Wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. IV U 448/21

Zamknięcie oddziału covidowego w szpitalu, w którym zatrudniona była niezdolna do pracy z powodu choroby pielęgniarka, skutkuje koniecznością wyeliminowania na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy zasiłkowej z podstawy wymiaru zasiłku chorobowego dodatku covidowego, który był wypłacany tej pielęgniarce przed zachorowaniem.

Teza urzędowa

Dnia 27 stycznia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu - IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący Sędzia Andrzej Kurzych

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. w Toruniu na posiedzeniu niejawnym sprawy R. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. o zasiłek chorobowy w związku z odwołaniem od decyzji z dnia 9 września 2021 r., nr (...) - (...)

oddala odwołanie.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 9 września 2021 r. o numerze (...) - (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. orzekł, że podstawę wymiaru przysługującego zasiłku chorobowego przysługującego R. W.:

- od 16 marca 2021 r. do 31 maja 2021 r. stanowi wynagrodzenie zasadnicze po zmianie wymiaru czasu pracy wraz z dodatkiem covidowym od listopada 2020 r. do stycznia 2021 r. tj. przychód pomniejszony o potrącone przez pracodawcę składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe w kwocie 7.987,96 zł,

- od 1 czerwca 2021 r do 30 czerwca 2021 r. stanowi wynagrodzenie zasadnicze po zmianie wymiaru czasu od listopada 2020 r. do stycznia 2021 r. tj. przychód pomniejszony o potrącone przez pracodawcę składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe w kwocie 4.087,89 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z art. 40 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1133, dalej jako „ustawa zasiłkowa”), w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub w miesiącach, o których mowa w art. 36. Organ podał, że pod pojęciem wynagrodzenia, rozumie się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potraconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe (art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej). Wskazano, że ubezpieczona od 1 sierpnia 2019 r. była zatrudniona w Szpitalu (...) sp. z o.o. w G.- D., a od 1 listopada 2020 r. nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy na pełen etat, zaś w związku z niezdolnością do pracy płatnik składek wypłacił wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy od 11 lutego 2021 r. do 15 marca 2021 r., tj. 33 dni i zasiłek chorobowy od 16 marca 2021 r. do 30 czerwca 2021 r. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego od 16 marca 2021 r. stanowiło wynagrodzenie zasadnicze po zmianie wymiaru czasu pracy wraz z dodatkiem covidowym od listopada 2020 r. do stycznia 2021 r. (listopad 2020 r. – 7.527 zł w tym dodatek covidowy 3.421,40 zł, grudzień 2020 r. – 10.053,74 zł w tym dodatek covidowy 5.026,87 zł, styczeń 10.159,22 zł w tym dodatek covidowy 5.079,61 zł) po pomniejszeniu o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne, a ZUS obliczył, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi kwota 7.978,96 zł. Podano, że wobec tego, że Szpital (...) sp. z o.o. w G.- D. od 1 czerwca 2021 r. nie posiadał „łóżek covidowych” dodatek covidowy obowiązywał do 31 maja 2021 r. W dalszej części uzasadnienia, organ powołał się na art. 41 ust. 2 ustawy zasiłkowej, zgodnie z którym składników wynagrodzenia przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, tylko do określonego terminu, nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres po tym terminie, co oznacza, że dodatek covidowy winien być uwzględniony w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego ubezpieczonej, tylko za okres, za który przysługiwał ten składnik wynagrodzenia, dlatego też podstawę wymiaru zasiłku chorobowego od 1 czerwca 2021 r. należy ustalić wyłączając dodatek covidowy. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego od 1 czerwca 2021 r. winna stanowić kwota 4.087,89 zł, tj. wynagrodzenie zasadnicze po zmianie wymiaru czasu pracy od listopada 2020 r. do stycznia 2021 r.