Wyrok SN z dnia 4 marca 2022 r., sygn. II CSKP 61/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) ‎

SSN Dariusz Dończyk ‎

SSN Karol Weitz (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. S.A. w W. ‎przeciwko Gminie Miasto L. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) ‎z dnia 17 maja 2019 r., sygn. akt I ACa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania ‎i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka A. S. A. z siedzibą w W., domagała się zasądzenia od pozwanej Gminy Miasta L. kwoty 87 993,36 zł z ustawowymi odsetkami powołując się na to, że nabyła od G. P. prowadzącej od 2003 r. niepubliczne przedszkole, wierzytelność odszkodowawczą, stanowiącą równowartość różnicy pomiędzy wypłaconymi dotychczas dotacjami a należnymi za lata 2010, 2011, 2012 i 2013. Pozwem dochodzona była wierzytelność za okres od stycznia do czerwca 2010 r., Sąd Okręgowy w W. ustalił, że G. P. od 2003 r. prowadzi niepubliczne przedszkole w L., pod nazwą C.. W pierwszym półroczu 2010 r. otrzymała od Gminy L. dotacje w łącznej kwocie 270 026,64 zł.

W dniu 21 grudnia 2017 r. G. P. jako cedent zawarła z powódką jako cesjonariuszem umowę powierniczego przelewu wierzytelności, na mocy której przeniosła na cesjonariusza wierzytelność odszkodowawczą wobec pozwanej, stanowiącą równowartość różnicy między wypłaconymi jej dotychczas przez pozwaną dotacjami w związku z prowadzeniem niepublicznego przedszkola, a dotacjami należnymi, obliczonymi zgodnie z ustawą z dnia 7 września o systemie oświaty (dalej jako: u.s.o.).