Pracownicze Plany Kapitałowe – nowe obowiązki pracodawców

Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK) są nową formą oszczędzania. Będą tworzone w celu systematycznego gromadzenia oszczędności przez uczestnika PPK z przeznaczeniem na wypłatę po osiągnięciu przez niego 60. roku życia. Dla podmiotów zatrudniających - wdrożenie i obsługa PPK to nowe obowiązki. W pierwszej kolejności obowiązek utworzenia PPK spoczywa na pracodawcach zatrudniających co najmniej 250 osób.

Pracownicze Plany Kapitałowe (dalej: PPK) są uregulowane ustawą z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, która ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2019 roku. Określa ona zasady gromadzenia środków w PPK, zawierania umów o zarządzanie  i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat,  dokonywania wypłat transferowych oraz wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK. Obecnie ustawa oczekuje na podpis Prezydenta RP.

Kogo dotyczy PPK

Ustawa ma zastosowanie do tzw. podmiotów zatrudniających. Zgodnie z definicją ustawową podmiotem zatrudniającym jest:

• pracodawca - w stosunku do pracowników,
• nakładca - w stosunku do zatrudnionych osób fizycznych wykonujących pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia,
• rolnicza spółdzielnia produkcyjna lub spółdzielnia kółek rolniczych - w stosunku do zatrudnionych członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,
• zleceniodawca - w stosunku do zatrudnionych osób fizycznych, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług,
• podmiot, w którym działa rada nadzorcza - w stosunku do zatrudnionych członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji.

Natomiast uczestnikami PPK mogą być wyłącznie osoby zatrudnione (w rozumieniu ustawy o PPK).  Są to:

• pracownicy (z wyłączeniem pracowników młodocianych),
• osoby wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia,
• członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,