Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.209.2018.11.JK

określenie podstawy opodatkowania dla usług świadczonych przez Gminę w związku z budową POŚ w ramach realizacji projektu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 6 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 769/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 12 maja 2021 r.) oraz w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 stycznia 2021 r. sygn. akt I FSK 854/19 (data wpływu orzeczenia 12 maja 2021 r.), stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 7 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 6 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla usług świadczonych przez Gminę w związku z budową POŚ w ramach realizacji projektu pn. „…” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla usług świadczonych przez Gminę w związku z budową POŚ w ramach realizacji projektu pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono 24 kwietnia 2018 r. o doprecyzowanie przedmiotu wniosku oraz opisu sprawy.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

17 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy postanowienie znak: 0113-KDIPT1-1.4012.209.2018.2.JK w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku z 7 marca 2018r.

25 maja 2018 r. Wnioskodawca wniósł zażalenie na ww. postanowienie.

W odpowiedzi na powyższe zażalenie, postanowieniem z 23 lipca 2018 r. znak: 0113-KDIPT1-1.4012.209.2018.3.ŻR organ II instancji utrzymał w mocy ww. postanowienie z 17 maja 2018 r.