Wyrok SN z dnia 18 sierpnia 2022 r., sygn. II CSKP 390/22

Zgodnie z art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego kara umowna może zostać zastrzeżona na wypadek niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego. Warunkiem uznania dochodzonej kwoty za karę umowną jest więc przyjęcie, że między stronami istniał stosunek zobowiązaniowy, którego przedmiotem było swoiste świadczenie w postaci zaniechania złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, a złożenie takiego oświadczenia przez pozwanego stanowiło naruszenie tego zobowiązania. Założenie takie jest jednak niemożliwe do zaakceptowania, gdyż „zobowiązanie” do niewypowiadania umowy nie odpowiada cechom konstrukcyjnym stosunku zobowiązaniowego, przynajmniej w przypadku, w którym w grę miałoby wchodzić niewypowiadanie stosunku zobowiązaniowego między tymi samymi stronami.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Misztal-Konecka ‎(przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Marcin Krajewski

‎SSN Mariusz Załucki

w sprawie z powództwa M. W. ‎przeciwko A. K. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 sierpnia 2022 r., ‎skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z dnia 23 grudnia 2019 r., sygn. akt I ACa 826/19,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od A. K. na rzecz M. W. kwotę 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. M. W. wniósł 15 stycznia 2018 r. pozew przeciwko A. K. o zapłatę 774 000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 21 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty.

2. Wyrokiem z 10 kwietnia 2019 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu zasądził od A. K. na rzecz M. W. 387 000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 23 maja 2018 r. do dnia zapłaty (pkt I), oddalił dalej idące powództwo (pkt II) i rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt III).

3. Wyrokiem z 23 grudnia 2019 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu apelacji obu stron zmienił zaskarżony wyrok w punkcie II w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powoda dalszą kwotę 387 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 23 maja 2018 r. do dnia zapłaty oraz w punkcie III w ten sposób, że podwyższył zasądzoną nim kwotę (pkt 1); oddalił apelację pozwanego (pkt 2); oddalił apelację powoda w pozostałym zakresie (pkt 3) oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania apelacyjnego (pkt 4).