Wyrok SN z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. II CSKP 229/22

Wykładnia art. 30 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty powinna mieć charakter ścisły. Świadczeniami zdrowotnymi, o których mowa w tym przepisie, objęte zostały w zasadzie stany nagłe i niespodziewane, których nie można przewidzieć. Nie wystarczy ustalenie, że określony zabieg jest zabiegiem ratującym zdrowie lub życie, konieczne jest ponadto ustalenie, że pacjent potrzebuje natychmiastowego udzielenia takiego świadczenia lub że jest to przypadek niecierpiący zwłoki.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Marcin Łochowski

‎SSN Kamil Zaradkiewicz

w sprawie z powództwa H. sp. z o.o. w P. ‎przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia – [...] Oddziałowi Wojewódzkiemu w K. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej ‎w dniu 23 lutego 2022 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] ‎z dnia 13 maja 2019 r., sygn. akt I ACa [...],

uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w [...] do ponownego rozpoznania ‎i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

H. Spółka z o.o. w P. wniosła o zasądzenie od Narodowego Funduszu Zdrowia – [...] Oddziału Wojewódzkiego w K. (dalej: „NFZ”) kwoty 702 950 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od 16 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty.

Wyrokiem z 27 czerwca 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił powództwo.

Na skutek apelacji powódki Sąd Apelacyjny uchylił wyżej opisany wyrok i przekazał sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Wyrokiem z 7 grudnia 2017 r. Sąd Okręgowy ponownie oddalił powództwo.

Wyrokiem z 13 maja 2019 r. Sąd Apelacyjny zmienił powyższy wyrok w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 702 950 zł z ustawowymi odsetkami od 16 sierpnia 2012 r. do 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty.

Sąd drugiej instancji ustalił, że powódka jako świadczeniodawczyni zawarła z pozwanym umowę nr [...] z 31 grudnia 2010 r., której przedmiotem było całodobowe i kompleksowe organizowanie oraz udzielanie przez nią świadczeń opieki zdrowotnej w warunkach stacjonarnych lub domowych. Umowa wiązała strony od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2015 r. Maksymalna kwota, którą pozwany był w stanie uiścić za świadczone usługi, była stale zwiększana przez podpisywanie aneksów do umowy.