Jak podatkowo kwalifikować notę obciążeniową od leasingodawcy

PYTANIE

Otrzymaliśmy notę obciążeniową od leasingodawcy (opłata z tytułu wezwania do zapłaty). Leasing dotyczy samochodu osobowego, umowa leasingu zawarta w 2017 roku. Czy wydatek z tytułu noty może być zaksięgowany do KUP (prowadzimy KPiR) w 100% czy w 75%? Czy opłata z tytułu wezwania do zapłaty będzie zaliczać się pośrednio do wydatków eksploatacyjnych pojazdu do których stosuje się ograniczenie KUP jeśli samochód nie jest używany wyłącznie do celów firmowych (brak prowadzenia ewidencji pojazdu dla celów VAT i zgłoszenia VAT-26) - używanie do celów mieszanych? W Dodatku nr 12 "Przegląd Podatku Dochodowego nr 14 (470) z dnia 20-07-2018, Leasing w podatku dochodowym str. 28" wydawnictwa GOFIN jest odpowiedź, że koszty upomnień od leasingodawcy za wezwanie do zapłaty mogą stanowić KUP, ponieważ koszty te związane są pośrednio z osiąganymi przychodami. Wydatek ten nie znajduje się w wyłączeniach art. 23 updof, nie ma charakteru stricte wydatku windykacyjnego i egzekucyjnego oraz rodzaj tego typu opłat w przypadku leasingu wynika z zapisów umowy leasingu zawartej między stronami i nie ma na celu podjęcia przez leasingodawcę działań windykacyjno-egzekucyjnych (Biuletyn Informacyjny dla służb Ekonomiczno-Finansowych nr 19 (1026) z dnia 01-07-2019 str. 45 - wydawnictwo Gofin). Gofin w swoim wyjaśnieniu powołuje się na pozytywną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17-01-2013, nr ILPB1/415-978/12-4/AG. Czyli jak wynika z powyższego nota obciążeniowa z tyt. opłaty za wezwanie do zapłaty mogłaby być kosztem podatkowym (oczywiście w dacie zapłaty tejże noty do leasingodawcy), jednak nie mamy pewności czy koszt można ująć w 100%, ponieważ leasing dotyczy samochodu osobowego nie zgłoszonego na VAT-26 oraz czy opłaty tego typu to również koszty eksploatacyjne pojazdów (czyli byłoby 75% KUP w przypadku osobówki używanej do celów mieszanych). Doprecyzowując, opóźnienie w zapłacie raty leasingowej przez leasingobiorcę nie było działaniem celowym i wynikało z chwilowego braku środków finansowych. Tym samym leasingobiorca (podatnik) dochował należytej staranności w zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów.