Jakie składniki wynagrodzenia należy wliczać, a jakie pomijać przy obliczaniu zasiłku dla pracownika

Podstawę wymiaru zarówno wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku należy obliczać według tych samych zasad określonych w ustawie zasiłkowej. Na wysokość zasiłku mają wpływ regularnie wypłacane składniki wynagrodzenia oraz jednorazowe wypłaty, jeżeli stanowiły podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe.  Dodatkowym warunkiem jest to, aby ww. wynagrodzenie lub inne jego składniki nie przysługiwały w czasie trwania absencji, za którą przysługuje zasiłek.

Reguły ustanowione dla obliczania zasiłku chorobowego mają odpowiednie zastosowanie przy ustalaniu wysokości pozostałych zasiłków z ubezpieczenia społecznego, tj. macierzyńskiego, opiekuńczego, wyrównawczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego.

Podstawa wymiaru zasiłku

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego oraz pozostałych zasiłków stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, lub za pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia, jeśli jest ono krótsze niż 12 miesięcy. Przy obliczaniu podstawy zasiłkowej należy mieć na uwadze kilka najważniejszych, ogólnych zasad:

• wynagrodzeniem uwzględnianym w podstawie wymiaru zasiłku jest przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia społeczne, finansowanych ze środków pracownika (co do zasady 13,71%);