostanie zapisany w formacie, który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu,

‒skan będzie przechowywany przez Wnioskodawcę co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego,

‒po odebraniu skanu Spółka nie będzie miała możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w jego treści (format pliku, w którym przechowywany będzie zeskanowany dokument, będzie uniemożliwiał ingerencję w jego treść).

W ten sposób zapewniona zostanie autentyczność pochodzenia dokumentów elektronicznych oraz integralność ich treści.

Przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji w formie elektronicznej potwierdzającej wywóz Towarów zapewnia więc odzwierciedlenie oryginalnych dokumentów przy pomocy skanów.

Spółka wskazała, iż wszystkie warunki do zastosowania stawki 0% określone w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT będą spełnione, bądź były spełnione w odniesieniu do przeszłych rozliczeń których dokumentacja znajduje się w archiwum. Wnioskodawca dopełni/dopełnił również obowiązku złożenia informacji podsumowującej zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w Scenariuszu 1, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną otrzymane w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane w formie elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej będą niszczone?

2.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w Scenariuszu 2, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną otrzymane od przewoźników w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej?

3.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w Scenariuszu 3, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną pobrane z platformy internetowej przewoźnika w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej?

4.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w Scenariuszu 4, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną otrzymane od Kontrahentów w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej?

5.Czy prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w Scenariuszu 5 zostanie zachowane, jeśli dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) dotyczące ubiegłych lat będą przechowywane przez Wnioskodawcę jedynie w wersji elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej zostaną zutylizowane?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionym Scenariuszu 1, czyli w przypadku gdy dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną otrzymane w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane w formie elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej będą niszczone.

2.Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionej sytuacji drugiej, czyli w przypadku gdy dokumenty potwierdzające wywiezione Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną otrzymane od przewoźników w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej.

3.Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionym Scenariuszu 3, czyli w przypadku jeśli dokumenty potwierdzające wywiezione Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną pobrane z platformy internetowej przewoźnika w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej.

4.Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionym Scenariuszu 4, czyli w przypadku gdy dokumenty potwierdzające wywiezione Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) zostaną otrzymane od Kontrahentów w formie elektronicznej i będą przechowywane w formie elektronicznej, a Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej.

5.Prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przedstawionym Scenariuszu 5 będzie zachowane, w przypadku gdy dokumenty potwierdzające wywiezienie Towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego (CMR lub inne dokumenty) dotyczące ubiegłych lat będą przechowywane przez Wnioskodawcę jedynie w formie elektronicznej, a dokumenty w formie papierowej zostaną zutylizowane.

Uzasadnienie stanowiska

1. Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1.podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2.podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien więc przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dokumentami, o których mowa powyżej, są dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT), oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami potwierdzającymi wywóz towarów z terytorium kraju mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

‒korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

‒dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

‒dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

‒potwierdzenie przyjęcia towaru.

Z powyższych regulacji wynika, że do transakcji WDT ma zastosowanie stawka 0% pod warunkiem posiadania właściwej dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego.

Przepisy ustawy o VAT nie uzależniają jednak prawa do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT od posiadania takich dokumentów wyłącznie w formie papierowej. Skoro zatem przepisy ustawy o VAT nie wskazują formy, w jakiej dokumenty te powinien otrzymywać i przechowywać podatnik, to należy uznać, że każda forma otrzymania i przechowywania tych dokumentów będzie uprawniała do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT.

Państwa zdaniem w dobie szeroko rozwiniętej komunikacji przy pomocy środków elektronicznych, takich jak poczta elektroniczna, nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentom przesyłanym oraz przechowywanym w formie elektronicznej. Dokument w formie elektronicznej powinien mieć taką samą moc dowodową jak oryginał w formie papierowej. Zdaniem Spółki, ponieważ zapewniona zostanie autentyczność pochodzenia dokumentów elektronicznych w formie skanu oraz integralność ich treści, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT można uznać skan dokumentu przewozowego CMR otrzymanego od przewoźnika bądź Kontrahenta.

Także inne dokumenty potwierdzające wywóz Towarów z Polski do Kontrahentów w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które może otrzymać Wnioskodawca w formie skanu, będą mieć taką samą moc dowodową jak oryginalny dokument papierowy.

W konsekwencji w celu zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie ma znaczenia, czy CMR bądź inne dokumenty potwierdzające wywóz Towarów będą otrzymywane w formie papierowej czy w formie elektronicznej oraz czy będą przechowywane w formie papierowej czy w formie elektronicznej. Istotne jest, że dokumenty CMR bądź inne dokumenty otrzymane w formie elektronicznej:

‒będą stanowiły wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR bądź innych dokumentów w formie papierowej,

‒zostaną zapisane w formacie, który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu,

‒będą przesyłane i przechowywane w formacie, który uniemożliwia ingerencję w treść zeskanowanego dokumentu CMR.

Biorąc pod uwagę powyższe, CMR w formie elektronicznej będzie mieć takie same walory dowodowe jak CMR w formie papierowej. Inne dokumenty potwierdzające wywóz Towarów w formie elektronicznej również będą miały takie same walory dowodowe jak w formie papierowej. W związku z tym we wszystkich pięciu opisanych scenariuszach Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT, ponieważ CMR bądź inne dokumenty wywozowe w formie elektronicznej będzie dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT bądź art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Zatem, dokumenty przewozowe, w szczególności ale nie wyłącznie listy przewozowe CMR, gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej (tj. jako skan stanowiący załącznik do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub Kontrahenta), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową i ponieważ będą jednoznacznie potwierdzać, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Kontrahentów na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT.

2.Wykonanie skanów dokumentów papierowych przez Spółkę

Dla mocy dowodowej dokumentów CMR bądź innych dokumentów potwierdzających wywóz Towarów otrzymanych przez Spółkę nie będzie mieć znaczenia, czy skany dokumentów papierowych zostały otrzymane przez Spółkę w formie załącznika do wiadomości e-mail, bądź też czy Spółka najpierw otrzymała dokumenty w formie papierowej a później wykonała ich skany. Analogicznie w przypadku otrzymanych w przeszłości dokumentów, które Spółka magazynuje w archiwum i obecnie chciałaby dokonać ich magazynowania jedynie w formie elektronicznej.

Biorąc pod uwagę, że również w przypadku gdy Spółka wykona skany dokumenty CMR bądź innych dokumentów otrzymanych w formie papierowej, skany (czyli forma elektroniczna dokumentów):

‒będą stanowiły wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR bądź innych dokumentów w formie papierowej,

‒zostaną zapisane w formacie, który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu,

‒będą przesyłane i przechowywane w formacie, który uniemożliwia ingerencję w treść zeskanowanego dokumentu CMR,

- dokumenty potwierdzające wywóz Towarów w formie elektronicznej również będą miały takie same walory dowodowe jak w formie papierowej. W związku z tym również w przypadku gdy Spółka sama dokona skanu otrzymanych pierwotnie dokumentów, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT, ponieważ CMR bądź inne dokumenty wywozowe w formie elektronicznej będzie dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT bądź art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Ponadto jak wskazała Spółka zeskanowanie dokumentów papierowych i dalsze archiwizowanie ich jedynie w formie elektronicznej nie będzie wywierało wpływu na długość okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych, których dotyczą dokumenty CMR bądź inne dokumenty potwierdzające wywóz Towarów. Dla rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego kluczowe znaczenie ma bowiem upłynięcie terminu płatności podatku. Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji Podatkowej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), zobowiązanie podatkowe przedawnia się co do zasady z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Zmiana sposobu archiwizacji dokumentów nie jest czynnikiem przerywającym bądź zawieszającym przedawnienie.

Zmiana formy, w której przechowywane są dokumenty, nie powoduje więc rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych od nowa, stanowi jedynie zmianę w sposobie archiwizacji, a więc nie wpływa na długość okresu w jakim Spółka powinna przechowywać dokumenty.

3.Potwierdzenie stanowiska Spółki w praktyce organów podatkowych

Co ważne stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe wydanych w analogicznych stanach faktycznych:

1.w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.553.2021.2.AGM: „Zatem, biorąc pod uwagę to, że posiadane dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy będą uprawniały Państwa do zastosowania stawki 0% dla realizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, a przepisy obowiązujące w tym zakresie nie stanowią, że podatnik ma posiadać wyłącznie oryginały dokumentów, należy przyjąć, że elektroniczna forma przechowywania przez Państwa dokumentów określonych w ww. przepisach jest dopuszczalna. Wobec tego dokumenty przechowywane w formie elektronicznej np. w postaci skanów dokumentów lub pobranych w formie elektronicznej z platformy internetowej przewoźnika, w sposób niebudzący wątpliwości co do ich autentyczności, mogą stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

2.w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 listopada 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.480.2020.1.IZ), zgodnie z którą: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

3.w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.117.2020.1.PC), zgodnie z którą: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty wymienione przez Wnioskodawcę tj. wystawiona faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenie w formie elektronicznej (skan CMR lub potwierdzenie od nabywcy zawarte w korespondencji e-mail), że określony towar został otrzymany przez nabywcę na terenie innego państwa członkowskiego niż Polska, których treść - jak wskazał Wnioskodawca - potwierdza, że towar opuścił Polskę i został dostarczony na terytorium innego państwa członkowskiego stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają i będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym upoważniają oraz będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

4.w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.810.2018.1.PC), w której stwierdzono: „Zatem, dokumenty przewozowe, w szczególności ale nie wyłącznie listy przewozowe CMR, gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej (tj. jako skan stanowiący załącznik do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, co do zasady, będą miały moc dowodową oraz skoro będą jednoznacznie potwierdzać, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT”.

5.w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 maja 2016 r. (sygn. ILPP4/4512-1-76/16-2/JN), w której stwierdzono: „Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo stosować stawkę podatku w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jeżeli dokumenty potwierdzające wywóz danych towarów z terytorium kraju na terytorium innego kraju członkowskiego (uprawniające do zastosowania 0% stawki podatku), będą otrzymane przez Wnioskodawcę w formie papierowej, następnie będą skanowane i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, a otrzymane dokumenty w formie papierowej będą niszczone od razu po ich zeskanowaniu. Będzie miał także prawo stosować stawkę podatku w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jeżeli dokumenty potwierdzające wywóz danych towarów z terytorium kraju na terytorium innego kraju członkowskiego (uprawniające do zastosowania 0% stawki podatku), będą otrzymane przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej i przechowywane będą wyłącznie w tej formie”.

4.Podsumowanie stanowiska

Podsumowując, stoją Państwo na stanowisku, iż we wszystkich sytuacjach opisanych we wniosku Spółce będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT do Kontrahentów. Państwa zdaniem dokument CMR bądź inne dokumenty potwierdzające wywóz Towarów w formie elektronicznej (w formie skanów otrzymanych jako załączniki do korespondencji e-mail bądź skanów pobranych z platformy udostępnionej przez przewoźnika) mają taką samą moc dowodową jak oryginał w formie papierowej, stanowią więc dokumenty potwierdzające prawo Spółki do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zgodnie z art. 42 ust. 3 oraz 42 ust. 11 ustawy o VAT. Stanowisko takie jest w pełni dostosowane do obowiązujących obecnie realiów obrotu międzynarodowego. Jest także w pełni aprobowane przez organy podatkowe, na co Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu swojego stanowiska.

Stoją Państwo również na stanowisku, iż planowane przez Spółkę zeskanowanie dokumentów papierowych dokumentujących przeszłe transakcje WDT i dalsze archiwowanie ich jedynie w formie elektronicznej nie wpłynie na prawo Spółki do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT dokonywanych w przeszłości, jak również nie będzie wpływać na długość okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych, których dotyczą dokumenty CMR bądź inne dokumenty wywozowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Według art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że jesteście Państwo Spółką z siedzibą działalności gospodarczej na terenie Niemiec. Spółka prowadzi również działalność gospodarczą na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka jest zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE i dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych posługuje się nadanym numerem VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje między innymi z Polski transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów („WDT”) do nabywców z innych państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT - UE nadany przez państwo członkowskie ich siedziby („Kontrahenci”).

Wnioskodawca gromadzi dokumentację od przewoźników Towarów i Kontrahentów, niezbędną do zastosowania stawki VAT 0% zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i potwierdzającą, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i dostarczone do Kontrahentów. Na dokumentację gromadzoną przez Wnioskodawcę składają się w szczególności międzynarodowe listy przewozowe CMR. Każdorazowo posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Mają Państwo zamiar zmodyfikować zasady pozyskiwania i przechowywania CMR oraz innych dokumentów potwierdzających wywóz Towarów poprzez archiwizowanie CMR i innych dokumentów jedynie w formie elektronicznej, tj. skanów dokumentów wystawionych w formie papierowej. Zmodyfikowanie zasad pozyskiwania i przechowywania CMR oraz innych dokumentów może dotyczyć następujących scenariuszy:

‒Wnioskodawca otrzymuje od przewoźnika CMR bądź inne dokumenty w formie papierowej. Następnie Wnioskodawca skanuje dokument CMR i zapisuje skan. CMR i inne dokumenty w formie elektronicznej będą przechowywane przez Wnioskodawcę, natomiast papierowe formy dokumentów będą niszczone (Scenariusz 1).

‒Wnioskodawca otrzymuje od przewoźników CMR bądź inne dokumenty już w formie elektronicznej. Dokumenty przesyłane będą na specjalnie utworzony w tym celu adres poczty elektronicznej Wnioskodawcy lub adresy dedykowanych osób. Wnioskodawca otrzymuje dokumenty w formie elektronicznej jako skan dokumentu oryginalnego, załączony do wiadomości e-mail lub wygenerowany z systemu. Tak otrzymane dokumenty będą przechowywane przez Wnioskodawcę. Spółka nie otrzymuje CMR ani innych dokumentów w formie papierowej (Scenariusz 2).

‒Wnioskodawca otrzymuje od przewoźników dostęp do platformy internetowej, z której może pobrać CMR bądź inne dokumenty w formie elektronicznej. Dokument w formie elektronicznej to zeskanowany przez przewoźnika CMR bądź inny dokument potwierdzający dostarczenie Towarów w formie papierowej. Dokumenty w formie elektronicznej będą przechowywane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów w formie papierowej (Scenariusz 3).

‒Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahentów, do których dostawa dokonywana jest na zasadach Incoterms 2020 EXW, dokumenty niezbędne do potwierdzenia wywozu Towarów z Polski w formie skanów dokumentów papierowych. Dokumenty w formie elektronicznej przesyłane będą na specjalnie utworzony w tym celu adres poczty elektronicznej Wnioskodawcy lub na adresy wyznaczonych, dedykowanych osób. W związku z faktem, że dostawa dokonywana jest na zasadach Incoterms EXW (dostawca nie ponosi jakichkolwiek ryzyk, dodatkowych kosztów transportu czy załadunku, które ponoszone są przez nabywcę) w CMR przeznaczonym dla nadawcy, w polu nr 1 wskazywane są dane odbiorcy. Wnioskodawca nie otrzymuje od Kontrahentów CMR bądź innych dokumentów w wersji papierowej. CMR oraz inne dokumenty w wersji elektronicznej otrzymywane są przez Spółkę drogą mailową. Wnioskodawca po otrzymaniu CMR i innych dokumentów przechowuje je w formie elektronicznej (Scenariusz 4).

‒Wnioskodawca w swoich archiwach posiada otrzymywane w przeszłości dokumenty CMR oraz inne dokumenty przewozowe potwierdzające wywóz Towarów z Polski i ich dostarczenie do Kontrahentów w formie papierowej. Wnioskodawca planuje samodzielnie zeskanować posiadane papierowe dokumenty CMR i inne dokumenty potwierdzające prawo do zastosowania stawki 0% przy WDT i następnie zutylizować wersje papierowe dokumentów. Spółka planuje po dokonaniu skanów przechowywanie CMR oraz innych dokumentów potwierdzających wywóz Towarów jedynie w formie elektronicznej do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych, których dotyczą te dokumenty (Scenariusz 5).

We wszystkich przedstawionych sytuacjach skanowanie i przechowywanie CMR oraz innych dokumentów w formie elektronicznej będzie się odbywało na następujących zasadach: skan będzie stanowił wierne odzwierciedlenie dokumentu CMR bądź innego dokumentu przewozowego w formie papierowej; skan zostanie zapisany w formacie, który będzie umożliwiał zapoznanie się z treścią dokumentu; skan będzie przechowywany przez Wnioskodawcę co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego; po odebraniu skanu Spółka nie będzie miała możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w jego treści (format pliku, w którym przechowywany będzie zeskanowany dokument, będzie uniemożliwiał ingerencję w jego treść). W ten sposób zapewniona zostanie autentyczność pochodzenia dokumentów elektronicznych oraz integralność ich treści. Przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji w formie elektronicznej potwierdzającej wywóz Towarów zapewnia więc odzwierciedlenie oryginalnych dokumentów przy pomocy skanów. Wszystkie warunki do zastosowania stawki 0% określone w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT będą spełnione, bądź były spełnione w odniesieniu do przeszłych rozliczeń których dokumentacja znajduje się w archiwum. Wnioskodawca dopełni/dopełnił również obowiązku złożenia informacji podsumowującej zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wątpliwości Państwa dotyczą prawa do zastosowania stawki VAT 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku pozyskiwania i przechowywania dokumentów CMR lub innych dokumentów w formie elektronicznej we wskazanych powyższej scenariuszach.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, str. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a ust. 1 wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a.sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b.sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

i. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

ii. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Zgodnie z ust. 2 rozporządzenia:

Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

W myśl ust. 3 rozporządzenia:

Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b) następujące dokumenty:

i. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

ii. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

iii. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych

rozporządzeniem 2018/1912 nie oznacza, że stawka 0% nie ma zastosowania. W takiej sytuacji dostawca może udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2.podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Według art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1.podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2.złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.(uchylony),

3.specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4.(uchylony),

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W art. 42 ust. 4 ustawy wskazano, że:

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1.imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2.adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3.określenie towarów i ich ilości;

4.potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5.rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przy tym w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów, do której ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Warunek ten dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Istotnym zatem jest to, aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.

Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie stanowią zatem, że wymagane jest wyłącznie posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument w formie elektronicznej pobrany z platformy internetowej przewoźnika niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Stąd należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z przedmiotu sprawy Spółka we wskazanych scenariuszach będzie w posiadaniu dokumentu CMR lub innego dokumentu: otrzymanego w formie papierowej, a następnie zeskanowanego i przechowywanego w formie elektronicznej (Scenariusz 1), otrzymanego od przewoźników w formie elektronicznej przesłanego na specjalnie utworzony w tym celu adres poczty elektronicznej (Scenariusz 2), pobranego z platformy internetowej przewoźnika w formie elektronicznej (Scenariusz 3), otrzymanego od Kontrahentów w formie elektronicznej (Scenariusz 4). Ponadto Wnioskodawca planuje samodzielnie zeskanować posiadane w swoich archiwach dokumenty CMR oraz inne dokumenty przewozowe potwierdzające wywóz Towarów z Polski i zutylizować wersje papierowe dokumentów (Scenariusz 5). Ww. dokumenty otrzymane/pobrane/zeskanowane przez Spółkę będą przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej.

Z wniosku wynika także, że każdorazowo posiadane dokumenty CMR lub inne dowody jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Zatem dokumenty te przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają Państwa do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Ponadto, przedstawiona we wniosku procedura sporządzania dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów zapewnia odzwierciedlenie ich oryginalnych dokumentów oraz ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi. Zatem, biorąc pod uwagę to, że posiadane dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy będą uprawniały Państwa do zastosowania stawki 0% dla realizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, a przepisy obowiązujące w tym zakresie nie stanowią, że podatnik ma posiadać wyłącznie oryginały dokumentów, należy przyjąć, że elektroniczna forma przechowywania przez Państwa dokumentów określonych w ww. przepisach jest dopuszczalna. Wobec tego dokumenty otrzymane w formie papierowej, a następnie przez Państwa zeskanowane (Scenariusz 1) oraz dokumenty otrzymane przez Państwa już w formie elektronicznej i w takiej też formie przechowywane np. w postaci skanów dokumentów lub pobranych w formie elektronicznej z platformy internetowej przewoźnika (Scenariusz 2, 3, 4), w sposób niebudzący wątpliwości co do ich autentyczności, mogą stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Analogicznie sytuacja odnosi się do dokumentów otrzymanych w przeszłości, które Spółka magazynuje w archiwum, a obecnie sama chce zeskanować i następnie zutylizować wersje papierowe dokumentów (Scenariusz 5). Dokumenty zeskanowane przez Spółkę i przechowywane tylko w postaci elektronicznej nadal będą stanowiły dowody dokonania dostaw wewnątrzwspólnotowych, które zgodnie z art. 43 ust 3 i ust. 11 ustawy upoważniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla zrealizowanych dostaw. Powyższe zatem nie wpłynie na prawo Spółki do zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej w przeszłości. Ponadto dalsze archiwizowanie CMR lub innych dokumentów jedynie w formie elektronicznej nie wpłynie na długość okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych, bowiem zgodnie z art. 70 ust. 1 Ordynacji Podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Natomiast zmiana sposobu archiwizacji dokumentów w żaden sposób nie wpłynie na przerwanie lub zawieszenie przedawnienia.

W konsekwencji, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy będziecie mieli Państwo prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów we wszystkich pięciu opisanych we wniosku Scenariuszach, bowiem CMR lub inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej będą dokumentami o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pyt. 1, 2, 3, 4 i 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązują w dniu wydania interpretacji.

Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).