Wyrok NSA z dnia 15 września 2021 r., sygn. III OSK 1183/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Teresa Zyglewska sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 15 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2017/17 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 30 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzją z 7 grudnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: spółka) na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 30 maja 2017 r. w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z 17 stycznia 2012 r., Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wymierzył spółce administracyjną karę pieniężną w wysokości 746 065,00 zł za naruszenie w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. warunków wprowadzania ścieków do środowiska z Zakładu Produkcji [...]. Warunki te zostały określone w pozwoleniu zintegrowanym udzielonym spółce decyzją Starosty Makowskiego z 30 października 2007 r., zmienioną decyzją tego organu z 29 grudnia 2008 r. oraz sprostowaną postanowieniem z 26 października 2012 r.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła spółka.

Decyzją z 3 lipca 2012 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Wyrokiem z 8 maja 2013 r., IV SA/Wa 2190/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę spółki na tę decyzję. Wyrokiem z 22 kwietnia 2015 r., II OSK 2241/13, Naczelny Sądu Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok z 8 maja 2013 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Wyrokiem z 2 października 2015 r., IV SA/Wa 2219/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 3 lipca 2012 r. stwierdzając, że zasadne są zarzuty dotyczące ustalenia, czy postanowienie Starosty Makowskiego z 26 października 2012 r. (sprostowanie) stało się ostateczne. Ponadto organ nie wykazał, w jaki sposób dane przekroczenia co do ilości i jakości odprowadzanych poszczególnych rodzajów ścieków (przemysłowych i opadowych) stanowiły podstawę do ustalenia kary w konkretnej wysokości. Sąd I instancji wskazał także na konieczność dokonania szczegółowego opisu w uzasadnieniu decyzji sposobu ustalenia (obliczenia) kary w określonej wysokości.