Usługi niematerialne a limit kosztów w CIT

Zgodnie z ustawą o CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty usług niematerialnych (m.in. doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania, ubezpieczeń) poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają ustawowy limit.

13 marca 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (sygn. I SA/Po 991/18) wydał wyrok w sprawie dotyczącej rozumienia pojęcia usług niematerialnych (wymienionych w ustawie o CIT), które podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Sąd stwierdził, iż okoliczność, że w nazwie danej usługi występuje słowo „zarządzanie” lub „administrowanie” nie może przesądzać o tym, że dana usługa mieści się w katalogu usług z art. 15e ustawy o CIT.