(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1193/2008 (2) Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL", "Chiny" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie") ("pierwotne środki"). Dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia pierwotnych środków, zwane jest dalej "pierwotnym dochodzeniem". Środki przyjęły formę cła ad valorem w wysokości od 6,6 % do 42,7 %.

(2)

Decyzją 2008/899/WE (3) Komisja Europejska ("Komisja") przyjęła zobowiązania cenowe zaproponowane przez sześciu chińskich producentów eksportujących (w tym grupę producentów eksportujących) wraz z Chińską Izbą Handlową Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych ("CCCMC"). Producentami były przedsiębiorstwa: Anhui BBCA Biochemical Co., Ltd. (obecnie COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co., Ltd.); Laiwu Taihe Biochemistry Co., Ltd.; RZBC Co., Ltd. i RZBC (Juxian) Co., Ltd.; TTCA Co., Ltd.; Weifang Ensign Industry Co., Ltd. oraz Yixing Union Biochemical Co., Ltd. (obecnie Jiangsu Guoxin Union Energy Co., Ltd.).

(3)

Decyzją 2012/501/UE (4) Komisja wycofała zobowiązanie złożone przez jednego producenta eksportującego - Laiwu Taihe Biochemistry Co. Ltd. ("Laiwu Taihe").

(4)

Rozporządzeniem (UE) 2015/82 (5) Komisja ponownie nałożyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL w następstwie przeglądu wygaśnięcia ("poprzedni przegląd wygaśnięcia").

(5)

Rozporządzeniem (UE) 2016/32 (6) Komisja rozszerzyła zakres środków dotyczących przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Malezji.

(6)

Rozporządzeniem (UE) 2016/704 (7) Komisja wycofała zobowiązanie w odniesieniu do dwóch kolejnych przedsiębiorstw w oparciu o ustalenie naruszeń zobowiązania oraz braku możliwości monitorowania jego wykonania, co uzasadniało wycofanie przyjęcia zobowiązania.

(7)

Rozporządzeniem (UE) 2018/1236 (8) Komisja zakończyła dochodzenie dotyczące możliwego obejścia środków wprowadzonych wobec przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin, poprzez przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Kambodży, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Kambodży.

(8)

Obecnie obowiązujące cła antydumpingowe wynoszą od 15,3 % do 42,7 % w przypadku przywozu od współpracujących producentów eksportujących, natomiast stawka celna w wysokości 42,7 % ma zastosowanie do przywozu od wszystkich innych przedsiębiorstw.

(9)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (9) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(10)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony w dniu 21 października 2019 r. przez przedsiębiorstwa N.V. Citrique Belge S.A. i Jungbunzlauer Austria AG ("wnioskodawcy") w imieniu producentów unijnych reprezentujących 100 % całkowitej produkcji unijnej kwasu cytrynowego. W uzasadnieniu wniosku o dokonanie przeglądu podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

(11)

Po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, oraz po konsultacji z Komitetem ustanowionym na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W dniu 20 stycznia 2020 r. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu przeglądu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (10) ("zawiadomienie o wszczęciu").

(12)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym ("okres badany").

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawców, znanych producentów eksportujących, władze chińskie, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu przeglądu oraz zaprosiła ich do uczestnictwa.

(14)

Zainteresowane strony miały również możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(15)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(16)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja stwierdziła, że dwaj znani producenci unijni, N.V. Citrique Belge S.A. i Jungbunzlauer Austria AG, muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu. Komisja wezwała również innych producentów unijnych i reprezentujące ich zrzeszenia do zgłoszenia się oraz zwrócenia się z prośbą o przesłanie kwestionariusza. Nie zgłosił się żaden inny producent unijny ani reprezentujące go zrzeszenie.

(17)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(18)

Jeden importer niepowiązany dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie go do próby. Ze względu na niewielką liczbę odpowiedzi Komisja uznała, że przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne.

(19)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(20)

Czterech producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Ze względu na niewielką liczbę odpowiedzi Komisja uznała, że przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne.

(21)

Ogólnie rzecz biorąc, współpraca chińskich producentów eksportujących była niewystarczająca. W rzeczywistości Laiwu Taihe, największy producent eksportujący odpowiadający za ponad 53 % wywozu z Chin do Unii, nie współpracował w obecnym przeglądzie wygaśnięcia. Zamiast tego Komisja wykorzystała dane otrzymane od czterech współpracujących producentów eksportujących.

(22)

W momencie wszczęcia postępowania Komisja udostępniła w aktach do wglądu dla zainteresowanych stron i na stronie internetowej DG ds. Handlu kwestionariusze przeznaczone dla producentów unijnych, importerów, użytkowników i producentów eksportujących w Chinach (11). Ponadto Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej ("rząd ChRL") kwestionariusz dotyczący istnienia w Chinach znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(23)

Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od wnioskodawców, jednego importera, czterech użytkowników i czterech producentów eksportujących. Rząd ChRL nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczące istnienia znaczących zakłóceń w Chinach.

(24)

Z powodu wybuchu pandemii COVID-19 i wynikających z niej środków wprowadzonych w celu powstrzymania jej rozprzestrzeniania się, które to środki wyszczególniono w zawiadomieniu opublikowanym w aktach sprawy ("zawiadomienie w sprawie COVID-19" (12)), Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych zgodnie z art. 16 rozporządzenia podstawowego na terenie podmiotów, które przedłożyły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(25)

Zamiast tego Komisja zdalnie przeprowadziła kontrole krzyżowe wszystkich informacji, które uznała za niezbędne do celów ustaleń. Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe następujących przedsiębiorstw/stron:

(26)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(27)

W związku z tym, w celu zebrania danych niezbędnych do ostatecznego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w Chinach o dostarczenie informacji wymaganych w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu, dotyczących czynników produkcji stosowanych do produkcji kwasu cytrynowego. Czterech chińskich producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(28)

Komisja przesłała również kwestionariusz do rządu ChRL w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla jej dochodzenia w odniesieniu do rzekomych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Rząd ChRL nie udzielił jednak odpowiedzi na pytania zawarte w tym kwestionariuszu. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w Chinach znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(29)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała również wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających stosowność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W odpowiedzi na zawiadomienie o wszczęciu CCCMC zgłosiła uwagi dotyczące istnienia znaczących zakłóceń. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano poniżej w sekcji 3.2.

(30)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(31)

W dniu 5 marca 2020 r. Komisja opublikowała pierwszą notę do akt dotyczącą określenia wartości normalnej ("nota z dnia 5 marca 2020 r."), w której zwróciła się o opinię zainteresowanych stron na temat odpowiednich źródeł, z których Komisja może skorzystać w celu określenia wartości normalnej, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) akapit drugi rozporządzenia podstawowego (13). W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i siła robocza, wykorzystywanych przez producentów eksportujących w produkcji produktu objętego przeglądem. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na tym etapie Komisja wskazała następujące potencjalnie reprezentatywne kraje: Brazylia, Kolumbia i Tajlandia. W dniu 13 marca 2020 r. na wniosek CCCMC Komisja ujawniła załącznik IV do noty z dnia 5 marca 2020 r. zawierający publicznie dostępne dane Global Trade Atlas ("GTA") (14), które służby Komisji zaproponowały wykorzystać w odniesieniu do materiałów wsadowych oraz produktów ubocznych wymienionych w nocie z dnia 5 marca 2020 r.

(32)

Komisja dała wszystkim zainteresowanym stronom możliwość przedstawienia uwag. Komisja otrzymała uwagi od czterech chińskich producentów eksportujących, CCCMC i wnioskodawców. Rząd ChRL nie przedstawił żadnych uwag.

(33)

Komisja odniosła się do otrzymanych uwag dotyczących noty z 5 marca w drugiej nocie dotyczącej źródeł wykorzystanych do celów określenia wartości normalnej z dnia 30 listopada 2020 r. ("nota z dnia 30 listopada 2020 r.") (15). Komisja sporządziła również tymczasowy wykaz czynników produkcji i stwierdziła, że na tym etapie ma zamiar wykorzystać Kolumbię jako reprezentatywny kraj w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag i otrzymała je od wnioskodawców oraz CCCMC. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano poniżej w sekcjach 3.3 oraz 3.4.

(34)

Produktem objętym niniejszym przeglądem jest ten sam produkt co w pierwotnym dochodzeniu i poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, tj. kwas cytrynowy i cytrynian trisodu, dihydrat, obecnie objęty kodami CN 2918 14 00 i ex 2918 15 00 (kod TARIC 2918150011 i 2918150019) ("produkt objęty przeglądem").

(35)

Kwas cytrynowy ma wiele zastosowań jako regulator kwasowości i pH np. w detergentach dla gospodarstwa domowego, napojach, żywności, kosmetykach oraz produktach leczniczych. Głównymi surowcami do jego produkcji są: cukier/melasa, tapioka, kukurydza lub glukoza (otrzymywana ze zbóż) oraz różne środki do wgłębnej fermentacji mikrobiologicznej węglowodanów.

(36)

W toku pierwotnego dochodzenia oraz poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wykazano, a w przedmiotowym przeglądzie wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(37)

Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(38)

Komisja nie otrzymała żadnych argumentów dotyczących zakresu produktu. CCCMC zauważyła w swoich uwagach dotyczących wszczęcia postępowania, że produkt objęty przeglądem, zgodnie z definicją w zawiadomieniu o wszczęciu, obejmuje rodzaje produktu objęte pierwotnymi środkami, jak również rodzaje produktu objęte pierwszym przeglądem wygaśnięcia.

(39)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku Chin.

(40)

Łączne zadeklarowane moce produkcyjne współpracujących producentów eksportujących wynosiły około 72 % łącznych szacowanych chińskich mocy produkcyjnych. Ze względu na niski poziom współpracy Komisja zastosowała art. 18 oraz oparła swoje ustalenia na dostępnych faktach dotyczących chińskiego rynku kwasu cytrynowego, w tym dotyczących produkcji, mocy produkcyjnych oraz wolnych mocy produkcyjnych.

(41)

Przedstawione poniżej ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji wystąpienia dumpingu oparto w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, statystykach opartych na danych przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego ("baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6") oraz na odpowiedziach w ramach kontroli wyrywkowej przekazanych w chwili wszczęcia dochodzenia, oraz informacjach przekazanych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu. Ponadto Komisja korzystała z innych źródeł publicznie dostępnych informacji, takich jak bazy danych GTA oraz Orbis Bureau van Dijk (16) ("Orbis").

(42)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego "[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu".

(43)

Art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego stanowi jednak, że w przypadku stwierdzenia, że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia oraz wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski.

(44)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL właściwe było zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(45)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego "znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(46)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego przeglądem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(47)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że "jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze".

(48)

Na podstawie tego przepisu Komisja sporządziła sprawozdanie krajowe dotyczące Chin (zwane dalej "sprawozdaniem" lub "sprawozdaniem dotyczącym Chin") (17), w którym wykazano istnienie znaczącej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł stalowy i chemiczny). W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. Sprawozdanie to umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania.

(49)

Złożony przez wnioskodawcę wniosek o dokonanie przeglądu oprócz powtórzenia ustaleń poczynionych w sprawozdaniu, w szczególności w sektorze chemicznym, zawierał dodatkowe informacje na temat poprzednich amerykańskich postępowań antydumpingowych dotyczących kwasu cytrynowego, a w szczególności ustalenia z ostatniego postępowania, opublikowane w "Issues and Decision Memorandum for the Final Results of Countervailing Duty Administrative Review: Citric Acid and Certain Citrate Salts" dnia 7 grudnia 2015 r. W szczególności wnioskodawca odniósł się do ustaleń dotyczących: polityki kredytowej (pożyczki oprocentowane poniżej stawek rynkowych przyznane podmiotom działającym w przemyśle kwasu cytrynowego przez banki będące własnością państwa); obniżonych stawek podatku dochodowego (przemysł kwasu cytrynowego korzystający z obniżonych stawek podatku dochodowego i ubiegający się o ulgi podatkowe przy zakupie sprzętu domowego); tańszego dostępu do surowców pomocniczych, zwłaszcza chemikaliów, w tym kwasu siarkowego, sody kaustycznej, węgla bitumicznego, węglanu wapnia lub wapna; gruntów (ustalenia dotyczące praw do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia); energii elektrycznej (ustalenie Departamentu Handlu Stanów Zjednoczonych, zgodnie z którym przedsiębiorstwo objęte dochodzeniem otrzymało energię elektryczną za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia), a także subsydiów w postaci bezpośredniego przekazania środków oraz odliczenia od podatku ekologicznego.

(50)

Jak wskazano odpowiednio w motywach 23 i 28, rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody istniejące w aktach sprawy, w tym sprawozdania, ani też nie dostarczył dodatkowych dowodów przedstawionych przez wnioskodawcę, jeżeli chodzi o istnienie znaczących zakłóceń lub zasadność zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(51)

W odpowiedzi na wszczęcie sprawy CCCMC przekazała uwagi w tej kwestii w imieniu współpracujących członków organizacji producentów CCCMC.

(52)

Przede wszystkim CCCMC stwierdziła, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego są niezgodne z prawem WTO. Po pierwsze, CCCMC utrzymywała, że w porozumieniu antydumpingowym WTO ("ADA") nie uznaje się pojęcia znaczących zakłóceń w ramach art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, które dopuszcza skonstruowanie wartości normalnej tylko w przypadku braku sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym. CCCMC zauważyła, że w tym artykule nie wskazano znaczących zakłóceń jako przypadku, w którym dopuszczalne byłoby skonstruowanie wartości normalnej. Po drugie, CCCMC twierdziła, że nawet jeśli pojęcie znaczących zakłóceń byłoby zgodne z prawem WTO, to skonstruowana wartość musiałaby zostać obliczona zgodnie z art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego i jego wykładnią wskazaną przez Organ Apelacyjny WTO w sprawie UE - Biodiesel (DS478). Po trzecie, CCCMC wskazała, że nawet jeżeli koncepcja "zwykłego obrotu handlowego" nie jest wyraźnie określona w porozumieniu antydumpingowym, to zgodnie z art. 2.2.1 sprzedaż produktu można uznać za sprzedaż, która nie odbywa się w zwykłym obrocie handlowym, i można jej nie uwzględniać "tylko wtedy, jeżeli […] taka sprzedaż jest realizowana w wydłużonym czasie w znacznych ilościach i po cenach, które nie gwarantują pokrycia wszystkich kosztów […]". Po czwarte, porozumienie antydumpingowe zawiera wymóg, aby wartość normalna została określona w oparciu o ceny lub koszty sprzedaży, które odzwierciedlają cenę lub poziom kosztu w kraju pochodzenia. Cena skonstruowana na podstawie reprezentatywnego kraju nie może zatem odzwierciedlać ceny i poziomu kosztu w kraju wywozu. Zgodnie z CCCMC prawo WTO nie zawiera żadnych przepisów, które dopuszczają wykorzystanie danych z państwa trzeciego.

(53)

Komisja uznała, że przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem przywoływanym przez CCCMC. Komisja jest zdania, że - zgodnie z opinią zespołu orzekającego WTO i Organu Apelacyjnego w sprawie UE - Biodiesel (DS473) - przepisy rozporządzenia podstawowego mające zastosowanie ogólnie do wszystkich członków WTO, w szczególności art. 2 ust. 5 akapit drugi, zezwalają na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych w przypadku, gdy takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Istnienie znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach wspomniany przepis przewiduje konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(54)

Następnie CCCMC utrzymywała, że w przedmiotowej sprawie nie ma dowodu na występowanie znaczących zakłóceń. Po pierwsze, CCCMC stwierdziła, że wnioskodawcy nie przedstawili wystarczających dowodów na istnienie znaczących zakłóceń, które mogłyby uzasadniać wszczęcie postępowania zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, w szczególności z uwagi na fakt, że dowody były bardzo ogólne i nie odnosiły się konkretnie do przemysłu kwasu cytrynowego. Po drugie, sprawozdanie opublikowano w grudniu 2017 r., podczas gdy ODP w niniejszym dochodzeniu obejmował rok 2019. Zgromadzone w sprawozdaniu dowody były zatem nieaktualne i nie odzwierciedlały sytuacji przemysłu kwasu cytrynowego w przedmiotowej sprawie. Po trzecie, w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze (Chiny) (art. 21 ust. 5) (DS437) Organ Apelacyjny stwierdził, że "należy określić i odpowiednio wyjaśnić istnienie zakłóceń cen będących wynikiem interwencji rządowej" oraz że "ustaleń należy dokonywać […] indywidualnie dla każdego przypadku". CCCMC utrzymywała zatem, że sprawozdanie jest nieadekwatnym źródłem do wykorzystana jako dowód w sprawie przemysłu kwasu cytrynowego, ponieważ opisano w nim zakłócenia w szerszym sektorze przemysłu chemicznego. Po czwarte, CCCMC argumentowała, że amerykańskie postępowania antydumpingowe, do których odnieśli się wnioskodawcy, nie mają znaczenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ dotyczą ustaleń dokonanych przed ODP.

(55)

W odpowiedzi Komisja przypomniała, że w sekcji 4.1 zawiadomienia o wszczęciu odniesiono się do szeregu elementów na chińskim rynku kwasu cytrynowego, aby uzasadnić, że na rynek ten wpływają zakłócenia w chińskich sektorach surowców, petrochemicznym i chemicznym. Komisja stwierdziła, że dowody przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania dawały wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Co więcej, podczas gdy ustalenia poczynione w toku dochodzeń w sprawie dumpingu przeprowadzonych przez władze innych państw nie stanowią automatycznie dowodów na zakłócenia w dochodzeniach antydumpingowych UE, mogą one zawierać elementy dowodowe istotne dla zilustrowania występowania pewnych nieprawidłowości na odpowiednim rynku w kraju wywozu, tak jak miało to miejsce w przedmiotowym przypadku w odniesieniu do chińskiego przemysłu kwasu cytrynowego.

(56)

Odnosząc się do argumentu o nieaktualności sprawozdania, Komisja przypomniała, że do tej pory nie przedstawiono dowodów na nieaktualność sprawozdania. Wręcz przeciwnie, Komisja zauważyła w szczególności, że główne dokumenty programowe i dowody zawarte w sprawozdaniu, w tym odpowiednie plany pięcioletnie i przepisy mające zastosowanie do produktu objętego przeglądem, były wciąż aktualne w ODP oraz że ani CCCMC, ani pozostałe strony nie udowodniły, że było inaczej.

(57)

Komisja przypomniała ponadto, że sprawa Stany Zjednoczone - Środki Wyrównawcze (Chiny) (DS437) nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który stanowi właściwą podstawę prawną w odniesieniu do określania wartości normalnej w tym dochodzeniu. Spór ten dotyczył innego stanu faktycznego i dotyczył wykładni Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, a nie porozumienia antydumpingowego. W każdym razie, jak wyjaśniono powyżej w motywach 49 i 55, przedstawione dowody jasno odnosiły się do chińskiego rynku kwasu cytrynowego, a więc do produktu objętego dochodzeniem w przedmiotowej sprawie. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(58)

Jeśli chodzi o ostatni argument CCCMC, zgodnie z którym ustalenia poczynione w toku amerykańskich postępowań antydumpingowych nie mają znaczenia w tej sprawie, Komisja zauważa, że dowody wymienione przez wnioskodawcę w zawiadomieniu o wszczęciu obejmują również ustalenia inne niż te poczynione w toku dochodzeń prowadzonych przez Stany Zjednoczone, szczególnie szereg dowodów, których podstawę stanowi sprawozdanie. Dowody te uznano za wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Mając na uwadze, że dochodzenie prowadzone przez Stany Zjednoczone miało miejsce przed ODP, uwagi przekazane przez wnioskodawców na etapie wszczęcia postępowania posłużyły jako dodatkowe wskazanie potwierdzające nieprawidłowości na rynku chińskim.

(59)

Ponadto CCCMC przekazała uwagi odnośnie do pierwszej noty dotyczącej źródeł służących do określenia wartości normalnej. W uwagach tych CCCMC po pierwsze podtrzymała swoje obserwacje dotyczące wszczęcia postępowania. Po drugie, stwierdziła, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego niezniekształconymi cenami lub wartościami odniesienia należy zastąpić wyłącznie te koszty produkcji i sprzedaży, w przypadku których potwierdzono zakłócenia. W szczególności CCCMC zauważyła, że wnioskodawcy nie udowodnili, iż koszty pracy w Chinach są zniekształcone, w związku z czym Komisja powinna była zastosować skuteczne koszty pracy przedstawione przez producentów eksportujących. CCCMC uznała za bezpodstawne zastępowanie kosztów pracy kosztami w państwie trzecim, ponieważ wpływało na nie szereg czynników, takich jak związek między podażą a popytem na danym rynku, stopień automatyzacji produkcji i poziom cen towarów w regionie, w którym zlokalizowani byli producenci. CCCMC dodała, że koszty pracy różnią się nie tylko w poszczególnych państwach, ale także u poszczególnych chińskich producentów. Co więcej, CCCMC stwierdziła, że koszty energii różnią się w zależności od szeregu czynników, w tym od rodzaju energii i jej dostępności na danym obszarze, technologii produkcji energii, związku między podażą a popytem itp. Ceny energii w jednym kraju nie mogą zatem odzwierciedlać poziomu cen energii w normalnych warunkach rynkowych w innym kraju.

(60)

Komisja zauważyła, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen krajowych i kosztów w tym kraju, Komisja może skonstruować wartość normalną dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a). Art. 2 ust. 6a lit. a) dopuszcza zastosowanie kosztów krajowych tylko wówczas, gdy potwierdzono, że koszty te nie są zniekształcone. W świetle dostępnych dowodów nie można było jednak ustalić, że indywidualne koszty pracy i energii lub inny wkład w koszty produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem były niezniekształcone. Jak wykazano w sekcjach 3.2.1.1-3.2.1.9, Komisja ustaliła istnienie znaczących zakłóceń w przemyśle kwasu cytrynowego i nie istniały żadne dowody świadczące o tym, że czynniki produkcji poszczególnych producentów eksportujących były niezniekształcone.

(61)

W każdym razie koszty pracy i energii obliczono na podstawie odpowiednich ilości pracy i energii wykorzystanych w procesie produkcyjnym zgodnie z deklaracją producentów eksportujących. Ilości pracy i energii odpowiadała zatem ich rzeczywistemu wykorzystaniu przez chińskich producentów, a jedynie koszty pracy i energii zastąpiono niezniekształconą wartością dotyczącą reprezentatywnego kraju. Choć koszty pracy i energii mogą rzeczywiście różnić się do pewnego stopnia na poszczególnych obszarach geograficznych, Komisja wykorzystuje wyłącznie koszty, które nie podlegają zniekształceniom w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a). Komisja opublikowała dwie noty do akt na temat czynników produkcji, dając stronom duże możliwości wnoszenia uwag, w tym poprzez wskazywanie wszelkich możliwych nieprawidłowości lub innych względów, które mogą potencjalnie wpływać na nie w reprezentatywnym kraju lub reprezentatywnych krajach. W tym kontekście zainteresowane strony nie podważały poziomu kosztów pracy lub energii w odpowiednim reprezentatywnym kraju określonych w nocie z dnia 30 listopada 2020 r. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(62)

Po trzecie, CCCMC stwierdziła, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego ocenę dotyczącą istnienia znaczących zakłóceń należy przeprowadzić dla każdego producenta eksportującego oddzielnie. Komisja musiała zatem przeanalizować sytuację każdego objętego próbą chińskiego producenta i w odniesieniu do każdego z nich zdecydować, czy którykolwiek z czynników kosztów produkcji i sprzedaży jest zniekształcony.

(63)

Komisja zwróciła uwagę na fakt, że istnienie znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ustala się na poziomie ogólnokrajowym, a zatem dotyczy ono wszystkich producentów eksportujących w tym kraju, jak ma to miejsce w omawianym przypadku. W każdym razie, jak wspomniano w motywie 60, zgodnie z tym samym przepisem rozporządzenia podstawowego można wykorzystać koszty krajowe, jeżeli stwierdzone zostanie, że znaczące zakłócenia nie mają na nie wpływu, w których to przypadkach tego rodzaju koszty wykorzystuje się do obliczenia wartości normalnej. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(64)

W oddzielnych uwagach producenci eksportujący Weifang Ensign Industry, RZBC i Jiangsu Guoxin Union Energy podtrzymali argumenty CCCMC zawarte w pierwszej nocie. Co więcej, w uwagach COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) ten producent eksportujący stwierdził, że stosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest sprzeczne z przepisem art. 2.2 porozumienia antydumpingowego.

(65)

Komisja zauważa, że kwestię zgodności art. 2 ust. 6a z prawem WTO wyjaśniono już powyżej w motywie 53.

(66)

Po ujawnieniu CCCMC, a także Weifang Ensign Industry, RZBC oraz Jiangsu Guoxin Union Energy ("trzej producenci eksportujący") przedstawiły szereg uwag dotyczących występowania znaczących zakłóceń.

(67)

Po pierwsze, CCCMC i trzej producenci eksportujący powtórzyli argument, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z art. 2.2.1.1 i 2.2 porozumienia antydumpingowego oraz z ustaleniami poczynionymi w następujących sprawach WTO: UE - Biodiesel (Argentyna) (ustalenia zespołu orzekającego i Organu Apelacyjnego), UE - Biodiesel (Indonezja) (ustalenia zespołu orzekającego), Ukraina - Azotan amonu (ustalenia zespołu orzekającego i Organu Apelacyjnego), Australia - Papier do kopiowania (ustalenia zespołu orzekającego) oraz UE - Metody dostosowania kosztów (ustalenia zespołu orzekającego). Strony te odnoszą się w szczególności do ustaleń zawartych w sprawozdaniu zespołu orzekającego dotyczącym tej ostatniej sprawy, tj. do faktu, że domniemana rosyjska interwencja rządowa/domniemane zakłócenie na rynku nie stanowiły odpowiedniej podstawy do stwierdzenia, że zapisy księgowe producentów eksportujących nie odzwierciedlały w sposób uzasadniony kosztów związanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem.

(68)

Komisja przypomniała, że żadna z wyżej wymienionych spraw WTO nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ani przesłanek jego stosowania. Ponadto okoliczności faktyczne tych spraw różnią się od okoliczności faktycznych i kryteriów stanowiących podstawę do zastosowania metodyki na podstawie tego przepisu rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do sporu WTO UE - Metody dostosowania kosztów Komisja przypomniała, że zarówno UE, jak i Rosja odwołały się od ustaleń zespołu orzekającego, które nie są zatem prawomocne, a co za tym idzie - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO - nie mają statusu prawnego w systemie GATT ani WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY GATT ani przez członków WTO. W każdym razie w sprawozdaniu zespołu orzekającego wyraźnie uznano, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie wchodzą w zakres sporu. Zespół orzekający uznał, że przepisy te mają inną istotę i inne skutki prawne niż przepisy art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które były przedmiotem tego sporu, i że przepisy art. 2 ust. 6a nie zastąpiły odnośnych przepisów w chwili ich wprowadzenia (18). W związku z tym ustalenia poczynione w wyżej wymienionych sprawach nie mają znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 6a, który jest nowym przepisem i nigdy nie był przedmiotem żadnego postępowania w ramach WTO oraz nie zastępuje art. 2 ust. 5 ani art. 2 ust. 3. Ustalenia te nie mają zatem znaczenia dla oceny zgodności art. 2 ust. 6a z odpowiednimi zasadami WTO. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(69)

Po drugie, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że pomimo ustaleń WTO, o których mowa w motywie 67, stanowiących integralną część ustaleń UE dotyczących wartości normalnej na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, ujawnienie nie zawierało żadnego uzasadnienia zgodności tego przepisu z postanowieniami art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego i odpowiadającymi przepisami art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Nie wskazywało ono również żadnego związku między art. 2 ust. 6a a potencjalną "szczególną sytuacją na rynku", o której mowa w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, oraz odpowiadającymi przepisami art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Ponadto CCCMC i trzej producenci eksportujący podnieśli, że Komisja nie przedstawiła wyjaśnienia, w jaki sposób wykorzystanie przez Komisję danych z państwa trzeciego byłoby uzasadnione przepisami art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia podstawowego. W związku z tym CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że Komisja nie wyjaśniła spójności prawnej art. 2 ust. 6a z cytowanym orzecznictwem WTO.

(70)

Komisja przypomniała w pierwszej kolejności, że przepisy art. 2 ust. 5 i art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego mają zastosowanie do dochodzeń antydumpingowych, o ile spełnione są właściwe przesłanki określone w tych odpowiednich przepisach. Przepisy art. 2 ust. 6a dotyczą natomiast szczególnego przypadku dochodzeń w sprawie produktów pochodzących z państw, w których potwierdzono występowanie znaczących zakłóceń, przy czym występowanie tych znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny krajowe nie są odpowiednie do celów obliczania wartości normalnej. Procedura stosowana na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego oraz istota oceny różnią się zatem od tych stosowanych na podstawie art. 2 ust. 3 i art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Argumenty CCCMC i trzech producentów eksportujących opierają się na założeniu, że przepisy art. 2 ust. 6a są w sposób konieczny powiązane z przepisami art. 2 ust. 5 i art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, i w związku z tym CCCMC i trzej producenci eksportujący twierdzą, iż Komisja powinna prawnie uzasadnić zastosowanie metodyki na podstawie art. 2 ust. 6a zgodnie z przepisami art. 2 ust. 5 lub art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Powyższe założenie CCCMC i trzech producentów eksportujących miało charakter czysto spekulacyjny, ponieważ art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego stanowi, że gdy zostaną spełnione odpowiednie przesłanki jego zastosowania, wówczas należy zastosować metodykę określoną w tym artykule. Przepis ten nie zawiera wymogu przeprowadzenia jakiejkolwiek dodatkowej analizy prawnej na podstawie art. 2 ust. 3 lub art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego - ani tym bardziej leżącego u ich podstaw orzecznictwa - jak błędnie przyjmują CCCMC i trzej producenci eksportujący. Przepisy te są od siebie niezależne. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(71)

Po trzecie, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że ustalenia zespołu orzekającego w sprawie UE - Metody dostosowania kosztów dotyczące stosowania art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego mają również zastosowanie do jego art. 2 ust. 6a. CCCMC i trzej producenci eksportujący podnieśli też, że ujawnienie nie odnosi się do dostosowań dokonanych w danych kolumbijskich w celu odzwierciedlenia kosztów produkcji w Chinach, co byłoby wymaganym krokiem na podstawie art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, który przewiduje dostosowanie wszelkich danych z państw trzecich wykorzystywanych przez organ prowadzący dochodzenie, niezbędnych do odzwierciedlenia kosztów produkcji w kraju pochodzenia.

(72)

W odpowiedzi Komisja zauważyła, że, jak już wyjaśniono w motywach 68 i 70, ustalenia poczynione w toku dotychczasowych dochodzeń WTO, w tym w dochodzeniu w sprawie UE - Metody dostosowania kosztów, nie dotyczyły konkretnie stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, lecz art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Co najistotniejsze, ustalenia poczynione w tym sporze nie są prawomocne, biorąc pod uwagę, że zarówno UE, jak i Rosja odwołały się od nich, a co za tym idzie - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO - nie mają statusu prawnego w systemie GATT ani WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY GATT ani przez członków WTO. Ponadto w sprawozdaniu zespołu orzekającego stwierdzono wyraźnie, że odpowiednie przepisy nie mają tej samej istoty co art. 2 ust. 6a i mają inne skutki prawne niż art. 2 ust. 6a. Co równie istotne, jak wyjaśniono w motywie 53 i omówiono dokładniej w motywie 74 poniżej, odpowiednie orzecznictwo WTO dopuszcza wykorzystanie danych z państwa trzeciego w uzasadnionych przypadkach. W odniesieniu do danych kolumbijskich CCCMC i trzej producenci eksportujący po raz kolejny opierają swoje argumenty na założeniu, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego i art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego są ze sobą powiązane. Jak wyjaśniono szczegółowo poniżej w sekcjach 3.3-3.8 niniejszego rozporządzenia oraz w konkretnych ujawnieniach, Komisja wykorzystała odpowiednie dane z Kolumbii (lub z innych źródeł w odniesieniu do niektórych czynników produkcji) w pełni zgodnie z przepisami art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Dokonano pewnych dostosowań odpowiedniej wartości, aby uzyskać niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia w celu skonstruowania wartości normalnej. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(73)

Po czwarte, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że ujawnione przez Komisję stwierdzenie prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w motywach 170-186 ujawnienia oraz jej zamiar utrzymania obowiązujących środków nie są uzasadnione w świetle ustaleń zespołu orzekającego w sprawie UE - Metody dostosowania kosztów dotyczących stosowania art. 11 ust. 3 porozumienia antydumpingowego. CCCMC i trzej producenci eksportujący wezwali Komisję do wyjaśnienia i szczegółowego uzasadnienia jej twierdzenia prawnego zawartego w motywie 53 ujawnienia, że metodyka oparta na art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest zgodna z obowiązującymi postanowieniami porozumienia antydumpingowego i z orzecznictwem.

(74)

Komisja podkreśla po raz kolejny, że ustalenia zawarte w przedmiotowym sprawozdaniu zespołu orzekającego WTO nie są prawomocne, biorąc pod uwagę, że zarówno UE, jak i Rosja odwołały się od nich, a co za tym idzie - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO - nie mają statusu prawnego w systemie GATT ani WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY GATT ani przez członków WTO. Ponadto zespół orzekający wyraźnie orzekł, że art. 2 ust. 6a wykracza poza jego zakres uprawnień, biorąc pod uwagę odmienną istotę i odmienne skutki prawne tego przepisu w porównaniu z art. 2 ust. 5. Co więcej, jak wyjaśniono w motywie 53, Komisja uznała, że zgodnie z ustaleniami poczynionymi w sprawie WTO UE - Biodiesel (DS473) przepisy rozporządzenia podstawowego mające zastosowanie ogólnie do wszystkich członków WTO, w szczególności jego art. 2 ust. 5 akapit drugi, zezwalają na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych w przypadku, gdy takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Ponieważ Organ Rozstrzygania Sporów WTO nie dokonał żadnych konkretnych ustaleń dotyczących przepisów art. 2 ust. 6a, Komisja uznała, że jeżeli ustalenia poczynione w sprawie UE - Biodiesel (DS473) zostaną uznane za odpowiednie w tym innym kontekście i w tych innych okolicznościach objętych art. 2 ust. 6a podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, będą one w każdym razie w pełni spójne z możliwością wykorzystania danych spoza kraju do pozyskania niezniekształconych wartości w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Argument ten został zatem odrzucony.

(75)

Po piąte, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że od czasu wygaśnięcia Protokołu w sprawie przystąpienia Chin do WTO w grudniu 2016 r. w ramach WTO nie ma podstawy prawnej do stosowania obliczenia wartości normalnej poza ramami porozumienia antydumpingowego WTO. W związku z tym UE jest zobowiązana na mocy swoich zobowiązań międzynarodowych do ścisłego przestrzegania postanowień art. 2 porozumienia antydumpingowego dotyczących określania wartości normalnej.

(76)

Na początku Komisja przypomniała, że w postępowaniach antydumpingowych dotyczących produktów z Chin przy określaniu wartości normalnej nadal mają zastosowanie części sekcji 15 Protokołu przystąpienia Chin do WTO, które nie wygasły, zarówno w odniesieniu do normy gospodarki rynkowej, jak i w odniesieniu do stosowania metodyki, która nie jest oparta na ścisłym porównaniu z chińskimi cenami lub kosztami. Ponadto Komisja przypomniała, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego wprowadzono rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2321 (19), w którym wskazano art. 207 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej jako jego podstawę prawną. Jak również wyjaśniono w motywie 53, przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami UE, w tym z odpowiednimi zasadami WTO. Ponieważ w sekcji 3.2.1 Komisja stwierdziła, że właściwe jest zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w niniejszym dochodzeniu i że przepis ten jest w pełni zgodny z zasadami WTO, argument ten odrzucono.

(77)

Po szóste, CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili, że ustalenia poczynione w toku dochodzenia opierały się zasadniczo na sprawozdaniu Komisji z 2017 r., które nie odnosi się konkretnie do sektora kwasu cytrynowego, lecz raczej bardziej ogólnie do sektora chemicznego w szerszym ujęciu, do rynków surowców wyższego szczebla lub do elementów chińskiej gospodarki i polityki rządu chińskiego, które zdecydowanie nie są specyficzne dla sektora kwasu cytrynowego. W tym zakresie CCCMC i trzej producenci eksportujący zauważyli, że zgodnie z ustaleniami Organu Apelacyjnego WTO w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze Komisja jest zobowiązana do indywidualnego określenia wszelkich zakłóceń. CCCMC i trzej producenci eksportujący dodali, że nie zgadzają się ze stwierdzeniem Komisji, iż ustalenia te są nieistotne w przedmiotowej sprawie, ponieważ dotyczą Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych ("porozumienie SCM"). CCCMC i trzej producenci eksportujący podkreślili, że ustalenia te są istotne również w przedmiotowej sprawie.

(78)

Komisja przypomniała, że w ramach porozumienia SCM kontekst zakłóceń jest rozpatrywany ze szczególnego punktu widzenia subsydiowania, które powodują one na rzecz producentów eksportujących. Skutkiem tego postępowania jest zastosowanie cła wyrównawczego obliczonego konkretnie na podstawie kwoty subsydiowania wyrządzającego szkodę, ustalonej przez organ prowadzący dochodzenie. Natomiast w kontekście antydumpingowym zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego analiza nie skupia się na tym, czy zakłócenia te są równoznaczne z subsydium stanowiącym podstawę środków wyrównawczych i czy spełniają odpowiednie przesłanki, ale czy są one znaczące w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) i tym samym uzasadniają zastosowanie metodyki obliczania wartości normalnej przewidzianej w tym przepisie. Leżący u podstaw porządek prawny oraz leżące u podstaw okoliczności i kontekst są różne, służą różnym celom i wywołują różne skutki prawne. W związku z tym Komisja podtrzymała swoją opinię, że ustalenia w wyżej wymienionej sprawie nie mają znaczenia dla obecnego dochodzenia, a co za tym idzie odrzuciła ten argument.

(79)

Jeżeli chodzi o argument, zgodnie z którym sprawozdanie Komisji z 2017 r. nie zawiera rozdziału poświęconego konkretnie kwasowi cytrynowemu, Komisja zwróciła uwagę na fakt, że potwierdzenie istnienia znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest w żaden sposób powiązane z tym, czy w sprawozdaniu zamieszczono rozdział poświęcony sektorowi, w którym wytwarza się produkt objęty dochodzeniem. W sprawozdaniu opisano różne rodzaje zakłóceń istniejących w ChRL - zakłócenia te mają charakter przekrojowy i występują w całej chińskiej gospodarce, wywierając wpływ na ceny lub surowce i koszty produkcji produktu objętego dochodzeniem. Ponadto sprawozdanie nie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji, ponieważ istnieją dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane w tym celu. Jak wyjaśniono w sekcjach 3.2.1.2-3.2.1.9 poniżej, przemysł wytwarzający kwas cytrynowy jest przedmiotem szeregu interwencji rządowych opisanych w sprawozdaniu (uwzględnienie tego sektora w planach pięcioletnich i innych dokumentach, zakłócenia związane z surowcami, zakłócenia finansowe itp.), które zostały jednoznacznie wymienione w niniejszym rozporządzeniu i do których niniejsze rozporządzenie się odnosi. Ponadto w motywach 94, 97, 100 i 101 niniejszego rozporządzenia wyszczególniono również szereg zakłóceń wywierających wpływ na sektor kwasu cytrynowego lub na powiązane z tym sektorem surowce i materiały do produkcji, poza znaczącymi zakłóceniami opisanymi już w sprawozdaniu. Okoliczności rynkowe oraz strategie i plany leżące u podstaw znaczących zakłóceń nadal wywierają wpływ na sektor kwasu cytrynowego i powiązane z nim koszty produkcji, mimo że sprawozdanie zostało opublikowane w grudniu 2017 r. Żadna ze stron nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów prowadzących do przeciwnych wniosków. Argument ten został zatem odrzucony.

(80)

Po siódme, CCCMC i trzej producenci eksportujący argumentowali, że chociaż Komisja wymieniła różne przewodnie koncepcje rządowe i przepisy wykonawcze, które dopuszczają, a nawet wyraźnie sankcjonują interwencje rządowe w gospodarkę, Komisja nie wykazała istnienia faktycznych zakłóceń będących ich konsekwencją. CCCMC i trzej producenci eksportujący dodali, że zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez Organ Apelacyjny w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze "należy określić i odpowiednio wyjaśnić istnienie zakłóceń cen będących wynikiem interwencji rządowej" oraz "ustaleń należy dokonywać indywidualnie dla każdego przypadku". CCCMC i trzej producenci eksportujący argumentowali ponadto, że analiza zakłócenia cen przeprowadzona przez Komisję musi być dokonana w odniesieniu do poszczególnych producentów i kosztów, ponieważ jakakolwiek faktyczna interwencja rządowa może mieć miejsce na przykład na różnych szczeblach rządowych i w odniesieniu do różnych regionów w kraju, a tym samym nie wpływać w ten sam sposób na wszystkich producentów produktu objętego dochodzeniem we wszystkich częściach kraju.

(81)

Komisja przypomniała, że art. 2 ust. 6a lit. b) stanowi, iż przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń Komisja musi rozważyć "potencjalny wpływ" elementów wymienionych w tym artykule. Z ustaleń zawartych w sekcjach 3.2.1.2-3.2.1.9 niniejszego rozporządzenia wynika, że chińscy producenci kwasu cytrynowego mają preferencyjny dostęp do finansowania przez państwo i że w całym kraju występują zakłócenia w odniesieniu do wszystkich sześciu elementów wskazujących na zakłócenia, które wymieniono w art. 2 ust. 6a lit. b). Dlatego też obecność takich zakłóceń w sektorze ma znaczenie dla oceny istnienia zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b). Komisja przypomniała ponadto, że niezależnie od tego, czy na producentów eksportujących rzeczywiście miała wpływ bezpośrednia ingerencja państwa, taka jak otrzymywanie subsydiów, prawdopodobne jest, że na ich dostawców lub inne podmioty działające na rynkach wyższego lub niższego szczebla w procesie produkcji produktu objętego postępowaniem miała wpływ ingerencja państwa, taka jak preferencyjny dostęp do finansowania, co stanowi dodatkowy wskaźnik świadczący o tym, że ceny lub koszty nie są wynikiem działania sił rynkowych. Jeżeli chodzi o odniesienie do ustaleń WTO w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze, jak wyjaśniono w motywach 57 i 78, Komisja powtarza, że nie są one istotne w kontekście niniejszego dochodzenia, ponieważ dotyczą instrumentu antysubsydyjnego, a w każdym razie nie zmieniają one ustaleń dotyczących występowania znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(82)

CCCMC i trzej producenci eksportujący podnieśli również, że w ujawnieniu nie przytoczono żadnych przypadków faktycznej interwencji rządowej w działalność chińskich producentów kwasu cytrynowego, której skutkiem było zakłócenie cen tych producentów, zarówno w przypadku odniesień do ogólnej polityki lub ogólnych planów rządowych, jak i konkretnie w odniesieniu do domniemanej interwencji rządowej w sektorze kwasu cytrynowego. Jako przykład CCCMC i trzej producenci eksportujący przytoczyli plan rządowy, o którym mowa w motywie 76 ujawnienia i w którym zachęca się producentów kwasu cytrynowego do tworzenia większych przedsiębiorstw poprzez łączenie i reorganizację. CCCMC i trzej producenci eksportujący twierdzili, że wspomniany plan odnosi się jedynie do niektórych prowincji, regionów lub obszarów produkcji, co oznacza, że nawet zachęta nie obejmuje kompleksowo wszystkich producentów w całych Chinach, co ponownie uzasadniałoby analizę i ujawnienie w odniesieniu do poszczególnych producentów. Ponadto CCCMC i trzej producenci eksportujący dodali, że zwykła "zachęta" nie jest w rzeczywistości równoznaczna z faktyczną interwencją mającą na celu wymuszenie połączeń/reorganizacji, a Komisja nie przedstawiła przykładów faktycznej interwencji. CCCMC i trzej producenci eksportujący stwierdzili co więcej, że ten sam dokument obejmował inne środki, takie jak stosowanie norm ochrony środowiska, działania na rzecz weryfikacji czystej produkcji oraz kompleksowe udoskonalenia w zakresie oszczędności energii i redukcji emisji, zmniejszenie zużycia energii i wody oraz promowanie czystej produkcji i recyklingu. Stosowanie wszystkich tych środków byłoby skuteczniejsze, gdyby jednostki produkcyjne były większe, do czego zachęcano.

(83)

Komisja przypomniała, że rządowe "zachęty" do pewnych działań, takich jak połączenia i reorganizacje w celu utworzenia większych konglomeratów, nie są jedynie pustymi deklaracjami i zaleceniami, lecz istnieją faktyczne zachęty finansowe wspierające zalecenia rządu w oficjalnych planach (zob. w szczególności sekcja 3.2.1.8 i motyw 110). Nawet jeżeli w oparciu o swój plan rząd chiński nie zmuszałby ani nie zobowiązywałby przedsiębiorstw do grupowania się w większe podmioty - co nie jest prawdą - przedsiębiorstwa decydujące się na zastosowanie się do zaleceń zawartych w planie mogą w każdym razie uzyskać pewne korzyści finansowe lub korzystne warunki kredytowania, w związku z czym działanie sił rynkowych, które kierowałoby przedsiębiorstwami w przypadku braku takich planów, jest zakłócone. W każdym razie analiza i ustalenia zawarte w sekcjach 3.2.1.2-3.2.1.9 niniejszego rozporządzenia wyraźnie wskazują na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze kwasu cytrynowego oraz na fakt, że mogą one mieć wpływ na dostawców surowców zaopatrujących producentów produktu objętego postępowaniem.

(84)

W związku z tym Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w ChRL właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w chińskiej gospodarce ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Na tej podstawie argumenty te zostały odrzucone.

(85)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji "socjalistycznej gospodarki rynkowej". Pojęcie to jest zapisane w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką Chin. Podstawową zasadą jest "socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całych osób i zbiorowa własność osób pracujących". Gospodarka państwowa jest "wiodącą siłą gospodarki narodowej", a państwo posiada mandat "do zapewnienia konsolidacji i wzrostu" (20). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do tego, że Chiny znajdują się na podstawowym etapie socjalizmu, i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na rozwijanie ich obok własności państwowej (21).

(86)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin ("KPCh"). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: "System socjalistyczny jest systemem podstawowym Chińskiej Republiki Ludowej" wprowadzono nowe drugie zdanie w brzmieniu: "[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin" (22). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym Chin. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(87)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (23). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(88)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji, podczas gdy w poprzednich cyklach planowania było to stałym elementem. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach sprawowania rządów stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.2.1.5 poniżej) (24).

(89)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy Chin jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej) (25). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego, które nie stanowią części sektora bankowego, nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (26).

(90)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co daje organom decyzyjnym szeroki margines swobody (27). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (28).

(91)

Podsumowując, chiński model gospodarczy opiera się na pewnych podstawowych zasadach, które zapewniają liczne interwencje rządowe i sprzyjają takim interwencjom. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (29).

(92)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki Chin.

(93)

Rząd ChRL i KPCh utrzymują struktury, które zapewniają wywieranie stałego wpływu na przedsiębiorstwa, a w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw państwowych i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa państwowe. Odbywa się to zazwyczaj poprzez rotację kadr między organami rządowymi a przedsiębiorstwami państwowymi, poprzez powoływanie członków Partii do organów wykonawczych przedsiębiorstw państwowych i poprzez tworzenie komórek partyjnych w przedsiębiorstwach (zob. również sekcja 3.2.1.4), a także poprzez kształtowanie struktury korporacyjnej sektora przedsiębiorstw państwowych (30). W zamian przedsiębiorstwa państwowe mają szczególny status w chińskiej gospodarce, co wiąże się z szeregiem korzyści ekonomicznych, w szczególności ochroną przed konkurencją i zapewnieniem preferencyjnego dostępu do odpowiednich czynników produkcji, w tym finansowania (31). Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w sektorze kwasu cytrynowego omówiono bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.1.4 poniżej.

(94)

W szczególności w sektorze kwasu cytrynowego widoczne jest, że określona część przedsiębiorstw stanowi własność rządu ChRL. W toku dochodzenia wykazano, że co najmniej trzech producentów eksportujących, COFCO, Jiangsu Guoxin Union Energy i Laiwu Taihe, to przedsiębiorstwa państwowe. Ponadto, zgodnie z 13. pięcioletnim planem dotyczącym przetwórstwa zboża i oleju, przemysł kwasu cytrynowego zachęca się do tworzenia większych przedsiębiorstw poprzez połączenia i reorganizacje (32). Ta zachęta jest dowodem zaangażowania rządu w sprawy przemysłu.

(95)

Z uwagi na dużą skalę interwencji rządowych w przemyśle kwasu cytrynowego i przewagę przedsiębiorstw państwowych w tym sektorze nawet prywatni producenci nie mogą prowadzić w nim działalności na warunkach rynkowych. W istocie w sektorze kwasu cytrynowego zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne podlegają nadzorowi politycznemu i wytycznym, jak określono w sekcji 3.2.1.5 poniżej.

(96)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (33), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z chińskim prawem spółek w każdej spółce należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składają się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (34)), a spółka zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywierała presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się "patriotyzmem" i postępowania zgodnie z polityką partii (35). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (36). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów kwasu cytrynowego i dostawców materiałów do jego produkcji.

(97)

Szczególnie w sektorze kwasu cytrynowego, jak już wskazano, niektórzy producenci są własnością państwa. Ponadto w toku tego dochodzenia ustalono, że pięciu producentów kwasu cytrynowego, w tym Cofco, Weifang Ensign, RZBC, Jiangsu Guoxin oraz Laiwu Taihe Biochemistry, ma powiązania z KPCh wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla, jak również uczestniczy w działaniach dotyczących rozbudowy partii.

(98)

Obecność państwa i interwencja państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.2.1.8 poniżej) oraz w zakresie zaopatrzenia w surowce i czynniki produkcji na dalszym etapie powoduje dodatkowe zakłócenia na rynku (37). W związku z tym obecność państwa w przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach państwowych, w sektorze kwasu cytrynowego i w innych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektory dostarczające czynniki produkcji), pozwala rządowi ChRL ingerować w ceny i koszty.

(99)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w Chinach powoduje, że zasoby są przeznaczane na sektory uznane przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie są przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (38).

(100)

Chociaż sam przemysł kwasu cytrynowego nie jest jedną z kluczowych gałęzi przemysłu w Chinach, surowce używane do produkcji kwasu cytrynowego są w Chinach ściśle regulowane. Główny surowiec, jakim jest kukurydza, podlega intensywnej regulacji.

(101)

Chiny przechowują duże ilości zapasów kukurydzy, co pozwala rządowi sztucznie obniżać lub podnosić ceny tego towaru poprzez kupno lub sprzedaż dużych ilości kukurydzy na rynku. Mimo że Chiny zaczęły zajmować się problemem nadmiernych rezerw kukurydzy w 2016 r., to wciąż posiadają bardzo duże zapasy, które mają zakłócający wpływ na ceny (39). Ponadto rząd kontroluje poszczególne aspekty całego łańcucha wartości kukurydzy, takie jak subsydia dla produkcji kukurydzy (40) oraz nadzór nad przetwarzaniem: "[w]szystkie władze lokalne rozszerzą monitorowanie i analizę podaży kukurydzy i popytu na nią w odpowiednich obszarach, wzmocnią nadzór na etapie realizacji i po zakończeniu realizacji projektów związanych z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy, będą wspierać równowagę między podażą kukurydzy a popytem na nią oraz zapewnią krajowe bezpieczeństwo żywnościowe" (41). W ChRL obowiązują również środki kontroli inwestycji: "[z]łożenie wniosku w sprawie realizacji projektów związanych z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy podlega zharmonizowanemu zarządzaniu zgodnie z zarządzeniem Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej nr 673" (42). To zaangażowanie rządu w cały łańcuch wartości wywiera - przynajmniej potencjalnie - zakłócający wpływ na ceny.

(102)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wsparciu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji kukurydzy; przy czym kukurydza jest głównym surowcem wykorzystywanym do produkcji kwasu cytrynowego. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(103)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że wynika to z faktu, że chociaż chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do zasad stosowanych w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż Chiny, to system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym, niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości utrzymuje się na zaskakująco niskim poziomie, biorąc pod uwagę wielkość chińskiej gospodarki; jedną z głównych przyczyn tego stanu rzeczy może być fakt, że przepisy regulujące przebieg postępowań upadłościowych cechują się szeregiem braków, co skutecznie zniechęca zainteresowane podmioty do występowania o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w toku postępowań upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (43).

(104)

Oprócz tego niedociągnięcia w systemie praw własności w Chinach są szczególnie oczywiste w odniesieniu do własności gruntów i praw do użytkowania gruntów (44). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych - w tym celu wprowadzono np. postępowania przetargowe. Przepisy te są jednak nagminnie naruszane: w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (45). Ponadto organy państwa niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kwestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (46).

(105)

Komisja wstępnie stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób, co prowadzi tym samym do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w Chinach. Producenci kwasu cytrynowego - podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki - podlegają tym przepisom, a więc podlegają odgórnym zakłóceniom wynikającym z ich dyskryminującego stosowania lub niedostatecznego egzekwowania. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia.

(106)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze kwasu cytrynowego dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego przeglądem.

(107)

W Chinach nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. Chiny nie ratyfikowały szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy ("MOP"), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (47). Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (48). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (49). Ustalenia te prowadzą do zniekształcenia kosztów wynagrodzeń w Chinach.

(108)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor kwasu cytrynowego nie podlega opisanemu powyżej chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze kwasu cytrynowego występują zatem zniekształcenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych surowców do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w Chinach).

(109)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w Chinach podlega różnym zakłóceniom.

(110)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (50), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych, banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (51), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności kredytowej stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (52). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (53).

(111)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu poszczególnych instrumentów prawnych.

(112)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (54).

(113)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (55). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(114)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym niedawny wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(115)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania mechanizmów rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. W istocie odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowi 45 % wszystkich kredytów, a wykorzystanie kredytów celowych wydaje się większe, skoro odsetek ten znacznie wzrósł od 2015 r. pomimo pogarszających się warunków ekonomicznych. Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(116)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w Chinach wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(117)

Zasadniczo, pomimo ostatnich kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w Chinach występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(118)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor kwasu cytrynowego lub dostawcy tego sektora byliby wyłączeni z opisanej powyżej interwencji rządowej w system finansowy. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(119)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.2.1.1-3.2.1.5 oraz w części A sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.2.1.6-3.2.1.8 powyżej i w części B sprawozdania.

(120)

Komisja przypomniała, że do produkcji kwasu cytrynowego niezbędny jest szeroki zakres materiałów, w tym kukurydza, suszone bataty, kwas siarkowy, kwas chlorowodorowy, węgiel kamienny itp. Zgodnie z dowodami zawartymi w aktach większość producentów eksportujących objętych próbą pozyskiwała wszystkie materiały w Chinach, a przywożone materiały stanowią znikomą część surowców tych producentów eksportujących, którzy zaopatrują się za granicą. W przypadku gdy producenci kwasu cytrynowego kupują lub zawierają umowy na te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane powyżej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Być może pożyczyli środki finansowe, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(121)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej kwasu cytrynowego nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują w całych Chinach. Oznacza to na przykład, że każdy materiał do produkcji produkowany w Chinach, nawet jeśli łączy w sobie kilka czynników produkcji, jest narażony na znaczące zakłócenia. Identyczna sytuacja dotyczy każdego z materiałów do produkcji materiałów. W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(122)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.2.1.2-3.2.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do chińskich interwencji w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak również w sektorze kwasu cytrynowego (w tym w odniesieniu do produktu objętego przeglądem), wykazała, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(123)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(124)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała odpowiedni reprezentatywny kraj w celu ustalenia niezniekształconych cen lub wartości odniesienia dla kosztów produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem na podstawie następujących kryteriów:

(125)

Komisja opublikowała dwie noty do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej oraz reprezentatywnego kraju na tej podstawie.

(126)

W nocie z dnia 5 marca 2020 r. Komisja przekazała szczegółowe informacje na temat wspomnianych powyżej kryteriów oraz zidentyfikowała Brazylię, Kolumbię i Tajlandię jako potencjalne odpowiednie reprezentatywne kraje. Komisja zidentyfikowała również producentów produktu objętego przeglądem w potencjalnych odpowiednich reprezentatywnych krajach, dla których znalazła publicznie dostępne dane finansowe.

(127)

Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na ten temat. Komisja otrzymała uwagi dotyczące różnych aspektów wyboru reprezentatywnego kraju od CCCMC, od czterech współpracujących producentów eksportujących oraz od przemysłu Unii.

(128)

W swoich uwagach z dnia 23 marca 2020 r. CCCMC i czterej chińscy producenci eksportujący wskazali, że najlepszym reprezentatywnym krajem byłaby Brazylia. Po pierwsze, jak wynika z bazy danych Banku Światowego, dochód narodowy brutto Brazylii jest najbliższy chińskiemu, podczas gdy dochód narodowy brutto Kolumbii i Tajlandii jest znacznie niższy. Ponadto w ostatnich latach dwa przedsiębiorstwa w Brazylii zidentyfikowane jako producenci kwasu cytrynowego wypracowały zyski. Brazylia posiada także odpowiedni poziom ochrony socjalnej i ochrony środowiska. Jednocześnie CCCMC i współpracujący producenci eksportujący wyrazili swój sprzeciw wobec wyboru Kolumbii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju. Twierdzili, że pewne dane dotyczące przywozu z Kolumbii o niektórych czynnikach produkcji nie były dostępne lub reprezentatywne. Twierdzili również, że ceny importowe Kolumbii niektórych kluczowych surowców (tj. kwasu siarkowego, kwasu chlorowodorowego i węgla kamiennego) były znacznie i nieracjonalnie wyższe niż ceny pozostałych potencjalnych reprezentatywnych krajów, a więc nie powinny być uważane za niezniekształcone ceny, które mogą być wykorzystane do skonstruowania wartości normalnej kwasu cytrynowego.

(129)

CCCMC i współpracujący producenci eksportujący stwierdzili również, że Tajlandia nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ dwóch z trzech zarejestrowanych producentów kwasu cytrynowego było nierentownych w 2018 r., a trzeci koncentrował się głównie na rynkach eksportowych.

(130)

W swoich uwagach przemysł Unii uznał, że Kolumbia była najodpowiedniejszym wyborem do określenia niezniekształconych kosztów. Podkreślił, że dane finansowe przedsiębiorstw w Tajlandii nie zostały poddane kontroli, co znacznie obniżyło ich wartość pod względem wiarygodności. Ponadto twierdził, że większościowym właścicielem dwóch z trzech zarejestrowanych producentów w Tajlandii zorientowanych na wywóz były chińskie przedsiębiorstwa lub państwo chińskie. Jeżeli chodzi o Brazylię, przemysł Unii argumentował, że dwa brazylijskie przedsiębiorstwa należą do grup, a wpływ grupy na dane finansowe wydawał się trudny do oszacowania, przy czym przedsiębiorstwa te również sprzedawały różnorodne produkty.

(131)

Komisja, po szczegółowej analizie przedstawionych powyżej argumentów, opublikowała w dniu 30 listopada 2020 r. drugą notę, w której odniosła się do wszystkich tych uwag na podstawie kryteriów wymienionych powyżej i poinformowała zainteresowane strony o swoich wstępnych wnioskach. W niniejszej nocie Komisja stwierdziła, że zamierza wykorzystać Kolumbię jako odpowiedni reprezentatywny kraj, jeżeli istnienie znaczących zakłóceń zostanie potwierdzone. Komisja wskazała ponadto, że do obliczenia wartości normalnej może również zastosować odpowiednie niezniekształcone międzynarodowe ceny, koszty lub wartości odniesienia, a dla niezniekształconych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków może uwzględnić wszystkie odpowiednie alternatywy dostępne zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. W szczególności, ponieważ jedyna kolumbijska spółka wytwarzająca produkt objęty przeglądem miała w 2018 r. niską rentowność, a w 2017 r. przynosiła straty - podobnie jak w przypadku producentów w Tajlandii i Brazylii - Komisja uwzględniłaby nowsze dane, gdyby były dostępne i gdyby wykazywały one rozsądny poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz rentowność. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag.

(132)

Komisja otrzymała uwagi od CCCMC i producentów unijnych odnośnie do noty z dnia 30 listopada 2020 r.

(133)

W swoich uwagach z dnia 9 grudnia 2020 r. CCCMC utrzymywała, że Kolumbia nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem i że zamiast niej należy wybrać Brazylię. Argumentowała ona, że przyczyną niższych cen importowych kukurydzy w Brazylii są korzyści płynące z odległości transportu i ilości, a nie jakiekolwiek zakłócenia. Następnie argumentowano, że jeżeli nie można wykorzystać brazylijskich cen importowych, należy wykorzystać ceny międzynarodowe, a nie zupełnie wykluczać Brazylię jako potencjalny reprezentatywny kraj. CCCMC utrzymywała także, że Kolumbia nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ zarejestrowany producent miał nieuzasadnione wydatki operacyjne.

(134)

Przemysł Unii utrzymywał, że Kolumbia była najbardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem. Biorąc pod uwagę, że kolumbijska spółka produkująca produkt objęty przeglądem ponosiła straty lub miała niską rentowność w roku 2018, jak również w 2019, z których to lat dane zostały udostępnione w międzyczasie, jeden z producentów unijnych wskazał szereg spółek produkujących produkt podobny do produktu objętego przeglądem. W szczególności wspomniany producent unijny skoncentrował się na spółkach produkujących składniki dla sektora produkcji napojów, sektora usług sprzątania, przemysłu żywieniowego, medycznego i farmaceutycznego w Kolumbii, przy czym z danych finansowych tych sektorów wynikało, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski zgodne z przepisami rozporządzenia podstawowego są na rozsądnym poziomie.

(135)

Komisja przeanalizowała szczegółowo wszystkie argumenty przedstawione przez wszystkie strony. Jeżeli chodzi o Tajlandię, Komisja zgodziła się z CCCMC i wspomnianym producentem unijnym, że nie jest ona odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ producenci produktu objętego przeglądem ponoszą straty lub są jednostkami zależnymi od spółek chińskich, a określone czynniki produkcji są objęte ograniczeniami wywozowymi. Co więcej, spółki wytwarzające produkt objęty przeglądem nie wykazały rozsądnego poziomu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków. W związku z powyższym Tajlandia została odrzucona.

(136)

Komisja skoncentrowała więc swoją analizę na Brazylii i Kolumbii. Najpierw Komisja przeanalizowała, czy występowały ograniczenia wywozowe lub inne zakłócenia dotyczące głównych czynników produkcji. Głównym czynnikiem produkcji produktu objętego przeglądem jest kukurydza odpowiadająca za ponad 70 % całkowitego kosztu materiałów wsadowych dla producentów eksportujących. Komisja zauważyła, że ilość przywozu kukurydzy do Brazylii wynosiła jedynie 1,5 mln ton - dla porównania krajowa produkcja kukurydzy w Brazylii wynosiła ponad 100 mln ton (56). CCCMC zakwestionowała fakt, że te wielkości przywozu kukurydzy do Brazylii są niskie. Porównując je jednak z rozmiarami produkcji brazylijskiej, te wielkości przywozu odpowiadają jedynie 1,5 % produkcji. Mając na uwadze bardzo ograniczoną wielkość przywozu względem dużej produkcji krajowej, Komisja sprawdziła również ceny importowe do Brazylii i zauważyła, że różniły się one znacznie od międzynarodowych cen kukurydzy. W swoich uwagach do noty z dnia 30 listopada CCCMC zakwestionowała znaczną różnicę cen i poprosiła o dodatkowe informacje na temat porównania cen. Średnia międzynarodowa cena kukurydzy w 2019 r., do której odniosła się Komisja w nocie z dnia 30 listopada, wynosiła 151 EUR/tonę na podstawie ceny FOB zgodnie z IndexMundi (57), podczas gdy średnia cena importowa GTA kukurydzy do Brazylii wynosiła jedynie 116 EUR/tonę na podstawie ceny FOB. Wartość ta jasno pokazuje, że ceny importowe do Brazylii były znacznie niższe niż wskaźnik cen międzynarodowych.

(137)

Ponadto CCCMC argumentowała, że ceny importowe kukurydzy były niższe w Brazylii niż w Kolumbii z powodu niższych kosztów transportu, ponieważ przywozy do Brazylii były realizowane głównie z krajów sąsiednich, takich jak Argentyna i Paragwaj, podczas gdy Kolumbia importuje kukurydzę głównie ze Stanów Zjednoczonych i Argentyny. Twierdzenie to nie było uzasadnione, gdyż CCCMC nie wskazała faktycznego pochodzenia ani portu przybycia w poszczególnych państwach, nie wykazała też występowania kosztów transportu kukurydzy do poszczególnych państw. Argument ten został zatem odrzucony.

(138)

CCCMC utrzymywała także, że chińscy producenci kupują duże ilości swojej krajowej kukurydzy. Twierdziła ona zatem, że cena importowa Brazylii lepiej odzwierciedlałaby sytuację kupna kukurydzy przez chińskich producentów. Jak zauważyła Komisja, argument ten nie ma związku z faktem, że wielkości przywozu do Brazylii są obiektywnie niskie w porównaniu z rozmiarem produkcji krajowej, co podważa reprezentatywność ceny importowej kukurydzy do Brazylii. Argument ten nie przeczy również konkluzji, że ceny importowe do Brazylii różnią się znacznie od międzynarodowych cen kukurydzy, co jest prawdopodobnie spowodowane niskim poziomem przywozu i znacznym rozmiarem produkcji krajowej. Argument ten został zatem odrzucony.

(139)

CCCMC argumentowała następnie, że nawet jeżeli ceny importowe kukurydzy do Brazylii nie mogą zostać użyte z uwagi na swoją niereprezentatywność, co nie jest prawdą, Brazylia wciąż powinna zostać wybrana jako reprezentatywny kraj, a zamiast cen importowych do Brazylii należy zastosować odpowiednią niezniekształconą cenę międzynarodową kukurydzy.

(140)

W odpowiedzi Komisja zauważyła, że - jak wyjaśniono w dalszej części tej sekcji - uznała Kolumbię za odpowiedni reprezentatywny kraj w niniejszym dochodzeniu na podstawie istotnych elementów wymienionych w rozporządzeniu podstawowym, takich jak dostępność właściwszych danych finansowych dotyczących producentów produktów podobnych do kwasu cytrynowego w porównaniu z Brazylią. Jeżeli chodzi o wielkość kolumbijskiego przywozu oraz cen kukurydzy, zgodnie z IndexMundi całkowita produkcja krajowa kukurydzy w Kolumbii wynosi 1,5 mln ton, podczas gdy - zgodnie z danymi GTA - przywóz kukurydzy oscyluje na poziomie 5,5 mln ton, co odpowiada 365 % produkcji. To porównanie pokazuje, że wielkości przywozu do Kolumbii w przeciwieństwie do Brazylii wydają się reprezentatywne, biorąc pod uwagę rozmiar produkcji krajowej. Jeżeli chodzi o ceny kukurydzy, wskazana w GTA średnia cena importowa kukurydzy do Kolumbii za 2019 r. wynosiła 174 EUR/tonę na podstawie CIF, a więc była dużo bardziej zbliżona do średniej międzynarodowej ceny kukurydzy wynoszącej 151 EUR/tonę na podstawie ceny FOB i bardziej z nią zgodna, biorąc pod uwagę, że międzynarodowa cena importowa na podstawie CIF byłaby wyższa. Z uwagi na fakt, że Kolumbię uważa się za odpowiedni reprezentatywny kraj pod innymi względami, jak szczegółowo wyjaśniono poniżej, ceny importowe kukurydzy do Kolumbii są w dużej mierze zgodne z międzynarodowymi cenami kukurydzy; nie ma również żadnego dowodu na jakiekolwiek zakłócenie, które wpłynęłoby na ceny kukurydzy w Kolumbii; nie ma powodu, by wybrać Brazylię jako odpowiedni reprezentatywny kraj i użyć międzynarodowej wartości odniesienia zamiast cen importowych do odpowiedniego reprezentatywnego kraju, jak zalecono w art. 2 ust. 6a lit. a) akapit drugi tiret pierwsze.

(141)

Mając na uwadze pozostałe czynniki produkcji, w przeciwieństwie do Kolumbii w Brazylii (wymóg posiadania pozwolenia na wywóz wapna) i Tajlandii (wymóg posiadania pozwolenia na wywóz gipsu) obowiązują ograniczenia wywozowe dla określonych czynników produkcji, co potwierdza stosowny wykaz OECD (58). Podczas gdy waga tych czynników w koszcie produkcji określonych producentów eksportujących jest mniejsza i nie zastosowano jej do wszystkich producentów eksportujących, stanowiło to kolejny istotny element wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju.

(142)

Przy wyborze odpowiedniego reprezentatywnego kraju Komisja przeanalizowała również możliwość uzyskania dostępu do publicznych danych finansowych przez producentów produktu objętego przeglądem w Tajlandii, Brazylii i Kolumbii zgodnie z rozporządzeniem podstawowym.

(143)

Ponieważ Tajlandii nie uznano za odpowiedni reprezentatywny kraj, jak wyjaśniono w motywie 117, Komisja w swojej analizie porównawczej skoncentrowała się na Brazylii i Kolumbii.

(144)

W odniesieniu do Brazylii i Kolumbii Komisja wskazała w nocie z dnia 5 marca spółki produkujące kwas cytrynowy w tych państwach. W tym czasie ani w Brazylii, ani w Kolumbii nie było producentów, który osiągnęli rozsądne zyski za 2018 r.

(145)

W nocie z dnia 30 listopada 2020 r. Komisja stwierdziła, że kolumbijska spółka Sucroal SA, w przypadku której informacje na temat kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków były publicznie dostępne, jest odpowiednią spółką reprezentatywną, ponieważ wytwarza produkt objęty przeglądem i produkty o zakresie zbliżonym do kwasu cytrynowego. Jednocześnie spółka Sucroal SA wykazała niski poziom rentowności w 2018 r. i poniosła straty w 2017 r.

(146)

Podobna sytuacja miała miejsce w Brazylii, gdzie brazylijska spółka, której dane finansowe były dostępne publicznie - duży konglomerat produkujący szerszy zakres produktów, w tym kwas cytrynowy - wykazała niską rentowność za 2018 r. Komisja zasygnalizowała w nocie z dnia 30 listopada 2020 r., że jeśli za 2019 r. dostępne będą nowsze dane, Komisja może z nich korzystać, o ile wykazane zostanie w nich, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz rentowność są na rozsądnym poziomie lub - w przeciwnym wypadku - Komisja rozważy wszystkie dostępne odpowiednie alternatywy.

(147)

Po publikacji wspomnianej noty z dnia 30 listopada 2020 r. w bazie danych Orbis udostępniono dane z 2019 r. dla Sucroal SA. Z uwagi na to, że spółka Sucroal SA poniosła straty w 2019 r., danych finansowych dotyczących tej spółki nie można uznać za właściwe dla ustalenia niezniekształconego poziomu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków.

(148)

Komisja rozważyła zatem odpowiednie alternatywy. W szczególności w sytuacjach, gdy żaden producent produktu objętego przeglądem w potencjalnym reprezentatywnym kraju nie wykazuje, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski są na rozsądnym poziomie, Komisja może wziąć pod uwagę producentów produktu należących do tej samej ogólnej kategorii lub sektora produktu objętego przeglądem, w odniesieniu do którego publicznie dostępne są dane finansowe wskazujące na to, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski są na rozsądnym poziomie.

(149)

CCCMC stwierdziła, że skoro spółka Sucroal SA wykazała straty za 2019 r., Kolumbii nie należy brać pod uwagę jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju, a zamiast niej należy wybrać Brazylię. CCCMC zauważyła, że zarejestrowany producent Cargill Agricola ponownie zanotował zyski w 2019 r., dlatego też jego koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski odpowiadały potrzebom dochodzenia. Komisja zauważyła jednak, że zyski spółki Cargill Agricola wynosiły mniej niż jeden procent jej obrotu w 2019 r. i były tym samym nawet niższe niż jej zysk w 2018 r. Był to podobnie niski poziom zysku co w przypadku Sucroal SA w tym samym roku i nie uznano go za rozsądny zysk. Argument ten został zatem odrzucony.

(150)

W swoich dwóch zestawach uwag przemysł Unii zasugerował wykorzystanie danych uzyskanych od spółek z tego samego kraju, wytwarzających towary należące do tej samej kategorii lub prowadzących działalność w tym samym przemyśle wytwórczym co produkt objęty przeglądem. Przedstawiono propozycję kategorii producentów składników na potrzeby przemysłu produkcji napojów, środków czyszczących, żywności oraz przemysłu medycznego i farmaceutycznego w Kolumbii wraz z wykazem jedenastu spółek prowadzących działalność w tym samym sektorze.

(151)

Biorąc pod uwagę wszystkie fakty ustalone podczas dochodzenia i otrzymane uwagi, Komisja przeszukała bazę danych Orbis pod kątem produktów opatrzonych kodem NAICS 325998 (Wszystkie inne niesklasyfikowane produkty chemiczne i wytwarzanie preparatów). Jest to ten sam kod, którego używają zarówno Cargill Agricola SA, jak i Sucroal SA. W wyniku tego wyszukiwania o wiele większą liczbę spółek wykazujących rozsądny poziom zysków znaleziono w Kolumbii niż w Brazylii, co świadczy o tym, że dostępność publicznych danych finansowych była również reprezentatywna i wiarygodna w Kolumbii. Ponadto, aby zawęzić wyniki tego wyszukiwania do tych spółek, które wytwarzają produkt podobny do kwasu cytrynowego, Komisja przeprowadziła szczegółową analizę funkcjonowania i produkcji w odniesieniu do wszystkich rentownych spółek kolumbijskich. Używając opisu swojej działalności gospodarczej dostępnej w bazie danych Orbis, Komisja ostatecznie wskazała siedem spółek w Kolumbii, które wytwarzają produkty należące do kategorii zbliżonej do kwasu cytrynowego. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk tych spółek uznano za wiarygodne. Dla porównania Komisja zauważyła, że w Brazylii nie było spółek prowadzących działalność w tej samej dziedzinie, które miałyby w Orbisie publicznie dostępne dane finansowe za 2019 r.

(152)

Spółki kolumbijskie zidentyfikowane w ten sposób przez Komisję odpowiadały spółkom zidentyfikowanym przez przemysł Unii jako odpowiednie spółki w tej samej ogólnej kategorii lub sektorze produktu objętego przeglądem. Przemysł Unii zasugerował oprócz tych siedmiu spółek cztery inne spółki z Kolumbii, w przypadku których dane finansowe lub opis działalności nie były jednak łatwo dostępne w bazie danych Orbis. W związku z powyższym spółki te nie zostały uwzględnione przy ustalaniu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(153)

Uwzględniając wszystkie powyższe elementy, w szczególności dostępne dane finansowe i reprezentatywność ceny importowej kukurydzy stanowiącej główny czynnik produkcji, Komisja stwierdziła zatem, że Kolumbia jest odpowiednim reprezentatywnym krajem do celów obliczenia wartości normalnej w niniejszym dochodzeniu.

(154)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący zakwestionowali dokonany przez Komisję wybór Kolumbii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju. Powtórzyli oni wcześniej wspomniane twierdzenie, że wybór Kolumbii nie był zasadny, biorąc pod uwagę fakt, że jedyny kolumbijski producent kwasu cytrynowego nie był rentowny w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, w przeciwieństwie do producenta brazylijskiego. Powtórzyli także wcześniej wspomniane twierdzenie, że ceny kukurydzy w Brazylii nie były zniekształcone. Biorąc pod uwagę, że do argumentów tych odniesiono się już w motywach 136 i 149 niniejszego rozporządzenia oraz że nie przedstawiono żadnych nowych dowodów w tym zakresie, argumenty te odrzucono.

(155)

Wspomniane strony twierdziły ponadto, że Komisja wykorzystała dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz rentowności kolumbijskich przedsiębiorstw działających w innych sektorach produktów, nie dowodząc, że przedsiębiorstwa te mają taki sam poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysków jak producenci kwasu cytrynowego.

(156)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego wartość normalną konstruuje się na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, jeżeli obecność znaczących zakłóceń jest potwierdzona. Konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zyski. Biorąc pod uwagę, że dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysku kolumbijskiej spółki Sucroal SA nie mogły zostać wykorzystane z powodów wyjaśnionych w motywach 145 i 147, Komisja wykorzystała dane dotyczące najbliższego sektora obejmującego produkt objęty dochodzeniem, w przypadku którego wyżej wymienione elementy kosztów uznano za niezniekształcone i odpowiednie. Nie przedstawiono żadnych dowodów pozwalających na podważenie tego wniosku, a w szczególności dowodów pozwalających uznać, że poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków kolumbijskich przedsiębiorstw z sektora najbardziej zbliżonego do sektora kwasu cytrynowego nie był odpowiedni zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(157)

Komisja zauważyła ponadto, że - w przeciwieństwie do przemysłu Unii - CCCMC i współpracujący producenci eksportujący nie dostarczyli ani nie zaproponowali wykazu producentów w tym samym potencjalnym reprezentatywnym kraju, wytwarzających towary należące do tej samej lub podobnej kategorii bądź prowadzących działalność w tym samym lub podobnym przemyśle wytwórczym co produkt objęty przeglądem, których dane finansowe Komisja mogłaby wykorzystać.

(158)

W związku z tym i z powodów wymienionych w motywie 151 Komisja uznała dane finansowe siedmiu wskazanych przez nią przedsiębiorstw z Kolumbii wytwarzających produkty należące do kategorii produktów zbliżonych do kwasu cytrynowego za rozsądny odpowiednik reprezentujący niezniekształcone koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne i zyski do wykorzystania przy konstruowaniu wartości normalnej w toku dochodzenia. Argument CCCMC i trzech współpracujących producentów eksportujących został zatem odrzucony.

(159)

Na podstawie informacji przedstawionych przez zainteresowane strony oraz innych odpowiednich informacji dostępnych w aktach Komisja sporządziła wykaz czynników produkcji oraz źródeł, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do wytworzenia produktu objętego przeglądem.

(160)

Komisja zidentyfikowała także źródła, które należy wykorzystać w celu skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego (GTA, krajowe dane statystyczne itp.). W tej samej nocie Komisja ustaliła kody systemu zharmonizowanego (kody HS) czynników produkcji, które uwzględniono początkowo do wykorzystania w analizie GTA na podstawie informacji przekazanych przez zainteresowane strony.

(161)

W nocie z dnia 30 listopada 2020 r. Komisja potwierdziła, że skorzysta z danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów czynników produkcji, w tym surowców.

(162)

W przypadku energii elektrycznej Komisja wykorzystała łatwo dostępną cenę od spółki Enel, głównego dostawcy energii elektrycznej w Kolumbii. To źródło zapewnia jedną średnią miesięczną cenę energii elektrycznej.

(163)

Opłata za zużycie wody pobierana przez spółkę Acueducto, która jest odpowiedzialna za dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków w Bogocie, była łatwo dostępna. Informacje te umożliwiły identyfikację taryf mających zastosowanie do użytkowników przemysłowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(164)

Komisja wykorzystała dane statystyczne Międzynarodowej Organizacji Pracy do określania wynagrodzeń w Kolumbii (59). Przedstawiają one informacje na temat miesięcznych wynagrodzeń pracowników w przemyśle wytwórczym oraz średnią liczbę godzin przepracowywanych w tygodniu w Kolumbii w 2019 r.

(165)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących źródeł wykorzystanych do ustalenia niezniekształconych kosztów energii elektrycznej, wody i pracy, dlatego wykorzystała te źródła do ustalenia wartości normalnej.

(166)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna powinna obejmować niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków. Ponadto należało ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji.

(167)

W celu ustalenia niezniekształconej wartości kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków Komisja wykorzystała odsetek kosztów produkcji, jakie reprezentują koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski w reprezentatywnych spółkach w Kolumbii, jak wyjaśniono w sekcji 3.3.

(168)

Uzyskane wartości wyrażone jako procent przychodów wyniosły 14,2 % dla zysku i 17 % dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych.

(169)

W odniesieniu do wszystkich surowców i materiałów pomocniczych Komisja oparła się na cenach importowych stosowanych w reprezentatywnym kraju. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że wpływ na te ceny miały te same zakłócenia. Podobnie wykluczono również dane dotyczące przywozu w odniesieniu do przywozów w reprezentatywnym kraju z krajów niebędących członkami WTO wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (60).

(170)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała odpowiednie należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju. Na późniejszym etapie, w trakcie obliczeń indywidualnych marginesów dumpingu, do ceny importowej Komisja dodała krajowe koszty transportu specyficzne dla danej firmy. Koszty transportu krajowego w przypadku wszystkich surowców opierały się na zweryfikowanych danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących.

(171)

W odniesieniu do surowców o niewielkim wpływie pod względem kosztów, których przedsiębiorstwa nie zgłosiły w załączniku III do zawiadomienia o wszczęciu, koszty te uwzględniono w kosztach ogólnych produkcji, jak wyjaśniono w sekcji 3.8. Czynniki produkcji wyrażone jako koszty ogólne są wymienione w ujawnieniach odnoszących się do danego przedsiębiorstwa.

(172)

Przemysł Unii zauważył w swoich uwagach z dnia 16 marca 2020 r., że w przypadku niektórych surowców albo nie istniały żadne średnie wartości przywozu, albo średnie wartości dotyczyły małych ilości i w związku z tym były niewiarygodne, albo też istniały inne przyczyny, które budziły wątpliwości co do ich wiarygodności. Zasugerował w związku z tym, że w takich przypadkach należy wykorzystać wartości z danych statystycznych dla regionu lub z badań rynkowych dostawców takich jak ArgusMedia, AgroChart czy IntraTec.

(173)

Przemysł Unii powtórzył w swoich uwagach z dnia 11 grudnia 2020 r., że w przypadku Kolumbii koszty produkcji można określić na podstawie danych liczbowych dotyczących przywozu i dostępnych danych publicznych dotyczących cen energii elektrycznej, wody, a także danych publicznych dotyczących kosztów pracy. Podkreślił, że niektóre średnie wartości przywozu dla mniej ważnych czynników kosztów wydają się wysokie i zasugerował, aby zastąpić je danymi od wyspecjalizowanych usługodawców danych.

(174)

W swoim wniosku z dnia 23 marca 2020 r. CCCMC stwierdziła, że niektóre ceny importowe pewnych kluczowych materiałów, takich jak węgiel, kwas siarkowy i kwas chlorowodorowy, w Kolumbii były rażąco wysokie, a zatem niereprezentatywne. Twierdziła również, że istniały duże różnice między ujawnionymi cenami importowymi Kolumbii, Tajlandii i Brazylii oraz że ceny importowe różniły się znacznie nawet w przypadku tego samego materiału przywożonego z tego samego kraju, co mogło wynikać z różnic jakościowych w ramach tego samego kodu HS. CCCMC wezwała Komisję do zidentyfikowania przyczyn tych różnic i zajęcia się nimi. Komisja uwzględniła ten argument i tam, gdzie było to uzasadnione, zastąpiła niereprezentatywne ceny importowe wiarygodnymi źródłami, jak wyszczególniono w tabeli A poniżej.

(175)

CCCMC stwierdziła również, że skoro niektóre surowce używane do produkcji produktu objętego przeglądem są kupowane na rynku krajowym w Chinach, nieuzasadnione jest po prostu stosowanie cen importowych z konkretnego kraju trzeciego, ponieważ te ostatnie ceny prawdopodobnie obejmują wyższą wysyłkę/koszty dostawy niż w przypadku surowców kupionych na rynku krajowym. Dotyczy to zwłaszcza niebezpiecznych chemikaliów, takich jak kwas siarkowy i kwas chlorowodorowy, które są dostarczane przy wykorzystaniu specjalnych pojazdów. W związku z powyższym CCCMC uznała, że należy wprowadzić odpowiednie dostosowania, aby zapewnić obiektywne porównanie.

(176)

W odniesieniu do tego argumentu Komisja zauważyła, że z powodów przedstawionych w sekcji 3.2.1 powyżej stosuje w obecnym przeglądzie wygaśnięcia art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym Komisja stara się ustalić niezniekształcone koszty w odpowiednim reprezentatywnym kraju w celu zapewnienia, by zastosowany koszt nie był zniekształcony i był oparty na łatwo dostępnych danych. Wobec braku jakichkolwiek informacji o możliwych zakłóceniach na rynku reprezentatywnego kraju w odniesieniu do wyżej wspomnianych niebezpiecznych chemikaliów oraz wobec braku danych dostarczonych przez CCCMC na uzasadnienie swojego twierdzenia dotyczącego wysokich kosztów transportu uważa się, że wartość przywozu reprezentatywnego kraju spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego i zapewnia rozsądne oszacowanie ceny w reprezentatywnym kraju, w tym kosztów transportu. Ponadto, ponieważ przywożone materiały do produkcji konkurują pod względem cen na rynku krajowym reprezentatywnego kraju, Komisja uznała je za wiarygodny odpowiednik.

(177)

W konsekwencji Komisja zastosowała ceny importowe GTA do Kolumbii. W przypadku gdy ceny te nie były reprezentatywne lub były z innych względów niewiarygodne, poszukiwane były międzynarodowe wartości odniesienia. Jeżeli były one niedostępne, zastosowano wiarygodne ceny z innych źródeł, jak wyszczególniono w tabeli A poniżej.

(178)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez zainteresowane strony i zgromadzone podczas zdalnych kontroli krzyżowych, w stosownych przypadkach zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i kody taryfowe stosowane w Brazylii, Kolumbii lub Tajlandii:

Tabela A

(179)

Komisja obliczyła wartość normalną w opisanych poniżej etapach.

(180)

Najpierw Komisja ustaliła niezniekształcone koszty produkcji (obejmujące konsumpcję surowców, pracę i energię). Zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe na podstawie wyżej wymienionych źródeł do rzeczywistej konsumpcji poszczególnych czynników produkcji objętych próbą producentów eksportujących.

(181)

Następnie Komisja dodała koszty ogólne produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji. Koszty ogólne produkcji, jakie ponieśli współpracujący producenci eksportujący zostały powiększone o koszty surowców i materiałów dodatkowych, o których mowa w motywie 171, i wyrażone następnie jako udział w kosztach produkcji faktycznie poniesionych przez poszczególnych producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(182)

Na koniec Komisja zastosowała do powyższego obliczenia koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz średnią ważoną zysku siedmiu kolumbijskich producentów składników dla sektora produkcji napojów, sektora usług sprzątania, przemysłu żywieniowego, medycznego i farmaceutycznego.

(183)

Wartości wyrażone jako procent kosztów produkcji wyniosły 24,82 % dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i 20,72 % dla zysku. Wartości wyrażone jako procent przychodów wyniosły 17 % dla kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i 14,2 % dla zysku.

(184)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu w odniesieniu do każdego z czterech współpracujących producentów eksportujących.

(185)

Współpracujący producenci eksportujący prowadzili wywóz do Unii bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów. Cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za produkt objęty przeglądem przy jego sprzedaży na wywóz do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(186)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową współpracującego producenta eksportującego na podstawie ceny ex-works.

(187)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie w stosownych i uzasadnionych przypadkach dokonano odliczeń ze względu na koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku, koszty dodatkowe, koszty pakowania oraz koszty kredytowe, opłaty bankowe i prowizje.

(188)

W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego przeglądem zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(189)

Na tej podstawie średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynoszą 42 % dla Weifang Ensign Industry Co., Ltd i 144 % dla COFCO Bio-Chemical Energy (Yushu) Co. Ltd. Nie obliczono dumpingu dla RZBC Group (RZBC (Juxian) Co., Ltd. i powiązanego przedsiębiorstwa handlowego RZBC Imp. & Exp. Co., Ltd.) ani dla Jiangsu Guoxin Union Energy Co. Ltd, które podlegają zobowiązaniom cenowym, jak wyjaśniono w motywie 191.

(190)

Komisja ustaliła również średni margines dumpingu dla niewspółpracujących producentów eksportujących. Na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego zastosowano najwyższy margines dumpingu współpracujących producentów, zważywszy także na znacznie niższy poziom cen eksportowych u przedsiębiorstw niewspółpracujących.

(191)

Łącznie większości chińskiego wywozu do UE (70- 90 %) w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dokonano po cenach w znaczącym stopniu dumpingowych. Pozostałej części chińskiego wywozu dokonało dwóch współpracujących producentów eksportujących, w przypadku których nie stwierdzono dumpingu. Tych dwóch producentów eksportujących podlega zobowiązaniom cenowym, a ich wywóz do Unii miał miejsce po minimalnej cenie importowej. Ich ceny eksportowe do Unii uznano zatem za będące pod wpływem zobowiązań, a co za tym idzie niewystarczająco wiarygodne do określenia na ich podstawie, czy dumping będzie miał miejsce w kontekście niniejszego przeglądu wygaśnięcia.

(192)

Podsumowując, dumping miał miejsce w przypadku znacznej większości chińskiego wywozu do Unii. Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(193)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. Przeanalizowano następujące czynniki dodatkowe: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w państwie, którego dotyczy postępowanie, oraz atrakcyjność rynku unijnego; związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich a poziomem cen w Unii; oraz praktyki mające na celu obejście środków.

(194)

Jak wspomniano powyżej, zgłosiło się tylko czterech chińskich producentów eksportujących. Komisja dysponowała zatem ograniczonymi informacjami na temat produkcji i wolnych mocy produkcyjnych przekazanymi przez chińskich producentów eksportujących.

(195)

Z tego powodu większość przedstawionych poniżej ustaleń, które dotyczą kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu, należało oprzeć na innych źródłach, mianowicie na bazach danych Eurostatu i GTA oraz informacjach przedłożonych przez przemysł Unii we wniosku o dokonanie przeglądu. Analiza tych informacji wykazała, co następuje.

(196)

W oparciu wyłącznie o odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez współpracujących producentów eksportujących dochodzenie ujawniło wolne moce produkcyjne na poziomie około 129 000 ton, co odpowiada od 20 % do 40 % unijnego popytu. Szacuje się, że w ODP całkowite chińskie moce produkcyjne są od trzech do czterech razy większe niż całkowita konsumpcja unijna.

(197)

Chiński popyt krajowy oszacowano na około 465 000 ton - mniej niż 24 % krajowych mocy produkcyjnych. Dodatkowo planowane dalsze zwiększenia mocy produkcyjnych wskazują, że w 2021 r. moce te osiągną poziom całkowitej światowej konsumpcji (62) - zwiększając w jeszcze większym stopniu istniejącą nadwyżkę chińskich mocy produkcyjnych. Te nowe moce produkcyjne najprawdopodobniej przełożą się na jeszcze większy nacisk na wywóz, także ze względu na lukę między mocami produkcyjnymi a wskazanym wyżej poziomem popytu krajowego. Jest bardzo mało prawdopodobne, aby chińska konsumpcja krajowa wzrosła do poziomu, który mógłby wchłonąć istniejące moce produkcyjne, nie mówiąc o zwiększonych. Ponadto obecność istniejących już środków na szeregu innych rynków wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych, jeśli środki unijne zostaną uchylone.

(198)

Atrakcyjność rynku unijnego dla chińskiego wywozu była oczywista, zważywszy na ciągłą, masową obecność nawet przy obowiązujących środkach - sięgającą od 30 % do 50 % udziału w rynku unijnym.

(199)

Ponadto za atrakcyjnością rynku unijnego przemawiał fakt, że chiński inwestor buduje w Unii nowy zakład o mocy produkcyjnej do 60 000 ton (63).

(200)

Ponadto chiński wywóz na inne ważne rynki, takie jak Stany Zjednoczone, Brazylia, Kolumbia, Indie czy Tajlandia, ograniczały środki ochrony handlu.

(201)

Prócz tego atrakcyjność rynku unijnego potwierdzały elementy cenowe omówione w niniejszym dokumencie.

(202)

Ceny eksportowe czterech przedsiębiorstw współpracujących stosowane w wywozie do państw trzecich były o 20-40 % niższe od cen eksportowych do Unii, co dodatkowo podkreśla atrakcyjność rynku unijnego.

(203)

Praktyki mające na celu obejście środków za pośrednictwem Malezji, które doprowadziły do nałożenia ceł zapobiegających obchodzeniu środków w styczniu 2016 r., o których mowa w motywie 5, w jeszcze większym stopniu dowodziły atrakcyjności rynku unijnego dla chińskiego wywozu.

(204)

Jak wyjaśniono powyżej, dumping miał miejsce w przypadku przeważającej części chińskiego wywozu.

(205)

Ponadto wszystko wskazywało na to, że w przypadku wygaśnięcia środków sprzedaż będzie się odbywać po cenach dumpingowych.

(206)

Po pierwsze, fakt, że wszystkie przedsiębiorstwa ze zobowiązaniami prowadziły sprzedaż po dokładnej minimalnej cenie importowej zgodnej ze zobowiązaniem, wskazywał na to, że zobowiązanie traktowano jako cenę minimalną. W przypadku nieobecności takiego minimum oraz w obliczu konkurencji w postaci pozostałego chińskiego wywozu po cenie od 30 % do 40 % niższej niż przewidziana w zobowiązaniu przedsiębiorstwa musiałyby sprzedawać po tych niższych cenach, aby utrzymać się na rynku. Doprowadziłoby to najprawdopodobniej do podwyższenia marginesów dumpingu dla wszystkich przedsiębiorstw podlegających zobowiązaniu.

(207)

Po drugie, można uznać, że praktyki mające na celu obejście środków były dodatkową przesłanką wskazującą na interes eksporterów związany z wejściem na rynek unijny oraz niezdolność do konkurowania na tym rynku na poziomie niedumpingowym. Nieuczciwa praktyka cenowa była również stosowana przez chińskie przedsiębiorstwa podczas wywozu na inne rynki, co pokazuje duża liczba środków ochrony handlu dotyczących kwasu cytrynowego w państwach trzecich, o których wspomniano w motywie 200.

(208)

Po trzecie, ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich przez cztery przedsiębiorstwa współpracujące były o wiele niższe niż stosowane w przypadku wywozu do Unii, co wskazuje na prawdopodobieństwo dalszego spadku cen eksportowych, a zatem i dalszego wzrostu marginesów dumpingu, jeśli środki wygasną.

(209)

Powyższa analiza ukazała, że dumping nadal ma miejsce i że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje duże prawdopodobieństwo wzrostu marginesów dumpingu, przy czym obecność przywozu na atrakcyjny rynek unijny byłaby jeszcze wyraźniejsza.

(210)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący zakwestionowali ustalenia dotyczące wolnych mocy produkcyjnych. Twierdzili oni, że według własnych obliczeń Komisji wolne moce produkcyjne zmniejszyły się ze 192 000 ton w 2015 r. (poprzedni przegląd) do 129 000 ton w ODP, co przeczy zatem ustaleniu, że coraz większe wolne moce produkcyjne przekładają się na większy nacisk na wywóz. Komisja zauważyła, że oceniła wolne moce produkcyjne w oparciu o dane uzyskane od współpracujących producentów eksportujących. Nie byli to jednak ci sami współpracujący producenci eksportujący co w toku poprzedniego przeglądu. Z tego powodu porównanie dokonane przez CCCMC i trzech współpracujących producentów eksportujących jest błędne. W każdym razie 129 000 ton nadal stanowi ogromną nadwyżkę mocy produkcyjnych. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(211)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący stwierdzili, że Komisja nie zweryfikowała wiarygodności i prawidłowości dowodów dotyczących planowanego wzrostu mocy produkcyjnych przedstawionych przez przemysł Unii. Komisja zauważyła, że dokonała starannego przeglądu uwag przedstawionych w tym zakresie zarówno przez przemysł Unii, jak i przez CCCMC, i że przegląd ten nie skutkował ujawnieniem żadnych elementów, które mogłyby zmienić jej ustalenia przedstawione w motywie 197.

(212)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący stwierdzili, że wniosek Komisji, iż ceny eksportowe do Unii spadną do poziomu państw trzecich w przypadku braku nowych środków, jest całkowitą spekulacją. Podnieśli oni również, że Komisja nie przedstawiła żadnych danych ilościowych ani analiz na poparcie swojego wniosku, że w przypadku braku środków wywóz z ChRL prawdopodobnie wzrósłby i odbywałby się przy wyższych marginesach dumpingu. Ponadto ich zdaniem Komisja nie przedstawiła solidnego uzasadnienia ekonomicznego, dlaczego chińscy producenci eksportujący mieliby znacznie obniżyć swoje ceny stosowane przy wywozie do Unii w przypadku braku odnowienia środków.

(213)

W odpowiedzi Komisja zauważyła, że dochodzenie wyraźnie wykazało, iż dumping jest kontynuowany nawet w oparciu o ceny eksportowe, których poziom ustala się na podstawie minimalnej ceny importowej zawartej w zobowiązaniach. Ceny producentów eksportujących niepodlegających zobowiązaniom były znacznie niższe, co wyraźnie wskazuje, że ceny prawdopodobnie spadłyby w przypadku braku zobowiązań. Ponadto Komisja ustaliła, że ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Unii były znacznie wyższe niż ceny eksportowe stosowane przy wywozie na inne rynki w przypadku wszystkich producentów eksportujących podlegających zobowiązaniom, co wskazuje, że rynek unijny przyciągnąłby wzrost przywozu. Elementy te, wraz ze znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi w ChRL, wyraźnie przemawiały za twierdzeniem, że w przypadku uchylenia środków wywóz do Unii będzie prawdopodobnie nadal prowadzony po cenach dumpingowych i w większych ilościach.

(214)

Produkt podobny był wytwarzany przez dwóch producentów w Unii w ODP. Ci dwaj producenci reprezentują przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(215)

Biorąc pod uwagę, że przemysł Unii obejmuje tylko dwóch producentów, Komisja przedstawiła w niniejszym rozporządzeniu pewne dane liczbowe z wykorzystaniem przedziałów lub wskaźników, zgodnie z art. 19 rozporządzenia podstawowego, aby chronić informacje poufne.

(216)

Całkowitą produkcję unijną w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ustalono na 300 000-350 000 ton. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez dwóch producentów unijnych.

(217)

Komisja ustaliła poziom konsumpcji na wolnym rynku unijnym na podstawie sprzedaży na wolnym rynku prowadzonej przez przemysł Unii oraz przywozu z ChRL i innych państw trzecich, jak wskazano w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu i statystykach przywozu opartych na bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(218)

Konsumpcja na wolnym rynku unijnym kształtowała się następująco:

Tabela 1

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(219)

Konsumpcja w Unii początkowo wzrosła o 7 %, osiągając wartość szczytową w latach 2017 i 2018. Pomiędzy 2018 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym konsumpcja nieco zmalała, pozostała jednak o 3 % wyższa niż na początku okresu badanego.

(220)

Powodem wzrostu konsumpcji kwasu cytrynowego był wzrost konsumpcji produktów, w których stosuje się produkt objęty przeglądem, w różnych gałęziach przemysłu, takich jak sektor spożywczy, sektor detergentów używanych w gospodarstwach domowych, sektor farmaceutyczny i kosmetyczny. Co więcej, prawodawstwo wymagające zastąpienia fosforanów w środkach czystości wykorzystywanych w gospodarstwach domowych przyczyniło się do wzrostu konsumpcji produktu objętego przeglądem, ponieważ kwas cytrynowy jest jednym z najbardziej odpowiednich zamienników fosforanów w tego rodzaju produktach.

(221)

Komisja określiła wielkość przywozu na podstawie bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Udział przywozu w rynku ustalono na podstawie bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 oraz na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przekazanych przez przemysł Unii.

(222)

Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 2

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(223)

Wielkość przywozu z Chin była znacząca w całym okresie badanym i pozostawała na niemal tym samym poziomie przez cały okres objęty dochodzeniem przeglądowym w porównaniu z 2016 r. Mniejszy przywóz w 2017 r. i wyższy w 2018 r. są związane z faktem, że kwas cytrynowy jest produktem transportowanym w dużych ilościach i taką właśnie dużą ilość wprowadzono na rynek unijny w styczniu 2018 r., w związku z czym przypisano ją do przywozu z 2018 r. (przywóz w styczniu 2018 r. był o około 50 % wyższy niż w grudniu 2017 r.) Ogólnie rzecz biorąc, wielkość przywozu z Chin pozostawała niezmieniona.

(224)

Udział przywozu kwasu cytrynowego z Chin w rynku był znaczący i mieścił się zasadniczo w granicach 40 %, z niewielkim spadkiem o 1,4 punktu procentowego w okresie badanym. Ponieważ przywóz z innych państw również zmalał, jak opisano w motywach 234-235, Komisja stwierdziła, że zwiększony popyt w okresie badanym został zaspokojony przez wzrost produkcji przemysłu Unii.

(225)

Komisja określiła ceny przywozu w oparciu o bazę danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Średnia cena importowa w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 3

Ceny importowe (EUR/t)

(226)

Cena kwasu cytrynowego przywożonego z Chin w okresie badanym utrzymywała się na stałym poziomie. Ogólnie rzecz biorąc, cena chińskiego kwasu cytrynowego spadła o 5 % w porównaniu z 2016 r. Ceny importowe z Chin pozostały znacznie niższe w porównaniu do cen unijnych, co przedstawiono w tabeli 8.

(227)

Wzrost cen importowych w 2017 r. może być związany ze wzrostem konsumpcji, który, jak wyjaśniono w motywie 219, był w 2017 r. szczególnie wysoki z uwagi na zmianę w prawodawstwie dotyczącą fosforanów opisaną w motywie 220. To zwiększenie popytu spowodowało wzrost cen importowych. Ceny spadły ponownie w latach 2018 i 2019, kiedy popyt się wyrównał.

(228)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

(229)

Poniżej przedstawiono dwa poziomy marginesów podcięcia cenowego; pierwszy obejmuje współpracujących producentów eksportujących niepodlegających zobowiązaniu wspomnianemu w motywie 189. Drugi poziom obejmuje również trzech producentów współpracujących, którzy podlegali zobowiązaniu. Rozróżnienia dokonano, ponieważ na ceny przedsiębiorstw podlegających zobowiązaniu miały wpływ warunki zobowiązania.

(230)

W odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących podcięcie cenowe nie mogło zostać ustalone przy wykorzystaniu cen za rodzaj produktu, ponieważ takie informacje nie były dostępne. W związku z powyższym podcięcie cenowe zostało ustalone poprzez porównanie ogólnych średnich ważonych cen sprzedaży dla producentów unijnych i niewspółpracujących chińskich producentów eksportujących.

(231)

Porównań cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio dostosowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównań wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wykazał on średni ważony margines podcięcia cenowego dla producentów eksportujących niepodlegających zobowiązaniom na poziomie wyższym niż 19 % i na poziomie wyższym niż 10 % w przypadku producentów eksportujących podlegających zobowiązaniom.

(232)

Przywóz kwasu cytrynowego z państw trzecich innych niż Chiny prowadzony był głównie z Kambodży, Kolumbii i Tajlandii.

(233)

Wielkość (łączna) przywozu, jak również udział w rynku oraz trendy cenowe dotyczące przywozu kwasu cytrynowego z innych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 4

Przywóz z państw trzecich

(234)

Najwyższa wielkość przywozu kwasu cytrynowego z państw trzecich innych niż Chiny w okresie badanym pochodziła z Tajlandii. W okresie badanym przywóz z Tajlandii zmniejszył się o 31 %. W każdym roku okresu badanego ceny podążały za tendencją zmian cen chińskiego przywozu, ale były o 11-15 % wyższe.

(235)

W okresie badanym przywóz kwasu cytrynowego ze wszystkich państw trzecich zmniejszył się o 30 %. Jego ceny były również wyższe w porównaniu do cen przywozu z Chin.

(236)

Ocena warunków ekonomicznych przemysłu Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(237)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 5

Wielkość produkcji unijnej, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(238)

W okresie badanym wielkość produkcji wzrosła o 9 %, przy czym największą produkcję osiągnięto w 2017 r. (kiedy była ona o 14 % większa niż w 2016 r.) Tendencja związana z wielkością produkcji przemysłu Unii w znacznym stopniu wpisuje się w tendencję konsumpcji w Unii.

(239)

W okresie badanym moce produkcyjne stale rosły i w porównaniu z 2016 r. były o 13 % wyższe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(240)

W okresie badanym wykorzystanie mocy produkcyjnych ulegało wahaniom, osiągając najniższy poziom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, o 3 % niższy niż w 2016 r.

(241)

Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym w następujący sposób:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży w Unii i jej udział w rynku

(242)

Sprzedaż na rynku zmonopolizowanym, związana głównie z wytwarzaniem produktów specjalistycznych i specjalnych soli, w których wykorzystuje się kwas cytrynowy jako materiał wsadowy, pozostawała na niskim poziomie, poniżej 5 000 ton w każdym roku okresu badanego, a zatem nie wywarła znaczącego wpływu na sytuację przemysłu Unii, w tym jego udział w rynku.

(243)

Sprzedaż zmieniała się podobnie do tendencji produkcji i wzrosła w okresie badanym o 10 %, przy czym najwyższy poziom osiągnęła w 2017 r.

(244)

W każdym roku okresu badanego udział przemysłu Unii w rynku wynosił od 50 % do 64 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrósł on o około 4 punkty procentowe.

(245)

Zatrudnienie i wydajność w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność w Unii

(246)

W okresie badanym liczba zatrudnionych wyrażona w ekwiwalentach pełnego czasu pracy wzrosła o około 7 %, osiągając poziom ponad 640 pracowników w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(247)

W okresie badanym wydajność wzrosła tylko nieznacznie, o około 2 %. W tym kontekście wydajność jest wyrażona w liczbie ton na liczbę zatrudnionych (ekwiwalenty pełnego czasu pracy) w ciągu roku.

(248)

Zobowiązanie dotyczące poziomu cen dużych chińskich producentów eksportujących, określające minimalny poziom odpowiednich chińskich cen eksportowych, łagodziło wpływ faktycznych marginesów dumpingu na przemysł Unii.

(249)

Można zatem stwierdzić, że sytuacja przemysłu Unii poprawiła się od czasu szkody wyrządzonej w przeszłości przez dumping ze strony chińskich producentów eksportujących. Podczas okresu badanego postępował proces poprawy sytuacji przemysłu Unii, co przedstawia korzystna tendencja głównych wskaźników szkody.

(250)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

(251)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii utrzymywały się na bardzo stabilnym poziomie i wzrosły w okresie badanym tylko o 1 %.

(252)

W okresie tym jednostkowy koszt produkcji ulegał wahaniom, osiągając w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom o 5 % wyższy w porównaniu z 2016 r. Wzrost kosztów w połączeniu z jedynie niewielkim wzrostem cen sprzedaży spowodował spadek zyskowności, jak opisano w motywie 257.

(253)

Średnie koszty pracy producentów unijnych w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

(254)

Średnie koszty pracy producentów unijnych wzrosły w okresie badanym o 4 %, a więc mniej niż wyniosła inflacja w Unii w tym okresie.

(255)

Stan zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

(256)

Stan zapasów producentów unijnych na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł w okresie badanym. Po rosnącej sprzedaży i produkcji poziom zapasów utrzymuje się na stabilnym poziomie. O wiele niższy poziom zapasów był wyjątkiem, który wystąpił na koniec 2017 r. Wyjątek ten jest związany ze wzrostem popytu na kwas cytrynowy, co było wynikiem zastąpienia fosforanów w składzie chemicznym pewnych produktów, jak wyjaśniono w motywie 220.

(257)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(258)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(259)

Zyskowność osiągnęła najwyższy poziom w 2017 r. Ta wyjątkowa sytuacja była związana z zastąpieniem fosforanów, jak opisano w motywie 220, a wyższą zyskowność w tym roku należy wiązać ze wzrostem popytu w tym konkretnym roku. Ogólna rentowność przemysłu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiła powyżej 10 %.

(260)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Ich dynamika pozostawała na podobnym poziomie w całym okresie badanym z wyjątkiem roku 2017.

(261)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Jego zmiany były zbliżone do zmian rentowności i utrzymywały się na satysfakcjonującym poziomie w całym okresie badanym.

(262)

Żaden z producentów unijnych nie odnotował jakichkolwiek trudności związanych z pozyskiwaniem kapitału w okresie badanym.

(263)

Większość wskaźników szkody takich jak produkcja, wielkość sprzedaży, zatrudnienie, moce produkcyjne, wydajność i przepływy środków pieniężnych kształtowało się dodatnio. O ile zmiany wskaźników finansowych takich jak rentowność i zwrot z inwestycji są ujemne, o tyle ich wartości bezwzględne są satysfakcjonujące i nie wskazują na występowanie istotnej szkody.

(264)

Komisja stwierdziła zatem, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(265)

Komisja stwierdziła w motywie 262, że przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym, i oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody pierwotnie spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z Chin, gdyby zezwolono na wygaśnięcie środków zastosowanych wobec przywozu z Chin (64).

(266)

Powyższe trendy dotyczące cen i wielkości przywozu produktu objętego przeglądem z Chin wykazują, że o ile chińscy eksporterzy utrzymali znaczącą obecność na rynku unijnym, o tyle obowiązujące środki (cło i zobowiązania) doprowadziły do poprawy warunków rynkowych. Przemysł unijny był głównym beneficjentem tych zmian, ponieważ obecność innych państw trzecich na rynku była niewielka. Wskazuje to, że usunięcie szkody wynika głównie z istnienia obowiązujących środków.

(267)

Jak wspomniano w motywach 196 i 197, producenci eksportujący w ChRL dysponują ogromnymi i rosnącymi wolnymi mocami produkcyjnymi, a zatem mogą bardzo szybko zwiększyć swój wywóz. Ponadto mając na uwadze wyższe ceny na rynku Unii w porównaniu do cen na większości rynków państw trzecich, prawdopodobne jest, że znaczące ilości obecnie wywożone do tych państw mogłyby także zostać przekierowane na rynek Unii, jeżeli dopuszczono by do wygaśnięcia środków antydumpingowych.

(268)

Ponadto na głównych rynkach międzynarodowych obowiązują środki ochrony handlu dotyczące chińskiego kwasu cytrynowego. Chińscy producenci eksportujący będą zatem mieli większe trudności w sprzedaży na tych rynkach niż na niechronionym rynku unijnym, jeżeli dopuści się do wygaśnięcia środków antydumpingowych.

(269)

Dodatkowo poziom cen chińskich eksporterów znacznie podcinał ceny przemysłu Unii nawet przy obowiązujących środkach. Bez ceł podcięcie cenowe ze strony producentów eksportujących bez zobowiązań przekroczyłoby 29 %. Powyższe elementy odzwierciedlają poziomy cen, które prawdopodobnie stosowaliby chińscy producenci eksportujący na rynku unijnym w przypadku braku środków. Bez wdrożenia środków przemysł Unii nie byłby w stanie utrzymać swoich cen i prawdopodobnie poniósłby straty, tak jak w pierwotnym dochodzeniu.

(270)

Prawdopodobieństwo pojawienia się taniego wywozu z Chin w przypadku braku środków antydumpingowych jest potwierdzone przez liczne dochodzenia antydumpingowe w sprawie chińskiego kwasu cytrynowego w innych państwach, o których mowa w motywie 200.

(271)

Połączenie dużych zdolności eksportowych chińskich producentów i wyrządzających szkodę cen bezpośrednio doprowadziłoby do gwałtownej utraty sprzedaży przemysłu Unii lub spadku jego cen, czego skutkiem byłoby głębokie pogorszenie sytuacji finansowej, zagrażające przetrwaniu przemysłu Unii - co pokazuje zakończenie działalności innych producentów unijnych, jak wspomniano w motywie 276.

(272)

Po ujawnieniu CCCMC i trzej współpracujący producenci eksportujący stwierdzili w odniesieniu do prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody, że w przypadku wygaśnięcia środków zwiększony przywóz po niższych cenach nie miałby sensu z handlowego ani rynkowego punktu widzenia. Ponadto CCCMC podniosła również, że środki ochrony handlu w innych państwach nie wpłynęłyby znacząco na proces podejmowania decyzji przez producentów eksportujących z Chin. Twierdzenia te nie zostały uzasadnione ani nie wykazały w żaden sposób, że szeroki wachlarz elementów merytorycznych i rozumowanie, które przedstawiono powyżej, były nieprawidłowe. Komisja zauważyła także, że ceny importowe bez ceł, jak pokazano w tabeli 3, są już znacznie poniżej kosztów produkcji przemysłu Unii (jak pokazano w tabeli 11). W związku z tym nawet utrzymanie tak niskich cen importowych wywarłoby nacisk na przemysł Unii, który prawdopodobnie ponownie przełożyłby się na powstanie szkody. Nie można zatem przyjąć wspomnianych argumentów.

(273)

W związku z powyższym stwierdza się, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chin po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej wystąpiłaby ponownie.

(274)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(275)

Obaj producenci unijni, którzy reprezentowali wspólnie 100 % produkcji unijnej, współpracowali w niniejszym dochodzeniu. Jak stwierdzono w motywie 263, sytuacja przemysłu Unii poprawiła się po szkodzie spowodowanej wcześniejszym dumpingiem, a jego działania są rentowne, gdy nie podlegają nieuczciwej konkurencji z przywozem towarów po cenach dumpingowych.

(276)

Przemysł Unii podejmował działania w odpowiedzi na zwiększony popyt na kwas cytrynowy, realizując inwestycje niezbędne do zwiększenia swoich mocy produkcyjnych i tworząc plany dalszego rozwoju.

(277)

Ponadto uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do wzrostu nieuczciwej konkurencji ze strony chińskiego przywozu po cenach dumpingowych, zagrażając dalszej działalności pozostałych producentów w ramach rentownego przemysłu. Przypomina się, że trzech producentów w Unii zakończyło działalność przed wprowadzeniem środków wobec chińskiego przywozu.

(278)

Komisja stwierdziła zatem, że utrzymanie obowiązujących środków leży w interesie przemysłu Unii.

(279)

Jak stwierdzono w motywie 18, tylko jeden niepowiązany importer przedłożył odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu. Obecne dochodzenie nie wzbudziło zatem dużego zainteresowania importerów.

(280)

Importerzy kwasu cytrynowego są często przedsiębiorcami szerszej gamy produktów chemicznych, a więc nie ograniczają się do kwasu cytrynowego. Ponadto przedsiębiorcy przywożą produkty chemiczne z innych państw trzecich oprócz Chin i prowadzą też handel produktami wytwarzanymi przez przemysł Unii. W związku z powyższym oczekuje się, że potencjalny wpływ utrzymania ceł na importerów będzie bardzo ograniczony.

(281)

Jak określono w motywie 23, Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od czterech użytkowników z sektora zdrowia, przemysłu kosmetycznego i środków higieny domowej. Pomimo tego, że przemysł produktów żywnościowych i napojów jest największym użytkownikiem kwasu cytrynowego, żaden użytkownik z tego przemysłu nie współpracował w dochodzeniu.

(282)

Dla większości użytkowników kwas cytrynowy stanowi niewielką lub nawet nieistotną część struktury kosztów. W niektórych specyficznych rodzajach produktów, w szczególności w obszarze środków higieny domowej, na przykład tabletek do zmywarek, zawartość kwasu cytrynowego jest znacznie wyższa.

(283)

W swoich uwagach współpracujący użytkownicy twierdzili, że sytuacja przemysłu Unii w pełni się poprawiła, i wskazali, że przemysł ten nie jest w stanie w pełni zaspokoić popytu w Unii. W uwagach wspomniano również, że zwłaszcza w przypadku produktów o wyjątkowo wysokiej zawartości kwasu cytrynowego produkcja tych produktów w Unii jest mniej konkurencyjna w porównaniu z krajami, w których kwas cytrynowy nie jest objęty cłami. Użytkownicy wskazali także na dobrą sytuację finansową producentów unijnych.

(284)

Obowiązujące środki nie wpłynęły na dostępność kwasu cytrynowego ze źródeł spoza Unii, co potwierdza utrzymująca się znaczna obecność chińskiego wywozu. W Unii planowane jest zwiększenie mocy produkcyjnych zarówno przez producentów unijnych, jak i przez chińskie inwestycje w Unii, o których mowa w motywie 199.

(285)

Rentowność współpracujących użytkowników była wysoka, a dla zdecydowanej większości użytkowników wpływ finansowy kosztu kwasu cytrynowego jako surowca był znikomy. Dla użytkowników zajmujących się produkcją produktów z wyższą zawartością kwasu cytrynowego produkty te stanowiły jedynie część znacznie szerszego asortymentu. Podczas poprzedniego przeglądu wygaśnięcia, kiedy więcej użytkowników współpracowało w dochodzeniu, Komisja ustaliła, że kwas cytrynowy stanowi nie więcej niż 5 % kosztów surowców użytkowników wytwarzających produkty chemiczne. Wpływ środków na tych użytkowników uznano zatem za ograniczony.

(286)

Podsumowując, pozytywny wpływ środków na przemysł unijny zdecydowanie przewyższał ograniczony negatywny wpływ obowiązujących środków na użytkowników.

(287)

Bezpieczeństwo dostaw jest ważnym elementem rynku kwasu cytrynowego. W większości zastosowań kwasu cytrynowego współczynnik ceny był znikomy, natomiast dostępność produktu objętego przeglądem jako surowca miała kluczowe znaczenie. W przypadku braku środków przetrwanie przemysłu Unii byłoby zagrożone, a skutki wykraczałyby poza sam przemysł, na przykład doprowadzając do ograniczenia dostępnych źródeł dostaw lub konkurentów na rynku.

(288)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków w odniesieniu do przywozu kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin nie leży w interesie Unii.

(289)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących ponownego wystąpienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody oraz interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące kwasu cytrynowego z Chin.

(290)

W świetle wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ("Zjednoczone Królestwo") z Unii Europejskiej, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2021 r., Komisja przeanalizowała również wpływ takiego wystąpienia na wnioski z przeglądu wygaśnięcia.

(291)

W tym kontekście Komisja zauważyła, że udział łącznego przywozu kwasu cytrynowego do Zjednoczonego Królestwa w łącznym przywozie do UE-28 podczas całego okresu badanego był niższy niż 10 % (źródło: baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6). Ograniczenie rynku wewnętrznego do UE-27 nie miałoby wpływu ani na atrakcyjności rynku Unii, ani na poziom cen przywozu produktu objętego postępowaniem w Unii.

(292)

Sprzedaż przez dwóch jedynych producentów unijnych do Zjednoczonego Królestwa była tego samego rzędu wielkości.

(293)

W odniesieniu do dwóch chińskich producentów eksportujących, w których przypadku obliczono margines dumpingu, jak wyjaśniono w motywie 189, pominięcie sprzedaży eksportowej do Zjednoczonego Królestwa w obliczeniach marginesu dumpingu nie miałoby większego wpływu niż 1 punkt procentowy. Zarazem nie zmieniłyby się również marginesy dumpingu dla producentów niewspółpracujących.

(294)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że wyniki niniejszego dochodzenia prowadzające do utrzymania środków antydumpingowych nie różniłyby się niezależnie od tego, czy w analizie Zjednoczone Królestwo zostałoby wzięte pod uwagę, czy też nie. Żadna z zainteresowanych stron nie zgłosiła uwag w tej kwestii.

(295)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji.

(296)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (65), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(297)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,