Jakie są zasady dokonywania potrąceń z innych świadczeń niż wynagrodzenie

Dokonywanie potrąceń z należności zatrudnionych osób bywa szczególnie utrudnione w sytuacjach, gdy zatrudniony otrzymuje w danym miesiącu oprócz wynagrodzenia za pracę również innego rodzaju świadczenia ze stosunku pracy, takie jak np. nagroda jubileuszowa, trzynastka, odprawa emerytalna czy pieniężny ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. W takim przypadku ww. należności trzeba zsumować i od tak ustalonej kwoty dokonać potrącenia, stosując jedną kwotę wolną od potrąceń.

Dla celów egzekucyjnych nie ma ustalonej definicji wynagrodzenia za pracę, jednakże ze względu na różnorodność elementów składowych przychodu pracownika przyjęło się za zasadne szerokie rozumienie tego pojęcia. Potwierdza to orzecznictwo sądowe, w tym chociażby wyroki Sądu Najwyższego: z 17 lutego 2004 r. (I PK 217/03, OSNP 2004/24/419) oraz z 29 stycznia 2007 r. (II PK 181/06, OSNP 2008/5-6/64).

Zgodnie z tymi orzeczeniami, reguły dokonywania potrąceń zawarte w Kodeksie pracy dotyczą zarówno składników płacy (tj. wynagrodzenia za pracę, za czas niezdolności do pracy, za urlop wypoczynkowy, różnego rodzaju dodatków, w tym stażowego, za pracę w nocy, za godziny nadliczbowe), jak również innych świadczeń związanych z pracą (np. dodatkowego wynagrodzenia rocznego, odprawy emerytalnej, nagrody jubileuszowej czy ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy).

Z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu składek ZUS, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego (PPK), w rozumieniu ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania - podlegają potrąceniu m.in. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne (art. 87 § 1 Kodeksu pracy).