Artykuł 1

Definicje

Do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie definicje określone w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/602.

Artykuł 2

Procedura certyfikacji

1. Procedura certyfikacji szyszek chmielowych oznaczonych kodem CN 1210 10 00 i objętych częścią VI załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz produktów chmielowych oznaczonych kodami CN 1210 20 i 1302 13 00 i objętych częścią VI załącznika I do tego rozporządzenia zgodnie z art. 77 tego rozporządzenia jest przeprowadzana przed wprowadzeniem produktu do obrotu i obejmuje analizę danej partii.

2. Aby uzyskać certyfikację, szyszki chmielowe muszą spełniać minimalne wymogi w zakresie wprowadzania do obrotu ustanowione w załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/602. Aby uzyskać certyfikację, produkty chmielowe muszą spełniać wymogi ustanowione w art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, przy czym należy upewnić się, że pochodzą one w całości z chmielu spełniającego minimalne wymogi w zakresie wprowadzania do obrotu. Chmielowi certyfikowanemu i certyfikowanym produktom chmielowym musi towarzyszyć certyfikat wydany zgodnie z art. 77 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

3. W przypadku szyszek chmielowych procedurę certyfikacji przeprowadza się w państwie członkowskim, w którym chmiel jest uprawiany, natomiast w przypadku przetworzonego chmielu i produktów chmielowych - w państwie członkowskim, w którym wytwarza się dany produkt chmielowy.

4. Certyfikacja odbywa się na plantacjach lub w ośrodkach certyfikacyjnych pod nadzorem urzędowym.

5. Koszty certyfikacji ponoszą podmioty będące jej przedmiotem, chyba że państwa członkowskie zdecydują inaczej.

6. Za dowód certyfikacji uznaje się oznakowanie naniesione na każdym zaplombowanym opakowaniu oraz certyfikat towarzyszący produktowi chmielowemu.

7. Jeżeli po certyfikacji opakowanie chmielu lub produktów chmielowych zostanie zmienione, produkt poddaje się nowej procedurze certyfikacji, bez względu na to, czy został poddany dalszemu przetworzeniu, czy nie. Jeżeli jednak zmiana opakowania została przeprowadzona pod nadzorem urzędowym bez jakiegokolwiek przetwarzania produktu, procedura certyfikacji obejmuje wyłącznie oznakowanie nowego opakowania oraz zamieszczenie tego oznakowania w pierwotnym certyfikacie wraz z adnotacją „zmiana opakowania”.

Artykuł 3

Oznakowanie i plombowanie

1. Oznakowania opakowań zgodnie z załącznikiem I dokonuje się po zaplombowaniu opakowania jednostkowego, w którym produkt ma zostać wprowadzony do obrotu, pod nadzorem urzędowym. Na wszystkich opakowaniach wchodzących w skład partii umieszcza się ten sam numer referencyjny odpowiadający unikalnemu numerowi referencyjnemu certyfikatu wydanego dla tej partii, sporządzonemu zgodnie z załącznikiem II.

2. Każde opakowanie jest opatrzone przynajmniej następującym oznakowaniem w jednym z języków urzędowych Unii:

Oznakowanie to musi być czytelne, zapisane nieusuwalnymi literami o jednakowej wielkości.

3. W przypadku chmielu pochodzącego ze szczepów eksperymentalnych, nad którymi trwają badania i które produkowane są przez instytuty badawcze na ich własnym terenie lub przez producentów na potrzeby takich instytutów, dane, o których mowa w ust. 2 akapit pierwszy lit. b), można zastąpić nazwą lub numerem identyfikacyjnym danego szczepu.

Artykuł 4

Certyfikat

1. Każdemu certyfikatowi nadaje się unikalny numer referencyjny składający się z kodów oznaczających, zgodnie z załącznikiem II, państwo członkowskie, kod przypisany odpowiedniemu ośrodkowi certyfikacji, rok zbioru i numer referencyjny nadany stosownej partii przez dany ośrodek certyfikacji.

2. W przypadku szyszek chmielowych certyfikat zawiera co najmniej następujące dane:

W przypadku chmielu pochodzącego ze szczepów eksperymentalnych dane, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e), można zastąpić nazwą lub numerem identyfikacyjnym danego szczepu.

3. W przypadku produktów chmielowych certyfikat zawiera co najmniej następujące dane:

4. W przypadku mieszania szyszek chmielowych należących do różnych odmian lub pochodzących z różnych obszarów produkcji w celu ich przekształcenia w produkt chmielowy, w certyfikacie towarzyszącym produktowi należy wskazać masę poszczególnych odmian chmielu wykorzystanego w mieszaninie w ujęciu procentowym oraz regiony produkcji tego chmielu.

5. Jeżeli do produkcji produktów chmielowych używa się produktów chmielowych w połączeniu z szyszkami chmielowymi lub innymi produktami chmielowymi, w certyfikacie należy wskazać procentową zawartość każdego produktu wsadowego w oparciu o masę szyszek chmielowych, które wykorzystano do przygotowania produktów wsadowych.

6. Obok informacji o produkcie zamieszcza się unikalne numery referencyjne certyfikatów wydanych dla produktów wsadowych wykorzystanych w mieszaninie.

Artykuł 5

Wspólne wymogi w zakresie certyfikacji dla chmielu i produktów chmielowych

1. Przed przygotowaniem partię surowego chmielu nieprzygotowanego opatruje się numerem identyfikacyjnym. Numer ten zamieszcza się w certyfikacie wydanym dla chmielu przygotowanego.

2. Produkty chmielowe wyprodukowane z certyfikowanego chmielu nieprzygotowanego mogą uzyskać certyfikat wyłącznie jeżeli jego przygotowanie odbyło się w zamkniętym obiegu działania.

3. Poza ekstraktem z chmielu i syropów glukozowych przygotowanym z użyciem gorącej wody do normalizacji ekstraktów z chmielu, do zamkniętego obiegu działania wprowadza się wyłącznie chmiel certyfikowany i certyfikowane produkty chmielowe. Wprowadza się je jedynie w stanie, w którym zostały certyfikowane.

Artykuł 6

Chmiel nieprzygotowany zgłoszony do certyfikacji

1. W przypadku szyszek chmielowych certyfikacja odbywa się najpóźniej 31 marca roku następującego po roku zbioru. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć wcześniejszy termin.

2. Każdej partii chmielu nieprzygotowanego zgłaszanej do certyfikacji towarzyszy podpisana przez producenta deklaracja zbiorów zawierająca następujące dane:

3. Deklaracja zbiorów, o której mowa w ust. 2, towarzyszy danej partii chmielu aż do wydania certyfikatu.

Artykuł 7

Weryfikacja minimalnych kryteriów jakościowych dla chmielu nieprzygotowanego

1. Zgodność z minimalnym wymogiem w zakresie wprowadzania do obrotu dotyczącym wilgotności chmielu ustanowionym w załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/602 kontrolują przedstawiciele właściwego organu certyfikującego przy zastosowaniu jednej z metod opisanych w sekcji B załącznika IV do niniejszego rozporządzenia, której wynik musi mieścić się w granicach dwóch odchyleń standardowych. W przypadku sporu kontrolę przeprowadza się przy zastosowaniu metody przedstawionej w sekcji B pkt 1 załącznika IV do niniejszego rozporządzenia.

2. Kontrolę spełnienia minimalnych wymogów w zakresie wprowadzania do obrotu innych niż dotyczące wilgotności przeprowadza się według obowiązujących zwyczajów handlowych.

W przypadku sporu dotyczącego zawartości ciał obcych stosuje się jednak metodę opisaną w załączniku IV sekcja C.

3. Na potrzeby metod kontrolnych, o których mowa w ust. 1 i 2, próbki pobiera się i bada zgodnie z metodą opisaną w załączniku IV sekcja A. Dla każdej partii próbki pobiera się z co najmniej jednego opakowania na dziesięć, przy czym w każdym przypadku próbki należy pobrać z przynajmniej dwóch opakowań wchodzących w skład partii.

Artykuł 8

Zabezpieczenia stosowane podczas produkcji produktów chmielowych

1. Produkty chmielowe mogą zostać certyfikowane wyłącznie w przypadku gdy przedstawiciele właściwego organu certyfikującego są obecni przez cały czas trwania procesu przetwarzania. Przedstawiciele właściwego organu nadzorują wszystkie etapy procesu przetwarzania, począwszy od otwarcia zaplombowanego opakowania zawierającego chmiel certyfikowany lub certyfikowany produkt chmielowy, który ma zostać poddany przetworzeniu, aż do zakończenia procesu pakowania, zaplombowania opakowania i oznakowania końcowego produktu chmielowego.

2. Obecność przedstawicieli właściwego organu certyfikującego w trakcie procesu przetwarzania nie jest wymagana, jeżeli zastosowane środki techniczne, zatwierdzone przez właściwy organ certyfikujący, gwarantują zapewnienie zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

3. Produkty chmielowe mogą zostać certyfikowane wyłącznie w przypadku opróżnienia systemu przetwórczego przed przystąpieniem do przetwarzania kolejnej partii w systemie przetwarzania przynajmniej najmniej w stopniu niezbędnym do zapobieżenia mieszaniu się składników dwóch różnych partii.

Artykuł 9

Przechowywanie informacji i prowadzenie ewidencji przez zakłady przetwórcze

1. Podmioty gospodarcze prowadzące zakłady przetwórstwa chmielu przekazują właściwemu organowi certyfikującemu wszelkie informacje dotyczące rozwiązań technicznych zastosowanych w zakładzie przetwórczym, a także informacje na temat środków przyjętych w celu zapewnienia zgodności z wymogiem ustanowionym w art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

2. Podmioty gospodarcze prowadzące zakłady przetwórstwa chmielu prowadzą szczegółową ewidencję przerobu masy przetwarzanego chmielu. W odniesieniu do każdej partii chmielu, która ma zostać poddana przetworzeniu, rejestruje się szczegółowe informacje dotyczące masy produktów wsadowych i masy otrzymanego produktu przetworzonego.

W przypadku produktów wsadowych w ewidencji zamieszcza się ponadto unikalne numery referencyjne certyfikatów dla wszystkich wykorzystanych partii chmielu, a także informacje o odmianie i regionie produkcji chmielu. Jeżeli w procesie produkcji jednej partii wykorzystano więcej niż jedną odmianę chmielu lub chmiel pochodzący z więcej niż jednego regionu produkcji, w ewidencji podaje się odpowiednie informacje na temat udziału masy poszczególnych rodzajów chmielu.

W przypadku produktu przetworzonego w ewidencji podaje się również odmianę i region produkcji chmielu, natomiast w przypadku gdy produkt przetworzony stanowi mieszaninę - jego skład według odmian lub regionów produkcji. Masę można w każdym przypadku zaokrąglić do najbliższego kilograma.

3. Przedstawiciele właściwego organu certyfikującego podpisują ewidencję przerobu masy bezpośrednio po zakończeniu przetwarzania danej partii. Podmiot gospodarczy prowadzący zakład przetwórczy jest zobowiązany do przechowywania ewidencji przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł 10

Właściwy organ certyfikujący

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy certyfikujące oraz zapewniają przeprowadzanie niezbędnych kontroli i opracowywanie instrukcji postępowania, aby zagwarantować minimalną jakość chmielu certyfikowanego i certyfikowanych produktów chmielowych, spełnienie wymogu ustanowionego w art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, a także identyfikowalność chmielu i produktów chmielowych na poziomie partii.

2. Właściwy organ certyfikujący zatwierdza ośrodki certyfikacji upoważnione do certyfikacji chmielu lub produktów chmielowych i przypisuje im kod zgodnie z załącznikiem II pkt 1.

Artykuł 11

Udzielanie zezwoleń ośrodkom certyfikacji i poddawanie ich kontroli

1. Właściwy organ certyfikujący upoważnia ośrodki certyfikacji posiadające osobowość prawną lub mające - w świetle ustawodawstwa krajowego - wystarczającą zdolność prawną do wykonywania praw i obowiązków oraz mogące zagwarantować dysponowanie odpowiednimi pomieszczeniami i urządzeniami niezbędnymi do pobierania próbek oraz do wykonywania niezbędnych prac analitycznych, statystycznych i rejestracyjnych.

2. W oparciu o analizę ryzyka i nie rzadziej niż raz w roku kalendarzowym właściwy organ certyfikujący poddaje ośrodki certyfikacji wyrywkowym kontrolom na miejscu w celu zweryfikowania zgodności z ust. 1. Użyteczność parametrów analizy ryzyka przyjętych w poprzednich latach ocenia się corocznie.

Artykuł 12

Wycofanie zezwolenia

1. Właściwy organ certyfikujący wycofuje zezwolenie dla ośrodka certyfikacji, jeżeli stwierdzi, że podczas przygotowania produktów chmielowych zastosowano niedozwolone składniki lub że składniki te nie są zgodne z zawartymi w certyfikacie danymi określonymi w art. 4 ust. 2 i 3, i jeżeli uchybienia te będzie można przypisać danemu ośrodkowi certyfikacji lub jeżeli ośrodek certyfikacji nie wywiąże się z obowiązku w zakresie powiadamiania, o którym mowa w art. 13, lub przekaże nieprawidłowe powiadomienia.

2. Zezwolenia nie można przywrócić przez okres co najmniej 12 miesięcy od daty jego wycofania. Po upływie tego okresu zezwolenie może zostać przywrócone na wniosek ośrodka certyfikacji, któremu cofnięto zezwolenie, jeżeli organ certyfikujący pozytywnie oceni podjęte działania naprawcze.

Artykuł 13

Powiadamianie właściwego organu certyfikującego

Informacje dotyczące certyfikatów wydawanych dla chmielu i produktów chmielowych są scentralizowane na szczeblu krajowym.

Państwa członkowskie określają formę i tryb, w jakim tego rodzaju informacje mają im być przekazywane przez ośrodki certyfikacji.

Artykuł 14

Powiadamianie Komisji

1. Najpóźniej do 30 czerwca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji następujące dane:

2. Powiadomienia skierowane do Komisji, o których mowa w ust. 1, przekazuje się zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2017/1183 i rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1185.

3. Komisję niezwłocznie powiadamia się o wszelkich przypadkach wykreślenia ośrodka certyfikacji z wykazu prowadzonego na szczeblu krajowym.

Artykuł 15

Publikacja wykazów

Komisja regularnie aktualizuje i publikuje na swojej stronie internetowej ogólnodostępny wykaz obszarów produkcji chmielu oraz wykaz ośrodków certyfikacji wraz z przypisanymi im kodami.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.