(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1193/2008 (2) Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”, „Chiny” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”) („pierwotne środki”). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, jest zwane „dochodzeniem pierwotnym”. Środki te mają formę cła ad valorem w wysokości od 6,6 % do 42,7 %.

(2)

Decyzją 2008/899/WE (3) Komisja Europejska („Komisja”) przyjęła zobowiązania cenowe zaproponowane przez sześciu chińskich producentów eksportujących (w tym grupę producentów eksportujących) wraz z Chińską Izbą Handlową Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych („CCCMC”). Producentami były przedsiębiorstwa: Anhui BBCA Biochemical Co., Ltd. (obecnie COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co., Ltd.); Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd.; RZBC Co., Ltd. i RZBC (Juxian) Co., Ltd.; TTCA Co., Ltd.; Weifang Ensign Industry Co., Ltd. oraz Yixing Union Biochemical Co., Ltd. (obecnie Jiangsu Guoxin Union Energy Co., Ltd.).

(3)

Decyzją 2012/501/UE (4) Komisja wycofała zobowiązanie złożone przez jednego producenta eksportującego - Laiwu Taihe Biochemistry Co. Ltd. („Laiwu Taihe”).

(4)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/82 (5) Komisja przedłużyła o pięć lat obowiązywanie ostatecznego środka antydumpingowego wobec przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (6) oraz dokonała przeglądu środków w ramach częściowych przeglądów okresowych na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/32 (7) Komisja rozszerzyła zakres środków antydumpingowych dotyczących przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji.

(6)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/704 (8) Komisja wycofała zobowiązania dwóch dodatkowych chińskich producentów eksportujących, tj. Weifang Ensign Industry Co., Ltd („Weifang”) i TTCA Co., Ltd („TTCA”), z powodu naruszenia zobowiązań.

(7)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/607 (9) Komisja przedłużyła o pięć lat obowiązywanie ostatecznych środków antydumpingowych dotyczących przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL, których zakres rozszerzono w następstwie przeglądu wygaśnięcia („poprzedni przegląd wygaśnięcia”) na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji.

(8)

Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/2180 (10) Komisja dodała nowego eksportera Seven Star Lemon Ltd. („Seven Star”) do wykazu przedsiębiorstw objętych indywidualnymi stawkami celnymi („przegląd pod kątem nowego eksportera”).

(9)

Obecnie obowiązujące cła antydumpingowe wynoszą od 15,3 % do 42,7 % w przypadku przywozu od współpracujących producentów eksportujących, natomiast stawka celna w wysokości 42,7 % ma zastosowanie do przywozu od wszystkich innych przedsiębiorstw.

(10)

Komisja przyjęła zobowiązania cenowe złożone przez sześciu chińskich producentów eksportujących wraz z „CCCMC”. Ze względu na naruszenie warunków zobowiązania Komisja wycofała przyjęcie w odniesieniu do trzech eksporterów. W związku z tym zobowiązania obowiązywały w odniesieniu do pozostałych eksporterów, a mianowicie:

(11)

Każdy z tych producentów eksportujących złożył wspólnie z CCCMC zobowiązania, w których zarówno eksporter, jak i CCCMC zobowiązali się do przestrzegania określonych w związku z tym obowiązków.

(12)

Oferty zobowiązań zostały złożone w dwóch wersjach: jedna z informacjami szczególnie chronionymi, zawierająca szczegółowe dane na temat minimalnej ceny importowej w ramach zobowiązań, która to wersja była dostępna wyłącznie dla stron podpisujących zobowiązania, oraz druga - nieopatrzona klauzulą poufności - bez szczegółowych danych na temat minimalnej ceny importowej, dostępna wyłącznie dla zainteresowanych stron zarejestrowanych w danym postępowaniu. Informacje na temat minimalnej ceny importowej uznano zatem za ściśle poufne i nie można ich zgodnie z prawem ujawniać innym stronom.

(13)

Producenci eksportujący objęci postępowaniem i CCCMC zgodzili się m.in. na konsultacje z Komisją w sprawie wszelkich trudności, pytań, kwestii technicznych lub innych, które mogą pojawić się w trakcie realizacji i stosowania zobowiązań.

(14)

Zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego każde naruszenie zobowiązań przez którąkolwiek ze stron prowadzi do wycofania przyjęcia zobowiązań.

(15)

W zobowiązaniach wskazano, że przyjęcie zobowiązania jest oparte na zaufaniu i wszelkie działanie, które naruszyłoby zaufanie stanowiące podstawę stosunków z Komisją, może spowodować wycofanie zobowiązań.

(16)

Ponadto w zobowiązaniach podkreślono, że Komisja może wycofać przyjęcie zobowiązań w dowolnym momencie okresu ich stosowania, jeśli monitorowanie i egzekwowanie zobowiązania okazują się niemożliwe w praktyce.

(17)

W ostatnim przeglądzie pod kątem nowego eksportera producent Seven Star wraz z CCCMC złożyli ofertę zobowiązania cenowego, która odnosiła się dokładnie do tej samej minimalnej ceny importowej mającej zastosowanie do trzech innych obowiązujących zobowiązań. W trakcie dochodzenia ani Seven Star, ani CCCMC na żadnym etapie postępowania nie zwrócili się wcześniej do Komisji o informacje dotyczące poziomu minimalnej ceny importowej (11). Jak wskazano w motywie 12 szczegóły dotyczące minimalnej ceny importowej przyjętych wcześniej zobowiązań są informacjami poufnymi dostępnymi wyłącznie dla stron podpisujących zobowiązania. CCCMC była stroną pierwotnych umów w sprawie zobowiązań jako współsygnatariusz z odpowiednimi producentami eksportującymi, biorąc pod uwagę jej rolę i zaangażowanie w ich monitorowanie. Natomiast Seven Star nie był ani stroną tych zobowiązań ani stroną zainteresowaną w poprzednich postępowaniach.

(18)

CCCMC nigdy nie poinformowała Komisji, że otrzymała ofertę zobowiązań od Seven Star z taką samą minimalną ceną importową jak w przypadku innych eksporterów, ani nie skontaktowała się z Komisją w sprawie ewentualnego ujawnienia informacji poufnych. Fakt, że minimalna cena importowa nie była już informacją poufną dla strony zewnętrznej, tj. Seven Star, jest istotną kwestią, na którą CCCMC powinna była zwrócić uwagę Komisji w ramach obowiązku konsultacji, o którym mowa w motywie 13 powyżej. Zamiast tego CCCMC podpisała ofertę, która została złożona podczas dochodzenia przeglądowego pod kątem nowego eksportera.

(19)

CCCMC była już świadoma, że poziom minimalnej ceny importowej i jej mechanizm dostosowania mają charakter poufny, podobnie jak wszelkie inne informacje szczególnie chronione przedłożone w toku dochodzenia, o czym Komisja przypomniała pismem wysłanym w dniu 1 marca 2021 r., i ta poufność powinna być przestrzegana zarówno przez CCCMC, jak i przedsiębiorstwa (12).

(20)

Komisja oceniła to ustalenie i stwierdziła, że brak natychmiastowego poinformowania Komisji o wycieku informacji szczególnie chronionych dotyczących minimalnej ceny importowej stanowi naruszenie obowiązku konsultacji.

(21)

Komisja oceniła również naruszenie zaufania w świetle roli CCCMC we wdrażaniu i monitorowaniu zobowiązania. Jak zauważono w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/87 z dnia 21 stycznia 2015 r. (13), oferta zobowiązań została przyjęta ze względu na dołączenie CCCMC do przedsiębiorstw oferujących zobowiązania oraz jej aktywną rolę w ułatwianiu monitorowania zobowiązań. Potwierdzenie przez CCCMC pośrednio lub bezpośrednio wobec strony trzeciej wysokości minimalnej ceny importowej stanowiło nie tylko naruszenie obowiązku konsultacji, ale również naruszenie zaufania, na którym opierały się zobowiązania. W związku z tym Komisja nie może już polegać na wsparciu CCCMC w zakresie monitorowania zobowiązań.

(22)

W wyniku wyżej wymienionych działań CCCMC dotyczących obowiązujących zobowiązań producenci, którzy nie są objęci zobowiązaniami, uzyskali informacje na temat poziomu minimalnej ceny importowej oraz jej mechanizmu dostosowania i mogą odpowiednio dostosować swoje ceny. Tymczasem jedynie przedsiębiorstwa podlegające tym zobowiązaniom muszą spełniać rygorystyczne warunki, w tym obowiązek sprawozdawczy i obowiązek poddawania się okresowej weryfikacji. Znajomość minimalnej ceny importowej bez formalnego zaangażowania się w przestrzeganie zobowiązań może zatem doprowadzić do uzyskania korzystnej pozycji na rynku.

(23)

Komisja oceniła powyższe ustalenia i stwierdziła, że minimalna cena importowa mająca zastosowanie do producentów eksportujących objętych postępowaniem nie jest już możliwa do wyegzekwowania, a zobowiązania dotyczące wszystkich eksporterów stały się niemożliwe do stosowania w praktyce.

(24)

Ustalenia dotyczące naruszeń zobowiązań, które zachwiały zaufaniem stanowiącym podstawę stosunków z Komisją, oraz wynikający z tego brak możliwości stosowania zobowiązań w praktyce uzasadniają wycofanie przyjęcia zobowiązań w odniesieniu do wszystkich producentów eksportujących na podstawie art. 8 ust. 7 i 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego oraz zgodnie z warunkami zobowiązań.

(25)

Zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich wyjaśnień i opinii.

(26)

W wyznaczonym terminie Komisja otrzymała uwagi od CCCMC i trzech chińskich producentów eksportujących. Jeden producent unijny po upływie terminu złożył oświadczenie popierające zakończenie stosowania zobowiązań, które według tego producenta nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed przywozem kwasu cytrynowego po cenach dumpingowych z Chin. CCCMC i trzej chińscy producenci eksportujący zostali wysłuchani przez Komisję.

(27)

Po pierwsze, CCCMC i Guoxin Union twierdziły, że CCCMC nie naruszyła zobowiązania oraz że żadna z sytuacji wymienionych w postanowieniach zobowiązania, które są uznawane za naruszenie zobowiązania, nie może odnosić się do opisanego powyżej zachowania CCCMC. Pomimo potwierdzenia, że CCCMC otrzymała pismo, o którym mowa w motywie 19, zawierające informację, że minimalna cena importowa jest poufna, CCCMC uważa, że przekazanie lub potwierdzenie obowiązującej minimalnej ceny importowej innemu producentowi oferującemu zobowiązanie nie stanowi podstawy do wycofania zobowiązania w odniesieniu do jakiegokolwiek eksportera już podlegającego zobowiązaniu. Strony twierdziły również, że minimalna cena importowa nie jest uznawana za informację poufną.

(28)

Chociaż sytuacja opisana w sekcji 3 niniejszego rozporządzenia nie jest wyraźnie wymieniona w wykazie potencjalnych naruszeń zobowiązania, Komisja zauważyła, że klauzula zawierająca wykaz potencjalnych naruszeń nie jest wyczerpująca, jak podkreślono w treści klauzuli (14). CCCMC sama w swoich uwagach odnosi się do jednej z klauzul zobowiązania ustanawiającej obowiązek konsultacji z Komisją Europejską wszelkich trudności lub kwestii technicznych albo innych, które mogą pojawić się w trakcie wdrażania i stosowania zobowiązania (15). W związku z tym sama CCCMC w swoich uwagach odnosi się do postanowień zobowiązania, które mają zastosowanie do okoliczności, na podstawie których zobowiązanie zostało wycofane, a mianowicie z powodu naruszenia obowiązku konsultacji i zaufania stanowiącego podstawę stosunków.

(29)

Jak przedstawiono w motywie 18, CCCMC nie przeprowadziła konsultacji z Komisją zgodnie z tą zasadą. W związku z tym CCCMC naruszyła klauzule zobowiązania (16), co stanowi naruszenie zobowiązania (17). Zgodnie z postanowieniami zobowiązania w takiej sytuacji Komisja natychmiast wycofuje przyjęcie zobowiązania (18).

(30)

Komisja przypomniała argumentację przedstawioną w motywie 12, zgodnie z którą oferta zobowiązania została złożona w dwóch wersjach. Wersja zobowiązania o ograniczonym dostępie, obejmująca minimalną cenę importową i metodę obliczania, odnosi się do art. 19 rozporządzenia podstawowego dotyczącego poufności. Gdyby minimalna cena importowa nie była poufna, zostałaby włączona do jawnej wersji zobowiązania dostępnej dla wszystkich stron dochodzenia. Było jednak odwrotnie (oznaczono ją jako informację poufną). W związku z tym wszelkie argumenty przedstawione przez strony i wskazujące, że minimalna cena importowa nie jest poufna, należy odrzucić.

(31)

Ponadto zgodnie z postanowieniem zobowiązania dotyczącym zakresu i głównych elementów zobowiązania CCCMC i chińscy eksporterzy objęci zobowiązaniem zobowiązali się do przestrzegania wszystkich innych obowiązków, tak aby Komisja Europejska mogła skutecznie monitorować zobowiązanie (19). Zasady monitorowania zostały określone w zobowiązaniu (20), zawierającym klauzulę stanowiącą dla Komisji podstawę wydawania dalszych instrukcji, które uznaje się za niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zobowiązania (21). W związku z tym CCCMC niesłusznie twierdziła, że instrukcje, w tym pismo z dnia 1 marca 2021 r., mają charakter czysto techniczny i nie mogą stanowić podstawy do wycofania w przypadku naruszenia przewidzianego w nich obowiązku. Komisja powtórzyła, że minimalna cena importowa jest poufna od momentu złożenia zobowiązania, a informacje na temat poufności tej ceny zawarte w piśmie z dnia 1 marca 2021 r. stanowiły jedynie przypomnienie o takim postanowieniu. W związku z tym CCCMC była zobowiązana do przestrzegania poufności minimalnej ceny importowej i skonsultowania się z Komisją w momencie otrzymania przez nią nowej oferty zobowiązania zawierającej informacje poufne od strony trzeciej, która ani nie była upoważniona do posiadania takich informacji, ani nie powinna była ich posiadać. Ponieważ stało się inaczej, CCCMC naruszyła obowiązek konsultacji.

(32)

Eksporterzy twierdzili również, że minimalna cena importowa mogła być ujawniona przez producentów eksportujących, o których mowa w motywach 3 i 6, którzy nie podlegają już zobowiązaniu ze względu na wycofanie przyjęcia przez Komisję. RZBC twierdziło ponadto, że Seven Star jest nawet uprawnione do uzyskania informacji na temat minimalnej ceny importowej, ponieważ wszystkie strony zobowiązania znają tę cenę, a Seven Star powinno mieć takie same prawa jak wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa objęte środkami w kontekście równego traktowania i niedyskryminacji. Według RZBC, zważywszy, że przedsiębiorstwo Seven Star było uprawnione do poznania minimalnej ceny importowej, żadnego błędu proceduralnego dotyczącego uzyskania tej ceny nie należy uznawać za naruszenie, a jeśli nawet, to jedynie za naruszenie o charakterze czysto technicznym.

(33)

Należy zauważyć, że chociaż przedsiębiorstwo Seven Star nie było stroną tego postępowania, zgodnie z uwagami przedstawionymi przez CCCMC (22) dostarczyło CCCMC informacje dotyczące dochodzenia w ramach przeglądu pod kątem nowego eksportera. Mimo to żadna ze stron, w tym CCCMC, nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających, że Seven Star uzyskało minimalna cenę importową od jednego z eksporterów objętych zobowiązaniem w przeszłości. Strony nie przedstawiły żadnych dowodów na to, że Seven Star zwróciło się do CCCMC lub do Komisji o informacje na temat minimalnej ceny importowej. Komisja nie dysponowała również żadnym powiadomieniem ze strony Seven Star lub CCCMC w tym zakresie.

(34)

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego braku równego traktowania i dyskryminacji należy podkreślić, że jedynie strony zobowiązania, których oferty zostały przyjęte, są uprawnione do posiadania informacji na temat minimalnej ceny importowej, a nie wszyscy producenci eksportujący produktu objętego postępowaniem. Seven Star, mimo że podlegało środkom w formie ceł, nigdy nie stało się stroną zobowiązania. W przeglądzie pod kątem nowego eksportera oferta zobowiązania złożona przez Seven Star nie została przyjęta z innych powodów, a mianowicie z powodu niezgodności z jego szczególną sytuacją wynikającą z dochodzenia. Potwierdza to, że każdy przypadek powinien być oceniany oddzielnie w zależności od sytuacji. Należy podkreślić, że to nie producent eksportujący lub CCCMC mogą decydować o tym, kto jest uprawniony do zapoznania się z minimalną ceną importową. Komisja ma swobodę przyjmowania lub odrzucania oferty zobowiązania opartą na kryteriach określonych w art. 8 rozporządzenia podstawowego. Ponadto od Seven Star nie wymagano złożenia oferty z mechanizmem obliczania minimalnej ceny importowej identycznej z trzema już przyjętymi ofertami zobowiązań. Seven Star powinno było raczej zaproponować podejście do określenia minimalnej ceny importowej i jej przyszłej indeksacji - w tym składników obliczeniowych i wskaźników referencyjnych, które należy stosować - biorąc pod uwagę szczególną sytuację tego przedsiębiorstwa. Seven Star zastosowało tę samą metodykę dotyczącą minimalnej ceny importowej co w przypadku innych producentów eksportujących. Metodyka ta nie była dla niego odpowiednia i dlatego jego oferta nie mogła zostać przyjęta. W związku z tym wszelkie zarzuty dotyczące dyskryminacji lub nierównego traktowania są bezpodstawne.

(35)

Jak wspomniano powyżej, zobowiązanie powinno być odpowiednie do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę, w związku z tym minimalna cena importowa i metodyka jej ustalania muszą odzwierciedlać okoliczności mające zastosowanie do eksportera. W konsekwencji zarówno minimalna cena importowa, jak i metodyka opierają się na analizie i ocenie wszystkich dostępnych faktów; te analiza i ocena mają zostać przeprowadzone w ścisłej współpracy z Komisją. Dlatego ujawnienie minimalnej ceny importowej określonej w już przyjętych zobowiązaniach nie może zostać sprowadzone do zwykłego przekazania pojedynczej informacji, która i tak zostałaby udostępniona Seven Star, czyniąc to ujawnienie jedynie „technicznym” naruszeniem. Rozumowanie to jest błędne z powodów przedstawionych w poprzednich motywach.

(36)

Komisja przypomniała jednak, że działaniem, które naruszyło stosunki oparte na zaufaniu, było to, że CCCMC nie skonsultowała się z Komisją przed ujawnieniem minimalnej ceny importowej nowemu eksporterowi.

(37)

Po drugie, CCCMC i producenci eksportujący odnieśli się do wcześniejszej praktyki przyjmowania zobowiązania złożonego przez nowych producentów eksportujących. Aby to wykazać, CCCMC i Guoxin Union odniosły się do decyzji Komisji z dnia 23 marca 2010 r. (23) („sprawa dotycząca zamknięć włazów”), w której trzech eksporterów złożyło w następstwie uzyskania statusu nowego producenta eksportującego („NEPT”) takie same oferty zobowiązań jak ta przyjęta w pierwotnym dochodzeniu.

(38)

Inny eksporter złożył odrębną ofertę zobowiązania, która została odrzucona przez Komisję, jako że monitorowanie tego zobowiązania zostało uznane za niemożliwe w praktyce, ponieważ oferta ta nie była identyczna z ofertą, która została już przyjęta. Na podstawie tej praktyki CCCMC i Guoxin Union doszły do wniosku, że nowi eksporterzy mogą nie mieć możliwości przyłączenia się do istniejących zobowiązań, ponieważ w każdym przypadku ich oferta może zostać odrzucona - tak jak w sprawie dotyczącej zamknięć włazów z powodu różnic w stosunku do oferty już przyjętej, albo tak jak w sytuacji Seven Star z powodu naruszenia poufności.

(39)

Komisja powtarza, że dysponuje dużą swobodą przy podejmowaniu decyzji w sprawie ofert zobowiązań. Ponadto zobowiązania przewidują zwolnienie z poboru ceł. W związku z tym należy je interpretować w sposób rygorystyczny i oceniać indywidualnie dla każdego przypadku. Nie można wskazać żadnej praktyki lub określić uzasadnionych oczekiwań w oparciu o tylko jeden przypadek i, co ważniejsze, na podstawie różnych okoliczności.

(40)

Należy przypomnieć, że w obecnej sprawie zobowiązania zostały początkowo przyjęte w odniesieniu do pięciu eksporterów z tą samą minimalną ceną importową i jednego dodatkowego eksportera z inną minimalną ceną importową ustaloną w oparciu o jego margines dumpingu (24). W związku z tym argument, że różne zobowiązania obejmujące zróżnicowane minimalne ceny importowe mogą nie zostać przyjęte, nie jest zasadny. Ponadto nie można zastosować żadnej analogii do sprawy dotyczącej zamknięć włazów. W tamtej sprawie zobowiązanie było zobowiązaniem wspólnym 20 przedsiębiorstw i CCCME, a naruszenie porozumienia w sprawie zobowiązania przez którąkolwiek ze stron było jednoznaczne z naruszeniem popełnionym przez wszystkich sygnatariuszy (25). W obecnej spawie nie chodzi o zobowiązanie wspólne: każdy eksporter wspólnie z CCCMC zaproponował odrębne zobowiązania. W związku z tym wszelkie działania CCCMC mają wpływ na wszystkie odrębne obowiązujące zobowiązania. Ponadto w sprawie dotyczącej zamknięć włazów przedstawiciel prawny CCCME skonsultował się z Komisją przed złożeniem pełnej oferty przez nowych eksporterów zgodnie z procedurami NEPT. W obecnej sprawie CCCMC nie uczyniła tego. Dlatego też argument ten odrzucono.

(41)

Po trzecie, CCCMC stwierdziła, że obowiązek konsultacji jest wymagany jedynie w przypadku trudności lub pytań, których CCCMC nie miała w odniesieniu do Seven Star, opierając się na wcześniejszej praktyce w sprawie dotyczącej zamknięć włazów. Według CCCMC przedsiębiorstwo Seven Star poinformowało Komisję o zamiarze przyłączenia się do zobowiązania już podczas wizyty weryfikacyjnej przeprowadzonej w siedzibie eksportera w czerwcu 2023 r. Ponadto Komisja nie zgłosiła żadnych zastrzeżeń, gdy przedsiębiorstwo Seven Star złożyło ofertę z taką samą minimalną ceną importową jak w przypadku innych eksporterów. CCCMC twierdziła również, że Komisja nie wskazała, że warunki zobowiązania zaproponowane przez Seven Star charakteryzowały się problemami dotyczącymi poufności danych. CCCMC założyła, że Komisja przedstawiła w sposób aktywny, terminowy i odpowiedzialny wytyczne i informacje zwrotne na temat wniosku dotyczącego zobowiązania nowego eksportera, w związku z czym CCCMC nie skonsultowała się z Komisją.

(42)

Komisja przypomniała, że podczas przeglądu pod kątem nowego eksportera nie zwrócono się do Komisji o żadną pomoc ani wytyczne w tym zakresie. Komisja nie otrzymała żadnych wniosków ani uwag dotyczących procedury dotyczącej minimalnej ceny importowej ani jej metodyki dostosowania. Oprócz wskazania podczas wizyty weryfikacyjnej, że Seven Star jest zainteresowane złożeniem oferty zobowiązania, pierwszym kontaktem ze strony producenta było przedstawienie prawie gotowej oferty zobowiązania z minimalną ceną importową. Komisja podjęła dalsze zwyczajowe kroki proceduralne w celu przeanalizowania oferty i przedstawienia stronom dochodzenia ostatecznej oceny. Zarówno CCCMC, jak i Seven Star zostali poinformowani o tej ocenie i głównych ustaleniach, w tym o problemach związanych z poufnością minimalnej ceny importowej, oraz zapewniono im czas na przedstawienie uwag i argumentów w tym zakresie. Nie skorzystali oni się jednak z tej możliwości i nie przedstawili żadnych uwag. W związku z tym twierdzenia, że Komisja nie podniosła żadnego zarzutu dotyczącego poufności, są bezzasadne.

(43)

Zdaniem Komisji CCCMC nie jest w stanie przewidzieć przebiegu przyszłych wydarzeń. W jakiejkolwiek sprawie dotyczącej nowego eksportera CCCMC nie jest uprawniona do przekazywania stronom trzecim informacji na temat istniejącego zobowiązania. W postanowieniu zobowiązania wskazano, że konsultacje są obowiązkowe w każdej sytuacji, nie tylko w przypadku pytań lub trudności, ale również kwestii technicznych lub wszelkich innych kwestii dotyczących wdrożenia i stosowania zobowiązania. Przekazywanie wszelkich informacji dotyczących minimalnej ceny importowej stronom niepodlegającym zobowiązaniu jest z całą pewnością objęte takim obowiązkiem konsultacji (26).

(44)

Po czwarte, CCCMC i producenci eksportujący zakwestionowali, że wiedza innych przedsiębiorstw nieobjętych zobowiązaniem na temat minimalnej ceny importowej może być dla nich korzystna. Wskazali oni, że istnieją już przedsiębiorstwa, które znają poziom minimalnej ceny importowej i nie ma dowodów na to, że uzyskały one jakąkolwiek przewagę na rynku. Ponadto twierdzili oni, że cena rzeczywista sprzedaży jest wyższa od minimalnej ceny importowej, w związku z czym inne przedsiębiorstwa, które nie są objęte zobowiązaniem, nie mogą przewidywać ceny rzeczywistej.

(45)

Komisja przypomniała, że zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wszelkie informacje, których ujawnienie przyniosłoby konkurentowi znaczącą przewagę konkurencyjną, są poufne. Jak już wspomniano, w związku z powyższymi powodami minimalna cena importowa stanowi informację poufną. Eksporterzy podlegający zobowiązaniu nie mogą sprzedawać swoich produktów do Unii poniżej ustalonej minimalnej ceny importowej. Dlatego logiczne jest, że ceny te są wyższe od minimalnej ceny importowej. Zazwyczaj jednak różnica ta nie jest znacząca, chyba że zaistnieją nadzwyczajne okoliczności rynkowe, które nie występują w tym przypadku. Wszyscy eksporterzy objęci zobowiązaniem mają wypełniać liczne obowiązki, w tym przedkładać okresowe sprawozdania dotyczące wszystkich transakcji, które to sprawozdania są do dyspozycji na potrzeby jakiejkolwiek weryfikacji, oraz konsultować się z Komisją we wszelkich kwestiach związanych z monitorowaniem i wdrażaniem. Żaden inny eksporter niepodlegający zobowiązaniu nie musi wypełniać tych obowiązków. Ze względu na brak obowiązku sprawozdawczego znajomość minimalnej ceny importowej i metodyki dostosowania pozwoliłaby innym eksporterom na ustalenie ceny ich produktów poniżej minimalnej ceny importowej nawet po ocleniu bez jakiejkolwiek kontroli. W związku z tym sprzedaż ta spowodowałaby dalszą szkodę dla producentów unijnych.

(46)

Chociaż niektóre przedsiębiorstwa były w przeszłości objęte zobowiązaniem i posiadały wiedzę na temat mechanizmu minimalnej ceny importowej, wycofanie ich zobowiązania było następstwem nieprzestrzegania przez te przedsiębiorstwa obowiązku przewidzianego w zobowiązaniu. Okoliczności niniejszej sprawy są zatem odmienne, ponieważ w poprzednich decyzjach Komisja nie dysponowała dowodami naruszenia poufności. W obecnej sprawie Komisja nie podjęła decyzji o przyjęciu zobowiązania złożonego przez Seven Star, a mimo to przedsiębiorstwo miało dostęp do poufnych informacji na temat minimalnej ceny importowej. Komisja oceniła istniejące okoliczności oraz konsekwencje w następstwie naruszenia poufności i, jak wyjaśniono w motywie 45, stwierdziła, że utrzymanie zobowiązań nie jest już możliwe w praktyce. Argument ten musiał zatem zostać odrzucony.

(47)

Po piąte, CCCMC i zainteresowani eksporterzy twierdzili, że wycofanie zobowiązania nie leży w interesie rynku unijnego, ponieważ doprowadzi to do zakłócenia zrównoważonego rynku. Komisja uznała tę argumentację za nieuzasadnioną. W swoich uwagach przemysł Unii wyraźnie stwierdził, że środki w obecnej formie nie są wystarczające. Wycofanie zobowiązania nie będzie miało wpływu na dostępność produktu na rynku ani na jego jakość. Ponadto wycofanie zobowiązania nie nakłada na eksporterów ograniczeń dotyczących sprzedaży produktu objętego postępowaniem do Unii. Z tego względu nie można było zaakceptować tych argumentów.

(48)

CCCMC i zainteresowani eksporterzy twierdzili, że wycofanie zobowiązań jest zbyt radykalne i nieproporcjonalne do zachowania CCCMC i innych eksporterów. Należy stwierdzić, że Komisja dysponuje swobodą przy ocenie zachowania stron w celu określenia charakteru naruszonego zobowiązania i ustalenia, czy konieczne jest wycofanie przyjęcia zobowiązania. Jak już wyjaśniono powyżej, Komisja stwierdziła naruszenie zobowiązania przez CCCMC oraz naruszenie zaufania stanowiącego podstawę stosunków. Ponadto Komisja stwierdziła, że w tych okolicznościach zobowiązanie i jego monitorowanie nie są już możliwe w praktyce, co samo w sobie stanowi niezależny powód do wycofania zobowiązania. Należy również przypomnieć, że zobowiązanie może zostać wycofane niezależnie od stopnia istotności naruszenia. Ponadto oferty zobowiązań zostały przyjęte ze względu na rolę CCCMC we wdrażaniu i monitorowaniu zobowiązania, co podkreśliła również sama CCCMC w oświadczeniu pisemnym i podczas posiedzenia wyjaśniającego. W związku z tym w przypadku naruszenia zaufania między Komisją a CCCMC, która jest wspólną stroną zobowiązania każdego eksportera, naruszenie zaufania dotyczy automatycznie wszystkich eksporterów. W związku z tym po dogłębnej analizie Komisja stwierdziła, że przyjęcie zobowiązań zostanie wycofane.

(49)

CCCMC i producenci eksportujący objęci postępowaniem zaproponowali zajęcie się kwestią obowiązku konsultacji i ujawniania informacji na temat minimalnej ceny importowej innym eksporterom. CCCMC zaproponowała ustalenie wspólnego stanowiska w sprawie obowiązku konsultacji w przypadku, gdy nowi eksporterzy zamierzają przystąpić do zobowiązania. Jak już wyjaśniono w motywie 31, zobowiązanie złożone przez eksporterów w odniesieniu do kwasu cytrynowego nie jest wspólnym zobowiązaniem, a nowe oferty ocenia się na podstawie okoliczności w danej sprawie. Z drugiej strony eksporterzy zaproponowali, aby utrzymać zobowiązania z ewentualnymi zmianami. Chociaż strony nie przedstawiły żadnego konkretnego rozwiązania ani dokładnego wniosku, Komisja oceniła wszelkie możliwe rozwiązania, które mogłoby być praktyczne i możliwe do zaakceptowania przez Komisję, jak przewidziano w zobowiązaniu (27). Nie udało się jednak znaleźć takiego rozwiązania, które spełniałoby wymogi zobowiązania zgodnie z art. 8 rozporządzenia podstawowego.

(50)

Aby w pełni zapobiec potencjalnemu ryzyku uchylania się od cła i sprzedaży towarów poniżej ceny niewyrządzającej szkody przez przedsiębiorstwa, które nie są objęte zobowiązaniem, ale posiadają wiedzę na temat minimalnej ceny importowej, oprócz monitorowania przywozu objętego zobowiązaniami, Komisja musiałaby prowadzić kompleksowe monitorowanie całego przywozu. Bez obowiązku sprawozdawczego nałożonego na tych eksporterów monitorowanie przywozu dokonywanego przez strony eksportujące nieobjęte zobowiązaniem jest zbyt uciążliwe i w związku z tym nie może być uznane za skuteczne. Z tego samego powodu nie można przyjąć indywidualnych zobowiązań dla każdego oddzielnego eksportera. Ponadto, jak już wspomniano w motywach (21)-(23), zobowiązanie złożone przez eksporterów zostało przyjęte ze względu na udział CCCMC i jej aktywną rolę w ułatwianiu monitorowania zobowiązań. Biorąc pod uwagę powody wycofania zobowiązania, nie można zaakceptować jeszcze bardziej złożonego monitorowania bez udziału CCCMC ze względu na jego niewykonalność. W związku z tym Komisja uznała, że nie ma żadnego środka zaradczego dla ujawnienia obecnej minimalnej ceny importowej nowemu eksporterowi niepodlegającemu zobowiązaniu, a obecne zobowiązanie nie jest już możliwe do stosowania w praktyce. W związku z tym jego przyjęcie powinno zostać wycofane.

(51)

Podsumowując, Komisja była zaniepokojona faktem, że CCCMC nie skonsultowała się z Komisją, gdy nowy eksporter zwrócił się do niej z nową ofertą zobowiązania. Zachowanie to stanowi naruszenie zobowiązania i w związku z tym należy takie zobowiązanie wycofać. CCCMC nie jest uprawniona, aby samodzielnie, bez żadnej konsultacji z Komisją, ustalać praktyki Komisji, w szczególności w odniesieniu do wyjątkowej formy środków takich jak zobowiązania, które należy oceniać indywidualnie dla każdego przypadku. Ani CCCMC, ani eksporterzy, których dotyczy postępowanie, nie zdołali przedstawić żadnego wcześniejszego przykładu przyjęcia zobowiązania w odniesieniu do nowego eksportera w takich samych okolicznościach jak w przeglądzie pod kątem nowego eksportera dotyczącym kwasu cytrynowego. Również żadna inna podobna sprawa lub domniemana wcześniejsza praktyka Komisji nie naruszały swobody Komisji w zakresie zakończenia zobowiązań w okolicznościach odnoszących się do obecnej sprawy. Argument stron, zgodnie z którym wycofanie zobowiązania nie leży w interesie Unii, nie ma znaczenia w obecnej sprawie. Zgodnie z art. 8 rozporządzenia podstawowego interes Unii nie jest elementem oceny praktyczności i skuteczności oferty zobowiązania. W każdym razie strony nie przedstawiły żadnych uzasadnionych argumentów dotyczących negatywnego wpływu wycofania zobowiązania na przemysł Unii lub rynek unijny. Co więcej Komisji nie przedstawiono żadnego nowego rozwiązania, które mogłoby być możliwe do monitorowania w praktyce.

(52)

W związku z powyższym żaden z powodów przedstawionych przez CCCMC i producentów eksportujących nie mógł zmienić wniosku, że przyjęcie zobowiązania powinno zostać wycofane.

(53)

Zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego oraz zgodnie z odpowiednimi klauzulami zobowiązań upoważniającymi Komisję do jednostronnego wycofania zobowiązań, Komisja stwierdziła, że należy wycofać przyjęcie zobowiązań złożonych przez COFCO, RZBC i Guoxin Union wspólnie z CCCMC oraz uchylić decyzję wykonawczą (UE) 2015/87 i poprzedzającą ją decyzję z dnia 2 grudnia 2008 r. (2008/899/WE). W związku z tym ostateczne cło antydumpingowe nałożone art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/607 należy pobrać od przywozu produktu objętego postępowaniem wytwarzanego przez przedsiębiorstwa COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co. Ltd. (dodatkowy kod Taric A874), RZBC Co. Ltd. (dodatkowy kod Taric A876), RZBC (Juxian) Co., Ltd. (dodatkowy kod Taric A877) i Jiangsu Guoxin Union Energy Co., Ltd. (dodatkowy kod Taric A879).

(54)

Uwzględniając zobowiązania umowne importerów unijnych, którzy nabyli towary i spodziewali się otrzymać towary objęte zobowiązaniem, przywóz kwasu cytrynowego wraz z fakturą w ramach zobowiązania wydaną przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z postanowieniami zobowiązań, jest zwolniony z poboru ceł antydumpingowych. Jakiekolwiek towary, dla których zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu przyjęto po 30 dniach od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zostają objęte poborem ceł. Okres ten umożliwia zarówno importerom w Unii, jak i producentom eksportującym sfinalizowanie już zawartych zobowiązań umownych lub uzyskanie odpowiednich informacji o możliwych konsekwencjach wycofania przyjęcia zobowiązań,