Zmiany w obowiązkach pracodawców wobec pracowników pełniących służbę wojskową od 23 kwietnia 2022 r.

Od 23 kwietnia 2022 r. obowiązuje ustawa o obronie Ojczyzny. Obejmuje ona ochronę przed zwolnieniem z pracy pracowników powołanych do pełnienia zasadniczej służby wojskowej. Pracodawca, który zatrudniał pracownika w dniu powołania go do obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej, zobowiązany jest zatrudnić go na poprzednio zajmowanym stanowisku lub na stanowisku równorzędnym.

23 kwietnia 2022 r. weszła w życie ustawa z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny. W ustawie w zakresie rozwiązań dotyczących prawa pracy szczególny nacisk położono na zagwarantowanie żołnierzom niezawodowym pozostającym w stosunku pracy gwarancji trwałości tego stosunku. Pracownik podejmując decyzję o wstąpieniu w szeregi wojska polskiego ma gwarancję, że decyzja ta nie pociągnie za sobą negatywnych skutków w postaci zwolnienia z pracy, a pracodawca udzieli mu dni wolnych na czas pełnienia służby. Okres służby wojskowej podlega natomiast wliczeniu do okresu zatrudnienia z zachowaniem ciągłości pracy.

Gwarancja trwałości stosunku pracy żołnierza

Stosunek pracy z osobą powołaną do pełnienia:

• zasadniczej służby wojskowej albo
• terytorialnej służby wojskowej,

może być rozwiązany tylko za zgodą pracownika (art. 303 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny). Ograniczenia tego nie stosuje się do umów o pracę zawartych na okres próbny lub na czas określony nie dłuższy niż 12 miesięcy, a także jeżeli może rozwiązać bez wypowiedzenia z winy pracownika oraz w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy.