Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4011.107.2021.2.KK

w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP), uzupełnionym 26 lipca 2021 r. (które wpłynęło w tym samym dniu za pośrednictwem ePUAP), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 14 lipca 2021 r., Znak: 0111-KDWB.4011.107.2021.1.KK, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano pismem z 26 lipca 2021 r. (które wpłynęło w tym samym dniu za pośrednictwem ePUAP).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność ta jest prowadzona od 1 maja 2020 r. Podstawowym przedmiotem prowadzonej działalności jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania komputerowego (działalność w zakresie IT, działalność programistyczna). Działalność ta w głównej mierze skupia się na tworzeniu kodu źródłowego do programów komputerowych (dalej również oprogramowanie). Jak zostanie wskazane w dalszej części wniosku jest to działalność, która w ocenie Wnioskodawczyni może (w zakresie dochodów uzyskiwanych od maja 2020 r.) podlegać opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawczyni zakłada, że będzie ona prowadzona w kolejnych latach. Wnioskodawczyni posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie są przez Wnioskodawczynię zakładane zmiany w tym zakresie. Działalność jest przez Wnioskodawczynię prowadzona z obszaru Polski. Wnioskodawczyni nie posiada zakładu za granicą. To w Polsce Wnioskodawczyni prowadzi prace mające na celu wytworzenie programu komputerowego. Natomiast kontrahentami Wnioskodawczyni (czyli podmiotami na rzecz których są sprzedawane autorskie prawa do programów komputerowych) mogą być zarówno podmioty krajowe, jak i zagraniczne. Jednak to nie powinno wpływać na klasyfikację podatkową tych dochodów, gdyż w dalszym ciągu podlegają one opodatkowaniu na obszarze Polski. Na moment składania niniejszego wniosku działalność Wnioskodawczyni skupia się na działalności programistycznej, mającej na celu tworzenie i rozwijanie programu komputerowego. Jednocześnie może się zdarzyć, że Wnioskodawczyni zrealizuje na rzecz swoich kontrahentów inne zadania, które nie dotyczą wytwarzania programów komputerowych. W takim przypadku odpowiednia część wynagrodzenia, odpowiadająca czasowi pracy nad programami będzie w ocenie Wnioskodawczyni dochodem ze sprzedaży praw do programów komputerowych. Jednocześnie, w sytuacji w której Wnioskodawczyni uzyskiwałaby w przyszłości dochody z innych tytułów jak przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, to wówczas te inne dochody nie będą podlegały opodatkowaniu na preferencyjnych zasadach, określonych w art. 30ca ustawy o PIT. Dochody uzyskane w ramach prowadzonej działalności podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ustawy o PIT. Ewidencja podatkowa jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni zakłada, że ewidencja będzie prowadzona w tej formie również w latach kolejnych. Na moment składania niniejszego wniosku, Wnioskodawczyni zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania służącego do sprawdzania poprawności działania serwisu bankowego. Programy te są tworzone dla podmiotu z branży finansowej, który jest ich użytkownikiem. Przygotowane programy ułatwiają i przyspieszają oraz zastępują manualną pracę testerów. Program symuluje działania użytkownika serwisu bankowego w celu wykrycia, zaraportowania i wskazania zagrożeń wynikających z niepoprawnego działania strony bankowej. Wnioskodawczyni odpowiada za wytworzenie i utrzymanie skryptów obsługujących wyżej wymieniony serwis bankowy. Programy wytwarzane są w języku (...), z wykorzystaniem (...). Należy przy tym podkreślić, że współpraca z wyżej wskazanymi kontrahentami w zakresie wytwarzania i rozwoju oprogramowania jest nakierowana na dłuższy okres czasowy. Wnioskodawczyni odpowiada bowiem zarówno za wytworzenie oprogramowania jak i za sukcesywne jego rozwijanie, w celu jego dostosowania do potrzeb kontrahenta. Efektem pracy Wnioskodawczyni jest za każdym razem wytworzenie kodu źródłowego do programu komputerowego, do którego to kodu prawa autorskie są przenoszone na kontrahenta za wynagrodzeniem. Prawa autorskie są przenoszone na bieżąco, po umieszczeniu kodu na repozytorium klienta – zgodnie z zawartą umową. W ramach zawartej umowy z kontrahentem (nabywcą praw autorskich do programów komputerowych) Wnioskodawczyni odpowiada bowiem nie tylko za wytworzenie pierwotnej wersji programu, ale również za jego sukcesywne rozwijanie, zgodnie z potrzebami kontrahenta. W zakresie wprowadzania modyfikacji i ulepszeń do programów, Wnioskodawczyni działa na podstawie umowy zawartej z kontrahentem. Na podstawie tej umowy Wnioskodawczyni nie staje się właścicielką, współwłaścicielką już istniejącego oprogramowania, ani też nie używa tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej. Jest jej ono udostępniane w celu wprowadzenia określonej modyfikacji programu (kodu źródłowego do programu) związanej np. z wprowadzeniem nowej funkcjonalności do programu. Nie jest z tego tytułu Wnioskodawczyni obciążana wynagrodzeniem. Jest to bowiem działanie niezbędne do tego aby Wnioskodawczyni mogła np. dodać nowy moduł do programu komputerowego (który musi być kompatybilny z programem macierzystym). Rolą Wnioskodawczyni w przypadku takich prac jest wytworzenie nowego fragmentu kodu źródłowego, który staje się częścią kodu źródłowego macierzystego programu. W stosunku do kodów źródłowych do oprogramowania, które są tworzone przez Wnioskodawczynię, jest ona oczywiście ich właścicielem, przed ich sprzedażą na rzecz kontrahenta. W wyniku ulepszenia (modyfikacji) oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Podstawowym efektem dokonywania ulepszeń oprogramowania jest bowiem wytworzenie nowej części kodu źródłowego. Należy przy tym podkreślić, że z punktu widzenia swoich kontrahentów Wnioskodawczyni odpowiada za wytworzenie określonej funkcjonalności (modułów) do oprogramowania. W tym zakresie działania są wykonywane przez Wnioskodawczynię samodzielnie jako niezależnego wykonawcę. Podobne działania w zakresie innych funkcjonalności są realizowane przez innych programistów. Z punktu widzenia Wnioskodawczyni efektem jej działania jest za każdym razem kod źródłowy wytworzony w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej. Prawa autorskie do tego kodu źródłowego są przenoszone na kontrahenta. Działania Wnioskodawczyni uwzględniają wytyczne kontrahenta (użytkownika programu) co do jego funkcjonalności. Działalność jest prowadzona samodzielnie przez Wnioskodawczynię (nie zatrudnia ona pracowników). Jak zostało przy tym zaznaczone podobne działania są prowadzone przez innych programistów i efekty pracy Wnioskodawczyni jak i innych programistów mogą podlegać ze sobą łączeniu i stanowić funkcjonalną całość z punktu widzenia użytkownika programu. Wnioskodawczyni samodzielnie odpowiada za wytworzenie programu (funkcjonalności programu) uwzględniając wytyczne przedstawione przez klientów. Programy są opracowywane na podstawie własnej wiedzy i umiejętności posiadanej przez Wnioskodawczynię. Programy wytwarzane są w języku (...), z wykorzystaniem (...). W zależności od wymagań klientów w przyszłych zleceniach mogą być wykorzystane nowe technologie. Powyższe może być związane np. ze zleceniem opracowania dodatkowych funkcjonalności w wytwarzanych programach. Rozliczenie z kontrahentem odbywa się w cyklach miesięcznych. Wysokość wynagrodzenia za dany miesiąc jest określana przez przemnożenie liczby dni roboczych przeznaczonych przez Wnioskodawczynię na realizację zadań na rzecz kontrahenta przez stawkę dzienną. W sytuacji, w której Wnioskodawczyni obok działalności programistycznej realizowałaby na rzecz kontrahenta również inne czynności (niezwiązane z wytwarzaniem i udoskonalaniem kodów źródłowych do programów komputerowych), to wówczas jest w stanie, na podstawie czasu pracy ustalić jaką część czasu pracy przeznaczyła na działalność programistyczną, a w konsekwencji, jaka część wynagrodzenia dotyczy działalności programistycznej. Powyższego dokonuje się proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności programistycznej. Uzyskiwane przez Wnioskodawczynię przychody z działalności programistycznej (tj. z przeniesienia praw do wytwarzanego w ramach działalności kodu programistycznego) stanowią w ocenie Wnioskodawczyni przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakładane jest, że tożsame przychody z tego tytułu uzyskiwane w przyszłości będą również stanowić przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Powyższe dotyczy całości kodu źródłowego wytwarzanego przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej – w tym również wytwarzanego w wyniku działań których efektem jest wprowadzenie dodatkowych modułów, funkcjonalności do programu. W ocenie Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę sposób prowadzenia działalności gospodarczej, który jest opisany w treści wniosku, prowadzona działalność w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego spełnia (i jest zakładane że będzie spełniała w przyszłości) definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o CIT (winno być: ustawy o PIT). W ocenie Wnioskodawczyni, jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższe dotyczy całej działalności realizowanej przez Wnioskodawczynię w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania. Prowadzona działalność programistyczna, spełnia w ocenie Wnioskodawczyni definicję prac rozwojowych, wynikającą z art. 4 ust. 3 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.), jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni wykorzystuje posiadaną wiedzę, i umiejętności w zakresie wytwarzania programów komputerowych, w tym w zakresie języków programowania i narzędzi, które są wykorzystywane w procesie wytwarzania programów komputerowych, odpowiadającym indywidualnym potrzebom użytkownika programu. Jednocześnie nie jest wykluczone nabywanie i wykorzystywanie w procesie tworzenia programów nowej, niewykorzystywanej dotychczas przez Wnioskodawczynię wiedzy i umiejętności. Powyższe dotyczy również działalności dotyczącej rozwijania programów (tworzenia aktualizacji, nowych modułów dla programów). W tym zakresie należy podkreślić że działania realizowane przez Wnioskodawczynię zmierzają do jednego celu – wytworzenia oprogramowania, które będzie spełniało wymagania stawiane przez kontrahenta. W ocenie Wnioskodawczyni nie powinno mieć znaczenia to, że efekty pracy wykonywanej przez nią nie stanowią pełnego funkcjonalnie oprogramowania dla kontrahenta – tzn. inni programiści również są odpowiedzialni za realizację określonych modułów (funkcjonalności do programu). Podobnie nie powinno mieć znaczenia to, że Wnioskodawczyni odpowiada również za wytworzenie nowych funkcjonalności do programu. Za każdym razem bowiem rezultatem pracy jest samodzielnie wytworzony przez Wnioskodawczynię kod źródłowy programu komputerowego. Jest on rezultatem działań twórczych Wnioskodawczyni i wykorzystania posiadanej, a także nabywanej wiedzy w zakresie tworzenia programów. Wnioskodawczyni zakłada również, że prowadzona w przyszłości działalność programistyczna będzie spełniać definicję prac rozwojowych. Kod źródłowy wytwarzany przez Wnioskodawczynię ma charakter unikalny, zarówno z punktu widzenia Wnioskodawczyni (która jest odpowiedzialna za wytworzenie określonego oprogramowania na rzecz kontrahenta) jak i dla tych kontrahentów (którzy zlecili realizację programu właśnie Wnioskodawczyni). Wnioskodawczyni za każdym razem musi indywidualnie podchodzić do kolejnego zadania (utworzenia lub wprowadzenia modyfikacji do danego programu). Oprogramowanie, wytwarzane przez Wnioskodawczynię jest dostosowane pod potrzeby danego klienta, spełniając jego wymagania. Innowacyjny charakter programów jest oczywiście związany z tym, że programy tworzone (i rozwijane) przez Wnioskodawczynię muszą spełniać wszystkie wymagania klientów, dotyczące ich kompletności, szybkości działania, bezpieczeństwa użytkowania. W celu spełnienia powyższych kwestii Wnioskodawczyni musi stworzyć odpowiedni kod źródłowy. Wnioskodawczyni odpowiada za tworzenie programów komputerowych (lub określonego modułu programu) od podstaw, dlatego też nie można uznać, żeby działalność Wnioskodawczyni skupiała się na wykonywaniu rutynowych i okresowych zmian w programach. Wnioskodawczyni, opracowuje i tworzy na rzecz klienta nowe programy komputerowe (lub też odpowiada za wprowadzenie określonego modułu/funkcjonalności do programu). Są to programy unikalne, tworzone na rzecz danego użytkownika programu. Tym samym Wnioskodawczyni przy tworzeniu programu uwzględnia indywidualne wymagania, potrzeby i specyfikę użytkownika programu. W ocenie Wnioskodawczyni powyższe sprawia, że ciężko by było znaleźć programy, które również kompleksowo spełniałyby wszystkie wymagania przedstawiane przez kontrahentów. Taką zaletę mają tylko programy dedykowane – indywidualnie wytworzone pod danego kontrahenta. Tym samym Wnioskodawczyni uważa, że programy te mają charakter innowacyjny, zarówno z punktu widzenia Wnioskodawczyni (który taki program tworzy na rzecz danego podmiotu), jak i z punktu widzenia użytkownika programów (który zleca wykonanie programu, tworzonego na indywidualne zlecenie, który to program spełnia jego wymagania). Zmiany wprowadzane w programach również mają charakter indywidualny (nie mają one charakteru zmian rutynowych i okresowych). Tym samym można powiedzieć, że wprowadzenie zmiany jest kolejnym (nowym) zadaniem dla Wnioskodawczyni. Za każdym razem mają one bowiem charakter unikalny, tak jak i wymagania klientów. Zmiany te mają na celu spowodowanie, aby program jak najlepiej działał i spełniał wymagania klienta oraz użytkowników programu. Brak wprowadzania takich zmian do programu spowodowałby, że taki program przestałby być konkurencyjny. Efektem prac Wnioskodawczyni za każdym razem jest wytworzenie kodu źródłowego do programu komputerowego, do którego prawa są przenoszone na kontrahenta. Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię ma charakter systematyczny. Jej celem jest opracowanie i wytworzenie programu, który będzie miał kompleksowy charakter i będzie spełniał wszystkie wymagania użytkowników programu (w zakresie użyteczności oraz funkcjonalności programów). Wytworzenie programu komputerowego jest procesem rozłożonym w czasie – tym samym prace nad wytworzeniem programu nie mają charakteru jednorazowego, sporadycznego. Jak zostało już wskazane, działania Wnioskodawczyni mają prowadzić do wytworzenia docelowej wersji programu. Co zostało kilkakrotnie potwierdzone z powyższym wiąże się konieczność dokonywania zmian w programie. Powyższe ma na celu z jednej strony wyeliminowanie znalezionych błędów, a także dodanie przydatnych funkcji (modułów). Dzięki temu może być stworzona wersja programu najpełniej spełniająca wymagania danego kontrahenta. Działania Wnioskodawczyni mają więc prowadzić do wytworzenia na rzecz kontrahenta takiego oprogramowania, które będzie odpowiadało jego wymaganiom i specyfice działalności. Systematyczność jest związana również z tym, że w toku realizacji działalności Wnioskodawczyni na bieżąco tworzy i przenosi na swojego kontrahenta (oczywiście za wynagrodzeniem) prawa do wytwarzanego kodu źródłowego. Specyfika programów komputerowych powoduje, że w ich przypadku występuje stała potrzeba unowocześniania (modyfikacji) programów. W ocenie Wnioskodawczyni rzadko kiedy można mówić o zakończonej (finalnej) wersji programu, którego nie da się unowocześnić. W toku bowiem używania programu może się pojawić bowiem potrzeba jego unowocześnienia (np. wprowadzenia nowej funkcjonalności, ulepszenia działania lub rozwinięcia działania na danych urządzeniach). Dla zapewnienia konkurencyjności oprogramowanie powinno być sukcesywnie unowocześniane. Wobec tego że proces dojścia do docelowej wersji programu komputerowego (czyli wersji której finalnie oczekują użytkownicy programu) ma charakter długofalowy, musi on być związany z przenoszeniem praw do wytwarzanego przez wnioskodawcę kodu źródłowego na bieżąco. Dzięki temu tworzone przez Wnioskodawczynię (oraz innych programistów) oprogramowanie jest wdrażane u użytkownika programu i testowane w praktyce. Powyższe daje możliwość sprawdzenia działania programu (w tym również modułów/funkcjonalności, które były tworzone przez Wnioskodawczynię) i wprowadzenia niezbędnych zmian i modyfikacji – np. poprzez wprowadzenie nowych funkcjonalności, poprawę ewentualnych błędów. Możliwość wprowadzania zmian (ulepszeń) w programach jest jedną z cech charakterystycznych programów komputerowych, w przypadku których możliwe (a często też konieczne) jest wydawanie kolejnych wersji tego programu. Powyższe ma na celu oczywiście zapewnienie, aby program spełniał wszelkie wymogi stawiane przez użytkowników programu. Można powiedzieć, że dzięki temu dochodzi się do wersji docelowej programu. W wyniku ulepszenia (modyfikacji) oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podstawowym efektem dokonywania ulepszeń oprogramowania jest bowiem wytworzenie nowej części kodu źródłowego. Autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawczynię kodu źródłowego podlegają w ocenie Wnioskodawczyni ochronie prawnej na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni przenosi na kontrahenta majątkowe prawa autorskie do wytworzonego kodu źródłowego za wynagrodzeniem ustalonym w umowie. W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawczyni należy uznać, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Ochrona, o której mowa powyżej dotyczy całości kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawczynię, w tym również kodu wytwarzanego w ramach działań nad unowocześnieniem programu. Kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawczynię (zarówno w ramach stworzenia pierwotnej wersji programu, jak i prowadzenia prac mających na celu ulepszenie i rozwinięcie pierwotnie wytworzonego oprogramowania), powinien być uznawany za utwór podlegający ochronie prawnej, zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z punktu widzenia Wnioskodawczyni jest to utwór kompletny – Wnioskodawczyni może odpowiadać za wytworzenie określonej części programu. Należy w tym zakresie wskazać, że zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną. Natomiast niezależną kwestią jest to, że z punktu widzenia użytkownika danego programu dany program komputerowy wytworzony przez Wnioskodawczynię może być częścią większego programu (np. może podlegać łączeniu z programami tworzonymi przez inne osoby). Również z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, aby powyższa kwestia miała znaczenie dla klasyfikacji uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię przychodów, które powinny być uznane za kwalifikowane przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, co powinno Wnioskodawczyni pozwolić na opodatkowanie tych dochodów 5% stawką podatku. Zgodnie z ustawą o PIT dochód uzyskiwany przez Wnioskodawczynię dotyczący sprzedaży praw do programów komputerowych stanowi w ocenie Wnioskodawczyni dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT). Wnioskodawczyni w ramach umów zawartych z kontrahentem przenosi na jego rzecz autorskie prawo majątkowe do kodu źródłowego programów komputerowych. W związku z powyższym kontrahent staje się właścicielem kodu źródłowego wytworzonego przez Wnioskodawczynię. Powyższe dotyczy również kodu źródłowego wytworzonego w ramach działań nad ulepszeniem danego programu komputerowego. Zgodnie z warunkami współpracy ustalonymi z Kontrahentem mają oni prawo do wykonywania zależnych praw autorskich do wytworzonych oprogramowań. Należy więc uznać ze Kontrahenci mają prawo do dokonywania takich modyfikacji, a także zlecenia takich modyfikacji podmiotom trzecim. W praktyce jednak o ile to możliwe wprowadzanie modyfikacji i zmian w danym kodzie źródłowym do programu, oraz jego rozszerzenie jest zlecane pierwotnemu twórcy danego programu. On bowiem ma największą wiedzę na temat funkcjonalności wytworzonego przez siebie programu. Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię, spełnia kryteria samodzielnej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5b ustawy o PIT. W zakresie odpowiedzialności Wnioskodawczyni za rezultat prowadzonej działalności należy wskazać, że Wnioskodawczyni podejmuje współpracę z klientem, czyli podmiotem zainteresowanym wytworzeniem danego programu. Jednocześnie, zgodnie z wiedzą Wnioskodawczyni, klient nie jest użytkownikiem końcowym programu, ale są nim inne podmioty. To właśnie z klientem została podpisana umowa o współpracy, na podstawie której Wnioskodawczyni tworzy programy i przenosi autorskie prawo majątkowe do tych programów. Tak więc Wnioskodawczyni jest odpowiedzialna wobec klienta za ewentualne błędy (usterki) w przygotowywanych programach. Oczywiście w przyszłości mogłoby się zdarzyć tak, że Wnioskodawczyni będzie tworzyć programy i przenosić autorskie prawa majątkowe do nich na rzecz podmiotu, który nie będzie użytkownikiem danego programu, a będzie dokonywał sprzedaży, czy też udzielał licencji na jego używanie na rzecz podmiotów trzecich (użytkowników programu). W takim przypadku Wnioskodawczyni ponosiłaby odpowiedzialność na rzecz kontrahenta na którego rzecz przeniosła autorskie prawa majątkowe do programu, a ten kontrahent ponosiłby odpowiedzialność wobec użytkowników programu. Oczywiście powyższe nie wykluczałoby możliwości otrzymywania przez Wnioskodawczynię informacji zwrotnych od użytkowników programu, które będą wykorzystane do tego aby wprowadzić odpowiednie zmiany w programie, tak aby program jak najlepiej spełniał wymagania użytkowników. Tym niemniej Wnioskodawczyni ponosiłaby bezpośrednią odpowiedzialność wyłącznie wobec swojego kontrahenta, a nie wobec użytkowników programu. Wnioskodawczyni dysponuje swobodą pod kątem określania miejsca i czasu wykonywania prac nad realizacją poszczególnych programów. Nie podlega w tym zakresie kierownictwu kontrahenta zlecającego czynności. Nie jest również zakładane, aby powyższe zmieniło się w przewidywalnej przyszłości. Jednocześnie, ze względów praktycznych część działań jest realizowanych bezpośrednio u klienta (np. w sytuacjach gdy wskazane jest przedyskutowanie pewnych rozwiązań). Oczywiście powyższe nie wyklucza, ustaleniu we współpracy ze zlecającym, terminów do których mają zostać zrealizowane poszczególne prace. Jednak Wnioskodawczyni samodzielnie decyduje o właściwym rozplanowaniu swoich zadań. Wnioskodawczyni ponosi (i będzie ponosić w przyszłości) ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Przede wszystkim jest to ryzyko związane z kontynuowaniem współpracy z klientem, a dzięki temu zabezpieczeniu źródła przychodów. Jednocześnie Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z koniecznością wykonywania dodatkowych działań będących konsekwencją np. nagłych awarii, wycieku danych itp. Powyższe jest związane z koniecznością prawidłowego zorganizowania pracy. Ponadto Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność w zakresie ujawnienia informacji poufnych takich jak, dokumenty, informacje, specyfikacje, know-how, kody źródłowe, skrypty czy plany. Jednocześnie nie jest wykluczone, że w przyszłości Wnioskodawczyni będzie podejmować działania w zakresie tworzenia kolejnych programów na rzecz tych samych, lub kolejnych kontrahentów. W tym zakresie Wnioskodawczyni zakłada że zasady realizacji tych programów nie będą się różniły od opisanych powyżej zasad stosowanych obecnie. Oczywiście zmianie mogą podlegać funkcjonalności tych programów a także rodzaj klienta docelowego dla danego programu. W ramach dostosowania się do przepisów ustawy o PIT, dotyczących IP BOX została zaprowadzona osobna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, spełniająca wymagania wynikające z treści tego przepisu. Ta ewidencja jest prowadzona na bieżąco od maja 2020 r. (czyli od początku prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię) i jest planowane że będzie prowadzona w przyszłości. W związku z powstaniem takiej możliwości, Wnioskodawczyni chciałaby, aby kwalifikowane dochody uzyskiwane z tytułu przeniesienia kodów źródłowych do programów komputerowych tworzonych i rozwijanych w ramach prowadzonej działalności, uzyskiwane od 1 maja 2020 r. podlegały opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT (tj. preferencyjną stawką opodatkowania, wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej). Ponieważ, jak zakłada Wnioskodawczyni tożsame dochody będą uzyskiwane w przyszłości, z tytułu przenoszenia praw autorskich do kodów źródłowych wytwarzanych w ramach działalności na rzecz tego samego lub innych kontrahentów, jak również z tytułu wytwarzania różnych programów komputerowych, Wnioskodawczyni będzie chciała stosować tożsame zasady opodatkowania do dochodów, które będzie uzyskiwała z tego tytułu także w kolejnych latach podatkowych. Jednocześnie Wnioskodawczyni w tym zakresie zakłada że nie wystąpią zmiany w sposobie tworzenia programów, w stosunku do wskazanych w opisie stanu faktycznego.