Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.718.2022.1.SH

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość oraz moment powstania przychodu, a także rozliczyć koszty uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem płatności w formie kryptowaluty na gruncie ustawy o CIT. 2. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość przychodu, a także rozliczyć koszty uzyskania przychodu w związku z wymianą na walutę tradycyjną kryptowalut otrzymanych jako zapłata za fakturę.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2022 r., za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

• w jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość oraz moment powstania przychodu, a także rozliczyć koszty uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem płatności w formie kryptowaluty na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• w jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość przychodu, a także rozliczyć koszty uzyskania przychodu w związku z wymianą na walutę tradycyjną kryptowalut otrzymanych jako zapłata za fakturę.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wpisaną (…) roku do Rejestru Przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym pod nazwą C. (Numer KRS: (…)). Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tutaj rozlicza się w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT). Jest także zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest dostarczanie usług, w szczególności prowadzenie przeglądów w zakresie bezpieczeństwa (…)

Spółka świadczy swoje usługi dla podmiotów nie tylko z siedzibą w Polsce, ale także w innych krajach unijnych oraz pozaunijnych. Spółka na ten moment nie jest w stanie wskazać konkretnej, zamkniętej listy krajów, z których będą pochodzić jej kontrahenci.

Spółka nie prowadzi działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2021 r. poz. 1132 ze zm., winno być: „t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 593 ze zm.”). Wnioskodawca planuje umożliwić swoim kontrahentom regulowanie zobowiązań wynikających z wystawionych przez siebie faktur za pomocą walut wirtualnych (dalej także: „kryptowalut”), w szczególności tzw. „stablecoin”, czyli waluty wirtualnej, której wartość co do zasady jest trwale powiązana z wartością określonej tradycyjnej waluty (...), np. dolara amerykańskiego lub innego aktywa, np. złota. Stosowanie stablecoinów w rozliczeniach międzynarodowych staje się coraz popularniejsze ze względu na szybkość transakcji, powszechność, bezpieczeństwo, niskie opłaty oraz brak znaczących wahań kursowych. Jeżeli klient zechce opłacić fakturę za pomocą kryptowaluty, Wnioskodawca wystawi Fakturę VAT zgodnie z przepisami regulowanymi w ustawie o podatku od towarów i usług, a dodatkowo określi na niej wartość wynagrodzenia za świadczone usługi w przeliczeniu na wybraną walutę wirtualną. Kontrahent będzie dokonywał płatności na podany adres indywidualnego portfela kryptowalutego, którym zarządzać będzie Wnioskodawca. Spółka, po otrzymaniu transferu w wybranej walucie wirtualnej, będzie miała możliwość wymiany jej na walutę tradycyjną (np. PLN, USD) i przelania całej lub części kwoty na rachunek bankowy należący do Wnioskodawcy. Będzie ona miała również możliwość trzymania waluty wirtualnej celem późniejszej wymiany lub opłacenia własnych zobowiązań wobec innych kontrahentów. W wyniku powyższych transakcji oraz czasu oczekiwania na przepływy waluty (zarówno wirtualnych, jak i tradycyjnych), mogą powstać różnice w stosowanym kursie wymiany między dniem wystawienia faktury a zamianą kryptowaluty na walutę (...). Spółka będzie ponosiła także koszty związane z prowadzeniem portfela oraz obsługą transakcji (prowizje).

Pytania

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość oraz moment powstania przychodu, a także rozliczyć koszty uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem płatności w formie kryptowaluty na gruncie ustawy o CIT?
2. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość przychodu, a także rozliczyć koszty uzyskania przychodu w związku z wymianą na walutę tradycyjną kryptowalut otrzymanych jako zapłata za fakturę?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z otrzymaniem zapłaty w postaci kryptowaluty w zamian za wykonaną usługę, powstanie po jego stronie przychód z działalności gospodarczej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., winno być: „(t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.”, dalej: „ustawa o CIT”), a zatem w dacie wykonania usługi przez Wnioskodawcę, ale nie później niż w dniu wystawienia faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość otrzymanego przychodu stanowić będzie wartość określona na fakturze i wyrażona w walucie tradycyjnej, będąca równowartością otrzymanych walut wirtualnych, natomiast koszty uzyskania tego przychodu stanowić będą wydatki poniesione na wytworzenie usług, które zostaną wykonane na rzecz kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyżej wymienionym stanie przyszłym będzie dochodzić de facto do wymiany barterowej - usługa Wnioskodawcy zostanie wymieniona za usługę przekazania określonej ilości kryptowalut. Należy zauważyć, że waluty wirtualne nie stanowią prawnego środka płatniczego. Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2020 r. poz. 2027 ze zm., winno być: „t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2025 ze zm.”), znaki pieniężne emitowane przez NBP są prawnymi środkami płatniczymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2021 r. poz. 1132 ze zm., winno być: „t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 593 ze zm.”, dalej także: „Ustawa AML”), w art. 2 ust. 2 pkt 26 zawiera definicję negatywną waluty wirtualnej. Zgodnie z tym przepisem, przez walutę wirtualną rozumie się cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

a)prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej;

b)międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące;

c)pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

d)instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

e)wekslem lub czekiem - oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że kryptowaluty nie stanowią w Polsce prawnego środka płatniczego, a także nie funkcjonują jako instrument rynku pieniężnego. Jednocześnie waluty wirtualne zaliczane są przez organy skarbowe do kategorii praw majątkowych. Wskazano tak m.in. w interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2019 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.328.2019.1.ASZ, interpretacji z 9 marca 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.2.2018.1.AG lub w interpretacji z 10 sierpnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.86.2018.3.KK.

Umowa barterowa natomiast polega na tym, że zapłata za towar czy usługę następuje nie w formie pieniężnej, lecz w formie innego towaru i usługi. Umowa taka należy do umów wzajemnych, a więc cechuje się ekwiwalentnością (równowartością) świadczeń. Nie ma żadnych przeszkód, aby przedmiotem barteru były również dobra niematerialne. Tym samym, barter jest formą zbycia jednej rzeczy (w tym prawa majątkowego), a w zamian nabyciem własności drugiej rzeczy. Istotą jest zatem zamiana dóbr (tak m.in.: interpretacja indywidualna z 25 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.33.2018.1.AZE).

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. W przypadku płatności przy pomocy walut wirtualnych za wykonaną usługę należy uznać, że przychód powstanie nie w dniu, w którym doszło do zapłaty („przelania” kryptowalut), ale w dniu wykonania usługi lub też wydania rzeczy, nie później niż dzień wystawienia faktury (tak np.: interpretacja indywidualna z 10 sierpnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.86.2018.3.KK).

W przypadku umowy barterowej przychodem jest wartość należnych świadczeń wzajemnych (wartość świadczonych usług lub przekazanych towarów) określona w umowie. Jeśli w umowie nie ustalono ceny (wartości), to wartość należy określić według wartości rynkowej (art. 14 ust. 1 ustawy o CIT).

W przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym wartość przedstawiona na fakturze, wyrażona w walucie tradycyjnej (np. w USD) stanowi równowartość wynagrodzenia za wykonaną usługę ustaloną przez strony umowy, które uregulowane zostanie poprzez przelew kryptowalut na rzecz Wnioskodawcy. To właśnie ta kwota, wynikajaca z umowy stron, stanowi wartość świadczonej na rzecz kontrahenta usługi, a jednocześnie stanowić będzie przychód w związku z otrzymaniem płatności w formie kryptowalut, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku Wnioskodawcy będą to wszelkie koszty, które poniósł on w związku z wykonaniem usługi na rzecz kontrahenta, od którego otrzymał w zamian kryptowaluty o określonej wartości (m.in. usługi księgowe, doradcze, pracowników, utrzymania biura, usługi obce itp.).

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wymianą waluty wirtualnej otrzymanej jako wynagrodzenie za wykonaną usługę na walutę tradycyjną (np. USD lub PLN), powstanie przychód z zysków kapitałowych o wartości otrzymanych środków pieniężnych, natomiast koszty uzyskania przychodów stanowić będzie wartość wykonanej na rzecz tego klienta usługi, wskazana na fakturze oraz ewentualne prowizje i opłaty związane z wymianę waluty wirtualnej na walutę tradycyjną.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. przychody z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną. Przepis art. 15 ust. 11 ustawy o CIT mówi z kolei, że koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy o CIT, stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (tj. na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie wymiany walut wirtualnych itp.).

W zdarzeniu przyszłym opisanym na wstępie, otrzymane z tytułu wykonanej usługi kryptowaluty zostaną w pewnym momencie wymienione przez Spółkę na walutę tradycyjną (np. PLN, USD). Wnioskodawca dokona zatem zbycia otrzymanych uprzednio w ramach barteru walut wirtualnych, co skutkować będzie zgodnie z powyższymi przepisami powstaniem przychodu z zysków kapitałowych. Przychód odpowiadać będzie środkom (określonym w nominalne waluty tradycyjnej) otrzymanym z kantoru lub giełdy kryptowalut w zamian za kryptowaluty.

Jako koszt uzyskanego w ten sposób przychodu, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać koszty poniesione na nabycie tychże walut wirtualnych. Koszt uzyskania przychodu będzie stanowić wartość uzyskanych od kontrahenta walut wirtualnych w dacie ich otrzymania, równa wartości wykonanej usługi, za którą dokonano barterowej zapłaty.

Wnioskodawca otrzymał bowiem w wyniku transakcji prawo majątkowe jakim są waluty wirtualne o określonej wartości, a następnie zbywa to prawo majątkowe, otrzymując w zamian środki wyrażone już w prawnym środku płatniczym. Jeśli do wszystkich czynności dojdzie jednego dnia, to wówczas wszystkie poniższe wartości będą sobie równe:

-  wartość usługi sprzedanej klientowi (wyrażona np. w dolarach),

-  wartość waluty wirtualnej uzyskanej w zamian w ramach płatności barterowej od klienta,

-  wartość przychodu w walucie tradycyjnej (np. USD) otrzymanej od kantoru (pomniejszona o prowizje i inne opłaty) lub bez pośrednictwa kantoru (np. na giełdzie kryptowalut) oraz

-  wartość kosztu uzyskania przychodu z tytułu zbycia kryptowaluty.

Taki przebieg zdarzeń będzie skutkował brakiem dochodu z zysków kapitałowych. Powyższe jest w pełni zgodne z istotą podatku dochodowego, który polega na opodatkowaniu dochodu. W sytuacji, w której Wnioskodawca uzyska płatność za swoje usługi w walucie wirtualnej, którą niezwłocznie wymieni na tradycyjną walutę, nie uzyska ona żadnego dochodu z transakcji na kryptowalucie, a cały jej dochód jest dochodem z działalności gospodarczej - z tytułu sprzedaży usług.

Jeżeli Wnioskodawca zatrzyma przez dłuższy czas otrzymaną kryptowalutę i sprzeda ją z zyskiem - wówczas oprócz pierwotnego dochodu z działalności gospodarczej, uzyska również dochód ze zbycia kryptowaluty - o ile jej kurs wzrośnie od czasu otrzymania płatności barterowej.

W takim przypadku dochodem z zysków kapitałowych będzie różnica pomiędzy otrzymaną kwotą waluty tradycyjnej, a wartością kryptowaluty w dacie wystawienia faktury za sprzedane usługi (czyli kwotą wskazaną na fakturze). Do kosztów uzyskania przychodu w każdym przypadku Wnioskodawca zaliczy również koszty prowizji i innych opłat na rzecz kantoru, związanych z wymianą kryptowaluty na walutę tradycyjną.

Analogiczne stanowisko zostało uznane już wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 18 lutego 2022 r. Znak:  0111-KDIB1-1.4010.558.2021.2.SG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo prawidłowe.

Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, biorąc pod uwagę stwierdzenie zawarte we wniosku, że; „ Spółka świadczy swoje usługi dla podmiotów nie tylko z siedzibą w Polsce, ale także w innych krajach unijnych oraz pozaunijnych. Spółka na ten moment nie jest w stanie wskazać konkretnej, zamkniętej listy krajów, z których będą pochodzić jej kontrahenci” przy wydaniu powyższej interpretacji, organ podatkowy odniósł się tylko do podmiotów polskich.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.