Umowy zlecenia – zawieranie i rozliczanie po zmianach od 1 stycznia 2022 r.

Wstęp

Umowa zlecenia polega na tym, że przyjmujący zlecenie, tj. zleceniobiorca, zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie, tj. zleceniodawcy. Mimo że ta definicja nie obejmuje zleceń dotyczących wykonywania faktycznych czynności, to jednak przepisy dotyczące umów zlecenia stosujemy także do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami.

Przedsiębiorca, zatrudniając zleceniobiorcę, musi zwrócić uwagę na to, czy charakter jego pracy nie spełnia warunków właściwych dla umowy o pracę. Nie jest bowiem dopuszczalne zawieranie umowy zlecenia, jeżeli praca spełnia warunki właściwe dla umowy o pracę.

Umowa zlecenia może być zarówno odpłatna, jak i nieodpłatna. Postanowienia w tym zakresie zależą od woli stron umowy. Jeżeli strony postanowią, że zlecenie będzie nieodpłatne, to takie zastrzeżenie powinno znaleźć się w umowie.

Od 1 stycznia 2022 r. wynagrodzenie za godzinę pracy zleceniobiorcy oraz osoby świadczącej usługi nie może być niższe niż 19,70 zł brutto. Zasadniczo prawo do minimalnej stawki mają osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniające pracowników lub niezawierające umów ze zleceniobiorcami, oraz osoby fizyczne niewykonujące działalności gospodarczej.

Od 1 stycznia 2022 r. zmieniły się zasady obejmowania ubezpieczeniem chorobowym przedsiębiorców i osób z nimi współpracujących, a także zasady opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne tych osób.

Ponadto wprowadzono możliwość niepobierania podatku od dochodów z umów cywilnoprawnych, ale zrezygnowano z możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od podatku.

Od 1 stycznia 2022 r. obowiązują również nowe preferencje podatkowe dla osób przenoszących się do Polski, wychowujących co najmniej czworo dzieci i aktywnych zawodowo emerytów.